Fréttir - Eyjafréttir - 19.06.2003, Blaðsíða 13

Fréttir / Fimmtudagur 19.júní2003
13
Jósef Agnar
Róbertsson skrifar:
Þetta er
hundalíf
neyroi
frekar leið-
inlegan hlut hjá einni manneskju sem ég ‘ t *' M
þekki um ?! Æ
daginn. i ' xm
Þannig er wr mkymm
mál með WOk
vexti að ég 1 ^H
á tæplega þriggja ára gamla dóttur
sem gengur í leikskólann Sóla við
Faxastíg. Ekkert nema gott um það
að segja nema hvað að eftir lokun
þá eru krakkar að leika sér þarna á
lóðinni, sem er allt í lagi nema
þegar þeir koma stundum með
hunda með sér. Og þessir hundar,
eins og öll önnur dýr, þurfa að
sjálfsögðu að létta á sér eftir allan
góða matinn sem þeir fá heima hjá
sér. Það gera þeir þar sem þeir
standa og ég hef heyrt af og séð
saur í sandkassanum innan við
hliðið sem er vanalega læst.
Ég elska hunda en allt hefur sín
takmörk, og svo í ofanálag þá sagði
dóttir mín við mig; „pabbi, það er
ógeðslegt að borða saur, nema hún
sagði ekki saur en þið fattið þetta.
Jæja nú ætla ég ekki að tefja ykkur
mikið lengur en foreldrar, vinsam-
legast biðjið nú elsku bömin ykkar
að fara ekki með hunda inn á
leikskólalóðina, þó það væri nú
bara ekki nema fyrir hundana sjálfa
því þeim hundleiðist þetta ömgg-
lega.
Jæja, svo vil ég bara þakka fyrir
mig og bið að heilsa öllum
voffunum og foreldrum þeirra.
með Jýrirframþökk
JósefAgnar Róberisson
Sigurbjörg Axelsdóttir skrifar:
Annað apótek í Eyjum?
Nýlega þurfti
maður sem ég
var með í bíl að
fara inn í
Borgarapótek.
Það var lokað.
Kona fyrir utan
sagði að það
hefði verið
lokað í viku og
væri víst farið á
hausinn. Þetta var sjálfstætt apótek. Er
það þetta sem Vestmannaeyingar
vilja. Að hingað komi stórmarkaðs-
apótek og setji hitt á hausinn? Þá
verður eftir sem áður eitt apótek,
ekkert ódýrara.
Þegar við Axel fluttum í Bessa-
staðahreppinn var langt í apótek.
Hanna María bauð okkur þjónustu úr
Laugarnesapóteki. Hún bauð fría
heimsendingu, sem þýddi að við
þurftum aldrei að hringja í lækni til að
fá daglega skammta af lyíjum og
heimsent að auki.
í fýrstu sögðumst við ætla að hugsa
málið, því alltaf var verið að segja
okkur hvað lyf væru mikið ódýrari í
Lyf og heilsu og í Lyfju. Það reyndist
ekki vera rétt. Það munaði á sumu en
ekki í öðru. Þegar upp var staðið var
verðið svipað. Sum apótek gefa
þennan afslátt, önnur annan.
Eitt hafði farið óskaplega í taug-
amar á mér en það var að fara í
apótekið og vera með lyfseðil upp á
t.d. 30 pillur en fá bara 10 afhentar en
hitt fengi ég á morgun eða hinn. Sagði
ég í gríni: „Hvað fyndist þér ef ég
seldi þér eitt par af skóm, en þú getur
fengið annan skóinn seinna?"
Ekki er ástandið betra í Reykjavík.
Ekkert apótek sem við höfum reynt,
hefur átt fullan pilluskamt af sumum
lyljum á lyfseðli. Alltaf er manni sagt
að koma daginn eftir, er þó töluvert
lengra að sækja en í Eyjum.
Endirinn varð sá að við þáðum boð
Hönnu Maríu og áttum viðskipti við
hana í Laugamesapóteki. Vorum við
með sjö pillubox sem var fyllt á
þrisvar til fjórum sinnum í einu og
okkur sent heim, eða við léturn vita ef
við vildum sækja sjálf, ef við áttum
leið um.
Vil ég hér með þakka Hönnu Maríu
og starfsfólki hennar áralanga þjón-
ustu og vona að hún þurfi ekki að flýja
Vestmannaeyjar. En það er kristaltært
að það þrífast ekki tvö apótek í
Vestmannaeyjum. Annað apótekið
lætur undan. Getið hvort það verður?
Stórmarkaðsapótekið hlýtur að sigra.
Ég lýsi hér með ánægju minni yfir
að apótekið keypti gamla Axel Ó.
húsið. Þótt gamalt sé hefur það sál.
Sigurbjörg Áxelsdóttir
Gísli Óskarsson kennari skrifar:
juni
árið
2003
Þann tólfta
1 maímánuði var þessi vegaslóði
farinn að grænka og hyljast
gróðri. í dag blasir við sjónum
gesta og gangandi moldarslóði
sem er bein afleiðing ólöglegs
aksturs utan vega í tíma og ótíma.
Skammt frá þessum slóða eru
staðsett tvö bílastæði. Þau er að
finna í á að giska í 100 skrefa
fjarlægð frá þessum hílailota sem
lagt hefur verið á gróðurlendið
við hlið stækkandi moldarslóða á
landgræðslusvæði.
Hugsanlega er þetta allt saman
ofur eðlilegt þar sem umráðendur
þessa bílaflota voru að sinna
ræktunarmálum þessa stundina.
Við verkalok tóku
ræktendurnir til óspilltra
málanna við að losa sig við rusl
dagsins sem að sjálfsögðu var
plantað á jörðina og síðan var
dagsverkið kórónað með því að
skilja fangamark sitt rækilega
eftir á gróðurlendinu.
Allt er þetta án efa hið besta
mál, enda borgar bæjarsjóður
víst brúsann!
Þaðhlýtur að toppa þetta allt
saman að skilja eftir sig
hundaskít í plastpoka hangandi
utan í girðingu með gróðurlendið
í baksýn svona smekkvísinni til
áréttingar.
BJÖRG og Gísli Valur, hótelhaldarar, fengu til sín rúmlega 50 eldri borgara frá Húsavík í síðustu viku sem dvöldu hér í þrjá daga. Síðasta kvöldið buðu
þau hópnum og öllum eldri borgurum í Eyjum á harmonikkuball á Prófastinum. Skemmti fólk sér vel og kunni greinilega vel að metajietta framtak. Á
myndinni til vinstri eru Þórunn Pálsdóttir frá Þingholti, Húsvíkingurinn og Eyjamaðurinn Ólafur Guðmundsson og Þórey Jónsdóttir. A hinni myndinni
er dansinn stiginn af miklum krafti.
Spurt er:
r
A að fara
á Jóns-
messu-
gleðina?
Jóhann Pétursson
-Maður veit aldrei fyrirfram
hvernig stemmningin verður.
Settu mig niður sem óákveðinn.
Jónas Þorsteinsson
-Nei, ég ætla að sleppa því. Ég
er svo rosalega upptekinn maður.
Smári Jökull Jónsson
-Já, að sjálfsögðu, ekki spurning.
Mér finnst Fiskiðjusundið mjög
góð staðsetning og þar sem ég
hef misst af þessu síðustu fjögur
ár hlakka ég mikið til.
Hjördís Kristinsdóttir
-Nei, ég ætla að skella mér á
sjúkrahússgrill, svo ætla ég að
fara snemma að sofa og skella
mér í kvennahlaupið á laugar-
daginn með dóttur minni.