Fréttir - Eyjafréttir - 29.10.1998, Page 11

Fimmtudagur 29. október 1998
Fréttir
11
Anna Dóra Jóhannsdóttir framkvæmdastjóri Hressó:
Ekkert mál að vera kona í þessu starfi
Anna Dóra er með bókhaldið í svefnherberginu.
Anna Dóra Jóhannsdóttir og Jóhanna
Jóhannsdóttir hafa rekið heilsurækt-
ina Hressó í fjögur ár. Anna Dóra sér
um fjármál og bókhald en báðar em
þær systur framkvæmdastjórar fyrir-
tækisins, en Jóhanna er ein af
mörgum starfsmönnum Hressó sem
reyna að halda Vestmannaeyingum í
góðu líkamlegu formi. Anna Dóra
segir að í upphafi hafi Hressó verið
draumur sem nú sé orðinn að
vemleika.
„Við bjuggum í Reykjavík og mig
langaði alltaf til þess að koma heim
aftur. Þegar við komum heim vomm
við að láta okkur dreyma um að gera
eitthvað í þessum dúr og kannski var
aldrei mikil alvara á bak við þetta.
Pabbi okkar, Jóhann Halldórsson út-
gerðarmaður átti þetta húsnæði sem
hafði staðið autt um langan tíma svo
að það vom hæg heimantökin að því
leyti. Hann vildi að við væmm
varkárar ef við fæmm út í þennan
rekstur. Hann dró ekki úr okkur en
hefur kannski verið hræddur um
dekurrófumar sínar og verið hræddur
um að við visssum ekki alveg hvað
við væmm að fara út í.“
Var það vegna þess að þið emð
konur?
„Nei, ég held nú ekki. að það sé
ástæðan. Miklu frekar hafði hann
kannski ekki trú á því að svona
rekstur myndi ganga í Eyjum. En
hann hann vildi frekar að við hefðum
vaðið fyrir neðan okkur. Hins vegar
ef við hefðum verið strákar er
hugsanlegt að málið hefði horft öðm
vísi við honum og við ekki pælt í
hvað honum fannst. Við höfðum hins
vegar mikla trú á hugmyndinni og
töldum góðan grundvöll fyrir þessu,
sérstaklega líkamsræktinni. Hins
vegar er mjög erfitt að halda fólki í
líkamsrækt og maður veit aldrei
íyrirfram hvað maður fær inn af fólki.
Það koma líka tímabil, sem er lítið að
gera og það hefur jafnvel hvarflað að
okkur að hætta þessu.“
Anna Dóra segir að starfsemin
hafið byrjað mjög vel og margir
byrjað í heilsuræktinni þegar þær
hófu starfsenrina, þá hafi hins vegar
ekki verið nóg og margir samt. Það
hafi verið of fáir sem vom hins vegar
duglegir að mæta. „Fólkið sem
keypti kort var héma meira og minna
allan daginn og það var nrikill áhugi
hjá þeim, en fjöldinn var ekki sá sem
við gerðum ráð fyrir. Það virtist vera
fleira fólk en var í raun og vem, en
þetta hefur breyst mikið núna.“
Var ekki mikill kostnaður við að
breyta húsnæðinu í byrjun?
„Það fóm miklir peningar í það því
að húsnæðið var eiginlega tilbúið
undir tréverk þegar við tókum við því.
Það þurfti að leggja nýtt rafmagn og
skipta sölum og brjóta niður veggi.
En við létum slag standa og sjáum
ekki eftir því.“
Hvemig er að vera kona í
framkvæmdastjórastól?
„Það er mjög gaman, en maður er
stundum áhyggjufullur, en það er
ekkert vandamál að vera kona í þessu
starfi og það hefur aldrei hvarflað að
okkur að fá karlmann í starfið. Það er
mjög stór partur af þessu að fá að ráða
og geta skipulagt sitt fyrirtæki sjálfur.
Hins vegar finnst mér að ég hafi
aldrei þurft að stjóma neinu héma sér-
staklega. Starfsfólkið héma er mjög
samviskusamt og mér finnst ég ekkert
hafa þurft að stjóma því. Það vinna
héma tólf manns fyrir utan okkur
systumar og það vita allir um hvað
þetta snýst og kunna sitt starf. Eg hef
aldrei staðið frammi fyrir því að þurfa
að reka fólk eða standa í einhverju
veseni.“
Finnst þér þetta eiga vel við þig?
„Já mér finnst það og ég held að ég
sé nokkuð mild og góð. Eg á alveg
jafn auðvelt með að tala við fólkið
sem starfar héma og bankastjóra.
