Morgunblaðið - 10.10.2013, Síða 25

UMRÆÐAN 25
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 10. OKTÓBER 2013
Hinn 3. október sl.
gerir Andrés Arnalds
athugasemdir við um-
fjöllun í Bílablaði
Morgunblaðsins, þar
sem undirritaður tjáði
sig um ummæli hans
við myndbandi frá
bandaríska fyrirtæk-
inu American Expedi-
ton Values. Í viðtalinu
sagði ég að ekki hefði
verið um utanvega-
akstur að ræða í umræddu mynd-
bandi, eins og Andrés og fleiri
vildu meina, heldur að tiltekinn
slóða þyrfti að stika betur þar sem
hann er illsjáanlegur. Hins vegar
hafa sést myndbönd þar sem ekið
er utan vega í íslenskri náttúru og
er það engum til sóma.
Greining á vanda
leiðir að lausnum
Ég ber mikla virðingu fyrir ís-
lenskri náttúru, en mér hafa alltaf
leiðst fordómar og óréttlæti. Mér
fannst grein Andrésar undarleg og
jafnvel örla þar á fordómum.
Andrési finnst sem verið sé að ráð-
ast á sendiboðann án þess að
greina stöðuna. Mér er spurn: hve-
nær hefur Andrés greint stöðuna í
utanvegaakstursmálum öðruvísi en
með fordómum? Ef akstur utan
vega er greindur og tekinn fyrir
þá þarf að enda greininguna með
lausnum. Það þarf löglegt svæði
þar sem menn geta reynt á sín tor-
færutæki. Þetta sést best á svæði
Vélhjólaíþróttaklúbbsins á Bolaöld-
um, en þar fengu eigendur keppn-
ishjóla löglegar brautir til iðkunar
á sínu sporti. Sjálfur vann ég við
uppbygginguna þar
2006 og það sama
haust var gerð skoð-
anakönnun á notkun á
svæðinu þrjú kvöld í
röð í byrjun ágúst.
Útkoman kom
ánægjulega á óvart,
því að á öllum Reykja-
nesskaganum notuðu
um 65-75% iðkenda
torfærumótorhjóla
Bolaölduslóðakerfið
þessi kvöld, og fór sá
fjöldi fram úr björt-
ustu vonum.
Jeppamenn þurfa svæði
Jeppamenn þurfa sambærileg
svæði, en á meðan þau eru ekki til
verður alltaf eitthvað um ut-
anvegaakstur. Það sem vantar er
að allir náttúruverndarsinnar taki
undir þetta og sérstaklega mundi
ég halda að Landgræðslan hefði
hag af því almenningur fengi svona
svæði. Á þetta bentu Bandaríkja-
mennirnir Russ Ehnes og Tom
Crimmins frá samtökunum
NOHVCC á fyrirlestrum sem
haldnir voru víða um land sl.
haust, en það var Ferða- og Úti-
vistarfélagið Slóðavinir ásamt
Ferðaklúbbnum 4X4, Skotvís og
LÍV sem buðu upp á þessa fyr-
irlestra á nokkrum stöðum. Þeir
sögðu m.a. að allstaðar í heiminum
vildu menn fá að reyna á sín tæki
og þá þyrfti að leitast við að upp-
fylla þarfir hvers hóps fyrir sig. Ís-
land væri varla frábrugðið í þess-
um málum.
Andrés spyr hvað séu vegslóðar
og að það þurfi að skilgreina þetta
nákvæmlega. Þarna er ég sam-
mála. Í umferðarlögum er skil-
greining á vegi teygjanlegt hugtak:
vegur, gata, troðningur, slóð, eitt-
hvað sem fólk túlkaði á sinni hátt.
Það sem vantar í þessa upptaln-
ingu er orðið „frístundavegur“. Í
Bandaríkjunum er þetta skilgreint
nákvæmlega og sagði Tom Crimm-
ins, sem starfað hefur í fjölda
mörg ár að þessum málum með
skipulagsyfirvöldum í Bandaríkj-
unum, að þetta væri mjög einfalt: Í
Bandaríkjunum eru þrjár meg-
inbreiddir á frístundavegum: Ein-
stigi, sem ætlað er gangandi, reið-
hjólum, ríðandi og
torfærumótorhjólaumferð og er
allt að 60 cm breitt, einstigi (eitt-
hvað sem við gætum kallað kinda-
götur) ekki breiðara 127 cm, að-
allega ætlað fyrir allt áður talið
ásamt fjórhjólum. Síðast eru vegir
sem eru breiðari 127 cm, en nógu
breiðir fyrir jeppa (vegslóðar).
Með þessu skipulagi er hægt að
vernda náttúruna. Nánar má lesa
um sjónarmið þeirra Tom og Russ
í viðtali við þá í Bændablaðinu á
vefsíðunni www.bbl.is (fimmtudag-
inn 24. janúar 2013).
