Fréttir - Eyjafréttir - 14.03.2002, Side 17

Fimmtudagur 14. mars 2002
Fréttir
17
Einu sinni frjálsíþróttamaður,
Alltaf frjáls-
íþróttamaður
-segir Árny Heiðarsdóttir frjáls-
íþróttakona og ein aðal drif-
fjöðrin í Ungmennafélaginu
Oðni til margra ára
NÝ stjórn færði Árnýju blóm fyrir vel unnin störf fyrir Umf. Óðin. Frá vinstri Helga Vestmann, Margrét
Helgadóttir, Jóna Björk Grétarsdóttir og Árný.
Vestmannaeyjar hafa í
gegnum tíðina getið af sér
afreksfólk í hinum ýmsu
greinum íþróttanna en
snemma ó síðustu öld voru
afreksmenn í frjólsum
íþróttum gjarnan úr Eyjum.
Síðan þó hefur mikið vatn
runnið til sjóvar í heimi
frjólsíþróttanna en síðustu
ór hefur orðið endur-
vakning í frjólsum í Eyjum.
Það var ekki síst fyrir tilstilli
Arnýjar Heiðarsdóttur að
byrjað var að nýju að æfa
frjólsar íþróttir í Eyjum órið
1985 eftir rúmlega 13 óra
hlé.
Ámý hefur ásamt fjölskyldu sinni,
þeim Olafi Guðjónssyni eigimanni
sínum og bömunum þremur, Karen,
Guðjóni og Áma Óla verið ein styrk-
asta stoð Ungmennafélagsins Óðins
og því starfi sem þar fer fram en til
gamans má geta þess að Ólafur er sá
eini sem ekki hefur orðið íslands-
meistari í fijálsum í fjölskyldunni.
Auk þess að þjálfa og sinna
stjómunarstörfum hefur Ámý einnig
lagt hart að sér sem ftjálsíþróttamaður.
Afrekaskrá Ámýjar er glæsileg, hún er
margfaldur Islandsmeistari, fjórir
Norðurlandameistaratitlar og einn
Evrópumeistaratitill auk þess að setja
tvö Evrópumet. Hefur auk þess unnið
til tveggja silfurverðlauna á Heims-
meistaramótum. Þá hefur Ámý einnig
verið veitt gull-, silfur- og bronsmerki
UMFÓ, silfurmerki UMFI og silfur-
og bronsmerki FRI. Nú hefur hún
hins vegar tekið þá ákvörðun að hætta
eftir sautján ára starf.
Pabbi kom mér af stað
„Eg byrjaði aftur 1985 en þá kom
Anna Día Erlingsdóttir til Eyja sem
íþróttakennari og henni fannst vanta
fijálsar íþróttir í Eyjum. Henni var þá
sagt frá því að ég hefði verið í frjálsum
á mínum yngri ámm. Hún hafði
samband við mig og ég sló til. Eg
byrjaði nú bara á því að aðstoða hana
en smám saman óx mitt hlutverk. Eftir
tvö ár flutti Anna Día frá Eyjum og ég
tók alfarið við,“ segir Ámý.
Upphafið að áhuga á fijálsum rekur
Amý til fóður síns.
„Pabbi minn sá um frjálsar íþróttir
hjá Þór á sínum tíma og það má segja
að hann hafi komið mér af stað. Eg
var reyndar í handbolta líka en sá svo
að ég þyrfti að velja um hvora
íþróttina ég vildi leggja fyrir mig.
Valið var ekki erfttt. Mér fannst það
alltaf meira kreíjandi að þurfa að
standa sig í einstaklingsíþrótt heldur
en hópíþrótt. Ég var líka farin að ná
ágætis árangri. Var komin í landslið
íslands en hætti svo um sextán ára
aldurinn, pabba til mikillar mæðu,“
segir Ámý og brosir.
Hvemig kom það til að þú fórst að œfa
frjálsar íþróttir aftur, komin á
fertugsaldurinn ?