Mér finnst enginn neitt merkilegri en
annar. Hins vegar er mikil skipu-
lagsvinna í kringum þetta og maður
verður að hafa einhverja yfirsýn, en
vð systurnar vinnum þetta mikið
saman, þó að Jóhanna sé meira í
kennslunni. Hins vegar emm við
heppin að því leyti að hjá okkur fer
saman vinnan og áhugamálin.
Anna Dóra segir að þær hafi
mikinn áhuga á því að færa út
kvíamar og stækka við sig. „Maður
hættir ekkert að láta sig dreyma, en
ég er raunsæ og varkár og það er
kannski munurinn á karlmanni og
konu. Karlar em miklu kaldari og ef
hér væri karlmaður í framkvæmda-
stjórastólnum væri ömgglega búið að
fara í meiri framkvæmdir. Körlum
finnst þeir ekki þurfa að hafa eins
góða yfirsýn og konur og þær geta
hugsað urn fleira í einu. Karlar sjá
bara eitt í einu. Konur vilja halda
utan um alla þætti í því sem þær fást
við. Hins vegar held ég að konur í
áberandi stjómunarstöðum hafi frekar
neikvætt umtal um sig og þá oftast
konurnar sjálfar sem setja út á hver
aðra. Það hefur hins vegar ekkert
bitnað á mér að ég sé kona í þessu
starfi, en ég hef aftur á móti ekki
reynsluheim karla og á því erfitt með
að dæma um það.“
En eruð þið systur ekki bara
pabbadekurrófur?
,Jú, þú inátt alveg segja það," segir
Anna Dóra og hlær. Enda þýðir
ekkert að bera á móti því og ég er
alveg sátt við það. Það þarf hins
vegar einhvern til þess að hrinda
hugmyndum í framkvæmd og við
gerðum það í þessu tilfelli og erum
ekkert að hætta."
Konur blása til
sóknar í fjöl-
miðlaheiminum
Síðastliðin tvö ár hafa
nemendur í hagnýtri fjölmiðlun
við Háskóla Islands starfað á
ritstjórn Frétta um viku tíma,
til þess að komast í snertingu
við alvöru vinnubrögð á
blaðaritsjórn og fá þannig
nokkra innsýn í
blaðamennskuna. Akveðið var
að halda þessu samstarfí áfram
og var hópur nemenda úr
hagnýtri fjölmiðlun við störf á
Fréttum í vikunni. Það eru 15
nemendur, eingöngu stelpur,
við nám í hagnýtri fjölmiðlun
nú í vetur og 11 þeirra komu til
Eyja ásamt kennara sínum
Guðbjörgu Hildi Kolbeins
lektor. Sést af því að hvert
karlavígið fellur af öðru og
virðist fjölmiðlaheimurinn ekki
ætla að verða nein
undantekning þar á.
Guðbjörg Hildur Kolbeins,
lektor í hagnýtri f jölmiðlun,
segir að henni lítist vel á
samstarfið, enda hafi forverar
hennar í starfi eindregið mælt
með því að nemendum gæfist
kostur á því að komast inn á
ritstjórn blaðs og samstarfið við
Fréttir hafi gengið vel
undanfarin ár og skilað ágætum
árangri.
Nemendurnir hafa skoðað sig
um á Heimaey og verið að vinna
efni fyrir Fréttir sem mun
birtast í blaðinu á næstunni. Að
sjálfsögðu vildi hópurinn fá að
sjá Keikó og þótti ekki óeðlilegt
þar sem Keikó er mikill vinur
fjölmiðlamanna og sviðsljóssins.
Á myndinni má sjá hópinn þar sem hann heimsótti Keikó í Klettsvíkurkví. Talið frá vinstri Guðbjörg H.
Kolbeins lektor, Andy Mcrea starfsmaður Keikósjóðsins í Vestmannaeyjum, Sigríður Dögg
Auðunsdóttir, Auður Aðalsteinsdóttir, Anna Sigríður Einarsdóttir, Guðríður Haraldsdóttir, Steingerður
Ólafsdóttir, Hólmfríður Gestsdóttir, Hulda Ágústsdóttir, Hrönn Indriðadóttir, Sigríður Hagalín
Björnsdóttir, Gunnþóra Gunnarsdóttir og Steinunn B. Sigurðardóttir.
Hópurinn vildi koma á framfæri þakklæti til allra fyrir frábærar viðtökur í Eyjum, ekki síst til
starfsmanna Keikósamtakanna í Eyjum fyrir að gera þeim kleift að sjá Keikó.