Morgunblaðið - 17.04.2012, Blaðsíða 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 17. APRÍL 2012
✝ Haukur Sig-urbjörnsson
fæddist á Akranesi
22. desember 1956.
Hann lést 5. apríl
2012.
Foreldrar hans
voru Sigurbjörn
Haraldsson f. 7. jan-
úar 1919, d. 20. maí
1990 og Lilja Guð-
mundsdóttir f. 10.
mars 1926. Heimili
þeirra var í Stóru-Býlu, Innri-
Akraneshreppi, en árið 1970
fluttust þau til Akraness. Hálf-
systkini Hauks sammæðra eru:
Hrönn Ingibergsdóttir f. 1948,
Lárus Ingibergsson f. 1949, Halla
Ingibergsdóttir f. 1950. Haukur á
einn hálfbróðir samfeðra, Harald
Gunnar Borgfjörð f. 1952. Al-
systkin Hauks eru Hafdís f. 1954,
Guðrún f. 1955, Guðmundur f.
1959 og Reynir f. 1961.
Haukur var í sambúð með
Bryndísi Ólöfu Guðjónsdóttur f.
1959 og áttu þau einn son, Jón
Þór, f. 1978, maki
Sigrún Ósk Krist-
jánsdóttir f. 1980.
Barn: Orri Þór f.
2010.
Haukur kvæntist
Sigrúnu Ríkharðs-
dóttur f. 1962, hún
átti þá fyrir Stefán
Orra Sverrisson f.
1981.
Haukur kvæntist
Aðalbjörgu Sigurð-
ardóttur f. 1963. Saman áttu þau
Sigurbjörn f. 1992 og Valentínus
f. 2001. Hún átti fyrir Ingu Birnu
Ölludóttur f. 1982, maki Gunnar
Þór Jóhannesson f. 1974. Börn
þeirra eru: Elmar Bragi f. 2003,
Ragnheiður f. 2005 og Hafrún
Alla f. 2011.
Haukur helgaði starfsævi sína
sjómennsku og rak eigin útgerð,
Síldin AK-88, frá 1992 til ársins
2011.
Útför hans fer fram frá Akra-
neskirkju í dag, þriðjudaginn 17.
apríl 2012, og hefst klukkan 14.
Elsku pabbi.
Það voru hræðilegar fréttir
sem bárust okkur að morgni skír-
dags. Ég var að laga hafragraut-
inn fyrir Orra Þór. Litli afastrák-
urinn lék á als oddi enda vissi
hann að hann var að fá mat. Þú
hlóst alltaf að honum þegar þið
voruð saman og hafðir svo gaman
af því hve duglega hann tók til
matar síns. Hann fékk líka alltaf
nóg af öllu þegar hann var með afa
Hauki. Nóg að borða svo ekki sé
talað um ást og umhyggju. Hon-
um þótti svo vænt um þig og verð-
ur alltaf glaður þegar við sýnum
honum mynd af afa Hauki.
Ég gleymi því aldrei þegar þú
og strákarnir komuð að heim-
sækja okkur á spítalann eftir að
Orri Þór fæddist. Þú varst stjarf-
ur af stolti og gast ekki einu sinni
tekið augun af honum þegar tekin
var mynd. Þannig varst þú í hnot-
skurn, alltaf svo umhyggjusamur
og góðhjartaður. Ég harma það
svo mjög að sonur minn hafi ekki
fengið að kynnast afa sínum betur
því betri afa hefði hann ekki getað
keypt sér með öllum peningum í
heiminum. Ég get því miður ein-
ungis ímyndað mér veiðiferðirnar
sem þið áttuð eftir að fara saman.
Þú varst þegar byrjaður að fara
með hann að skoða bátana og það
er yndisleg minning þegar ég sá
ykkur Tinna koma með Orra á
snjóþotunni sem þú gafst honum í
jólagjöf yfir túnið frá safnasvæð-
inu þar sem þið höfðuð verið að
skoða bátana og borða kleinur.
Það var galsi í ykkur og greinilegt
að þarna varstu uppá þitt besta og
naust hverrar mínútu af þessari
samverustund.
