Fréttir - Eyjafréttir - 30.10.2003, Blaðsíða 10

10
Fréttir / Fimmtudagur 30. október 2003
Hanna María, apótekari horfir björtum augum til framtíðar í slagnum við hina stóru
Ekki létt verk að verjast
-Sanngirni er engin og þegar ég spurði annan af forráðamönnum keðjanna hvað þeir gætu gert
fyrir Eyjamenn sem ég get ekki varð fátt um svör því þeir ætluðu sér aldrei að fara í samkeppni

HANNA MARÍA: Mín skoðun er sú að 5000 íbúa þurfi til að halda uppi góðri þjónustu eins og framhaldsskóla, sjúkrahúsi og
heilbrigðisþjónustu, bíói og leikfélagi, verslunum, íþróttaaðstöðu, sundlaug og öðru sem nútímaþjóðfélag vill hafa til staðar. Minni
samfélög ná ekki að halda öllu þessu úti.
Hanna María Sigurgeirs-
dóttir, er að verða síðasti
móhíkaninn meðal apótek-
ara hérlendis því hún hefur
neitað að beygja sig undir
vald þeirra stóru, Lyfju og
Lyfja og heilsu en þessar
tvær keðjur skipta orðið
með sér stærstum hluta
lyfjamarkaðarins í landinu.
Lyf og heilsa og Lyfja sóttust
bæði eftir að komasttil Eyja
og byrjaði L&H ó að falast
eftir Apóteki Vestmanneyja
en Hanna María var ekki ó
þeim buxunum að selja og
bauð þeim stóru byrginn.
Hanna María hefur ekki
farið troðnar slóðir í lífinu.
Eftir stúdentspróf ókvað hún
að fara í lyfjafræði þótt
pabbi hennar hafi „ókveð-
ið" að hún skyldi verða
meinatæknir eins og þótti í
þó daga þægilegt tveggja
óra nóm og vel launað starf
fyrir stúlkur ó leið í hjóna-
band. Þótt hún sé fædd og
uppalin í Reykjavík hefur
hún starfað mestan hluta
starfsævi sinnar úti ó landi;
hún sótti um að gerast
apótekari í Stykkishólms-
apóteki 1986 þar sem hún
starfaði síðan í níu ór óður
en hún kom til Vest-
mannaeyja í órsbyrjun
1995. Eiginmaður hennar
hefur alla tíð kennt við
Hóskóla Islands, hvort sem
heimili fjölskyldunnar hefur
verið í Reykjavík, Stykkis-
hólmi eða Vestmanna-
eyjum.
I bróðum níu ór hefur hún
rekið Apótek Vestmanna-
eyja sem stendur ó tíma-
mótum, var stofnað 13.
febrúar 1913 og fagnar því
90 óra afmæli ó þessu óri. í
þessu viðtali segir Hanna
María fró uppvextinum í
Reykjavík, nómsórunum í
MH, Hóskóla íslands og í
Lyfjafræðihóskólanum í
Kaupmannahöfn, fyrstu
skrefunum í atvinnulífinu,
dvöl sinni í Stykkishólmi og
Vestmannaeyjum og síðast
en ekki síst baróttunni fyrir
að vera sjólfstæður apó-
tekari. Eiginmaður hennar
er Erlendur Jónsson próf-
essor í heimspeki og eiga
þau synina Jón Helga,
stúdent við Hóskóla Islands
og Guðberg Geir mennta-
skólanema.
Reykjavíkurbarn
„Ég er fædd og uppalin í Reykjavík,"
segir Hanna María þegar hún er spurð
um upprunann. „Fjölskyldan bjó á
Sólvallagötunni þegar ég fæddist og
ég er því borgarbarn að uppruna. Við
eignuðumst fljólt sumarbústað við
Elliðavatn og sama dag og skólanum
lauk á vorin fiuttist fjölskyldan upp í
bústað og þar dvöldum við þangað til
skólinn byrjaði á haustin. Við vorum
fjögur systkinin og þama bjuggum við
við mikið frelsi en einu sinni í viku
varð mamma að fara í bæinn, sækja
drykkjarvatn í brúsa og baða hópinn."
Fyrstu sporin á námsbrautinni steig
Hanna María í Melaskólanum en
þegar fjölskyldan fiutti að Austurbrún
fór hún í Langholtsskóla en landspróf
tók hún í Vogaskóla. Þaðan lá leiðin í
Menntaskólann við Hamrahlíð.
„Ég var í fyrsta árgangnum sem hóf
nám í MH og fylgdist með skólanum
stækka ár frá ári. Það voru okkar
forréttindi að vera alltaf elst og það
vorum við sem bjuggum til hefðimar
sem ennþá lifa,“ segir Hanna María.
