Akureyri - 08.05.2014, Qupperneq 14

14 17. tölublað 4. árgangur 8. maí 2014
Pollapönk í Hofi
Í raun voru tónleikar Sinfóníuhljóm-
sveitar Norðurlands, Tónlistarskólans
á Akureyri og rokkhljómsveitarinnar
Pollapönks harla merkilegur atburð-
ur. Þó ekki fyrir tónlistina, sem þar
var flutt, heldur fyrir það mjög svo
lofsverða framtak, sem í tónleikunum
fólst, en það var að koma á svið gífur-
legum fjölda upprennandi tónlistar-
manna; nemenda við Tónlistarskólann
á Akureyri, og virkja krafta þeirra í
tónlistarflutningi – í öguðum samleik
– undir stjórn alvöru hljómsveitarstjóra
– Guðmundar Óla Gunnarssonar – í
flutningi hljómsveitarútsetningar, sem
unnin var af Daníeli Þorsteinssyni.
Auk hinna ungu flytjenda tóku, svo
sem til styrkingar og leiðsagnar, ellefu
þjálfaðir hljóðfæraleikarar úr sinfóní-
unni þátt í flutningi.
Á sviðinu í Eldborgarsal Menn-
ingarhússins Hofs voru um tvo hund-
ruð og fimmtíu flytjendur; hljóð-
færaleikarar og kór. Sviðið var líka
setið og staðið, þar sem sætt og stætt
var og var sannarlega ánægjulegt á
að horfa, þó ekki væri nema á fjöld-
ann. Þó var það ekki síður prúðleik-
inn og öguð framkoman, sem athygli
og ánægju vakti.
Því hefur iðulega verið haldið
fram, að nám í tónlist og iðkun henn-
ar sé mótandi menntun, sem skili sé
ekki einungis í getu í hljóðfæraleiks
og/eða söng, heldur ekki síður í al-
mennri háttvísi, ögun og marksækni,
sem hafi áhrif á mun víðara sviði. Öll
framkoma barnanna og unglinganna,
sem fylltu þétt sett svið Eldborgar,
rennir stoðum undir það, að eitthvað
sé til í ofannefndri skoðun. Það þarf
eitthvað mikið til til að halda þeirri
reglu, þeirri einbeitingu, þeirri ákveðni
að skila sínu svo vel sem unnt er, sem
ríkti á tónleikunum. Er það ef til vill
einmitt tónlistarnámið, ögunin og ein-
beitingin, sem það krefst – og þá ekki
síst í samleik, þar sem allir verða að
vinna saman að því að skapa og skila.
Efnið, sem flutt var, var allt sótt i
smiðju rokksveitarinnar Pollapönk;
lög eftir meðlimi sveitarinnar. Hún,
skipuð Arnari Gíslasyni, Guðna
Finnssyni, Haraldi Frey Gíslasyni
og Heiðari Erni Kristjánssyni, var
í nokkru forystuhlutverki á tónleik-
unum, svo sem vonlegt var. Sveitin
sver sig í eðli sitt. Hún er rokksveit,
rafmögnuð og nokkuð hávær, en þó
allprúðlega það, eða svo mjög, að
aðrir flytjendur – hundruðin – höfðu
líka tök á að njóta sín og láta ljós sitt
skína. Þar komu ekki síst til útsetn-
ingar Daníels Þorsteinssonar, sem í
allmörgum tilfellum fólu í sér fallega
hluta falda hinum mörgu. Óverulegur
svipur var á mörgum útsetninganna
og það kannski að vonum, þar sem
lögin buðu mörg hver ekki upp á mik-
ið. Undantekningar voru þó nokkr-
ar og þær vel þess virði, að getið sé.
Þar má nefna útsetninguna á laginu
„Enginn kemur að sækja mig“, þar sem
útsetjaranum tókst skemmtilega að
prjóna angurværð inn í tónferðina,
og „Keyrða kynslóðin“, en í þeirri út-
setningu mátti nema fimlegar hljóð-
líkingar, sem gáfu ánægjulegan lit.
Þá má nefna lagið „Gemmér gsm“,
en þar má ef til vill halda því fram,
að einna best hafi til tekist ekki síst
í blásurum, en þeir náðu sem næst
jazzískum blæ, sem lét ánægjulega
í eyrum. Loks má ekki láta ógetið
útsetningarinnar á laginu „Reynir“,
rólegu lagi og nokkuð hugljúfu, sem
gaf Daníeli Þorsteinssyni kost á því
að skjóta inn fallegum sóló-hlutum,
sem lyftu útsetningunni mikið.
Rokksveitin Pollapönk er á leið
í „Eurovision“ og mun flytja þar
lag, sem sveitin kallar „Enga for-
dóma“. Efni textans er uppbyggilegt
og áheyrendur í sal Eldborgar virt-
ust kunna hann í það minnsta að
nokkru. Margir þeirra voru ungir
að árum og tóku undir af innlifun,
þegar félagarnir í Pollapönki hvöttu
þá til þess. Þessir ungu áheyrend-
ur hafa væntanlega margir hverjir
ekki átt tíðar komur á sinfóníska
tónleika í Hofi. Þeir komu þarna og
vonandi koma þeir aftur, þegar þeir
hafa fundið og numið þá ánægju,
sem felst því að hlýða á fullaskip-
aða hljómsveit í hljómgóðum sal.
Einnig í þessu er akkur fólgin – því
að ná til nýrra áheyrenda, en það
er ómissandi hluti af tónlistarupp-
eldi upprennandi kynslóðar. Einmitt
þetta hlýtur að hafa verið markmiðið
með framtaki aðstandenda tónleik-
anna. Sé rétt til getið, var hér vel til
fundið og vonandi svo, að hliðstæðir
tónleikar verði árlegur viðburður. a
Heyrst hefur
HEYRST HEFUR að Akureyringurinn og tónlistarmaðurinn Orri Harðarson
rói á ný mið sem listamaður senn án þess að hann hyggist draga saman seglin
á tónlistarsviðinu. Hefur heyrst að Orri sé búinn að skrifa undir samning við
ónefnt bókaforlag um skáldsögu sem komi út í haust. Þetta verður fyrsta
skáldverkið sem Orri sendir frá sér en hann skrifaði Alkasamfélagið sem kom
út árið 2008 og hlaut fyrir hana Fræðslu- og vísindaviðurkenningu Siðmenntar.
HEYRST HEFUR að í næstu viku sé von á stefnuskrám stjórnmálaflokk-
anna sem bjóða fram til kosninganna í lok mánaðarins. Dögun reið á vaðið
og sendi fjölmiðlum sína stefnu eins og lesa má í blaðði dagsins en minna
er um stefnuskrár enn sem komið er frá öðrum flokkum. Verður spennandi
að sjá hvað kemur úr kafinu – hvort það að vera glaður og jákvæður er eitt
allsherjar stefnumál eða hvað?
HEYRST HEFUR að um 1000 blakarar víðs vegar af landinu hafi lagt
Akureyri undir sig um síðustu helgi. Þá fór fram blakmót víðs vegar um
Norðurland þar sem slagorð ungmennafélaganna að vera með sveif yfir
vötnum fremur en keppnisharka. Hefur heyrst að þessi stóri blakhópur hafi
skemmt sér vel í hvívetna og engin vandræði komið upp. Hefur heyrst að
Hannes Garðarsson og fleiri góðir skipuleggjendur eigi þarna lof skilið...
Haukur Ágústsson
Skrifar tónleikagagnrýni