Þú naust þín alltaf best með
börnunum þínum eða barnabörn-
um og úti á sjó. Það var einmitt
þar sem við áttum margar af okk-
ar bestu stundum. Þó ég væri vita
vonlaus til sjós og algjörlega
gagnslaus um borð þá fann ég
aldrei fyrir öðru en hlýju og um-
hyggju. Þú reyndar gerðir óspart
grín að mér og við skemmtum
okkur konunglega saman. „Þetta
er allt að koma,“ sagðir þú alltaf
þegar ég lá hálfrænulaus við borð-
stokkinn. Þannig varstu, sást
aumur á okkur hinum en barmaðir
þér aldrei sjálfur.
Ég dáðist að orkunni sem þú
hafðir og vinnusemin var engu lík.
Þér féll ekkert verk úr hendi og
varst sérstaklega handlaginn. Þú
áttir alltaf handa mér góð ráð og
varst bóngóður með eindæmum.
Það var alveg sama hvar og hve-
nær til þín var leitað þú varst allt-
af tilbúinn að rétta fram hjálpar-
hönd eða gefa góð ráð.
Sorgin er mikil núna en sökn-
uðurinn verður ævarandi. Ég get
ekki hugsað til þess að heyra ekki í
þér. Þrátt fyrir að þessi milljón
símtöl hafi ekki verið um neitt þá
sakna ég þeirra sárt. Nærvera þín
bjargaði deginum og það er sárt til
þess að vita að geta ekki hitt þig
yfir kaffibolla. Horft saman á fót-
boltaleik. Síðustu árin voru okkur
erfið og þú varst ekki líkur sjálfum
þér. Þú hugsaðir ekki vel um þig
og krafturinn fjaraði út. Ég sakn-
aði þín sárt og vonaði alltaf að þú
myndir ná þér á strik.
Þú varst mér góð fyrirmynd í
mörgu og kenndir mér margt, en
það allra mikilvægasta sem ég
lærði er að láta börnin mín finna
fyrir ást og umhyggju eins og þú
gerðir. Þar varstu á heimavelli og
kunnir betur en margir aðrir.
Ég er svo glaður og þakklátur
fyrir að hafa átt þig sem pabba.
Jón Þór Hauksson.
Kveðja til pabba:
Takk fyrir tímann sem með þér við átt-
um, tímann, sem veitti birtu og frið.
Ljós þitt mun loga og leiðbeina áfram,
lýsa upp veg okkar fram á við.
Gefi þér Guð og góðar vættir
góða tíð eftir kveðjuna hér.
Þinn orðstír mun lifa um ókomna daga
indælar minningar hjarta okkar ber.
(PÓT)
Elsku pabbi, þú varst skemmti-
legur við mig og alla. Allir elskuðu
þig og þú elskaðir alla.
Ég elska þig.
Þinn sonur,
Valentínus (Tinni).
Það voru ekki góðar fréttirnar
sem mér voru færðar að morgni 5
apríl. Að þú værir dáinn, bara gat
ekki verið satt.
Elsku Haukur, þú varst besti
fósturpabbi sem maður gat hugs-
að sér, varst allaf svo blíður og
góður og fékkst einhvern veginn
alla til að þykja vænt um þig, þú
vast bara með þannig nærveru.
Ég hef verið að hugsa mikið
upp á síðkastið um þær stundir
sem við áttum saman. Ég man
alltaf þegar ég sá þig fyrst, já eða
nýja flotta dodge-sportbílinn sem
þú áttir. Svo er mér minnisstætt
þegar ég var að fara í afmæli og þú
áttir að skutla mér í afmælið. Þá
gerðir þú það að gamni þínu að
skutla mér á ljótustu og hávær-
ustu blöðru, skódanum sem þú
áttir, ég skammaðist mín ekkert
smá mikið því það komu allir í af-
mælinu út í glugga.
Svo varstu mikill Manchester-
aðdáandi og alltaf fullt af fólki sem
kom og horfði á hann með þér og
okkur tókst mjög oft að rífast um
sjónvarpið á þeim dögum sem fót-
bolti var í sjónvarpinu, það var
einmitt þá sem ég ákvað að minn
maður mætti ekki hafa áhuga á
fótbolta (djók).
