Fréttir - Eyjafréttir - 17.07.2008, Blaðsíða 9

Frcttir / Fimmtudagur 17. júlí 2008
9
RAGNAR við Brandenburgarhliðið í Berlín.
RAGNAR með tveimur strákum sem hann kynntist í ferðinni.
BJÓRINN var teygaður með einni brjóstgóðri í Miinchen.
ÞEIR eru víða lundahausarnir.
GÓÐRA vina fundur, Ragnar og Atli Eðvalds.
hefð fyrir bjómum sem vakti
athygli hans hvað mest. „Miinchen
er nú eiginlega höfuðborg bjórsins
og ég smakkaði ófáar tegundimar
þar. Eg fór í magnaða skoðunarferð
um borgina þar sem kynnirinn
sagði okkur allt um hana. Ferðin
skiptist í tvo hluta. Fyrri hlutinn
snerist algerlega um seinni heims-
styrjöldina sem lék Þjóðverjana
grátt og seinni hlutinn var bara um
bjór sem mér leiddist að sjálfsögðu
ekki. Eg kunni ofboðslega vel við
mig í Miinchen. Dvöl mín þar
lengdist svolítið og þræddi ég alla
bjórgarðana og skoðaði mig um.“
Inn í miðja Alpana
Ragnar fór frá Munchen með lest
til Interlagen í Sviss sem er lítill
bær í miðjum Ölpunum og þykir
mikið augnakonfekt.
„Interlagen er rosalega fallegur
bær og þar er ofboðslega þægilegt
að vera. Allir era mjög vingjam-
legir og það minnir mann örlítið á
Vestmannaeyjar. Þar gisti ég á elsta
gistiheimili sem til er í heiminum.
Þar fór ég í Paragliding þar sem
maður svífur á eins konar fallhlíf.
Eg sveif um Aipana og yfir bæinn.
Eg vildi nú samt fá meira fjör í
þetta og þá bað ég stjómandann að
gera smá rússibana úr þessu og það
var bara gaman. Eg fór einnig á
kajak og reri um eitt vatnið. Eg fór
alltof langt út og það byrjaði að
gera leiðinlegt veður. Það var
ekkert spes því ég var á nærbux-
unum einum klæða en það bjarg-
aðist fyrir horn.”
Austurríki og kvik-
myndahátíðin í Cannes
Ragnar fór frá Sviss yftr landa-
mærin til Austurríkis stoppaði á
tveimur stöðum þar. Byggingalistin
í Salzburg hreif hann mikið en frá
Austurríki fór hann og hitti kvik-
myndastjömumar í frönsku borg-
inni Cannes. „Eg fór frá Sviss til
Austumkis og stoppaði í Inns-
bruck. Þar var nú íslenskt veður,
rigning og rok. Það hafði voðalega
lítil áhrif á mig og ég skoðaði
borgina vel. Frá Innsbruck fór ég til
Salzburg sem mér finnst alveg
gríðarlega falleg borg. Var gaman
að sjá gömlu byggingamar sem eru
byggðar inn í bergið og eru alveg
hrikalega flottar Eg fékk ágætis
veður þar og í Salzburg er margt að
sjá.
Eftir að ég hafði skoðað Salzburg
var ætlunin að að fara til Vínar en
þá áttaði ég mig á því að kvik-
myndahátíðin í Cannes var í fullum
gangi. Þar sem ég er mikill kvik-
myndaaðdáandi ákvað ég bara að
skella mér þangað. Ég tók lest eld-
snemma um morguninn og tók sú
ferð þrettán tíma. Ferðin tók nú
aðeins lengri tíma en ég hafði ætlað
því ég fór út á kolvitlausum stað.
Ég veit ekki enn hvað bærinn heitir
þar sem ég fór út. Ég fann enga lest
og byrjaði að leita mér að gistingu.
En það var hægara sagt en gert því
hvert sem ég fór þá var horft á mig,
dauðþreyttan unglinginn í rifnum
gallabuxunum, og sagt: „Not for
you“. Sama hvert ég fór. Fyrir
mikla heppni hitti ég gamlan kall
sem talaði ekki eitt einasta orð í
ensku en hann bjargaði mér með
gistingu.
Daginn eftir fór ég í lest til Nice í
Frakklandi og fann mér þar gisti-
heimili. Ætlaði svo að fara til
Cannes með lest þar sem ég ætlaði
að eyða deginum. Þegar ég kom á
lestarstöðina var alger bilun í gangi.
Lestarstjórarnir voru á leiðinni í
verkfall og það ætlaði allt um koll
að keyra á stöðinni. Allir reyndu að
komast með og þá lá við slags-
málum. Þá sneri ég nú við til Nice,
fór aftur á gistiheimilið og hitti þar
Astrala. Við fórum daginn eftir til
Cannes.
Þar fóram við á Indiana Jones og
skemmtum okkur svakalega vel.“
Ragnar skildi við Astralann, hélt
til Monaco og náði Formúlunni.
