Fréttir - Eyjafréttir - 28.10.1999, Síða 16

16
Fréttir
Fimmtudagur 28. október 1999
Leikskólar eru kannski ekki hefð-
bundinn starfsvettvangur karla en
Högni Hilmisson hefur unnið á
Leikskálanum Betel á þriðja ár. 1
spjalli við Fréttir segir hann það séu
ekki launin sem heilli hann heldur
hugsjónin. A meðan börnin leika sér í
leiktœkjunum ogforeldrar sœkja bönt
sín talar hann um trúmál, vandamál
fjölskyldna í dag ogfóstrustarfið, svo
eitthvað sé nefiit. „Eg vil nú reyndar
ekkert draga að mér athygli, “ segir
Högni, en hannféllst samt á að deila
viðhorfum sínum með lesendum
Frétta meðan krakkarnir leika sér
prúð og stillt.
Hann segir leikskólann ekki vera
eingöngu fyrir safnaðarmeðlimi
Betels. „Hann er rekinn sem afgerandi
kristinn leikskóli, eða á að vera það, en
það geta allir sótt um hér. Það eru allir
leikskólar á íslandi undir þeim
formerkjum að tilheyra kristinni kirkju
og vera undir henni, þetta er tekið hér
eilítið fastari tökum,“ segir Högni. Er
starfsfólkið þá líka safnaðarmeðlimir?
„Já bara að hluta til, það er ekki
skilyrði. Það væri samt erfitt ef
einhver kæmi sem væri andvígur
kristinni trú. Það gætu orðið árekstrar.
Það er héma bæði fólk úr Þjóð-
kirkjunni og Betel. Leikskólinn er því
hálfeinkarekinn.“
Skyldi eitthvað hafa komið honum
á óvart við að hefja störf á leikskóla?
„Þetta er ekki fyrsti leikskólinn sem ég
vinn á, ég var að vinna á leikskólum
inni í Reykjavík og hef því svona
víðsýni með mér. Eg finn að ég hef
töluvert að gefa í svona og líkar
ofboðslega vel að dunda mér með
bömunum." Hann segir að það hafi
starfað einn karlmaður áður á Betel.
„Hann var svona sams konar og ég,
svona gítaristi og stórsöngvari
örugglega líka. Ekki það að ég sé að
fullyrða að ég er stórsöngvari,“ segir
Högni og kímir. „Þessi er hins vegar
stórsöngvari,“ segir hann og klappar á
kollinn á lítilli stúlku sem er að fara
heim með pabba sínum. Hann segir
starfið vera mjög gefandi. „Það fyllir
lífið tilgangi," segir hann. Skemmti-
legast finnst honum að breyta út af
venjunni og starfa að skapandi verk-
efnum með bömunum til dæmis með
tónlist eða myndlist.
„Ég hef ekki formlega menntun í
þessu, er bara alinn upp í kringum
þetta. Ég var mikið með sunnu-
dagaskóla hér áður en það er kannski
svona í bígerð..“ segir hann og þegar
hann er inntur nánar eftir því segir
hann frá unnustu sinni sem er í
kristilegum skóla í Kanada. „Það er
búið að vera lengi þrá hjá mér að
komast þama á þetta svæði í
Winnipeg, Toronto og þar um kring.
Hún kemur um jólin og þá endurskoða
ég kannski hvað ég geri. Ég vinn
allavega út veturinn og sé svo til. Það
er eiginlega þannig að manni óar við
því að ætla kannski að fara í annað og
vera ekki viss um að komi jafningi í
staðinn, eða að allt sé í góðum
höndum,“ segir Högni. Það er
greinilegt að honum er annt um bömin
og starf sitt á leikskólanum. Það em
ekki launamálin sem heilla hann við
þennan starfsvettvang? „Nei, það er
hugsjónin. Ég tel það bæta við launin
að fá að vera þátttakandi í svona
starfsemi," segir Högni. Hann
viðurkennir þó að starfið geti einnig
verið erfitt og tekið á taugamar. „Það
er allur skalinn. Það er óhætt að segja
það. Það er ekkert sem er óleysanlegt.
Maður gerir aldrei stóra hluti úr
venjulegum vandræðum,“ segir
Högni.
Trúmál standa Högna nærri og
hann segir að Vestmanneyjar hafi
ákveðinn tilgang. „Ég veit ekki hvort
ég má bera okkur saman við kannski
Jerúsalem,“ segir hann hugsi. „Héma
byrjar andlega vakningin í okkar landi
og breiðist út héðan og út á svæðin í
kring. Það er eins og himnasmiðurinn
sé með áform um staði og fólk og við
tökum þátt í því ef við getum. Maður
verður bara að vera viðbúinn."
Hann hefur einnig ákveðnar skoð-
anir á málefnum fjölskyldna og telur
að fjölgun karlmanna á leikskólum sé
eingöngu neyðarúrræði við mun stærri
vanda. „Ég hef verið utan við jafn-
réttisumræðuna í leikskólunum varð-
andi fjölgun karla. „Ég veit bara að
straumamir hafa legið í þessa átt og
kannski út af þessari skilnaðartíðni í
landinu. Best væri náttúrlega að ráðast
á rót vandans og að fólk fengi
almennilega hjónabands- og fjöl-
skyldufræðslu strax í grunnskóla og
það yrði byggt almennilega upp.
Manni finnst þetta eiga að vera ekki
óleysandi vandi. Ég held að rót
vandans sé ekki fundin þama.“ Högni
segist vera búinn að fara á ýmis
námskeið í tengslum við málefni
fjölskyldunnar. „Maður sér að það em
engin stóratriði sem em að í þessu
sambandi í þjóðfélaginu. Það þarf að
auka fræðslu og eitthvað gott til að
byggja á. Þetta er langtímaverkefni,“
segir Högni.