„Þegar ég fór að þjálfa byrjaði ég
auðvitað á að láta krakkana hlaupa og
hita upp. Svo fór maður að hreyfa sig
með þeim og á endanum var ég farin
að æfa sjálf á fullu. Frjálsíþrótta-
maðurinn virðist alltaf vera í manni,
einu sinni frjálsíþróttamaður alltaf
frjálsíþróttamaður, þannig að mér
fannst mjög gaman að byrja aftur og
gerði það fyrst og fremst ánægjunnar
vegna.“
Margs að minnast
Hvað stendur svo upp úr á ferlinum ?
„Mér fannst alltaf rosalega gaman
að keppa og frnnst það enn. Kannski
fyrst og fremst af því að ég hætti
svona ung þá fannst mér ég vera að
vinna upp glötuð tækifæri á frjáls-
íþróttavellinum. Ég byrjaði aftur að
keppa 36 ára gömul. Þá fór ég á mitt
fyrsta Norðurlandamót sem var haldið
í Danmörku. Á seinni ámm hef ég
fengið að upplifa það sem ég hefði átl
að gera þegar ég var ung. Ég hef t.d.
farið fimm sinnum á Norðurlandamót,
hef farið á Evrópumeistaramót og
orðið Evrópumeistari og svo hef ég
farið á tvö heimsmeistaramót sem eru
mér mjög minnisstæð. Karen fylgdi
mér nánast á öll þessi mót. Ferðalögin
eru líka hluti af því sem stendur upp
úr á ferlinum. Það var alveg einstakt
að fá tækifæri til að skoða heiminn. Ég
efa að ég hefði nokkum tímann farið
til Suður-Afríku nema vegna þess að
ég tók þátt í Heimsmeistaramótinu þar
1997.“
En eitt finnst Ámý standa upp úr og
það er bikarmótið á síðasta ári.
„Gaui, sonur minn, var formaður
Óðins og hann langaði að fara með lið
á bikarmót FRÍ en Óðinn hefur aldrei
átt lið þar. Hann safnaði saman liði og
var alltaf að reyna að fá mig til að
koma með en ég hafði átt í erfiðum
meiðslum og var eiginlega búin að
ákveða að hætta. En viku fyrir mót
ákvað ég að slá til. Ég fór á eina
æfrngu á malarvellinum með Áma
Óla syni mínum sem er góður
sleggjukastari. Hann þurfti að kenná
mömmu sinni sleggjukast sem hafði
aðeins kastað sleggju einu sinni áður.
I sjálfri keppninni hjálpaði hann mér
og bætti ég mig um einn metra í
hverju kasti. Ég varð í 4. sæti og setti
íslandsmet öldunga. Formaður FRI
kom til okkar og tók í höndina á
okkur og þakkaði mér frábært afrek.
Það sem var svo eftirminnilegt frá
þessu móti var að í liðinu var ég,
mamman ásamt bömunum mínum
þremur. Það er í fyrsta sinn sem það
ÁRNÝ, með börnin. Karen, Árný, Guðjón og Árni Óli.
Á heimsmeistaramóti öldunga í Suður-Afríku árið 1997 varð Árný í
öðru sæti í þrístökki.
náð miðað við hversu slæm aðstaðan
er. Ég get nefnt t.d. Vigdísi Sigurð-
ardóttur, Steingrím Jóhannesson og
Gunnar Heiðar Þorvaldsson sem öll
vom nokkuð efnileg í frjálsum.
Krakkamir fá þarna ákveðinn gmnn,
snerpa, kraftur og liðleiki er
fylgifiskur frjálsra íþrótta en mér hefur
verið sagt að á ámm áður þegar ÍBV
var að ná árangri í boltagreinunum þá
var uppistaðan í liðinu strákar úr
frjálsum."
EVRÓPUmeistari í þrístökki í
júlí 1996.
gerist, að mamman keppi með
bömunum sínum en við enduðum í
þriðja sæti.“
Samkeppni við boltaíþróttir
Nú áttu 17 ár að baki sem þjálfari;
hefur eitthvað breyst á þessum árum ?
