Harmoníkan - 01.10.1986, Side 15

hann kvað það vandalaust því á útvarpinu ynni maður
sem hefði farið til útlanda að læra og kynna sér upptökur,
en hefði við heimkomuna vei settur á útsendinguna —
hann hefði lýst sig reiðuhúinn aö starfa með mér við þessa
þætti, ef úr yrði.“
— Var þetta Henry?
,,Það var Henry J. Eyland, og þar byrjaði okkar sam-
starf. Við vorum nokkra vetur saman með þætti, en það
var mjög lítið greitt fyrir þetta og oft tóku þættirnir gífur-
legan tíma. Oft unnum við heilu næturnar í upptöku og
vinnslu á upptökum með harmoníkuleikurum, sem þá
voru að koma fram. Grettir Björnsson og fleiri spiluðu í
þáttum hjá okkur, og Árni tónlistarstjóri fór fram á það
við mig, að ég reyndi að fá samþykki Grettis að fá að nota
tónlist sem hann hafði spilað í þætti okkar til að setja á
lakk-plötu fyrir útvarpið. Þá fannst bandið ekki, né held-
ur upptaka með Guðmundi Hansen, sem kom svo í leitirn-
ar síðar. Þó harma ég mest að þarna hafði spilað Eyjólfur
Pálsson feikna góður spilari, sem hafði heppnast mjög vel
sitt prógram.“
— Hann spilaði seinast í Alþýðuhúsinu, var það ekki?
„Jú, en hann lést stuttu eftir að þessar upptökur voru
gerðar og þær týndust líka og hafa ekki fundist síðan.“
— Er þá ekkert til af þessum upptökum í dag?
„Það má segja að þær séu sumar til — og ekki til, menn
hafa verið að lána mér bönd, sem þeir tóku upp af lang-
bylgjunni, en þau eru varla nothæf lengur, þó væri hægt
að bjarga sumu með mikilli vinnu.“
— En svo lögðust þessir þættir niður?
,, Já, ég flutti úr bænum, en öðruhvoru voru þættir sem
ýmsir sáu um, ég man eftir Pétri Jónssyni, Magnúsi Bjarn-
freðssyni, nú og harmoníkukapparnir Ásgeir Sverrisson
og Reynir Jónasson og fleiri komu við sögu. Meðan við
Henry vorum saman gerðum við hinsvegar meira fyrir
harmoníkuna heldur en útvarpinu hefur nokkru sinni tek-
ist á jafnskömmum tíma, og það var fyrst og fremst að
þakka Henry heitnum. Hann vann alla tæknivinnuna í
sínum frístundum og ég verð að segja það, að marga hluti
gerði hann, sem ég hefði ekki treyst öðrum tæknimönnum
útvarpsins til að framkvæma, að minnsta kosti var mér
áður en okkar samstarf hófst nær ómögulegt að fá klippta
saman þætti úr þeim upptökum sem verulegrar lagfæring-
ar þurftu við.“
— En svo byrja þættirnir aftur?
„Það var í kringum '19 eða svo, og tel ég þá nauðsyn-
lega til að viðhalda þeim áhuga sem nú rís um harmoník-
una. Ég man að það kynnti undir mínum áhuga, harmon-
íkuþættir sem Karl Jónatansson sá um í útvarpinu.“
— Vaknaði þar áhugi þin fyrir harmoníkunni?
„Nei, hann var miklu eldri. Á mínu bernskuheimili var
til gamall upptrekktur fónn og nokkrar plötur. Ég man
eftir Gellin & Borgström, Will Glahe og fleirum, sem mér
fannst afskaplega gaman að heyra í. Þarna var líka klass-
ísk tónlist, sem ég hef mjög gaman af.“
— Hvenær fórstu svo sjálfur að fást við harmoníkuna?
„Mín fyrsta spilamennska var eins og hjá mörgum öðr-
um, að ég fékk lánaða tveggja raða harmoníku, sem var
álitin ónýt, en ég gat notað hana með því að setja teyjur
í hana þar sem vantaði gorma, og þannig gat ég spilað á
þetta. Ég man, að ég byrjaði á að setja hana öfugt á mig
og það var ekki fyrr en bróðir minn sá þetta og hló að mér,
og benti mér á að þetta væri öfugt.“
—En svo fékkstu þér alvöru harmoníku?
„Það var nú langt í það, því það kostaði þvílík býsn, að
kaupa sér harmoníku. Ég keypti svo seinna hjá Jóhannesi
VEITINGAHÚS
Gömludansarnir
öll föstudags- og
laugardagskvöld
Lifandi harmoníkutónlist
ÁrtÚn Vagnhöföa 11, Sími 685090
móTmriLunG
HJÓLH5TILLinO
LJÓ5H5TILLinO
O.FL.
bilSaíi ST/LLIPO
BETRI BÍLL
s. 681090
15