En að lokum, bregður fólki ekki í
brún þegar það sér karlfóstra á
leikskólanum? „Nei, það hefði
kannski gert það fyrir svo sem fimm
ámm en ekki núna,“ segir Högni og í
sömu mund sækir móðir síðasta
bamið sem var eftir úti að leika sér og
Högni fær að fara inn til að sinna
hinum bömunum.
Nína Björk Jónsdóttir, Ingibjörg Olafs-
dóttir, nemendur í hagnýtri jjölmiðlun
Viðfyrstu sýn
Veðurbarinn en heillaður
Góð mæting á leikl
ÍBV stelpnanna
getur borgað sig!
Vestmannaeyjar taka á móti komu-
manni með tungliýstum klettum,
dröngum og eyjum og ekki fer
fjarri að honum verði hugsað til
samskipta skipa og ísjaka í byrjun
aldar. Sá hrollur sem fer um
manninn á skipsfjöl á þó ekkert
skylt við hræðslu heldur mun hann
runninn undan rifjum ómældrar
lotningar fyrir ægikrafti sköpunar-
verksins. Náttúran sýnir sínar
fegurstu myndir þetta kvöid og með
Ijóskastara lýsir hún upp það sem
hún hefur skapað. Með þessa sýn
fyrir augum eru kvikmyndahús og
leiksýningar eins og ómerkileg
sandkorn undir skóm manna.
Það verður hverjum þeim sem til
Vestmannaeyja kemur ljóst frá fyrstu
stundu hversu stórt hlutverk náttúran
spilar í lífi Eyjamanna. Fiskimiðin allt
í kring, og aflinn dreginn úr sjó með
líflínu eyjarinnar. Veðurbarinn
Stórhöfði tekur á sig vindinn og
slagviðrið og veitir okkur ofan af fasta
landinu smá innsýn í þann veðurham
sem oft skekur Eyjamar. Það er samt
þægilegt að horfa á hraunið, Heima-
klett og aðrar byggingar náttúmnnar
og hvemig þær halda bænum í faðmi
sér. Þó virðist það ekki halda veðrinu
frá aðkomumanni sem einn daginn
stendur vart í fætuma, kemst vart út úr
Ómar Kristinsson á bryggjunni
í Þorlákshöfn með eigin kaffi-
bolla að hita sig upp fyrir
Eyjaferð með Herjólfi
húsi og er votur inn að beini ef hann
reynir, en horfir hinn daginn upp í
stjörnubjartan himinn og á fagurt
umhverfið. Það er kalt, en umhverfið
hlýjar manni.
Einnig ylja móttökur Eyjamanna
þeim sem þá heimsækir (eða kannski
var það bara svona gott að komast
aftur á fast land). Fólkið býður
aðkomumann velkominn, spjallar
óhindrað, er skemmtilegt og kraft-
mikið. Krafturinn kemur vel fram í
áhuga og elju á íþróttum eyjaskeggja
sem og skyldmennum á fastalandinu,
báðir þessir hópa sýna rnikið kapp og
elju þegar á íþróttavöllinn eða
áhorfendastæðin er komið.
Það heyrist á spjalli manna að hér
þekkir því næst hver annan og vel
þekkt er hrekkjatilhneiging þeirra sem
hér búa og sjaldan er stnðnin djúpt
grafin í samtölum manna. Eyja-
skeggjar bregðast vel við þessum
hnýsna aðkomumanni og félögum
hans úr höfuðborginni og gera dvölina
ánægjulega og lærdómsríka. Það er
gott að vera í Eyjum þó svo haustið
sendi Kára til að ýta aðeins í menn og
híbýli. Heimferð er á næsta leiti og
aðkomumaður kveður og vonar, sem
landkrabbi, að Kári verði í fríi meðan
Herjólfur skilar honum upp á land.
Ómar Kristinsson
Höfundur er nemi í hagnýtri
fjölmiðlun
í kjölfari góðs gengis hjá IBV
stelpunum hefur handboltaráð kvenna
ákveðið að standa að happdrætti á
öllum heimaleikjum liðsins í þeim
tilgangi að auka aðsókn á leikina.
Happdrætið verður unnið í sam-
starfi við hina ýmsu styrktaraðila
kvennaboltans og verða vinningar
dregnir út á hverjum heimaleik í
deildarkeppninni í vetur. Leikreglur
em þær að í hvert sinn sem
stuðningsmaður greiðir sig inn á
heimaleik liðsins fær hann að gjöf
happdrættismiða sem hann merkir sér
og setur í kassa við innganginn. Því
fleiri leiki sem viðkomandi mætir á
því fleiri miðar em í kassanum og því
meiri möguleika hefur hann á að
hljóta stóra vinninginn sem verður
dreginn út á síðasta heimaleik
deildarkeppninnar.
Á næsta heimaleik, sem er nk.
laugardag klukkan 13.30, taka
stelpumar á móti sterku liði
Stjömunnar en í hálfleik mun IBV
handboltaráð kvenna skrifa undir
samstarfssamning við Vömval og af
því tilefni verður íyrsti aukavinningur
happdrættisins, matarkarfa frá
Vömvali að verðmæti kr. 7.500,
dregin út. Það er því ljóst að það getur
borgað sig að mæta vel á leikina hjá
stelpunum.
Sjáumst á leikjum vetrarins!
Handboltaráð kvenna
WtÁLNlNG HJÁ
M|f>STÖt>lNNl/
Mmálningehf. MlöSTÖölN.w.
-þoð segir sig sjóJft - Strandv«gl 65 • Siml: 481 1475