Skessuhorn - 16.03.2011, Blaðsíða 18

18 MIÐVIKUDAGUR 16. MARS
Á Vest ur landi voru til skamms
tíma tvö pró fasts dæmi. Ný lega voru
þau sam ein uð í eitt og ber hið nýja
heit ið Vest ur lands pró fasts dæmi og
nær yfir svæð ið frá Botnsá í Hval­
firði að Gils fjarð ar botni. Nýr pró­
fast ur, sr. Þor björn Hlyn ur Árna­
son prest ur í Borg ar presta kalli, var
áður pró fast ur í Borg ar fjarð ar pró­
fasts dæmi. Þor björn Hlyn ur sit ur á
hinu forna höf uð bóli, Borg þar sem
knú ið var dyra fyr ir skömmu. Boð­
ið var inn í rúm góða stofu og í upp­
hafi spjall að um bernsk una vest ur
í Söð uls holti en þar bjó Þor björn
í tíu ár með fjöl skyldu sinni þeg ar
fað ir hans sr. Árni Páls son þjón aði
í Söð uls holts presta kalli.
Gíf ur lega góð ir vin ir
og gott ná grenni
„Ég er fædd ur í Reykja vík og orð­
inn sjö ára gam all þeg ar fjöl skyld­
an flyt ur vest ur í Söð uls holt, haust­
ið 1961 þeg ar pabbi tek ur þar við
prests emb ætti. Breyt ing in var gíf­
ur leg að fara úr höf uð borg inni og
þarna vest ur, alls ekki á nei kvæð­
an máta en breyt ing engu að síð ur.
Þannig hag ar til í presta kall inu að
prests setr ið er í Söð uls holti en eng­
in kirkja. Sókn ar kirkj an er á Ytri
Rauða mel og svo vill til að þar var
amma mín fædd og upp al in en fað­
ir henn ar sr. Árni Þór ar ins son, sem
fræg ur hef ur orð ið af bók um, bjó
þar um tíma áður en hann keypti
Stóra Hraun. Segja má því að hluti
fjöl skyldu með lima hafi ver ið að
koma heim. Á þess um árum voru
kjör presta með þeim hætti að þeir
þurftu að vinna með prests skapn um
og stunda bú skap, væri þess nokk ur
kost ur. Það varð einnig raun in hjá
okk ur. For eld ar mín ir kenndu bæði
og svo héld um við kind ur og hesta.
Til að byrja með vor um við í sam­
vinnu bú skap með Guð mundi Guð­
munds syni í Dals mynni en tveim ur
árum síð ar gát um við stað ið á eig­
in fót um hvað það varð aði, vor um
með um 120 til 130 kind ur þeg ar
mest var. Það var al veg sama hvað
bját aði á, ná grann arn ir voru alltaf
reiðu bún ir til hjálp ar. Ná grenn ið
var því gíf ur lega gott.“
Start ar inn var
með feilpúst
„Afi Páll er ætt að ur af Mýr un­
um, Syðri Hraun dal, og hann hafði
alltaf dreymt um að verða bóndi.
Þeg ar hann var yngri var svo þröngt
um jarð næði að sá draum ur rætt ist
aldrei. Hann varð því him in lif andi
þeg ar við hóf um bú skap í Söð uls­
holti,“ seg ir Þor björn Hlyn ur og
bros ir við. „Hann stund aði þannig
vinnu að auð velt var að fá sig laus an
og kom í Söð uls holt á anna tím um,
eins og sauð burði og til hleyp ing­
um. Hann kenndi mér allt um til­
hleyp ing ar, pabbi lærði það aldrei
og eins hvern ig átti að hjálpa ám í
sauð burði. Við afi vor um oft tveir
í kot inu eft ir ára mót in. Þá skruppu
for eldr ar mín ir gjarn an til Reykja­
vík ur. Mamma hafði kennt mér
und ir stöðu í elda mennsku og rétt­
ur dags ins var alltaf eins. Smá steik
með sósu og kart öfl um, það besta
sem afi vissi. Ég eld aði kvöld mat­
inn, svo átum við af ganga í há deg­
inu dag inn eft ir og síð an var sag an
end ur tek in næsta kvöld. Þetta var
dá sam leg ur tími.“
Eins og ger ist á bæj um eru drátt­
ar vél ar nauð syn leg tæki. Keypt var
ein slík sem aldrei sló feilpúst en
start ar inn var oft með leið indi svo
yf ir leitt þurfti að láta renna í gang.
