Harmoníkan - 01.10.1992, Side 14

y Hrólfur Vagnsson
ISLENDINGUR í útlöndum
Þeir eru margir Islendingarnir
sem lagt hafa land undir fót í gegn-
um tíðina á erlenda grund til að afla
sér menntunar og aukinnar þekking-
ar á ýmsum sviðum. Sumir þeirra
hafa skilað sér heim aftur að loknu
ætlunarverki sínu, enda fjöllin og
firðirnir þá togað þrátt fyrir óveður-
ský við og við. Nú og ekki spillir
sjálfsagt fólkið sem þetta land
byggir og fjölbreytilegt líf þess þrátt
fyrir fæðina.
Svo eru það hinir sem hafa í-
lengst erlendis, ýmist vegna vonar
um betri efnahag, enn frekari áhuga
á að kynna sér lífsmynstur annarra
þjóða nú eða vegna þess að ástin
hefur tekið í taumana!
Einn þeirra síðastnefndu er
Hrólfur Vagnsson, Bolvíkingurinn
sem ungur fór á vit ævintýranna í
útlöndum að leita sér frekari þekk-
ingar á sviði tónlistar en giftist síð-
an kennaranum sínum!
Hrólfur, sem nú er búsettur í
Hannover í Þýskalandi ásamt eigin-
konu sinni Elsbeth Moser harm-
oníkuleikara og prófessor við Tón-
listarháskólann þar, er nú á leið í
sína þriðju tónleikaför til heima-
landsins á einu ári, og nú með jap-
anska fiðlusnillinginn Hiroto Yas-
hima í för með sér.
Við náðum tali af þeim félögum
og spurðum þá út í samvinnuna,
tónlistina, ferðina hingað og fleira.
„Það er nú að verða komið hálft
ár síðan ég kom hingað heim síðast,
og ég reyni auðvitað að koma sem
oftast, bæði til að sjá fjölskylduna
mína og einnig til að halda sam-
bandi við allt sem er mér svo mikil-
vægt eftir ellefu ára dvöl í Þýska-
landi”, segir Hrólfur.
„Tilviljun leiddi okkur saman”
Hiroto hefur orðið:
„Það var eiginlega tilviljun sem
réði því að við byrjuðum að leika
saman. Okkur bauðst að leika við á-
kveðið tækifæri nokkur létt verk og
komumst fljótlega að því að okkur
gekk vel að vinna saman. Næsta
skref var því að stækka efnisskrána
og koma henni í það form sem hún
er núna. En þó okkur kæmi vel
saman þá gekk það nú ekki eins vel
með hljóðfærin okkar, harmoníku
og fiðlu, því að í klassískri tónlist er
þessi samsetning ekki til. Skýringin
á því er einföld, - harmoníkan er
svo ungt hljóðfæri. Við þurftum
þess vegna að leita í tónlist sem
upphaflega hefur verið skrifuð fyrir
önnur hljóðfæri en síðan umskrifuð,
nú og síðan þá tónlist sem skrifuð
hefur verið á síðustu árum.
En hvaða hugmyndir hefur
Hiroto um ísland?
„Ég held að ísland sé mjög rólegt
og hreint land. Eftir því sem ég
best veit hafa íslendingar aldrei háð
stríð sem gerir þá áreiðanlega að
sérstöku fólki. Þeir borða örugglega
enn meiri fisk en við Japanir og
þykir hvalkjöt jafn gott og okkur!
Ég hlakka mikið til að koma þangað
og vona að ég geti boðið Hrólfi með
mér í tónleikaför til Japan innan tíð-
ar, enda er unnið að því hörðum
höndum þó erfitt sé í framkvæmd”.
„Meginuppistaðan létt tónlist”
„Meginuppistaðan í þetta skiptið
er létt tónlist ,„ segir Hrólfur, „og
má þar nefna Albeniz, Kreissler,
Sarasate, Bartok, allt kunnug nöfn.
Hiroto leikur að sjálfsögðu eitt ein-
leiksverk eftir landa sinn Toshi Ichi-
yanagi. Nú svo er okkur eiginlega
skylt að leika eitt verk sem sérstak-
lega er skrifað fyrir harmoníku og
fiðlu og varð verk eftir Peter
Wessel, ungt tónskáld frá Hannover
fyrir valinu.
Ég hef nú stundum fengið á mig
gagnrýni frá félögum harmoníkufé-
laganna fyrir að vera með of þunga
tónlist, en smekkur manna er bara
svo mismunandi að það er ekki auð-
velt verk að „hitta alla beint í hjarta-
stað - alltaf’.
Sem atvinnutónlistarmaður reyni
ég að sjálfsögðu að leika sem mest
af þeirri tónlist sem mér finnst mik-
ilvægt að verði kynnt hverju sinni
og nái eyrum fólks. Það verður hver
og einn tónlistarmaður að velja og
hafna úr öllum þeim ólíku tegund-
um tónlistar sem úr er að moða,
hvort sem það er rokk, jazz, pop,
klassík eða nútímatónlist. Ég er
sannfærður að með réttri hlustun
gætu til dæmis margir fundið nýjan
skilning á nútímatónlist ef þeir
leggðu sig eftir því. Ég hef í síðustu
ferðum mínum til íslands verið með
meira af þeirri tónlist, en í þetta
sinn er þetta auðmeltara, svo ég
vona að sem flestum tónleikagesta
okkar muni líka það sem við höfum
upp á að bjóða”.
„Kem víða við“
„Ég kem nú sem betur fer „víða
við“ hvað varðar flutning annarrar
tegundar tónlistar. Ég er, ásamt
tveimur öðrum, með starfandi Tríó
(kontrabassi, klarinett/gítar og
harmoníka( þar sem við leikum tón-
list frá fjórða áratugnum (The Tra-
vellers, Peter Igelhoff og fl), Síðan í
ágúst sl. hef ég svo leikið með í
hljómsveit „Straatstheater Hanno-
ver“ í uppfærslu á verki Brechts
með tónlist eftir Kurt Weil.
Popptónlistin hefur líka sinn fasta
sess, þó að í minna mæli sé, enda
ber þar minna á harmoníkunni".
„Tónlistarfélögin skipuleggja“
„Stærsti munurinn á tónleika-
haldi hér og erlendis er kannski sá
að Þeir tónleikar sem við leikum á
úti eru undantekningarlaust skipu-
lagðir af tónlistarfélögum sem hafa
ákveðinn kjarna áheyrenda innan
sinna banda sem áhuga hafa fyrir að
heyra þá tónlist sem við leikum
hverju sinni. Þeir tónleikar sem við
höldum hér heima eru hins vegar,
því miður vil ég segja, alltaf okkar
eigið framtak þannig að áhættan er
nokkuð mikil, sérstaklega í fjár-
hagslegu tilliti, og þá einkum vegna
þess að hér er ekki um neinn fastan
áheyrendahóp að ræða.“
Samvinna við harmoníkufélögin?
„Eina samvinna mín hingað til
hefur verið námskeiðshald hjá þeim
ísfirðingum. Ég gæti vel séð eitt-
hvað slíkt fyrir mér hjá öðrum fé-
lögum ef óskað væri eftir. Auðvitað
mætti líka hugsa sér samvinnu af
öðru tagi, svosem varðandi nótna-
hljóðfæra- og hljómplötukaup, og
svo auðvitað í sambandi við upp-
tökur. Það er ýmislegt sem gæti
komið til greina.
14