Skessuhorn - 16.12.2009, Blaðsíða 64

64 MIÐVIKUDAGUR 16. DESEMBER
„ Versta við hann Birgi vin minn
Bald urs son, þann á gæta dreng, er
hvað hann er trú laus. Enda glotti
hann þeg ar ég sagði á tón leik un­
um í Gamla kaup fé lag inu um dag­
inn að það væri guði að þakka að
ég væri kom inn hing að á Skag ann
aft ur með gít ar inn. Og ég meinti
það sem ég sagði. Ég er mjög trú­
að ur og al mætt ið hef ur á reið an lega
hald ið yfir mér vernd ar hendi lengi.
Ég trúi bæði á himna ríki og hel víti.
Ég hef kynnst hel víti á leið minni
gegn um líf ið, enda hef ég margoft
reynt að binda endi á það og dáið
tvisvar sinn um. Ég er aft ur á móti
al veg viss um að mín bíð ur himna­
ríki eft ir dauð ann. Guð muni ekki
refsa mér þótt ekki hafi mér tek­
ist að feta hinn gullna með al veg
frek ar en marg ir,“ seg ir Þor steinn
Magn ús son gít ar snill ing ur. Þor­
steinn sleit barns skón um á Skag an­
um og ólst þar upp fram á ung lings­
ár. Hann þótti á sín um tíma undra­
barn á sólógít ar inn í popptón list­
inni. Hon um varð hins veg ar hált á
stjörnu prýddu sviðsvell inu og hvarf
af sjón ar svið inu um tíma. Það var
svo á dög un um sem Þor steinn birt­
ist aft ur á sviði á Akra nesi og þótti
eiga gott „Come back“ með blús­
bandi sínu á jazz­ og blús há tíð inni
sem fram fór ný lega.
Átti að verða prest ur
og org anisti
„Hvar eig um við að byrja. Þú
verð ur að hafa taum hald á mér svo
ég fari ekki út um víð an völl. Eig­
um við kannski að byrja á Reyk­
hól um þar sem afi minn og al nafni
Þor steinn Magn ús son átti heima.
Hann var org anisti og ég átti nátt­
úr lega að verða bæði org anisti og
prest ur. Víst er að gen in eru sterk
í mín um ætt um og t.d. höf um við
Jak ob bróð ir minn báð ir mús ík­
gáf una frá afa. Það er líka ým is legt
fleira í þess um gen um, tals verð­
ur alkó hól ismi í báð um ætt un um
sem að mér standa. Það var raun­
veru lega fyr ir slysni að ég var lát­
inn heita eft ir afa. Í raun var það
eldri bróð ir minn sem átti að heita
þessu nafni. Það hitt ist bara þannig
á að dag inn sem átti að skíra hann,
þá þurfti afi endi lega að detta í það.
Mamma var svo reið yfir því að
hún hætti snar lega við nafn ið og lét
strák inn í stað inn heita Sig ur björn
Helga. Þor steins nafn ið var því lát ið
bíða þar til ég fædd ist.“
Þannig byrj aði sam tal blaða­
manns Skessu horns við, eig um við
að segja, „glat aða son inn“ af Skag­
an um sem skil aði sér til baka. „Ég
þótti snemma góð ur náms mað ur,
þrátt fyr ir að um níu ára ald ur inn
byrj aði ég að stama og olli það mér
tals verð um ó þæg ind um. „Þú hef­
ur alltaf ver ið greindast ur af okk ur
systkin un um, en samt hef urðu ekk­
ert kom ist á fram í líf inu,“ seg ir Sig­
ur björn bróð ir minn. En ég náði
alltaf ár angri í tón list inni.“
Varð ást fang inn
af gít arn um
Þor steinn seg ir að bernsku ár in
hafi ver ið erf ið. Stamið varð til efni
stríðni skóla fé lag anna og smám
sam an ein angr að ist hann. „Ég get
varla sagt að ég hafi átt nema einn
góð an vin, jafn aldra minn úr ‘55
ár gangin um, Ragn ar Má Knúts­
son. Svo gerð ist það að Sig ur­
björn bróð ir minn fékk gef ins gít ar
í ferm ing ar gjöf. Ég var mik ið fyr ir
popp mús ík ina og hlust aði mik ið á
þá tón list. Á hugi minn kvikn aði því
fyr ir gít arn um og ég fékk þó nokkr­
ar stund ir til að gutla á hann, því
á hug inn hjá Sig ur birni bróð ur var
mjög tak mark að ur. Þeg ar hann var
á sext ánda ár inu gafst hann al veg
upp á gít arn um og gaf mér hann.