Keppnisbrautin í Monaco er ein sú
besta í heiminum og er fræg fyrir
það hversu erfið hún er. Ökumenn-
imir þurfa að keyra í gegnum þröng
stræti borgarinnar og þar er nánst
ómögulegt að taka fram úr.
„Ég var ákveðinn í að reyna að
ná formúlunni og fór á upplýsinga-
miðstöð til að athuga hvort einhver
tjaldstæði væru í Monaco. Að sjálf-
sögðu var allt upptekið svo ég
reyndi að fá gistingu í Nice. Þar var
allt fullt. Ég tók því bara sénsinn
og fór og náði að sjá Formúluna.
Ég fylgdist einnig með tímatökunni
sem var mjög skemmtilegt. Ég
branaði svo með lest til Mílanó því
ég vissi að ég myndi ekki fá gist-
ingu í Monaco.”
Sniðgekk páfann
Ragnar hélt í langt og erfítt ferða-
lag til Mfíanó með lest og tók það
eina þrettán klukkutíma. Hann fékk
inni á gistiheimili í afar skugga-
legu hverfí.
„Ég verð að viðurkenna að mér
leið ekkert sérstaklega vel þegar ég
gekk þarna um á kvöldin. Ég
stoppaði í Mílanó í tvo daga og
skoðaði mig um. Það var virkilega
gaman. Á gistiheimilinu hitti ég
reyndar dreng sem hafði verið á
sama gistiheimili og ég í
Austurríki. Við ákváðum að fara til
Feneyja en þar var gríðarlega erfítt
að fá gistingu og alveg hrikalega
dýrt að vera.
Við leituðum að gistingu í nokkuð
langan tíma og fengum að lokum.
Daginn eftir notuðum við til að
skoða okkur um. Fórum svo til
Rimini á ströndina og þar var bara
slappað af.
Róm var næsta stoppistöð og ég
var þar í fjóra daga. Ég fékk gist-
ingu eftir nokkra leit og fór svo að
skoða mig um. Þegar ég kom að
Vatíkaninu var páfinn að lesa yfir
Rómarbúum. Ég hafði nú engan
áhuga á honum og kom mér inn í
Vatíkanið án þess að lenda í
nokkurri biðröð.
Grikkland skrýtið og
Austur-Evrópa ennþá
skrýtnari
Þegar langt var liðið á ferðina
ákvað Ragnar að færa sig til
Austur-Evrópu og kom við í Grikk-
landi, Tyrklandi, Rúmeníu og
Tékklandi. Hann segir að í þessum
löndum séu menn gríðarlega ágeng-
ir í að sníkja af fólki peninga. „Ég
hafði verið varaður við þessu áður
en ég fór þangað. Það sem var þó
skrýtnast var þegar landamæra-
verðimir í Austur-Evrópu voru að
skoða vegabréfið mitt. Þeir vissu
ekkert hvað ísland var og hvað þá
Vestmannaeyjar. Ég sýndi þeim
kort af Evrópu í gríð og erg til að
reyna að sanna fyrir vörðunum að
ísland væri til.“
Ragnar endaði síðan þessa miklu
reisu á að fara aftur til Þýskalands
en hann stoppaði í Diisseldorf til að
hitta Atla Eðvaldsson. Þar hvíldi
Ragnar lúin bein og horfði á
úrslitaleik Evrópukeppnarinnar í
mikilli stemmningu með Þjóðverj-
unum.
Seinasta stoppið var síðan í
Amsterdam þar sem hann hitti
vinafólk sitt og fór á stórtónleika
með Radiohead sem er líklegast
stærsta hljómsveit í heiminum í
dag. Frá Ámsterdam fór Ragnar til
Kaupmannahafnar og flaug þaðan
heim til Islands. Þar með lauk
þessari mögnuðu ferð Ragnars.
Lærði að treysta á
sjálfan sig
Ragnar segist hafa lært mikið á
ferðalagi sínu um Evrópu og aðal-
lega lært inn á sjálfan sig. Hann
lærði að treysta á sjálfan sig og að-
spurður hvort hann vildi breyta ein-
hverju varðandi ferðina sagðist
hann ekki vilja breyta neinu. „Ég
lærði að treysta á sjálfan mig þvf ég
var bara einn á flakki, það var
enginn til að hjálpa mér og ég varð
að treysta á eigið innsæi. Það er nú
líka einu sinni þannig að maður
lærir að lifa öðruvísi. Þú þarft að
spara, bjarga þér um mat einn og
passa allt dótið þitt og svoleiðis.
Það er svolítið öðruvísi en að vera
heima í faðmi foreldranna."
Ragnar Þór geislar af lífsgleði og
ævintýraþráin skín úr augum hans,
allir þeir sem honum kynnast eiga
erfitt með annað en að hrífast af
honum og lífsgildum hans. Það var
Ragnari líkt að halda í svona reisu
og óhætt era ð segja að hann hafi
tekið Evrópu með trompi.
„Eg verð að viðurkenna að mér leið ekkert sérstak-
lega vel þegar ég gekk þarna um á kvöldin."