Sveitarstjórnarmál - 01.08.1959, Side 6

2
SVEITARSTJÓRNARMÁL
Það telst atvinna að staðaldri í sama
sveitarfélagi, et maður hefur stundað þar
atvinnu samtals 6 mánuði eða lengur á síð-
ustu 12 mánuðum.
5. gr. — Maður, sem stundar farmennsku,
fiskveiðar eða flutningastarfsemi og hefur
hvergi heimili, á lögheimili þar, sem skip
það, flugfar eða annað farartaæki, sem hann
starfar á, hefur aðalbækistöð sína.
6. gr. — Nú verður eigi skorið úr um
lögheimili manns samkvæmt ákvæðum 2.
—5. gr. laga þessara, og skal hann þá eiga
lögheimili í því sveitarfélagi, þar sem hann
hefur síðast haft þriggja mánaða samfellda
dvöl, sem fellur ekki undir 3. og 4. mgr. 2.
gf-
7. gr. — Hjón eiga sama lögheimili. Hafi
þau sitt heimilið hvort samkvæmt 2. gr.,
skal lögheimili þeirra vera hjá því hjón-
anna, sem hefur börn þeirra hjá sér. Ef
börn þeirra eru hjá báðum hjónanna eða
þau eru barnlaus, skulu þau sjálf ákveða,
á hvorum staðnum lögheimili þeirra skuli
vera, ella ákveður þjóðskráin, á hvoru
heimilinu telja skuli lögheimili þeirra.
Sama gildir, eftir því sem við getur átt,
um fólk í óvígðri sambúð, sem á barn eða
börn saman.
Um lögheimili hjóna, sem slitið hafa
samvistum að lögurn eða ekki búið saman
síðastliðin 2 ár eða lengur eftir vígslu, fer
sem um lögheimili einstaklinga.
8. gr. — Börn innan 16 ára eiga sama
lögheimili og foreldrar þeirra, ef þeir búa
saman. Ef foreldrar eru ekki samvistum,
eiga börn þeirra lögheimili hjá því for-
eldranna, sem foreldraráðin hefur. Nú
hefur foreldraráðum ekki verið skipt á milli
foreldranna, og á þá barn sama lögheim-
ili og það foreldri, sem það dvelst hjá, eða
á dvalarheimili sínu, ef það dvelst hjá livor-
ugu foreldranna.
Sama gildir um kjörbörn og kjörforeldra
og fósturbörn og' fósturforeldra, sem ann-
ast íramfærslu fósturbarna sinna án með-
gjafar.
Munaðarlaus börn, sem ekki eiga fóstur-
foreldra samkvæmt 2. mgr., eiga lögheimili
í sveit þeirri, þar sem þau urðu munaðar-
laus. Ef þau hafa verið munaðarlaus frá
fæðingu, eiga þau lögheimili þar, sem móð-
ir þeirra átti lögheimili, er þau fæddust.
9. gr. — Nú á maður, senr yngri er en 21
árs, lögheimili hjá foreldri sínu eða íoreldr-
um, og heldur hann þá því lögheimili, unz
hann verður 21 árs, nema hann eignist
sjálfstætt heimili samkvæmt 2. gr., enda hafi
hann þá ekki dvalizt á heimili foreldris
síns eða foreldra einn mánuð eða lengur á
síðustu 12 mánuðum.
Sama gildir um mann, þótt eldri sé en 21
árs, sem stundar nám sem aðalviðfangsefni,
unz náminu lýkur.
10. gr. — Rétt er þeirn, sem dveljast er-
lendis við nám, að telja lögheinrili sitt í
sveitaríelagi, þar sem Jreir áttu lögheimili,
er Jreir fóru af landi brott. Sama gildir unr
sjúklinga, senr dveljast erlendis vegna veik-
inda, svo og Jrá, sem eru erlendis í heinr-
sókn hjá venzlafólki sínu unr lengri eða
skemmri tíma.
Svo skulu og íslenzkir ríkisborgarar, senr
gegna störfum erlendis á vegunr ríkisins við
sendiráð og ræðismannsskrifstofur íslands
og taka laun úr ríkissjóði, eiga lögheinrili á
íslandi, Jrar senr lögheimilið var, þegar Jreir
fóru af landi brott.
Þeinr, sem 1. og 2. nrgr. tekur til, er þó
rétt að telja lögheinrili sitt hjá foreldrunr
sínum eða öðru venzlafólki hérlendis.
11. gr. — Þingseta alþingismanns breytir
engu um lögheimili hans og ekki heldur
dvöl lrans vegna annarra tímabundinna
trúnaðarstarfa, svo sem nefndarstarfa í þágu
ríkisins. Sanra gildir unr ráðherra.
12. gr. — Ákvæði laga nr. 73 25. nóv. 1952,