Fréttir - Eyjafréttir - 30.04.1998, Side 11

Fimmtudagur 30. apríl 1998
Fréttir
11
auðveldara að hverfa í t]öldann.“
Sigrún segir að samt sem áður sé
það mjög mikilvægt að þegar upp er
staðið og lítil samfélög eru skoðuð
nánar, að þá sé samhjálpin og
samhugurinn mjög niikilsverður, ef
fólk lendir í einhverjum vandræðum
eða hremmingum. „Ef eitthvað
kernur upp á, þá eru allir boðnir og
búnir á sinn hátt til þess að rétta
hjálparhönd. Þessa sér maður merki í
daglegu lífi.“
Eldingamyndinfræga
Ef við snúum okkur að öðru. Hvemig
var að eiga pabba sem var ljósmynd-
ari?
„Það var hundleiðinlegt. Hann var
að taka myndir af einhverju á 36
mynda filmu og splæsti kannski 28
myndum, svo þú getur ímyndað þér
hver lenti í því að sitja fyrir á hinum
átta myndunum sem eftir voru.
Þannig að maður lærði snemma að
sitja og halla höfði og líta í allar áttir.
Eg man til dæmis eftir því þegar hann
tók þessa frægu eldingamynd í Surts-
eyjargosinu 1. desember 1963. Við
höfðum farið á bíl út á Breiðabakka.
Hann fer að stilla upp græjunum og
byrjar að taka myndir en ég og
mamma vorum orðnar mjög óþolin-
móðar og pirruðum okkur miklu
meira á því hvað pabbi var lengi að
ljósmynda, heldur en að njóta
sjónarspilsins sem þessar hamfarir
voru.“
Sigrún segir að hún hafi hins vegar
ekki átt neinum sérstökum vinsældum
að fagna þótt pabbi hennar hafi verið
Ijósmyndari. ,J>egar ég er að alast upp
og man best eftir mér er hann að vinna
hjá Flugfélaginu. Það var miklu meira
spennandi að eiga pabba sem var á
Fluginu. Maður fékk að fara með upp
á flugvöll í Flugfélagsbílnum og fékk
að fljúga í gamla Douglas DC 3 upp á
Hellu og Skógasand. Auðvitað var
maður mjög grobbinn af kallinum,
þegar voru að koma myndir eftir hann
í Mogganum. En það hefur frekar
komið á fullorðinsárunum, sem ég hef
farið að njóta þess að vera dóttir
Sigurgeirs ljósmyndara, heldur en sem
krakki."
Mikil pabbastelpa
Hvort telur þú að hafi mótað þig
meira, pabbi þinn eða mamma?
„Eg var alltaf miklu meiri
pabbastelpa og held að hann hafi
mótað mig meira en mamma. Eg fmn
marga takta hjá mér sem mamma
hefur. en þeir eru fleiri frá pabba. Eg
hef líklega stjómsemina frá honum og
opið viðmót. Kannski er ég svolítill
ljósmyndari í mér að því leyti að koma
auga á ýmsa möguleika, en að horfa í
gegnum iinsu Ijósmyndavélar sem
slíkrar. það frábið ég mér með öllu.
En mamma er líka opinská og
stjómsöm, þannig að það er erfitt að
gera upp á milli þama. Hins vegar er
mamma fljót að rjúka upp. en að sama
skapi fljótt að rjúka úr henni aftur. Eg
átti hins vegar til að vera langrækin,
sem krakki, en hef vonandi þroskast
frá því.“
Bláígegn
Hversu mikinn þátt á áhuginn á pólitík
rætur í uppeldinu og skaphöfninni?
„Ég er alin upp á pólitísku heimili.
