Skessuhorn - 16.12.2009, Blaðsíða 46

46 MIÐVIKUDAGUR 16. DESEMBER
Snjó byl ur er skoll inn á þeg­
ar blaða mann Skessu horns ber að
garði á hlý legt heim ili hjón anna
Pét urs Á gústs son ar og Svan borg ar
Sig geirs dótt ur sem reka Sæ ferð ir í
Stykk is hólmi og með al ann ars ferj­
una Bald ur. Út sýn ið úr stofu glugg­
un um er mik il feng legt og Svönu
verð ur að orði að það sé eins og lif­
andi lista verk að hafa sjó inn í tún­
fæt in um. Hún seg ir að hinn mikli
mun ur á flóði og fjöru í Stykk­
is hólmi geri spil verk nátt úr unn­
ar enn mik il feng legra. Við ræð um
um heima og geima; fjöl skyld una,
matseld hús bónd ans, heima bæ inn,
fé lags mál in og störf þeirra hjóna
við ferða þjón ustu, en fyrst berst
talið að au­pair börn un um sem þau
hafa haft nokk ur í gegn um tíð ina.
Eiga börn út um
all an heim
Þótt að eins séu liðn ir nokkr ir
dag ar af des em ber eru marg ir pakk­
ar í rauð um jóla papp ír á borð stofu­
borð inu og blaða mað ur spyr undr­
andi hvort þau hjón in séu byrj uð að
pakka inn gjöf um.
„Já, við erum byrj uð að pakka
og ekki seinna vænna því við eig­
um börn út um all an heim,“ seg­
ir Pét ur bros andi. Það kem ur í ljós
að hjón in hafa í gegn um tíð ina ver­
ið með bæði au­pair stúlk ur og er­
lenda skiptinema á heim il inu sem
þau halda enn sam bandi við. Auk
,, barna“ um víða ver öld eiga Pét­
ur og Svana einnig þau Á gúst, Sig­
geir, Unu Krist ínu og Láru Hrönn.
Pét ur seg ir Sig geir bú sett an í Bras­
il íu en hann kem ur heim á hverju
sumri og sigl ir sem skip stjóri hjá
fjöl skyldu dyr ir tæk inu:
„Ein dóttir in býr hér í Stykk is­
hólmi og yngsta stelp an okk ar, sem
býr í Reykja vík, er búin að vera um
borð í bát un um síð an hún var ung­
ling ur og er nú orð in tveggja barna
móð ir og skip stjóri. Það þótti nú
ekki leið in legt að sjá ó frísk an skip­
stjó r ann í brúnni! Lára Hrönn er
líka búin að mennta sig í söng og er
býsna lið tæk á harm on ikku. Krakk­
arn ir spila öll á hljóð færi og Sig geir
var í þekktri ung linga hljóm sveit
á sín um tíma, eða Vin um vors og
blóma. Á gúst, sem er vél fræð ing ur
og starfar á Nesja völl um er í karla­
kór Kjal nes inga og spil ar bæði á
harm on ikku og gít ar. Eldri dóttir in
Una Krist ín, sem er líf einda fræð­
ing ur, syng ur líka og spil ar á klar­
ínett. Hún söng m.a. í Jesús Krist ur
súperst ar sem sett var upp í Stykk­
is hólmi fyr ir um það bil ári síð an.“
Au­pair í ást ar sorg
Svana seg ir að syst ir sín hafi ver ið
skiptinemi á Nýja Sjá landi og það
hafi þurft að út vega pláss hér á Ís­
landi fyr ir ann an nem anda. „Svo
við slóg um til og tók um ítalsk an
strák inn á heim il ið okk ar í hálft ár.
Við unn um mik ið á þess um tíma og
höfð um þörf fyr ir að stoð á heim il­
inu. Við byrj uð um með fiski skipa­
út gerð árið 1972 og þá var ég með
skrif stof una hér heima og öll börn­
in. Fall er far ar heill, segi ég gjarn an,
enda reynd ist fyrsta au­pair stúlk­
an illa, en hún kom frá Skotlandi.“
Pét ur bæt ir við að hann hafi ekið
út á Kefla vík ur flug völl til að sækja
döm una. „ Þetta var á tím um míní
pilsanna og þarna var mætt þessi
svaka gella; á há hæl uð um skóm og
pils gopa. Hún virt ist ekki átta sig á
að hún væri á Ís landi. Eft ir tíu daga
eða svo var hún búin að sjá að þetta
gekk ekki, átti ekki við hana, og hún
fór aft ur heim til Skotlands. Þrátt
fyr ir að við hefð um ver ið ó hepp in
með stúlku í fyrsta sinn lét um við
ekki deig an síga. Við þekkt um gott
fólk í Nor egi og feng um næst stúlku
frá Osló. Hún var prýð is fín en var
í ást ar sorg þeg ar hún kom til okk­
ar, hafði fellt hug til óð als bónda­
son ar, en pabba hans fannst stúlk­
an ekki sam boð in syn in um þar sem
hún var af al múga fólki. Sú norska
stökk því á þessa vinnu hjá okk ur og
upp fyllti all ar vænt ing ar okk ar um
au­pair stúlka. En svo rætt ist eitt­
hvað úr með bónda son inn og eft­
ir mikl ar milli landa hring ing ar sneri
hún aft ur heim. Við sáum mik ið
eft ir henni.
Nokkru seinna feng um við norska
stúlku til okk ar og hún end aði með
því að vera hjá okk ur í heilt ár. Þeg­
ar ég var í Rot ary var skiptinema­
prógram í gangi og í gegn um það
kom til okk ar stelpa frá Mel bo ur ne
í Ástr al íu sem heit ir Catherine. Við
köll uð um hana samt bara Skippý og
hún gekk und ir því nafni hér í bæn­
um! Skippý var hjá okk ur í heilt ár
og var hvers manns hug ljúfi,“ seg­
ir Pét ur.
