Fréttir - Eyjafréttir - 30.01.1997, Síða 14

14
Fréttir
Fimmtudagur 30. janúar 1997
Einhæft atvinnulíf
bitnar illa á konum
Karlmenn í athafnahug leita mun meirn til Þróunarfélagsins heldur en konur
Vinnan göfgar manninn og gefur
lítinu gildi. En hvað ef enga vinnu
er að fá ? Missa |rá lífið og tilveran
innihald sitt? A Islandi hefur
byggðastefna og byggðaþróun verið
áberandi í umræðu síðustu ára.
Ekki eru allir á eitt sáttir og er
stefnan óljós og ómarkviss. Fólks-
flótti frá landsbyggðinni vegna
ertlðra aðstæðna heldur áfram og
þeir sem vilja fara gegn straumnum
lenda einnig í erfið-
leikum. Er eitthvað
gert til að Iaða að
utanaðkomandi fólk
og stuðla þannig að
eflingu Vestmannaeyjabæjar?
I haust lóku hjón, sem ekki vilja láta
nafns síns getið, saman föggur sínar,
yfirgáfu höfuðborgina og héldu á vit
ævintýra í Vestmannaeyjum, m.a. til
að safna fyrir fbúð. Hann fór á sjóinn
en hún, menntuð konan, fékk ekki
vinnu við sitt hæfi til að byrja með og
lenti í atvinnuleysi.
„Það er úr engu að moða ef maður
vill ekki vinna í fiski. Það er lítil hreyf-
ing á fólki. Þeir sent hafa sæmilega
vinnu halda fast í hana. Fyrir nýtt fólk
eru nánast engir möguleikar nema
ftskurinn. Eg var í mjög góðri og
skemmtilegri vinnu í Reykjavík og var
búin að setja mér ákveðin markmið og
gerði unt leið kröfur til sjálfrar mín.
Með fúllri virðingu fyrir þeim gráa er
fiskurinn ekki hluti af þeint rnark-
miðurn og ekki eðlilegt að hann sé það
eina sem býðst. En ég var heppin og
fékk vinnu við mitt hæfi," segir þessi
kona.
Fyrstu vikurnar í Eyjum rigndi lát-
laust og mikil þoka umlukti bæinn.
Við þessar aðstæður fann konan fyrir
innilokunarkennd. Flug lá að miklu
leyti niðri og í Eyjunt bregður maður
sér ekki í langa bíltúra til að fá útrás.
Öll fjölbreytnin sem fylgir því að vera
nteðal fólks í vinnunni og þau tengsl
sem myndast eru óneitanlega mikill
missir þegar setið er heima á ókunn-
I brennidepli
ugum stað.
„Lífið í Eyjum væri ekkert mál ef
atvinnumöguleikar væru fjölbreyttari.
En ég er miklu bjartsýnni núna en í
haust þegar enga vinnu var að fá,"
sagði aðflutta borgarbamið í Eyjum að
lokum.
Lykill að fjölbreyttara
atvinnulífi?
Hvert er hægt að snúa sér og hverjir
hafa umsjón með atvinnulífinu í
Eyjum?
Fomtleg umsjón þróunar atvinnu-
lífsins er í höndunt Þróunarfélags
Vestmannaeyja sem tók til starfa 1.
september síðastliðinn og er því að
slíta barnsskónum. Framkvæmda-
stjórinn er Bjarki Andrew Brynjarsson
en starf hans felst í aðstoð og
leiðbeiningunt við atvinnu uppbygg-
ingu svo sem útfærslu nýrra hug-
mynda, vömþróun og rekstrartækni-
legri ráðgjöf. En hvers er að vænta af
hinu nýja félagi? Má fólk búast við
fjölbreyttari starfsmöguleikum?
Þróunarfélagið er ekki atvinnu-
miðlun og vinnumiðlunin hér í bæ sér
einungis um skráningu atvinnulausra
og þeim listum er komið til atvinnu-
rekenda. Enginn starfandi ráðgjafi er
fyrir atvinnulausa í Vestmannaeyjum
og ekki ljóst hver ætti að sinna slíkri
þjónustu ef hún
kæmist á fót.