Stundum hef ég sagt það að ég sé svo
blá að það sé blátt blóð í æðum
mínum. Ekki samt f þeirri merkingu
að hægt sé að tengja það smákónga-
tilhneigingu Vestmannaeyinga. Móð-
urafi minn. Guðlaugur í Geysi, var
þingmaður og bæjarstjóri í Eyjum
þegar ég var unglingur. Ég leigði hjá
afa og ömmu þegar ég var í skóla í
Reykjavík. Þetta var heittrúað fólk í
sínum pólitísku skoðunum og ég
starfaði í öllum kosningum, bæði í
Eyjum og Reykjavík fyrir Sjálfstæðis-
flokkinn frá fjórtán ára aldri. Ég fór í
stjómmálaskóla Sjálfstæðisflokkins
1979 og hafði mjög gaman af því. í
gegnum þann skóla fékk ég áhuga á
félagsmálum og að geta tjáð mig um
það sem mér var efst í huga. Ég hef
kannski alltaf verið ófeimin, en maður
lærði öguð vinnubrögð í þessum
skóla. Ég man þar sérstaklega eftir
Sigurði Líndal, sem kenndi stjóm-
málasögu. Þar fann ég mig mjög vel.
Ég hef alltaf haft mikinn áhuga á sögu
og verið mikill bókaormur og finnst
mjög mikilvægt að rækta söguna og
þekkja sína fortíð til þess að geta
byggt upp framtíðina. Annað áhuga-
mál mitt er hins vegar lestur bóka og
ég á ágætis bókasafn og er alæta á
bækur. Ég er í fjórum bókaklúbbum
og kaupi mikið af bókum. Mér fmnst
líka einhvem veginn vænt um bækur.
Fólk og mannleg samskipti er þó hins
vegar mitt aðaláhugamál. Pólitfk
fmnst mér hins vegar spennandi og
skemmtileg, ekki síst að vinna með
fólki. Ég hef alltaf viljað vera þátt-
takandi frekar en þiggjandi og finnst
spennandi að reyna fyrir mér í
bæjarmálapólitíkinni núna, til þess að
geta haft áhrif og komið góðum
málum til leiðar sem mér eru
hugleikin."
Áhugiáskólamálum
Eitt af áhugamálum Sigrúnar Ingu á
vettvangi bæjarmálanna em skóla-
málin.
,JÉg starfaði f foreldraráðum f Mela-
og Hagaskóla meðan bömin mín vom
þar og þótti hálf súrt í broti að það
skyldi ekki vera foreldraráð við MR
þegar krakkamir fóm þangað. En mér
hafur þótt athyglisvert eftir að ég fór í
þetta framboð að ég hlusta á náttúru-
vemdarfólk, íþróttafólk, miðbæjará-
hugafólk og alla aðra hópa, að allir em
með hugmyndir um framkvæmdir.
Allt kostar þetta hins vegar peninga og
að reka bæjarfélag er ekkert öðru vísi
en að reka heimili eða fyrirtæki. Það
em til svo og svo miklir fjármunir, og
það þarf alltaf að forgangsraða þeim
verkefnum eða framkvæmdum sem
við viljum fara í. Og það eru
margreynd gömul sannindi að:
„Enginn gerir svo öllum líki, ekki Guð
í himnariki. Fyrir mig er pólitíkin líka
þroskandi vettvangur. Ég hef alltaf
leitast við það að reyna að þroska
sjálfa mig. Þar kemur inn að starfa
með ólíku fólki við ólíkar aðstæður.
Ég hef aldrei áður tekið svona beinan
þátt í pólitík, en þetta er ögrandi
verkefni."
Vestmannaeyjarskiptu
meiramáli
Sigrún segir að í Reykjavík hafi hún
starfað í Sjálfstæðiskvennafélaginu
Hvöt, en hins vegar hafi hún ekki átt
þær rætur í Reykjavík sem liggja svo
djúpt í Vestmannaeyjum. Þess vegna
hafi hún ekki farið út í frekara pólitískt
starf í Reykjavík. „Þó ég hafi búið í
Reykjavík í tuttugu og sex ár, skipti
Reykjavík alltaf miklu minna máli en
Vestmannaeyjar. Ég var miklu meiri
þiggjandi og áhorfandi þar. í Vest-
mannaeyjum langar mig miklu meira
til þess að taka þátt og vera gerandi.