Þú og mamma áttuð útgerð og
það var oft sem maður hjálpaði til
og ég skar iðurlega af netum fyrir
þig og dró þau í ker. Svo var það
eitt árið sem ég fór á sjóinn með
þér því þú rérir alltaf einn svo ég
kom með þér stundum um helgar
og var sjóveik í 2-3 daga á eftir.
Stundum voru öldurnar svo mikl-
ar að það var sama í hvor áttina
eða hvert ég ældi, þetta endaði
alltaf framan í mér og þú hafðir
mjög svo gaman að því. Þú sendir
mig bara niður í koju til að fara að
sofa. Seinna eignaðist ég mann
sem fór að vinna hjá þér og þið
urðuð bestu vinir og Gunnar fór að
róa með þér alla daga í þrjú ár.
Þér leið best á sjónum og talaðir
oft um að fara að reyna að koma
þér á sjóinn aftur, núna loksins
þegar þú vast kominn aftur á sjó-
inn þá vastu tekinn frá okkur.
Við áttum góða stund síðast
þegar við hittumst, við komum öll
systkinin, tengdabörn og barna-
börn og borðuðum saman hjá þér,
ég, Gunnar Þór, Elmar Bragi,
Ragnheiður, Hafrún Alla, Sigur-
björn, Valnentínus, Jón Þór, Sig-
rún Ósk og Orri Þór. Við tókum öll
eftir því hvað það gladdi þig að
hafa okkur hjá þer, þú alveg stjan-
aðir í kringum okkur grillaðir al-
veg „gúrme“-lamb handa okkur.
Ég mun alltaf hugsa til þín þeg-
ar ég elda slátur, því það var al-
gjört skilyrði að bjóða þér í mat
þegar ég hafði það í matinn. Það
verður skrítið að hafa þig ekki
lengur því þú hefur alltaf verið til
staðar fyrir mig, hvort sem það er
þegar ég hef verið að spá í hvort
óhætt sé að fara á hina og þessa
staði vegna veðurs. Eins ef eitt-
hvað hefur komið upp á, t.d. bilað,
eða eitthvað þarf að gera svo sem
að mála, flísaleggja eða hreinlega
skoða hús.
Ragnheiður grét mikið þegar
hún frétti að afi sinn væri dáinn og
sagði: „Afi Haukur var búinn að
lofa að ég fengi að sofa hjá honum
næst þegar hann kæmi heim.“
Elsku Haukur, við fjölskyldan
eigum eftir að sakna þín óendan-
lega mikið og erum ótrúlega þakk-
lát fyrir að hafa fengið að kynnast
þér, þú munt alltaf eiga stað í
hjarta okkar.
Þín fósturdóttir,
Inga Birna
Aðalbjargardóttir.
Ég sá tengdaföður minn aldrei
skipta skapi í þau 14 ár sem ég
þekkti hann. Aldrei nokkurn tíma.
Hann hafði mikið jafnaðargeð, var
þolinmóður, örlátur og umfram
allt einstakt ljúfmenni. Ekki var
hann maður margra orða og áður
en ég kynntist Hauki vissi ég ekki
að það væri hægt að hringja án
þess að segja neitt. En á einhvern
óskiljanlegan hátt vissi maður allt-
af hvað hann vildi sagt hafa.
Andlátsfregnin sem barst okk-
ur að morgni Skírdags var mikið
reiðarslag. En eftir því sem afneit-
unin og vanmáttug reiðin fjaraði
út hefur söknuðurinn tekið yfir.
Einna sárast þykir mér að tæp-
lega tveggja ára sonur minn fái
ekki að njóta þess að hafa afa sinn
lengur hjá sér. En hann fær að
heyra ófáar sögur um barngóða
afann á trillunni sem eldaði lúx-
usmáltíðir á milli þess sem hann
lagði flísar og hló að prakkara-
strikum barnabarnanna. Ég þyk-
ist líka vita að afi Haukur muni
áfram fylgjast vel með sínu fólki á
milli þess sem hann dregur inn
netin á nýjum stað með blik í aug-
um og bros út í annað.
Fegraðu umhverfi þitt
með gjöfum.
Stráðu fræjum
kærleika og umhyggju.
Og þín verður minnst
sem þess sem elskaði,
þess sem bar raunverulega
umhyggju fyrir fólki.