Menntaskólinn við Hamrahlíð var
bylting í sögu íslenskra framhalds-
skóla því þar var brotið upp
fastskorðað bekkjarkerfi mennta-
skólanna þriggja, í Reykjavík, á
Akureyri og að Laugarvatni. „MH var
róttækur skóli, það átti líka við í póli-
líkinni og náði það bæði til kennara og
nemenda. í þessum fyrsta árgangi
vom menn eins og Diddi fiðla, sem
reyndar kláraði ekki skólann. Eiríkur
Tómasson lögfræðiprófessor, Sigurð-
ur G. Tómasson Ijölmiðlamaður og
Gestur Jónsson lögfræðingur. Skól-
anum stjórnaði Guðmundur heitinn
Arnlaugsson rektor með mikilli
ljúfmennsku og þrautseigju, en meðal
almennings er hann þekktastur fyrir
skákina. Meðal kennara vom Ömólfur
Thorlacius, Vigdís Finnbogadóttir
síðar forseti sem kenndi frönsku og
Teitur Benediktsson sem kom frá
Laugarvatni. Hann kenndi okkur
latínu og var mjög skemmtilegur
kennari."
Hanna María útskrifaðist úr mála-
deild sem reyndist ekki nógu gott
þegar kom að því að hún vildi hefja
nám í lyfjafræði við Háskólann. „Ég
ræddi við prófessorinn í lyljafræðinni
sem sagði að það þýddi ekkert fyrir
mig að hugsa um lyfjafræði með próf
úr máladeild upp á vasann. Ég gafst
ekki upp og tók mér eitt ár í að lesa
þriggja ára pensum í náttúmfræði-
deild, tók stærðfræði, eðlisfræði og
önnur raunvísindafög. Þar naut ég
góðrar aðstoðar Valdimars Valdi-
marssonar, sem kenndi stærðfræði og
tók mig í aukatíma. Þetta hafðist og ég
er því bæði með stúdentspróf frá
mála- og náttúmfræðideild MH," segir
Hanna María sem er því bæði í fyrsta
og öðmm árgangi sem útskrifuðust frá
MH.
Hafnarárin og danskan
Eftir tvö ár í lyfjafræði í Háskólanum
lá leiðin í Lyfjafræðiháskólann í
Kaupmannahöfn þar sem Hanna
María var næstu þrjú árin. En hún
útskrifaðist sem lyfjafræðingur í
janúar 1978.
„Þarna var ég með Ólöfu (Ollu)
Briem vinkonu minni sem er reyndar
að vinna hjá mér núna," segir Hanna
María. „Ég vann fyrir mér í Dan-
mörku sem húshjálp með skólanum.
Ég var líka í Danmörku eitt sumar að
vinna og við vinkonumar ákváðum að
vera ein jól í Danmörku. Við
íslendingarnir héldum mikið hópinn
og það gerðum við ekki síst um jólin.
Jólin em öðmvísi hjá Dönum en okkur
og eftir að þeir dönsku stúdentar sem
bjuggu á stúdentagarðinum höfðu
verið nokkra klukkutíma heima hjá sér
komu þeir aftur og þá var haldin mikil
veisla.“
Danskan hefur ekki alltaf þótt
auðveld en þær vinkonurnar. Hanna
María og Olla, voru ákveðnar í að
læra hana fyrir alvöru. „Það er svo
skrýtið að fólk var að koma heim úr
námi í Danmörku en kunni ekkert f
dönsku. Ég aftur á móti náði góðum
tökum á málinu og kann ennþá
nokkuð í dönsku,“ segir Hanna María
og bregður sér yfir í lungumál fyrrum
herraþjóðarinnar. „í Danmörku hét ég
Hanne Marie upp á dönsku. Kona ein
sem ég starfaði hjá sem húshjálp varð
fyrir hálfgerðu áfalli þegar hún komst
að því að ég væri frá Islandi. Ég var þá
búin að vera hjá henni dágóða stund,
þrífa alla íbúðina, elda mat sem hún
var búin að borða og fann ekkert að,
en þegar við settumst niður og tókum
að spjalla saman sagðist ég vera frá
Islandi. Það kom henni í opna skjöldu
því hún gat ekki annað heyrt en að ég
væri innfædd. Henni fannst óskamm-
feilni að láta senda sér stúlku frá
Islandi og klagaði mig eins og ég
hefði reynt að komast inn á hana á
fölskum forsendum.“
Hönnu Maríu fannst dvölin hjá
Dönum ánægjuleg, hún segir þá
skemmtilega og með gott skopskyn.
„Það er reyndar alltaf erfitt að koma í
nýtt land og það tók mig þrjá mánuði
að kynnast Danmörku og komast inn í
tungumálið og hugsunarháttinn." segir