SunnudagsMogginn - 29.07.2012, Síða 20

Svanhildur Björnsdóttir, eiginkona Kristjáns, með eina af trjágreinunum sem bóndi hennar
hefur notað við listsköpun sína. Ætli DNA Kára Stefánssonar sé að finna á oddinum?
Það er kyrrð yfir vinnustofuKristjáns Davíðssonar á heimilihans þennan morgunn. Skap-andi óreiðan blasir við. Meistari
hinnar ljóðrænu abstraktlistar er tíma-
bundið fjarverandi en fingraför hans eru
út um allt á vinnustofunni, ekki síst á
olíuverkunum sjálfum, stórum flekum, en
Kristján hefur í seinni tíð notað fingurna
sífellt meira í listsköpun sinni. Fingur og
tuskur, enda þótt hann hafi ekki sleppt
gamla góða penslinum alveg.
Kristján verður 95 ára í dag, laugardag,
en eigi að síður hafa afköst hans verið
mikil á þessu ári, á bilinu tuttugu til þrjá-
tíu olíuverk liggja fyrir, auk fjölda teikn-
inga. Það hlýtur að sæta tíðindum!
„Sannarlega,“ segir Aðalsteinn Ingólfs-
son listfræðingur sem stefnt hefur verið á
vinnustofuna til að skoða nýju verkin. „Ég
þekki engin dæmi þess að listmálari á
þessu kaliberi hafi ennþá verið að mála 94
ára gamall, hvorki innanlands né utan.
Þetta er líkast til heimsmet,“ bætir hann
við en Kristján lauk við nýjustu myndina
fyrir hálfum öðrum mánuði. „Finnur
Jónsson varð 101 árs en ég hef engar
heimildir fyrir því að hann hafi málað eftir
nírætt. Sama máli gegnir um erlenda mál-
ara, sumir þeirra komust yfir nírætt, Pi-
casso varð til dæmis 92 ára en þá var hann
hættur að mála, gerði það um nírætt.“
Málar af miklu öryggi
Það sem meira er, Kristján Davíðsson er
ekki bara ennþá að mála, hann er að mála
af miklu öryggi, að dómi Aðalsteins.
„Hann er ennþá að mála marktæk verk
sem eru rökrétt framhald af hans ferli.
Það eru stærstu tíðindin í þessu öllu sam-
an. Nú þegar hann veldur penslinum ekki
lengur með sama hætti og áður notar
hann bara tuskuna og fingurna til að
koma tilfinningunni til skila,“ segir Að-
alsteinn.
Í tilefni af þeim orðum dregur gestgjaf-
inn, Svanhildur Björnsdóttir, eiginkona
Kristjáns, fram forláta trjágrein sem
Kristján var lengi þekktur fyrir að nota á
strigann. Það er töggur í fleiru en pensl-
inum.
Við þetta færist Kári Stefánsson,
tengdasonur Kristjáns og Svanhildar, sem
staddur er á vinnustofunni, allur í aukana.
„Ég hef nagað ófáar svona greinar fyrir
Kristján,“ upplýsir hann.
Aðalsteinn Ingólfsson segir nýju verkin sannarlega eiga erindi á sýningu.
Þessa mynd af Patreksfirði, sem hangir uppi á vegg heima hjá honum, málaði Kristján fyrir
80 árum þegar hann var fimmtán ára.
Penslar og blýantar listamannsins.
20 29. júlí 2012
Kristján Davíðsson er síðasti eftirlifandi meðlimur Sept-
emberhópsins sem stofnaður var 1947 og hafði það markmið
að ryðja nýjum viðhorfum í myndlist braut. Fyrsta sýning
hópsins markaði tímamót í íslenskri listasögu þar sem sýnd
var ný og tilraunakennd myndlist, á skjön við þekkjanlegan
veruleika og var fylgt úr hlaði með sérstakri stefnuskrá eftir
Kjartan Guðjónsson. Þátttakendur í fyrstu sýningum hópsins
voru, auk Kristjáns og Kjartans, Jóhannes Jóhannesson, Nína
Tryggvadóttir, Snorri Arinbjarnar, Gunnlaugur Scheving, Val-
týr Pétursson, Tove Ólafsson, Þorvaldur Skúlason og Sigurjón
Ólafsson. Síðar bættust við Guðmunda Andrésdóttir, Karl
Kvaran og Sverrir Haraldsson.
Aðalsteinn Ingólfsson bendir á að einn annar núlifandi mál-
ari hafi tengst þessum hópi síðar, Eiríkur Smith. Hann verður
87 ára í næsta mánuði og mun vera sestur í helgan stein.
Síðasti septembermaðurinn