„Krakkar hætta yfirleitt alltaf á
vissum aldri og þá of ung. Oft em það
boltaíþróttimar sem toga en þá koma
inn yngri krakkar og maður verður að
byrja upp á nýtt. Ég er ekki í vafa um
það að aðrar íþróttagreinar í Eyjum
hafa notið góðs af því að krakkamir
vom í frjálsum. Það er í raun ótrúlegt
hversu góðum árangri við höfum oft
Ungmennafélagsandinn
heillaði
Auk þess að sinna þjálfun og iðka
íþróttina þá hefur Ámý með einum
eða öðmm hætti komið að stjómun
félagsins og þekkir því vel til sögu
þess.
„Við vorum fyrstu árin sem frjáls-
íþróttadeild ÍBV en svo gerðumst við
Ungmennafélagið Óðinn á þeim
forsendum að þá fengum við keppn-
isrétt á Landsmótinu. Svo var líka
annað sem réði þeirri ákvörðun, en
það var þegar við sendum lið til
keppni til Reykjavíkur þá var gisti-
kostnaður oft mjög hár en meðlimir f
Ungmennafélaginu fengu mun ódýrari
gistingu. Ungmennafélagsandinn
heillaði líka svolítið, þar sem allir
hjálpast að og félagamir reyna að skila
sínu aftur til bæjarfélagsins. Við
fómm t.d. á hverju ári og hreinsuðum
bæinn,“ segir Ámý.
Og Ámý heldur áfram: „Mér frnnst
Óðinn hafa dafnað mjög vel í gegnum
tíðina. En það er alveg á hreinu að
þetta hefði aldrei verið hægt nema
með aðstoð þeirra ijölmörgu sem hafa
starfað með okkur og gera enn. Ég
neita því ekki að oft hefur þetta verið
mjög erfitt eins og með aðstöðuleysið
en þetta er nánast upp á sveitamátann
þar sem við emm jafnvel að æfa úti á
túni. Smám saman hefur þetta hins
vegar verið að batna. Núna emm við
með tartandúk fyrir hástökk og lang-
stökk en það gekk ekki þrautalaust
fyrir sig. Öli, maðurinn minn, tók sig
til og lagaði langstökksgryíjuna sjálfur
en hún var orðin ónothæf og í raun
hættuleg. Hlaupabrautimar í kringum
völlinn em ónýtar og eru bara slysa-
gildrur en ég bind miklar vonir við
nýja stjóm félagsins."
Landsmót í Eyjum?
„Við höfum verið að fá inn gott fólk til
að taka við, Jóna Björk Grétarsdóttir
hefur tekið að sér formennsku en hún
er margfaldur Islandsmeistari og
Ómar Garðarsson hefur tekið að sér að
vera varaformaður. Nú em þau að
velta því fyrir sér að sækja um
Landsmótið árið 2004. Ef það gengi
eftir þá yrði ég rosalega glöð. Þau
hafa m.a. rætt við bæjaryfirvöld og
þau hafa tekið vel í málið. Aðstaðan
hér í Eyjum er frábær fyrir allar
greinar nema frjálsar. Vestmanna-
eyjar em íþróttaparadís og ég er ekki í
vafa um að Landsmótið hér yrði eitt
það glæsilegasta í langan tíma. Það
eina sem þyrfti að gera væri að laga
frjálsíþróttaaðstöðuna en ég geri mér
grein fyrir því að það kostar mikla
peninga. Ég er hins vegar ekki í vafa
um það að ef aðstaða fyrir frjálsar
batnaði þá yrði árangur krakkanna
héma mjög góður á landsvísu. Við
höfum í gegnuni tíðina verið með
bestu afrekin miðað við aðstöðuna
hér í Eyjum. Ég hef kannski ekki
verið nógu frek og ekki rifið nógu
mikið kjaft til að fá mitt fram,“ segir
Ámý og hlær.
Árný undirstrikar hversu gott
samstarf hún hefur átt við þá tjöl-
mörgu sem hafa hjálpað til í gegnum
tíðina.
„Mig langar fyrst og fremst að
þakka þeim fjölmörgu sem hafa
aðstoðað okkur í gegnum árin. Sama
hversu lítið það hefur verið þá em það
verk sem þarf að inna af hendi.
Hólmfríður Júlíusdóttir á sérstakan
heiður skilinn fyrir sitt framlag og það
var einstakt að hafa hana innan okkar
vébanda enda er hún hörkukven-
maður,“ sagði Ámý að lokum.
-jg'