Harmonikublaðið - 01.09.2008, Side 8

Grein um Reyni Jónasson
Reynir Jónasson er einn af þekktustu harm-
onikuleikurum landsins. Hann erfæddur
26. september 1932 að Helgastöðum f
Reykjadal. Eins og hann segir svo skemmti-
lega,“ Hlautégólæknandi harmonikudellu
í vöggugjöf “ en eignaðist ekki
hljóðfæri fyrr en ég var orðinn 19
ára gamall. Reynir er algjörlega
sjálflærður og hans ferill sem
harmonikuleikari hefst í Mennta-
skólanum á Akureyri, en þar lék
hann á harmonikuna í skólahljóm-
sveitinni og sfðar fór hann að leika
með ýmsum hljómsveitum á Akur-
eyri á vetrum ogeinnigtókReynir
að sér að leika einn fyrir dansi
víða um Þingeyjarsýslur.
Árið 1956 fór Reynir í nokkra mán-
uði til Noregs og kynntist þar
meðalannars Henry Haagenrud,
sem kvatti hann til dáða í harm-
onikuleiknum. Árið 1957 kom Reynir heim
frá Noregi ogvar honum boðið að leika með
Hljómsveit Svavars Gests í Sjálfstæðishús-
inu í Reykjavík og var hann þar næstu 5 árin,
utan sumartíma 1959 er Reynir var með
eigin hljómsveit á Hótel KEA á Akureyri.
Fyrstu kynni Reynis af kennslu voru við
Tónlistarskólann í Hafnarfirði, en þar
kenndi hann í fyrsta skipti á harmoniku.
Áriði96i-62 fer Reynir til Kaupmanna-
hafnar og nemur þar orgel og píanóleik og
kemur heim aftur sumarið eftir og ræður
sig til starfa með tríói í Þjóðleikhúskjall-
aranum. Hann hóf síðan að leika að nýju
með hljómsveit Svavars Gests í Lídó og
síðan íSúlnasal HótelSögu. Á þessum árum
sá Reynir einnig um harmonikuþátt í útvarpi
allra landsmanna, að auki var Reynir með
harmonikuþátt sinn samfleytt í 5 ár frá árinu
1995 - 2000 og voru þessir þætti einkar
vinsælir meðal hlustenda.
Árið 1963 ræður Reynir sig til starfa á Húsa-
víksem skólastjóri Tónlistarskóla Húsavíkur
og einnig sem organista við kirkjuna á
staðnum. Einnig stjórnaði Reynir Lúðrasveit
Húsvíkur um tíma og kenndi á harmoniku.
Á Húsavíkurárunum léku þeir félagar, Reynir
og Sigurður Hallmarsson mikið saman á
harmonikurogeinniglékhann með Sigurði
Friðrikssyni og fl. Eftir dvölina á Húsavík
árið 1971 flytur Reynir aftur til höfuðborg-
arinnar og ræður sig til starfa hjá Ragnari
Bjarnasyni sem þá var með hljómsveit í
Súlnasalog leikur þar fyrir dansi næstu tvö
árin ásamt því að kenna tónmennt við
Álftamýrarskóla og kirkjuorgelleik f Nes-
kirkju, en þarvar Reynir orgelleikari í 29 ár.
Reynir hefur leikið inn á tvær hljómplötur
sem gefnar voru út af Svavari Gests og
sjálfurgaf hann út hljómplötu: Leikiðtveim
skjöldum árið 1987. Þassi plata var end-
urútgefin á þessu ári á geisladisk og nefn-
ist Ljúfar stundir. Reynir hefur í gegn um
tíðina leikið með fjölda góðra hljóðfæra-
leikara og má þar nefna hinn frábæra fiðlu-
leikara Szymon Kuran en samstarf hans og
Reynis var einstakt og stóð yfir
heil 18 ár. Á síðasta ári komu út
fjórir geisladiskar með 54 lögum
þarsem þeir félagar fara á kostum.
Nafnið á þessu albúmi með disk-
unum ber nafnið Gamla póst-
húsið.
1980 - 1982 stjórnaði
Reynir hljómsveit Félags harm-
onikuunnenda íReykjavíkogaftur
síðustu 5 árin. Hann hefur nú látið
af þeim störfum. Reynirereinn af
heiðursfélögum Félags harm-
onikuunnenda í Reykjavík.
Síðustu sjö árin hefur Reynir
starfað sem tónlistarkennari við
Tónlistarskóla Garðabæjar. Reynir er ham-
ingjusamlega kvæntur Agnesi Löve, píanó-
leikara og skólastjóra Tónlistarskóla Garða-
bæjar. Hann er faðir þriggja dætra sem
gefið hafa honum 6 barnabörn. Sfðari ár
hefur færst í vöxt að Reynir sé beiðnn að
spila við hin ýmsu tækifæri, svo sem í
afmælum, brúðkaupum og þ.h. En vænst
þykir honum um þegar honum ertrúað fyrir
harmonikuleik við jarðarfarir, þá fyllist ég
auðmýkt, segir meistarinn.
S.Í.H.U stendur í mikilli þakkarskuld við
Reyni Jónasson, fyrir allt það sem hann
hefur gefið af sér og miðlað til þeirra sem
vilja veg harmonikunnar sem mestan og
þessvegna var þessi höfðingi heiðraðuraf
sambandinu á síðasta lansmóti.
G.K.
Minning - Karl Adolfsson
Góður félagi er fallinn frá. Karl Adolfsson,
sem var einn af stofnendum Félags Harm-
onikuunnenda í Reykjavík, var sannkölluð
driffjöður í starfi hljómsveita félagsins og
sem hljóðfæraleikari, stjórnandi ogútsetj-
ari, sannkallaður burðarás, vandvirkur og
fljóturtil, enda áhuginn ódrepandi. Útsetn-
ingar hans voru vandaðar og tóku mið af
getu hljóðfæraleikaranna, sem gat verið
ærið misjöfn innan hópsins.Tónlistarhæfi-
leikar Kaila voru ótvfræðir og nálgun hans
að viðfangsefninu markviss og örugg. Og
allt þetta gerði hann með bros á brá. Hann
átti auðvelt með útskýra flókin atriði og
þegar á þurfti að halda, beitti hann húmor,
sem var hvort tveggja í senn, skemmtilegur
og hárfínn. Það eru nokkur ár síðan Kalli
minnkaði við sig og dró sig síðan í hlé, en
útsetningar hans munu lifa, meðal fjöl-
margra harmonikuhljómsveita landsins.
Tæplega hefur það landsmót verið haldið,
að ekki hafi verið leiknar útsetningar frá
Karli Adolfssyni. Félag harmonikuunnenda
í Reykjavík, þakkarafalhugalla aðstoðina
og samfylgdina, sem var félaginu dýrmæt
og sendir öllum aðstandendum dýpstu
samúðarkveðjur.
Fridjón H.