Oft er erfitt fyrir
heimafólk jafnt
sem utanaðkom-
andi aðila að sjá hvar tækifærin bíða.
Hvar er heppilega vinnu að fá? Hvert
skal þá leita?
I Vestmannaeyjum er sá staður ekki
til sem sinnir sérstaklega fólki í at-
vinnuleit. Bjarki er þeirrar skoðunar
að þrátt fyrir að starf Þróunarfélagsins
sé stutt á veg komið þá séu hugmynd-
irnar ntargar og möguleikamir ýmsir
sem vinna megi úr. Tréverksmiðjan
sem tekur til starfa á næstunni sé eitt
helsta dæmið um slíkt en með tilkomu
hennar skapast um 15 ný stöðugildi
sem konur jafnt sem karlmenn geta
rennt hým auga til. Samvinna fyrir-
tækja og tenging er annað sem reynt
hefur verið að auka. Þar er reynt að
nýta sérjjekkingu, kunnáttu og aðstöðu
ntilli fyrirtækja og þar með stuðlað að
hagræðingu og nýtingu. Markmið
þessarar samvinnu er einnig að skapa
„létt" stöif sem konur geta sótt í. En
engin sérstök kvennastefna er rekin.
Enginn þarfad skammastsín fyrir að vinna í fiskvinnslu.
Starf Þróunarfélagsins byggist að
miklu leyti á hugmyndum, fmntkvæði
og þátttöku fólksins í bænum. Bjarki
segir að ntun meira sé unt að karl-
menn í athafnahug leiti til félagsins
heldur en konur. Karlmenn séu djarf-
ari athafnamenn en konur kjósi sér
traustari gmnn og séu varkárari.
Aðhaldssemi kvenna
refsað?
En eitthvað virðist vera að rofa til
fyrir konur því eins og greint var frá í
síðustu Fréttum er Þróunarfélagið að
vinna að því að korna upp starfsemi
sem gæti skapað létt störf fyrir konur,
að búa til vömr sem tengjast t.d.
afmælum og fermingum.
En er aðhaldssemi kvenna refsað
með einhæfum störfum sem ýta
hvorki undir metnað né glæstar
framtíðarhorfur?
„Þeir sem koma til Vestmannaeyja
eiga að gera sér grein fyrir því að hér
er fiskvinnsla í fyrirrúmi", segir Linda
Hrafnkelsdóttir formaður Snótar. Hún
segist ekki skilja fordómana gegn því
að vinna í ftski. Fólk viti oft ekkert
um hvað það er að tala. Enginn þurfi
að skammast sín fyrir slíka vinnu.
En er ekki að fleiru að huga þegar
atvinnumál kvenna eru rædd. Fátt
bendir til þess að sjávarútvegurinn
hætti að vera gmndvöllur atvinnulífs-
ins hér í Eyjum en er eðlilegt að valið
snúist í grófum dráttum um fisk-
vinnslu eða „fiskvinnslu"?
Met sala á 200
mílum í janúar
- Fleiri nýjungar á markaðinn frá 200 mílum í næsta mánuði
„Janúar er nlbcsti sölutíminn fyrir 200
mflurnar. Miðað við desember er um mörg
hundruð prósent söluaukningu að ræða.
Ekki fer á milli mála að Islendingar sækja í
ilskneyslu eftir kjötátið yfir hátíðarnar. Við
höfum undirbúið okkur mjög vel fyrir
janúar og verið að pakka bæði í Eyjum og
Þorlákshöfn. 200 mflurnar selja sig sjálfar í
janúar en í lok febrúar förum við í stórt og
mikið söluátak þar sem við munum kynna
ýmsar nýjungar," segir Þorbergur
Aðalstcinsson, markaðsfulltrúi Vinnslustöðv-
arinnar í samtali við Fréttir
Undirbúningur 200 mílna hófst fyrir tæpu ári
síðan og hefur salan á þessari nýju fullvinnslu
gengið vonum framar.