„Ég var far inn að vera á trakt orn um
tíu ára gam all, eins og þá var al siða
til sveita. En áður en að því kom
hófst skóla gang an. Til að byrja með
var skól inn í kjall ar an um á prests­
setr inu áður en skól inn í Laug ar­
gerði var reist ur. Hann tók til starfa
árið 1965. Þeg ar ég horfi til baka
finnst mér barn æska mín hafa ver­
ið afar góð, ynd is leg fjöl skylda og
ná grann ar og þótti það bara sjálf­
sagt. Sem full orð inn mað ur hef ég
oft hugs að að það er ekk ert sjálf sagt
en er mik il gæfa.“
Hald ið á mennta mið in
og sest að á Borg
Sr. Árni Páls son þjón aði í Söð uls­
holts presta kalli í tíu ár. Þá er elsti
son ur inn, Þor björn Hlyn ur reynd­
ar far inn til Reykja vík ur í mennta­
skóla. Þar er hann eig in lega bor­
inn inn í Hamra hlíð ar kór inn sem
hann seg ir hafa ver ið mikla gæfu.
„Þor gerð ur Ing ólfs dótt ir kór stjóri
kynnti fyr ir okk ur heim hinn ar
klass ísku tón list ar og fyr ir mér var
það upp lif un. Hún rak mig einnig
í söng nám sem varð mér til góðs.“
Eft ir stúd ents próf var Þor björn
Hlyn ur ekki viss um hvað hann vilji
leggja fyr ir sig en eft ir nokkra leit
og um hugs un varð guð fræði deild in
ofan á. Nám ið hafði heill að, eink­
um grísk an. Að loknu prófi úr guð­
fræði deild inni var hald ið til Banda­
ríkj anna í fram halds nám í 19. ald ar
guð fræði og heim speki, í Nas hville
þar sem var gott að vera. Síð an var
hald ið heim og sest að á Borg. „Ég
gekk í gegn um kosn ing ar eins og
venja var þá og held að það hafi
allt far ið fram með friði og spekt.
Síð an þetta var eru nærri tutt ugu
og níu ár. Reynd ar var ég fimm
ár starfs mað ur á bisk ups stofu, rit­
ari bisk ups, en ann ars hef ég ver ið
hér. Það er skemmti legt að segja frá
því að fað ir minn leysti mig af hér
á Borg á með an á Reykja vík ur dvöl
minni stóð. Hann lang aði að ljúka
starfsæv inni sem þjón andi prest ur
úti á landi. Það var hægt með þessu
móti. Lík lega er ekki al vana legt að
fað ir leysi son sinn af í prests starfi
en þannig var það.“
Fræðsla um grunn at riði
krist inn ar trú ar
Þeg ar Þor björn Hlyn ur var sjálf­
ur að und ir búa sig und ir ferm­
ing una var það gert í skól an um í
Lauga gerði. Sr. Árni Páls son þjón­
aði þrem ur sókn um þannig að
hand hæg ast var að hafa ferm ing ar­
fræðsl una þar sem öll börn in voru.
Í ár gangi Þor bjarn ar voru lík lega
milli fimmt án og tutt ugu börn, sem
verð ur að telj ast mik ið mið að við
í búa fjölda. Breyt ing arn ar hafa orð­
ið gíf ur leg ar á ferm ing ar fræðsl unni
þótt börn séu alltaf börn. „Þeg ar ég
stóð í spor um ferm ing ar barns ins
vor um við með bók þar sem mörg­
um spurn ing um þurfti að svara.
Einnig var ut an bók ar lær dóm ur
tíðk að ur þá. Börn lærðu tölu vert af
sálm um og þess hátt ar. Í dag hafa
prest ar nokk uð sjálf dæmi hvern ig
þeir haga sinni ferm ing ar fræðslu.
