Víkurfréttir - 22.04.2009, Side 27

VÍKURFRÉTTIR I MIÐVIKUDAGURINN 22. APRÍL 2009 27STÆRSTA FRÉTTA- OG AUGLÝSINGABLAÐIÐ Á SUÐURNESJUM
Töluvert hefur verið um það
undanfarið að foreldrar hafi
verið að hringja vegna ung-
menna sinna
s e m h a f a
mælst jákvæð
og/eða ver ið
í ann ar legu
ástandi vegna
neyslu áfengis
og fíkniefna.
Hvað er til ráða, hvað eigum
við að gera?
Flestir vilja fá einhverja skyndi-
lausn en hún er því miður
ekki til, láta þar staðar numið.
SKÖMM og STOLT gerir það
að verkum að fólk fer ekki
lengra, ætlar að gera þetta
við eldhúsborðið heima á bak
við luktar dyr. ENDALAUS
FELULEIKUR. Það er ekki
lausn heldur gerir bara enn
meiri skaða. Það gerist ekkert
gott ef fjölskyldumeðlimur,
faðir, móðir ætlar að reyna
að hjálpa til, þó við vitum að
hann meini allt gott með því,
það bara gengur ekki. Slæm
samviska gerir það að verkum
að það reynist erfitt fyrir ein-
hvern nákominn að komast
þar inn fyrir.
Það er ekkert mál að ánetjast
eins og ástandið í þjóðfélaginu
er í dag en það er fjandi erfitt
að koma sér út úr þessu aftur
og getur oft tekið mörg ár ef
það þá tekst á annað borð.
Ekki gera ekki neitt, ekki
bíða með að gera eitthvað því
það hefur áhrif á allt og alla,
sundrar heilu fjölskyldunum
því miður, við fáum ekkert að
gert. Það getur líka sameinað
ef eitthvað er gert strax og gert
rétt.
Einnig hafa nokkur hringt
sjálf og beðið um að hjálpa
sér að komast í einhverja með-
ferð.
Efnin sem þau eru að nota
er nánast allt sem þau kom-
ast yfir til að komast í breytt
ástand. T.D. GAS, BENSÍN,
LÍM, LAKK, ÁFENGI, FÍKNI-
EFNI, SPRAUTUR, HESTA-
LYF AUK SVO KALL AÐS
LÆKNADÓPS.
Við skulum vona að nýju ríkis-
stjórnarflokkarnir endurskoði
sína forvarnarstefnu sem snýr
að áfengi og fíkniefnum, því
hún er nánast ENGIN.
Eins og VF hefur skýrt frá
mjög reglulega, þá hefur lög-
reglan þurft að hafa þó nokkur
afskipti af ungu fólki á aldr-
inum 15-17 ára í annarlegu
ástandi og jafnvel á akandi um
götur bæjarins og spá ekkert í
afleiðingar þess.
Þegar neysla er hins vegar í
gangi skiptir ekkert annað
máli, algjört siðleysi. Skaða
mann og annan, eyðileggja og
misnota. HVAÐ MEÐ ÞAÐ,
bara gaman, eða þau halda
það, þangað til áhrifin dvína
og eða morguninn eftir. Oh
my god hvað hef ég gert. Svo
líður það hjá og neyslan hefst
aftur og aftur ef ekkert er að
gert, enn meiri kvöl fyrir sig
og aðstandendur sína.
Lundur nýtur góðrar sam-
vinnu við lögreglu, Heilbrigðis-
stofnun Suðurnesja, félags og
fræðslusvið Reykjanesbæjar,
foreldrafélög og foreldraráð
grunnskólanna í Reykjanesbæ,
Samtakahópinn, Miðstöð sí-
menntunar á Suðurnesjum og
fleiri góðra aðila.
Kveðja, Erlingur Jónsson
Sími: 772-5463 og 864-5452
lundur@mitt.is
www.lundur.net
„Sýnum drenglyndi og verum einlægar í vináttu“
Þessi orð eru ein af hvatningarorðum soroptimista og Jóhanna
lifði sannarlega með þau að leiðarljósi. Hún var sannur vinur
og mannasættir. Hún leysti mál sem upp komu á sinn hæver-
ska og hljóðláta hátt og alltaf var stutt í grínið.
Jóhanna vildi gera þeim gott sem stóðu á einhvern hátt höllum
fæti. Hún var reiðubúin til hjálpar og þjónustu. Henni var
líka ofarlega í huga að bæta stöðu kvenna bæði hér heima og
erlendis og hafði mikinn áhuga á starfi soroptimista í öðrum
löndum.