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Elsku tengdapabbi. Þín verður
sárt saknað.
Sigrún Ósk Kristjánsdóttir.
Kæri bróðir.
Síðustu dagar hafa verið óskilj-
anlegir og það hefur verið erfitt að
gera sér grein fyrir því að þú hafir
verið kallaður frá okkur svo
skyndilega. Þegar kallið kom
varst þú á leið út á sjó með vinnu-
félaga þínum, sem gerði sitt besta
á þessari erfiðu stundu. Þeir góðu
tímar sem við áttum með þér
verða að góðum minningum.
Í hugann koma minningar frá
uppvexti og okkar stóra systkina-
hóps. Þótt við höfum ekki öll alist
upp á sama stað var mikill systk-
inakærleikur til staðar …
Akrafjallið, sveitin, túnin, fjar-
an, sjórinn og leiðin út að Hólmi,
þar sem ætíð var vel tekið á móti
okkur öllum. Allt það frjálsræði
sem við fengum, við það að alast
upp í sveit gaf okkur tækifæri til
að njóta alls sem náttúran hefur
upp á að bjóða. Við lærðum að var-
ast ýmsar hættur við skoðunar-
ferðir um fjörur, hólma og um-
hverfi okkar, þar sem þau eldri og
vitrari báru ábyrgð á þeim yngri.
Gjafir voru ekki daglegt brauð í
okkar uppvexti. Þá var ímyndun-
araflið látið njóta sín við heima-
tilbúið afþreyingarefni og leikir.
Margt var brallað og ýmis prakk-
arastrik voru framkvæmd eins og
gengur, þegar margir fjörmiklir
krakkar eru saman komir. Þú
varst alltaf ljúfur og hógvær lítill
strákur. Það fór ekki mikið fyrir
þér. Alltaf með fallega glampann í
augunum og ljúfa brosið sem ein-
kenndi þig alla tíð. Alltaf þegar
við sáum þig vissum við að þér
þótti vænt um okkur því að þótt
þú segðir ekki margt, sagði svipur
þinn og faðmalag allt sem segja
þurfti. Væntumþykja og um-
hyggja til þeirra sem þér þótti
vænt um einkenndi þig alla tíð.
Sjórinn kallaði á þig alveg frá
því að þú varst lítill og ævistarfið
varð sjómennska. Þar leið þér vel,
frjáls úti á sjó á „Síldinni“, sem
var báturinn þinn, og þú lagðir all-
an þinn metnaði í. Það lék allt í
höndum þér bæði til sjós og lands.
Einnig fengum við oft að njóta
þinnar einstöku matargerðar og
voru súpur og sósur eitthvað sem
að þú vast oft fenginn til að gera
þegar vel átti að vanda til .
Elsku bróðir.
Líf þitt var ekki bara leikur alla
tíð. Það voru ýmsar þrautir sem
þú þurftir að yfirstíga og síðustu
ár hafa verið erfið. Oft fannst okk-
ur í seinni tíð að þú værir búinn að
gefa frá þér von og trú á betri
tíma. En nú trúum við, að þú og
pabbi okkar og fósturpabbi, sitjið
líklegast tveir hlið við hlið í góðu
yfirlæti. Elsku mamma horfir nú
á eftir þér, þeim fyrsta úr hennar
fallega góða barnahópi, eins og
hún orðar það sjálf þegar við kom-
um öll saman. Það er gott að eiga
minningar í sjóði um þig elsku
bróðir, en jafnframt mikill sökn-
uður nú þegar leiðir okkar skilja.
Hugur okkar allra er hjá börnun-
um þínum, tengdabörnum og
barnabörnum. Söknuður þeirra
og missir er mikill.
Hjartanlegar samúðarkveðjur
til allra sem þóttu vænt um okkar
elskulega bróður.
Guð blessi minningu þína.
Þín systkini,
Hrönn, Lárus, Halla, Hafdís,
Guðrún, Guðmundur og Reynir.
Elsku frændi.
Mikið áfall var að fá þær fréttir
að þú værir fallinn frá og skrýtið
að það sé komið skarð í ykkar
stóra systkina-hóp og okkar stóru
fjölskyldu. Þú ert fyrstur til að
kveðja okkur eftir að afi dó og ert
svo líkur honum að ég veit að hann
verður glaður að fá þig til sín. Þeg-
ar ég hugsa um þig þá á ég bara
fallegar minningar í hjarta mér.