Ég nota til dæm is Bók ina um Jesú
og kynni sálma fyr ir ferm ing ar­
börn un um. Fram boð á alls kon ar
af þr ey ingu hef ur auk ist gríð ar lega,
bæði í þrótt ir, tón list ar nám og ann­
að. Börn og ung ling ar eru því mjög
upp tek in í dag og starfa víða. Ég dá­
ist oft að ferm ing ar börn un um mín­
um að þau skuli halda ein beit ingu
þeg ar þau koma til mín eft ir lang­
an dag. Þetta eru skemmti leg börn
og við för um oft um víð an völl í
sam ræð un um. Ræð um hvað sé gott
eða erfitt, hvað sé gleði og hvern­
ig sorg in geti birst fólki en að sjálf­
sögðu er meg in á hersl an á grunn at­
riði krist inn ar trú ar og gildi.“
Sam ein að pró fasts dæmi
Eins og fram hef ur kom ið voru
tvö pró fasts dæmi sam ein uð í eitt,
Vest ur lands pró fasts dæmi. Sr. Þor­
björn Hlyn ur hef ur nú tek ið við
emb ætti pró fasts í hinu nýja um­
dæmi en var áður í Borg ar fjarð ar­
pró fasts dæmi. Heima menn á Vest­
ur landi voru mjög mót falln ir þess­
ari sam ein ingu og höfðu fyr ir því
ýmis gild rök. Bara sú stað reynd að
mun lengra er á milli staða breyt ir
ýmsu. „Sam hliða þess um breyt ing­
um er ver ið að leggja drög að sam­
starfs svæð um á milli presta og safn­
aða með al ann ars um helgi hald ið,“
seg ir Þor björn Hlyn ur. „Það er fyr­
ir séð að það verð ur að vinna öðru­
vísi en við erum að skoða mál in og
fóta okk ur. Mun um stíga var lega til
jarð ar og taka eitt skref í einu. Það
er auð vit að flókn ara að koma fyr­
ir hlut un um nú, þyngra í vöf um,
en all ir eru þó ein huga í því að láta
hlut ina ganga upp.
Fót bolti, tungu mál og
prests skap ur
Að spurð ur svar ar Þor björn Hlyn­
ur því til að hann hafi svo sem ekk­
ert vit að al veg hvað hann ætl aði að
verða þeg ar hann yrði stór. Tungu­
mál hafi heill að enda hafi hann lært
ensku af því að hlusta á fót bolta lýs­
ing ar á BBC og tel ur það reynd ar
bestu leið ina til að læra tungu mál
að hlusta á lýs ing ar á ein hverju sem
fyr ir fram er þekkt. Fót bolta æfði
hann af krafti í nokk ur ár, með Val
og Breiða bliki þar til hann meidd ist
svo illa á hné að á hætta var ekki tek­
in á frek ari knatt spyrnu iðk un. „Ég
hafði mjög gam an af því að vera á
trakt orn um heima í Söð uls holti og
síð ar, þeg ar ég var bú inn í mennta­
skóla, vann ég sum ar langt á hjóla­
skóflu hjá Vega gerð inni og hafði
mjög gam an af. Ég hefði al veg get­
að hugs að mér að vinna við það eða
þá að kenna. Ég kenndi trú fræði
við Guð fræði deild HÍ í einn vet ur
og það var afar gef andi. En prests­
starf ið varð ofan á. Starf ið er gjöf­
ult þótt það geti sann ar lega einnig
ver ið erfitt enda koma prest ar bæði
að mestu gleði stund um en einnig
dýpstu sorg í lífi manns ins. En
starf ið hef ur þrosk að mig á marg­
an hátt því það kenn ir manni að tala
við og hlusta á fólk. Það er ekki svo
lít ið,“ seg ir Þor björn Hlyn ur Árna­
son, pró fast ur að end ingu.
Prests starf ið er gjöf ult og þrosk andi
Þor björn Hlyn ur Árna son, sókn ar prest ur á Borg og pró fast ur í Vest ur lands pró fasts dæmi
Vinsælar meðferðir fyrir fermingar
Litun og plokkun
Andlitsböð
Húðhreinsanir
Brúnkusprautun
Förðun

Munið að panta tímanlega
Þor björn Hlyn ur Árna son, pró fast ur í Vest ur lands pró fasts dæmi t.v. á samt vini sín­
um Jay Cook frá Ástr al íu. Mynd in er tek in í jan ú ar sl. í garð in um við Temp io di San
Michele Arcang elo í ítölsku borg inni Perugia að af lok inni bless un ar at höfn vegna
hjóna bands Jay og Sel inu sem hef ur ver ið vin kona þeirra hjóna í yfir 30 ár.
Þor björn Hlyn ur fermd ist í kirkj unni á Ytri Rauða mel árið 1967. Ekki var talið að
til væri ferm ing ar mynd af hon um en göm ul ná granna kona, Erla í Hrúts holti, gaf
hon um þessa mynd fyr ir skömmu. Þor björn Hlyn ur er lengst til hægri.