Heimilispósturinn - 18.03.1961, Side 2

„ÞAÐ ER EKKI ERFITT AD VERA GIFT
RITHÚFUNDI, EF ÞAD ER CHRIS.“
Steingr. Sigurösson ræöir við frú STEINUNNI BRIEM,
konu Kristmanns Guömundssonar, rithöfundar
Ljósm.: ODDUR ODAFSSO^
1
Kristmann segir:
„Dadí er bezti krítíker, sem ég hef nokkurn
tíma haft.“
;;ix>

íiíxi:

ixix;:;:;:

Þegar ég sá hjónin koma
út af Hressingarskálanum á
dögunum, munaði minnstu að
ég stöðvaði umferðina í Aust-
urstræti.
Kristmann Guðmundsson og
konan þarna við liliðina á hon-
um hlaut að vera konan hans.
Mér varð á að snarhemla:
Rauðagullið hárið fór einstak-
lega vel við svarta regnkápu ...
og Kristmann unglegur, með
ástina í augunum eins og hetja
í einni sögu hans, Brúðarkjóln-
um. Þau hjón klæddu hvort
annað á götu. Það var eitthvað
djarft og fagurt yfir þeim þama
innan um fólkskösina.
Hvemig það gerðist, að ég
þá á stundinni ákvað að svífa
í ungu frúna við fyrsta tæki-
færi til þess að spjalla við hana
á vegum blaðsins, það var eins
og eitthvað sterkt úr jóga-fræð-
um, sem frú Steinunn Briem
hefur lagt stund á.
Það, sem maður sér út um
bílglugga, og það, sem gerist
þá í huganum og mótast og er
ákvarðað í bíl á ferð, er stimd-
um óhversdagslegt. Ég lét það
verða mitt fyrsta verk að
hringja heim til þeirra hjóna
og framkvæma hugmyndina.
Kristmann kom í símann.
— Þú verður að tala u® lri
við konuna sjálfa, sagði hau^
þegar ég hafði skýrt frá eX.
indinu, af því að ég kunni ek
við annað.
— Ég er svo formleour
og akureyrskur í mér, að nl£l
þykir smekklegra að bera Þet 8
undir Hæstarétt heimihsh1®.'
Ég er nefnilega því 11131
brenndur að líta á húsbónda*1’1
sem Hæstaréttinn — þú fyrlí
gefur, segi ég. . . . ð
— Konumar verða að fa
ráða ýmsu sjálfar, ekki sa^
segir hann — Annars kann »
nokkuð vel við þetta aku^
eyrska, því að það getur ver1
gott útaf fyrir sig að halda í Þa..
— Má ég þá fá að tala V1
konuna? segi ég.
Ég vandaði mig, þegar ég h
upp erindið.
Frú Steinunn tók kvabbh1
af skilningi, og af kven
leg11
lítillæti kvaðst hún ekki mm1
d*1
segja neitt af viti. Ég maldad’
móinn og fullyrti, að það my11 .
verða bragð að því, og svo le£.
ég áherzlu á hughrif, sem fe*1^
ust við samræður.
til
Mér var boðið í kaffl
irra á hvíldardegi vikun*13
,u eru nýflutt í Tómasarhaí*