Sátt þarf að ríkja um
Náttúruverndarlög
Andrés vitnar til leiðarbókar
sem fyrrverandi formaður Slóða-
vina gaf út 2004 þar sem fjallað
var um einstigi. Í því sambandi vil
ég benda á að Slóðavinir voru
stofnaðir í janúar 2008. Það sem
fólk gerði fyrir stofnun félagsins
kemur félaginu ekkert við. Mitt
mat: Það eru fordómar hjá Andr-
ési að reyna að sverta orð fyrrver-
andi formanns Slóðavina. Að lok-
um nefndi Andrés nýju
náttúruverndarlögin sem sam-
þykkt voru á síðasta Alþingi og
eiga að taka gildi í apríl 2014. Nú
er verið að ræða um að umhverf-
isráðherra ætli að leggja fram á
Alþingi tillögu þess efnis að lögin
verði felld úr gildi. Mikil ósátt hef-
ur verið um þessi lög og heitar
umræður í byrjun, en þau voru þó
að verða þokkaleg þegar þau voru
samþykkt. Það að umhverf-
isráðherra vilji endurskoða þessi
lög sýnir að þar fer vitur maður
sem vill landinu vel.
Sjálfur vil ég sjá skipulag sem
tryggir að skemmdir á náttúrunni
verði lágmarkaðar. Til væru sér-
stakir vegir fyrir mótorhjól ein-
göngu, en hingað til hefur lítið ver-
ið hugsað til notenda
torfærutækja, sem eru um átta
þúsund, samkvæmt bifreiðaskrá.
Sé miðað við meðalnotkun má gera
ráð fyrir að þessi hópur borgi yfir
50 milljónir í ríkissjóð í formi
bensínskatta, sem ætlaðar eru til
vegagerðar og vegabóta sam-
kvæmt lögum. Því miður hef ég
ekki enn séð neina staði þar sem
þessi tæki mega aka, en hins vegar
hefur farið svipað fjármagn árlega
í gerð reiðgatna, en á þeim er
bannað að aka torfærutækjum. Að
lokum, hugsum í lausnum og hætt-
um fordómum, við eigum fallegt
land þar sem allir geta verið vinir
ef viljinn er fyrir hendi.
Af hverju þessir fordómar?
Eftir Hjört L.
Jónsson »Hugsum í lausnum
og hættum for-
dómum, við eigum fal-
legt land þar sem allir
geta verið vinir ef viljinn
er fyrir hendi.
Hjörtur L.
Jónsson
Höfundur er bifhjólamaður
og Slóðavinur.
vandamál. Í því samhengi má
benda á að frú Merkel, kanslari
Þýskalands, sagði ekki alls fyrir
löngu í frægri ræðu að fjölmenn-
ingarstefnan væri ónýt og orsakir
vandamálanna lægju í því að sumir
menningarhópar væru ekki að að-
lagast hinu vestræna þjóðfélagi.
Þetta er rétt og það er varla hægt
að saka frú Merkel um andúð á
innflytjendum fyrir það að benda á
staðreyndir enda datt engum
manni það í hug.
Alvarlegast í fréttaflutningi DV
er þó tilgangurinn, tilgangurinn að
vekja upp athugasemdahjörðina í
allri sinni dýrð með það að leið-
arljósi að fá hóp manna upp á móti
skoðun og málefni sem ekki var
verið að ræða. Það er alþekkt að-
ferð að ráðast á manninn en ekki
boltann. Eðlilegast er að fólk með
ólíkar skoðanir og ólíkar áherslur í
pólitík geti rætt saman og rökrætt.
Það styrkir báða aðila með því að
skoðunin fær þá umræðu og nýir
vinklar fást á mál. Það að reyna að
mála skrattann á vegginn þegar
menn eru ósammála og ráðast á
mann með dylgjum veikir málstað
þeirra sem það gera.
Í Bretlandi á árum áður voru
það fótboltabullurnar sem fóru á
fótboltaleiki aðeins til þess að æsa
upp múginn, sitja svo hjá og horfa
á menn berja hver annan. Á Ís-
landi, árið 2013, er það ritstjórn
DV sem æsir upp múginn og von-
ast til að valda sem mestu tjóni.
Við hinir, við sem lendum í múg-
æsingnum, bíðum spakir, horfum
fram á veginn, höldum áfram,
stefnufastir og án uppgjafar.
Höfundur er lyfjafræðingur og fram-
bjóðandi í prófkjöri Sjálfstæðisflokks-
ins í Reykjavík.
Hydrovane loftpressur eru lágværar, fyrirferðarlitlar,
öflugar og henta alls staðar þar sem þörf er á þrýstilofti.
Mikið úrval af hágæðaloftpressum, lögnum og síum.
Bjóðum lausnir í þrýstilofti fyrir allar aðstæður.
IÐNVÉLAR ehf. | Smiðjuvegi 44-46 | 200 Kópavogur | Sími 414 2700 | idnvelar@idnvelar.is | idnvelar.is
Allt annað líf
- með hljóðlátri loftpressu
Kynntu þér úrvalið á idnvelar.is