Það er ekki of sagt að ég hafi orð inn
ást fang inn af þessu hljóð færi.
Það átti nátt úr lega að setja mig
til náms í gít ar leik. Ég fór í klass­
ískt nám til Gunn ars Jóns son ar í
tón list ar skól an um. Ég gafst upp á
gít ar nám inu fljót lega en hef ver ið
þeim mun dug legri við að spila og
til einka mér eig in tækni og ann arra
gít ar leik ara um tíð ina. Ég var til
dæm is bú inn að ná til tek inni strok­
tækni á gít ar inn tveim ur árum áður
en Van Heilen tók ná kvæm lega eins
sóló á tón leik um og þá þótti það
göldr um lík ast.
Ragn ar fé lagi minn var líka í tón­
list inni og sam an stofn uð um við
stráka hljóm sveit á Skag an um. Hún
hét Mon sters og við héld um einu
sinni tón leika heima hjá Ragn ari.
Það komu nokkr ir skólakrakk ar
og ég man að við seld um þónokk­
uð af texta blöð um sem við fjöl rit­
uð um. Gunn ar bróð ir Ragn ars var
líka í Mon sters og við próf uð um
líka Guð jón Þórð ar son á tromm­
urn ar. Hann gafst upp á þeim en
hélt á fram í fól bolt an um.“
Á huga mál ið tók
yfir lands próf ið
For eldr ar Þor steins voru Magn­
ús Þor steins son og Mar ía Jak obs­
dótt ir. Fjöl skyld an bjó fyrst í Hlíð­
ar hús um sem var Suð ur gata 75 og
síð an á Mána braut 5, rétt hjá Sem­
ents verk smiðj unni þar sem Magn­
ús vann. Þeg ar Þor steinn var 15 ára
flutti fjöl skyld an til Reykja vík ur,
þar sem fjöl skyldu fað ir inn fór að
vinna hjá Sem ents verk smiðj unn ar
í borg inni.
„Þeg ar við flutt um í borg ina
slitn uðu þessi tón list ar legu tengsl
mín við Akra nes. Það var þó nóg
tón list ar líf í skól un um í Reykja­
vík. Ég kynnt ist fljót lega Krist ínu
Lillendahl söng konu og var mik ið
að spila með henni, bæði á skemmt­
un um hjá skól an um og í partý um.
Ég fór í lands próf í Ár múla skóla
en nám ið gekk ekki sem skyldi.
Á huga mál ið hafði tek ið yfir. Ég var
að spila með hin um og þess um bíl­
skúrs bönd um. Á þriggja ára tíma­
bili var ég í þrem ur hljóm sveit um,
þeirra þekkt ast var Arki medes. Sú
hljóm sveit spil aði í drull unni og
kuld an um í Saltvík um hvíta sunnu­
helg ina 1971. Um versl un ar manna­
helg ina sum ar ið áður spil uð um við
í Húsa felli en þá und ir öðru nafni.
Á þess um tíma bjugg um við uppi
í Breið holti. Þeg ar ég var eitt sinn
að æfa mig á gít ar inn í kjall ar an um
var mað ur að vinna við lóð ina fyr ir
utan. Þetta var vin ur Har ald ar Þor­
steins son ar bassa leik ara. Har ald­
ur frétti af því að það væri eitt hvað
skrít ið í gangi þarna í kjall ar an um.