En ég hef alla tíð starfað í flokknum
hvort sem ég var í Reykjavík eða
Vestmannaeyjum. Það var lengi búið
að blunda í okkur Gunnari að flytja til
Eyja og þegar tækifærið kom og hann
fékk vinnu hér, slógum við til. Hérer
yndislegt að búa, en ég skil það mjög
vel að fólk vilji skoða sig um og sjá
eitthvað nýtt. Mín er sú að grasið sé
ekki alltaf grænna einhvers staðar
annars staðar. í félagsmálum beitti ég
mér miklu meira innan JC hreyf-
ingarinnar. Ég átti þar skjótan frama
og varð landsforseti JC 1991. í fram-
haldi af því fer ég í heimsframboð
fyrir JC og beiti mér meira á þeim
vettvangi en f pólitíkinni. Ég var líka
komin með fjölskyldu sem að þurfti
sína athygli og orku. Hins vegar minn-
ist ég þess að þegar ég bauð mig fram
sem landsforseta í JC kom móðurafi
minn að máli við mig og tilkynnti mér
að hann sæi í mér pólitíkus. Hann
sagði hins vegar að það þýddi ekkert
fyrir mig að reyna að komast áfram
innan Sjálfstæðisflokksins í Reykja-
vík. Hann ráðlagði mér að skipta um
lögheimili og ganga til liðs við
Kvennalistann á Suðurlandi og
komast í fyrsta sæti þar og svo inn á
þing. Með þeini hætti gæti ég farið að
berjast fyrir mínum málum. En að
komast eitthvað áfram í pólitíkinni í
Reykjavik væri vonlaust. Þetta sagði
gamli maðurinn. blár í gegn og búinn
að vera það alla sína ævi. Ég skyldi
alveg hans sjónarmið en JC hreyfingin
átti allan minn hug, svo þessi pólitíska
ráðagjörð féll um sjálfa sig. Ég náði
ekki kjöri sem heimsstjómarmaður í
JC, en hins vegar kynntist ég því
hvernig og í hvaða farveg svona
barátta getur lent. Ég er vel skóluð að
því leyti.“
Ekkert öruggt í lífinu
Nú ertu í þriðja sæti á lista Sjálf-
stæðisflokksins í kosningunum í vor
Ertu ekki pottþétt inni f næstu
bæjarstjóm?
„Það er ekkert öruggt í lífinu. Ég
hef sjálf rekið mig á það. Ég get tekið
mjög persónulegt dæmi. Innan JC
hreyfingarinnar var ég vinsæl og fólki
þótti gott að starfa með mér. Ég var
hvött til þess að fara í framboð til
landsforseta og allir ætluðu að styðja
við bakið á mér. En ég lenti líka í
andstöðu. Þetta er eitt erfiðasta ár í lífi
mínu, þegar ég starfaði sem lands-
forseti. Ég öðlaðist hins vegar
dýrmæta reynslu og þykkan skráp
gagnvart umtali og baktali, jafnvel
öfund. Þeir sem ná hátt eiga þetta
alltaf víst yfir sér. En í þessu starfi
stóð maður mikið til einn. Það gerir
enginn hlutina fyrir þig. Maður
stendur og fellur með sínu starfi og
gjörðum. Maður getur líka verið við
hestaheilsu í dag, en er dauður á
morgun. Það er mjög mikilvægt að
grípa tækifærið og lifa í deginum í
dag, því maður veit aldrei hvað
morgundagurinn ber í skauti sér.