„Við höfum fengið góðar viðtökur hjá versl-
unarkeðjum og neytendum. Salan hefur gengið
mun hraðar en við þorðum að vona. Markmiðið
hjá 200 mílum er að útbúa fisk á þann máta að
neytandinn þurfi að hafa sent minnst fyrir því að
elda réttinn. Með þeint nýju réttum sem koma á
markaðinn bjóðum við upp á samtals 12 vöru-
flokka. Þar má nefna ýmsar hjúpaðar tegundir af
ýsu. Fiskréttir 200 inílna eiga sameiginlegt að
hægt er að setja þá í ofn, pönnu eða í örbylgju-
ofn og því er 11jótlegt að matreiða þá."
Að sögn Þorbergs er ekki um neinn sérstakan
markhóp að ræða. Reynt er að taka tillit til allra
aldurshópa. Þegar nálgast vorið vonast
Þorbergur eftir því að yngra fólkið, 20 til 40 ára,
sem hefur minni tíma til eldamennskunnar, taki
við sér.
Galdurinn á bakvið 200 mflumar eru
vöruþróunin. Þorbergur segist velta upp
hugmyndum og fær svo faglærða matreiðslu-
menn í lið með sér til að reyna sig áfram og
klára hugmyndimar.
Fellur vel að annarri starfsemi
Framleiðsla og pökkun 200 mflna fellur vel
að annarri starfsemi Vinnslustöðvarinnar.
Samnýting á mannskap og véltim gefur ýntsa
möguleika. Á ársgrundvelli er áætlað að full-
vinnsla 2(X) mílna skapi um 10-12 stöðugildi og
munar um minna.
í aflasamdrætti undanfaiinna ára hefur ítrekað
verið bent á þá ntöguleika sem felast í full-
vinnslu sjávarafúrða. Hvernig sem á því stendur
eru 200 ntflur Vinnslustöðvarinnar nánast eina
nýjungin í þeim efnum svo heitið getur hér á
landi undanfarin misseri. Þorbergur segir að það
eigi sínar skýringar hvers vegna íslensk sjáv-
arútvegsfyrirtæki hafi ekki farið þessa full-
vinnsluleið. Bolfiskvinnslan hafi gengið illa
undanfarin ár og það þuifi hugrekki til að fara í
vélakaup og ekki síst að koma vömnni á
markað.
í framhaldi af þessu vakna spurningar hvort
Vinnslustöðin hyggist fara með 200 mflumar á
alþjóðlegan markað?
„Við höfum einbeitt okkur að innanlands-
markaði og farið hægt í sakimar. Smátt og smátt
höfum við verið að byggja 200 mflumar upp og
aldrei að vita hvað framtíðin ber í skauti sér. Um
97 til 98 prósent af sjávarafurðum
Vinnslustöðv-arinnar fara á erlendan markað.
Markmiðið er að geta selt eins rnikið af bolfiski
og hægt er í neyt-endaumbúðum," segir
Þorbergur.
ÍBV strákarnir verða að styrkja
beinin!
Gamla stórskyttan og landsliðsþjálfarinn
hefur svo sannarlega verið í essinu sínu eftir að
hann hætti nteð landsliðið og fluttist til Eyja og
tók við markaðsfulltrúastarfi Vinnslustöðvar-
innar og þjálftin hins unga og efnilega ÍBV liðs í
handbolta. Þorbergur segist ekki hafa getað
Þorbergur:
Mörg hundruð
prósent
söluaukning í
janúar.
trúað því að óreyndu hversu gaman hafi verið
að þróa 200 mílumar og koma þeim á markað.
„Þetta hentíir ntér ákaflega vel. Vinnutíminn
er sveigjanlegur þannig að ég hef góðan tíma
fyrir handboltann. Eg get komið og farið eins
og mérhentar."
Lætur þú handboltastrákana þína borða fisk
frá 200 ntfluin?
„Eg mælist eindregið til þess að þeir borði
fisk, helst 200 mflur. Þeim veitir ekki af að
styrkja beinin því þessir peyjar eru svo miklir
kjúklingar," sagði Þorbergur sem sjálfur hefur
tekið upp fiskát með þeirn árangri að lýsið
hefur mnnið undanfama mánuði!