Það var á stæð an fyr ir því að ég gekk
til liðs við hljóm sveit ina Litli mat­
jurta garð ur inn.“
Eik in varð diskó inu
að bráð
Litli Mat jurtag að ur inn var und­
an fari hinn ar þekktu hljóm sveit­
ar Eik. „Eik var fyrsta fræga hljóm­
sveit in sem ég var í. Við vor um
þar þrír úr „mat jurta garð in um;
ég, Har ald ur og Lár us H. Gríms­
son. Við vor um fast ir menn í sveit­
inni þetta tíma bil sem hún starf aði,
73­’79. Ann ars komu marg ir við
sögu og und ir lok in var þetta orð­
ið sjö manna band. Þá voru með al
ann arra Pét ur Hjalte sted á hljóm­
borð og vin ur minn Finn ur Jó hann
Magn ús son sá um söng inn.“
Þor steinn seg ir að kannski hefði
þetta Eik ar tíma bil enst leng ur
ef diskó ið hefði ekki hald ið inn­
reið sína á þess um tíma. „Við vor­
um mik ið að spila á sveita böll um,
en það var orð inn þung ur róð ur
þar eft ir að diskó ið kom inn. Ekki
var því um auð ug an garð að gresja
sér stak lega fyr ir svona fjöl menna
hljóm sveit eins og Eik ina.“
Um þetta leyti kom smá hlé hjá
Þor steini í spila mennsk unni. „Svo
fór ég að spila með Rún ari Júl í
hljóm sveit inni Geim steini í smá­
tíma. Svo koma ann að gott tíma bil
hjá mér með þeirri góðu hljóm sveit
Þey, það var ‘82­’84. Þetta var á
pönk tíma bil inu og við vor um með
gagn rýna tón list, t.d. gegn nas ist­
um og fleiri öfga hóp um. Eitt hvað
var það mis skil ið þeg ar við efnd um
til tón leika í Reykja vík, því þang að
storm aði dá lít ill hóp ur sem taldi sig
greini lega vera ungnas ista.“

„Þú lif ir ekki af tón list“
Þor steinn seg ist ekki hafa ver­
ið að vinna mik ið annað á þess um
tíma. Hann hafi alltaf ætl að sér að
lifa á tón list inni. „Svo komu tím ar
inn á milli sem lít ið var að gera í
tón list inni og þá var ég stund um að
vinna í Sem ents verk smiðj unni. Það
var alltaf svo lít ill styrr milli mín og
fjöl skyld unn ar. For eldr ar mín ir og
systk ini sögðu að það þýddi ekk ert
fyr ir mig að lifa af tón list. Það væri
nær fyr ir mig að reyna að vinna.
„OK þá skal ég vinna,“ sagði ég þá
stund um en þetta voru aldrei lang ir
tím ar sem ég var í vinnu. Svo þeg ar
leið á átt unda ára tug inn varð ég eft­
ir sótt ur hlóð færa leik ari í upp töku­
ver in. Ég held ég hafi spil að inn á
hátt í hund rað hljóm plöt ur, fyr ir
alla þessu háu herra og frúr í land­
inu. Ég naut þess vel að fá klapp á
bak ið frá fjöl mörg um sem voru að
gefa út á þess um tíma.“
Varð snemma
und ir í drykkj unni
Að spurð ur um sinn stóra bölvald
Bakkus kon ung, seg ir Þor steinn að
sú bar átta hafi byrj að snemma. Var
það frægð in sem hann höndl aði
ekki og varð til þess að hann missti
fót ana?
„Nei, ég minn ist þess ekki að
hafa ver ið neitt upp tek inn af henni.
Ég fann aldrei til þess að ég væri
fræg ur. Það var bara þannig að
fljót lega eft ir að ég fór úr í hljóm­
sveita mennsk una varð þetta vanda­
mál hjá mér. Þeg ar ég var í Eik­
inni þá var lagt mik ið upp úr því að
við vær um edrú að spila og á sum­
um stöð um var lagt blátt bann við
drykkju. En ég var eng an veg inn að
standa mig. Ég var t.d. kóf drukk inn
þeg ar við spil uð um á ung linga balli
á skáta há tíð við Úlf ljóts vatn. Einu
sinni datt ég ofan af svið inu þeg­
ar við vor um að spila í Loga landi í
Borg ar firði.
Fljót lega eft ir að Eik in hætti fór
ég í með ferð í fyrsta skipti. Var þá
viku á Sil unga polli. Ég gafst upp
á því. Það voru bara gaml ir karl ar
þarna og ég sá eng an til gang í því
að hanga með þeim. Mikl ar sveifl­
ur voru hjá mér og það hlóð ust oft
á mig meiri verk efni en ég gat vald­
ið. Þetta end aði oft með mikl um
fyll er í um og það var kannski á stæð­
an fyr ir því að fjöl skyld an var ekki
hrif in af því að ég ein skorð aði mig
svona mik ið við tón list ina. Ég fór
oft í með ferð á næstu árum, en yf ir­
leitt náði ég ekki að vera edrú nema
í einn til þrjá mán uði í einu.
Smám sam an fór að halla und­
an fæti, en þetta varð ekki virki lega
slæmt fyrr en leið á ní unda ára tug­
inn. Þá náði dep urð in og von leys ið
enn meiri tök um á mér. Einka mál in
voru líka oft í mik illi flækju og sér­
Hef ur upp lif að hel víti á jörð en trú ir
á himna ríki eft ir dauð ann
Þor steinn Magn ús son gít ar snill ing ur seg ir frá skraut legu lífs hlaupi sínu
Þor steinn Magn ús son á gam al kunn um slóð um á Akra nesi.
Í al gleymi gít ar sól ós ins á tón leik um í Gamla Kaup fé lag inu.
Ljósm. Ómar Lár us son.