Tækifærin eru óendanleg í lífinu og
þau koma til manns. Hins vegar þarf
maður reynslu og þekkingu til þess að
geta vegið og metið það sem stendur
til boða. Og ég vona að ég haft þann
aldur og þroska til þess að geta sagt
nei. Stundum tekur maður hins vegar
að sér eitthvað sem maður hræðist en
þegar upp er staðið þá eru það
gjöfulustu verkefnin og veita manni
mesta ánægju. Þetta er stundum
spurning um að ögra sjálfum sér. Ef
maður tekst ekki á við sjálfan sig, þá
verða engar breytingar. Það bankar
enginn upp á hjá ntanni og býður
manni allan heiminn."
Að sjá hlutina í ferskara Ijósi
Hvemig var með þriðja sætið á
listanum núna. Kom ekki einhver og
færði þér það upp f hendumar?
„Ég veit ekki hvað skal segja. Ég
hef starfað í fulltrúaráði Sjálfstæðis-
flokksins og í þvf starfi hef ég haft
skoðanir og læt þær í Ijós. Ekki til
þess að eiga þær í bakhendinni og að
einhver bjóði mér bæjarstjórastólinn.
Heldur vegna þess að mig langar til
þess að tjá mig og taka þátt í
umræðunni. Ég held lfka að ég sjái
málin í öðru samhengi og ferskara
ljósi vegna þess að ég hef búið það
lengi í Reykjavík. Ég bað ekki um
sæti á þessum lista. Hins vegar kom
formaður uppstillinganefndar að máli
við mig og bauð mér þriðja sætið.
Eftir mikla umræðu og eftir að hafa
kynnt mér málið ákvað ég að segja já.
Grípa tækifærið, vegna þess að það er
ekkert vfst að ég hefði áhuga á því
eftir fjögur ár og aðstæður allt aðrar en
í dag. Þannig verður maður að vega
og meta stöðuna hverju sinni. Núnaer
mitt tækifæri og ég gríp það. en ekki
eins og Jóhanna, að minn tími komi
síðar. Minn tími er hér og nú og ég
ætla bara að njóta þess. Það þýðir
ekkert að lifa í morgundeginum."
Sigrún segir að allt hennar starf að
félagsmálum hafi ekki bitnað á
fjölskyldunni. Sigrún segir hins vegar
að á þeim stundum væru bömin svo
heppin að eiga föður líka. „Gunnar
hefur alltaf verið minn mesti og besti
stuðningsmaður og í raun og veru ýtti
hann mér stundum lengra en ég vildi
fara sjálf. Ég man eftir því þegar ég
var forseti í JC Nes var ég alveg
komin að því að gefast upp. Þá
„sparkaði" hann í rassinn á mér og
skoraði á mig að klára mitt ár.“
Sigrún hefur nýlega haftð störf hjá
hurðaverksmiðjunni Imex í Vest-
mannaeyjum, eða frá I. aprfl síðast-
liðnum, eftir að hafa starfað hjá Pósti
og síma. „Það var ómetanlegt tækifæri
til þess að kynnast fólkinu í bænum að
starfa á póstinum. Maður lærði á
andlit fólksins upp á nýtt og eftir alla
þessa fjarveru var það ómetanlegt.
Þama fer ég að kynnast fólki á ný og
fylla upp í þetta tuttugu og sex ára gat
sem myndaðist meðan ég var í burtu.
Statfið hjá Imex var mér boðið og ég
tók því, vegna þess að ég taldi mig
hafa reynslu og þekkingu til þess að
takast á við það. Þetta er mjög
spennandi, kretjandi og ögrandi starf
og vonandi gengur það vel og þá er ég
ánægð.“
Á STRENG YFIR VESTMANNAEYJUM: Þessa stórskemmtilegu mynd tók Sigurgeir af Guðlaugi og Sigrúnu Ingu á
strengumsemláuppáKlif.
WELLCOME
T0 THE 29TH
JCI-EUROPEAN CONFERENCE
OPENING CEREMONY

GUNNAR OG SIGRÚN á 29. JC-pinginu en Sigrún hefur starfað mikið innan
JChreyfingarinnar