Svan borg seg ist hafa far ið í brúð­
kaup ið henn ar Skippý til Ástr al­
íu fyr ir fáum árum á samt dætr­
um þeirra og það hafi ver ið mjög
gam an. „Nú, yngsta dótt ir okk ar,
Lára, fór líka á veg um Rot ary sem
skiptinemi til Argent ínu og strák­
ur það an, frá sömu fjöl skyldu, kom
til okk ar og höf um við alltaf hald­
ið sam bandi við hann síð an. Eft ir
dvöl ina í Argent ínu kom Lára heim
með þar lenda vin konu sína sem
kom í skóla og vinnu hjá okk ur í
eitt ár. Hún Kitty sagði að við rækj­
um skemmti leg asta vinnu staðinn í
heim in um.“
Veitt og snætt um borð
En talið berst að út gerð þeirra
hjóna sem hófst á ní unda ára tug­
in um. „Það var árið 1986 sem við
stofn uð um Eyja ferð ir sem síð an
urðu Sæ ferð ir og erum búin að vera
í þessu síð an. Í upp hafi vor um við
að vísu í sam keppni við Bald ur. Ég
var þá lengi bú inn að vera skip stjóri
á fiski skipi og við vor um kvóta­
laus ir allt sum ar ið. Ég var bara í að
skrapa og mála og hálf leidd ist það.
Það voru alltaf túrist ar að snigl ast
þarna í kring; reyna að fá lán aða
báta og slíkt, svo mað ur sá á kveð­
in tæki færi í þessu. Fljót lega fór um
við að bjóða upp á þá nýj ung að fara
með fólk í báts ferð ir þar sem var
veitt og snætt um borð. Þetta þótti
mjög spenn andi og þyk ir enn.
Við bjóð um upp á sjóstanga veiði,
nokk uð sem við höf um auk ið, og
erum með lít inn bát sem við leigj­
um út með skip stjóra. Svo er góð
sam vinna á milli okk ar og veit inga­
hús anna sem taka að sér að vinna
afl ann og elda fyr ir fólk ið og það
er besti fisk ur sem fólk ið bragð ar,“
seg ir Pét ur.
Hvorki mok að né flog ið
á laug ar dög um
Pét ur seg ir vega sam göng ur vera
og og hafa ver ið erf ið ar, sér stak lega
að vetr ar lagi. „Það er alltaf langt
að keyra og oft er ó fært á vet urna,
enda er nærri öll Barða strönd­
in orð in eyði byggð þar sem svo
langt er á milli bæja. Það er ekk ert
grín að vera að ferð ast með þess­
um hætti að vetri til, á fjall veg um í
alls kyns færð og kannski 100 kíló­
metr ar á næsta bæ.“ Svana bæt ir
við að auki sé af með allt flug. „Það
er hvorki flog ið né mok að á laug­
ar dög um, fólk á greini lega bara að
sitja heima hjá sér. Vissu lega þarf að
spara, mað ur skil ur það, en eitt er
rétt ara en ann að í sparn aði. Þetta
er mjög slæmt fyr ir byggð irn ar hér
fyr ir vest an, miklu verra en fyr ir
okk ur sem gerum út ferj una.’’
Þjálfað ir í að
taka á föll um
Talið berst að heima bæn um,
hvern ig er að búa í Stykk is hólmi?
Pét ur seg ir erfitt fyr ir sig að meta
það, hann hafi hvergi ann ars stað­
ar búið og hafi því ekki sam an­
burð. „Við höf um alla grunn þjón­
ustu og hér er ekki mik ið at vinnu­
leysi. Svo er Stykk is hólm ur nátt úr­
lega ein stak lega fal leg ur bær, um­
kringd ur mik illi nátt úru feg urð,“
seg ir hann, ei lít ið stolt ur í bragði.
Svana seg ist hafa ver ið 19 ára þeg­
ar hún flutti vest ur, í Para dís á
jörðu, eins og hún kall ar það. „Ég
kom úr Fló an um, úr Stokks eyr­
ar hreppn um. Stykk is hólm ur hef­
ur alltaf spjar að sig. Fisk vinnsl urn­
ar hér hafa sem bet ur fer að lag að
sig breytt um tím um og breytt um
verk un ar að ferð ir og teg und ir. Svo
segi ég gjarn an að við Hólmar ar
séum orð ið þjálfað ir í að taka á föll­
um. Þeg ar skel in hrundi hér þá var
unn ið mjög mark visst að því að láta
fólk ekki missa móð inn og reyna að
finna upp ein hver ný tæki færi. Það
kom mér eig in lega mest á ó vart
hvað fólk er al mennt fram sýnt og
bjart sýnt, þótt stöku sinn um heyr­
ist böl sýn is menn tala. Árið 2009 er
til dæm is á gætt hjá okk ur í Sæ ferð­
um og þótt skuld ir hafi vissu lega
rok ið upp úr öllu valdi þá er af kom­
an mjög þokka leg. Við erum kom­
in í góða sveiflu, með á milli 65­70
þús und far þega yfir árið og mað ur
Stykk is hólm ur hef ur alltaf spjar að sig
Sæ ferð ir eru stærsta ferða þjón ustu fyr ir tæk ið utan Reykja vík ur
Pét ur Á gústs son og Svan borg Sig geirs dótt ir fyr ir fram an hús fyrirtækisins sem þau eru nú að byggja við.
Feðgin in munda nikk urn ar.
Svana og Pét ur eru sér lega sam hent hjón.
Berg ur Dav íð Ei ríks son skírð ur með pomp og pragt.