Ég sé þig fyrir mér hlédrægan
með þitt yndislega bros og fallegu
glettnina í augunum.
Oft hugsaði ég hvað þú værir
yndislegur og góður maður, tókst
öllum vel, góður við alla og dæmd-
ir engan og alltaf fann maður fyrir
því hversu vænt þér þótti um
mann.
Með þínum fallega svip og góða
faðmlagi náðir þú að láta manni
líða eins og maður væri svo mik-
ilvæg persóna.
Þú varst svo duglegur, yndis-
legur faðir og það var aðdáunar-
vert að fylgjast með þér þegar þú
varst með börnum þínum og
barnabörnum. Þú dýrkaðir þau og
gafst mikið af þér til þeirra. Sökn-
uður þeirrra á eftir að verða sár og
mikill.
Innilegar samúðarkveðjur
votta ég börnum þínum, barna-
börnum, tengdabörnum, elsku
ömmu, sem þykir hópurinn svo
sérstaklega frábær og hefur oft
sagt hversu heppin hún er að eiga
okkur öll og engan misst úr hópn-
um sínum fyrr.
Einnig votta ég systkinum þín-
um og öllum sem þóttu vænt um
þig innilegar samúðarkveðjur.
Elsku frændi ég sakna þín og takk
fyrir tímann með okkur og það
sem þú gafst okkur.
Þín frænka,
Sigurbjörg Lilja Furrow.
Haukur
Sigurbjörnsson
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, bróðir, afi og langafi,
EIRÍKUR GUÐMUNDSSON
frá Raufarhöfn,
er látinn.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju föstu-
daginn 20. apríl kl. 13.00.
Björg Sæland Eiríksdóttir,
Margrét Eiríksdóttir,
Hrönn Harðardóttir, Þór Friðriksson,
Hildur Harðardóttir,
Málfríður Anna Guðmundsdóttir,
Aríel, Ingi Þór, Kolbrún Björg, Hrannar Már,
Hörður Örn, Hrannar Þór, Rósa Björg, Halldór Jón
og langafabörn.
✝
Útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
ÁSTU INGIBJARGAR
ÞORSTEINSDÓTTUR,
Mánatúni 4,
sem lést föstudaginn 6. apríl, fer fram frá
Fossvogskirkju miðvikudaginn 18. apríl
kl. 15.00.
Þeim sem vildu minnast hennar er vinsamlegast bent á Karítas
hjúkrunarþjónustu. Minningarkortin er hægt að nálgast á heima-
síðu Karítas, karitas.is eða í síma 551 5606.
Guðmundur Ingólfsson, Halla Hauksdóttir,
Þorsteinn Ingólfsson, Una Bryngeirsdóttir,
Haraldur Ingólfsson, Sofía Björg Pétursdóttir,
Ástríður Helga Ingólfsdóttir, Kristján Valsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
SIGRÍÐUR ÁSDÍS ÞÓRARINSDÓTTIR,
Ásvallagötu 1,
Reykjavík,
er látin.
Jarðarför fer fram frá Fossvogskapellu
miðvikudaginn 18. apríl kl. 11.00.
Oddur Ólafsson,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Okkar ástkæri
ÁSMUNDUR GUÐMUNDSSON
fv. skipstjóri,
Árskógum 6,
Reykjavík,
er látinn.
Útförin fer fram frá Seljakirkju miðvikudaginn
18. apríl kl. 13.00.
Sigríður Einarsdóttir,
Einar Eysteinn Jónsson.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
RAGNA JÓNSDÓTTIR,
Hlöðufelli,
Eyrarbakka,
lést á hjúkrunarheimilinu Ljósheimum laugar-
daginn 14. apríl.
Útförin fer fram frá Eyrarbakkakirkju laugardaginn 21. apríl
kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jóhann Jóhannsson,
Unnur Jóhannsdóttir, Guðmundur Stefánsson,
Ingibjörg Jóhannsdóttir, Jón Guðmundsson,
Sólrún Jóhannsdóttir, Jóhannes Þorgeirsson,
barnabörn og barnabarnabörn.