Harmoníkan - 01.10.1992, Page 18

væri yngsti harmoníkuleikarinn á
mótinu. Til þess að geta talist harm-
oníkuleikari varð sá hinn sami að
geta leikið a.m.k. eitt lag á harm-
oníku með báðum höndum. Til að
dæma í málinu fengum við Sigurð
Alfonsson sem dómara. Yngsti
harmoníkuleikarinn reyndist vera
Jakob B. Jakobsson frá Stykkis-
hólmi. Allir verðlaunahafar fengu
viðurkenningarskjal með nafni sínu
sem Sigrún Bjarnadóttir, formaður
Harmoníkufélags Rangæinga skrif-
aði á fyrir okkur en það hefur hún
annast fyrir okkur undanfarin ár og
er því einskonar hirðritari okkar í
Galtalækjarskógi.
Frá því að við byrjuðum að vera
með spurningakeppni í Galtalækjar-
skógi hefur Jón Ingi Júlíusson ávalt
hlotið verðlaun, en nú brá svo við
að hann vann ekki til neinna verð-
launa að þessu sinni. Höfðum við
Hilmar talað um, að það hlyti að
koma að því að Jón fengi ekki verð-
laun. Veittum við því honum verð-
laun fyrir að leyfa öðrum að komast
að, og fékk hann því verðlaunapen-
ing. Ekki vitum við til þess að aðrir
MOLAR
Draumurinn um Elínu (Drömmen
om Elin) eftir Carl Jularbo er einn
vinsælasti vals í Skandinavíu og er
reyndar nokkuð þekktur hér á landi
ekki síst eftir að Jóhannes Benja-
mínsson þýddi og endursamdi text-
ann á íslensku. En það er saga á bak
við lagið.Jularbo var að spila árið
1916 í Járpliden í litlu félagsheimili
sem heitir Lindheim. Þar hitti hann
Elínu en hún var vinnustúlka þar í
sveitinni, tæplega tvítug að aldri.
Með þeim tókust ástir og keypti Jul-
arbo trúlofunarhringa úr silfri af
skransala, áður en leiðir skildu.
Sumarið eftir fór hann að vitja unn-
ustu sinnar en rétt áður en kom á
leiðarenda, barst honum sú harma-
fregn að Elín hefði látist úr berkla-
veiki. Það voru því þung síðustu
sporin. Elín hefur þó lifað í gegn
um árin með þessum fallega valsi
og gleymist víst seint.
Þ.Þ.
hafi veitt verðlaun fyrir að vinna
ekki.
Samelginlegt borðhald og
matseld var fyrirhugað kl. 17:00 þar
sem safnast væri saman á einu
svæði, eldað og borðað. Þetta er
dæmi sem ekki virðist ætla að
takast, allavega ekki með þeim
fjölda sem var bæði í sumar og
fyrrasumar. Farið var í leiki eins og
til stóð t.d. stólaleik, hlaupið í
skarðið, hattaleik og dansaður
Fugladansinn svo eitthvað sé nefnt.
Eins og ævinlega var þátttaka í
leikjunum mikil og virtust allir
skemmta sér vel, bæði böm og full-
orðnir. Eftir leiki var spilað og
spjallað fram eftir kvöldi og voru
víða fagnaðarfundir þar sem margir
höfðu ekki sést eða hittst frá því á
Galtalækjarmótinu í fyrrasumar.
Eins og getið var um í dagskrá
var endurvakin flugeldasýning á
miðnætti frá í fyrrasumar, en sú
sýning líður þeim sennilega seint úr
minni, sem viðstaddir voru. Að
þessu sinni heppnaðist allt vel en
varla verður þessi flugeldasýning
jafn minnisstæð og sú sem var í
Menn deila oft um hvað er stærst
eða mest í ýmsum málefnum og það
á ekki síður við um harmoníkur. Við
höfum birt myndir af harmoníku Jó-
hanns Svarfdælings sem við höfum
talið til þessa að væri stærsta harm-
oníka í heimi sem hefur verið notuð
til að spila á. En ekkert er öruggt í
heiminum. í „Accordion World” frá
því í júní ‘92, er sagt frá 10,95
metra langri harmoníku sem var
spilað á, á vörusýningu í Genf í
Sviss en ekki getið hvenær. Hennar
er getið í heimsmetabók Guinness
en hún er smíðuð af Josef Gwerder
frá Steinen.
Þ.Þ.
í samræðum við Lýð Björnsson
sagnfræðing kom fram að danskur
maður að nafni Stilhoff, sem var
skipstjóri á póstflutningaskipihafi
leikið á harmoníku á dansleikjum í
fyrra, sem varð reyndar alveg ein-
stök. Eftir miðnætti var haldið á-
fram spili og spjalli fram eftir nóttu.
Morguninn eftir var komin rigning,
og eins og alltaf þegar rignir daprast
allt skemmtanahald við slíkar að-
stæður. Sumir voru því snemma á
ferðinni og tóku saman farangur
sinn og héldu heimleiðis. Aðrir tóku
lífinu með ró og þeir sem biðu
lengst náðu tjöldum sínum þurrum
saman.
Fyrir samkomuna höfðu bindind-
ismenn haft einhverjar áhyggjur af
framkomu mótsgesta, en það verður
að segjast eins og er að gestir harm-
oníkumótsins í Galtalækjarskógi
voru til fyrirmyndar í alla staði. Það
voru frekar aðrir gestir skógarins
sem voru okkur til ama með fram-
komu sinni, sem svo oft áður hefur
að ósekju verið bendluð við okkar
hóp.
Að ári munum við hittast aftur á
nýjum skemmtilegum stað, og verð-
ur nánar greint frá því í næsta blaði.
Þ.Þ.
Reykjavík, sennilega fyrstur manna
á Islandi. Hann hóf ferðir hingað
árið 1841 en hann mun hafa
drukknað er skipið fórst undir
Svörtuloftum á Snæfellsnesi árið
1857. Ekki gat Lýður þess hvar
væri að finna þessar heimildir en
hann er talinn áreiðanlegur fræði-
maður.
Þ.Þ.
Harmoníkuhátíð „Nuits de
Nacre” (Nætur Perlunnar) tileinkuð
Astor Piazzolla var haldin 13.-19.
september s.l. í Tulle, Coreze í
Frakklandi. Meðal þeirra sem voru
á dagskrá voru Richard Galliano
horn og bandoneonleikari, Joe
Rossi harmoníkuleikari ásamt
Japönunum Ito Hiroko á harmoníku
og Kazunon Maruvama á píanó. Þá
sýndi harmoníkusafnari Jeannot
Perret safn sitt sem í eru um 500
harmoníkur.
Þ.Þ.
18