Jóhanna var ein af stofnfélögum Soroptimistaklúbbs Keflavíkur
og gegndi mörgum trúnaðarstörfum í klúbbnum m.a. embætti
formanns. Hún var ein af þeim sem leiddi klúbbsystur fyrstu
skrefin fyrir tæpum þrjátíu og fjórum árum. Hún var ósérhlífin
og hvatti aðra til dáða á jákvæðan hátt.
Jóhanna gegndi æðsta embætti soroptimista á Íslandi þegar
hún var forseti íslenska sambandsins árin 1982-1984. Hún var
þá eins og ávallt verðugur fulltrúi okkar allra.
Jóhanna var mikil félagsvera og var mjög virk í félagslegu starfi
í Keflavík þar sem hún bjó mestan hluta ævi sinnar. Hún lagði
þó alltaf mikla áherslu á að hún væri „að norðan“ en hún ólst
upp á Akureyri.
Hún var sannur Soroptimisti. Klúbbsystur geyma minningu
um elskulega bjartsýnissystur.
Þín er ljúft að mega minnast
mikið gott var þér að kynnast
og gaman að fá að finnast
og festa vináttunnar bönd.
Höf.GJ
Kveðja frá Soroptimistaklúbbi Keflavíkur,
Guðrún Jónsdóttir
Hvert sem ég fer og hvar sem ég verð þá þarf fólk eins og þig
fyrir fólk eins og mig. Þessi orð eru mér efst í huga þega ég
hugsa til ömmu Gillu, þau eiga svo vel við hana. Ég þurfti fólk
eins og hana fyrir fólk eins og mig í líf mitt. Ég er og verð alltaf
þakklát fyrir þau 32 ár sem ég átti með henni.
Amma Gilla var sú besta hún var sú manneskja sem ég átti
skjól hjá og eins hjá afa Bjarna, á þeirra heimili var ég ávallt
velkomin. Það streyma yfir mig minningar endalausar minn-
ingar, allt frá barnæsku til dagsins í dag, allt ljúfar og fallegar
minningar enda var amma ljúf og falleg kona. Hún eignaðist
3 börn, 8 barnabörn og 4 barnabarnabörn og öll vorum við
henni svo kær og hún spilaði mikilvægt hlutverk í lífi okkar
allra. Ég á eftir að sakna ömmu mikið, ég var svo náin henni, ég
hugga mig þó við það að hún er komin til himna og í fangið á
afa Bjarna, hún var orðin þreytt og tilbúin að fara yfir móðuna
miklu, hún var búin að eiga gott líf, með góðri fjölskyldu og
vinum. Hún átti fjöldan allan af vinum enda stundaði hún hin
ýmsu félagsstörf af fullum krafti og af miklum áhuga. Það var
oft þétt setið í Hátúni 20, mikið af vinum og alltaf gaman, alltaf
nóg til af kaffi og með því. Litla hjartargull og litla ömmugull
eru orð sem ég geymi ávallt í hjarta mínu, því þetta voru orð
ömmu þegar hún talaði til mín, frá því að ég var lítil og til dags-
ins í dag.
Ég og bróðir minn Gísli áttum margar ógleymanlegar stundir
með ömmu, hún gerði allt fyrir okkur og ef eitthvað bjátaði
á þá kom amma því í lag, það skipti ekki máli hvað amaði
að, amma gat lagað það, annaðhvort í verki eða með hug-
hreystandi orðum. Ég á henni svo margt að þakka. Ég á eftir að
sakna brosins hennar, hún var alltaf brosandi og þegar ég var
lítil þá sat ég í Hátúninu hjá ömmu og minningarnar þaðan eru
ómetanlegar, afi spilaði á píanóið, ég að greiða ömmu og punta
hana eða pússa silfrið hennar, ég held fast í þessar minningar.
Ég var þess heiðurs aðnjótandi að halda í hönd ömmu þegar
hún sofnaði svefninum langa, það var friður og ró yfir ömmu
á þeirri stund, sátt var hún og tilbúin að kveðja þennan heim.
Ég á tvö börn sem sakna langömmu sinnar mikið, 5 ára sonur
minn trúir því að amma Gilla sé komin til himna og sé orðinn
engill, í hvítum kjól með vængi, ég trúi því líka, því engill var
hún á jörðu. Ég kveð ömmu með sorg í hjarta en þakklát fyrir
stundirnar sem ég átti með henni, ég bið guð almáttugan um
að geyma hana,blessa og varðveita.
Berglind Bjarnadóttir.
Minning
Jóhanna Geirlaug Pálsdóttir (Gilla)
fædd 19. maí 1924 látin 3. apríl 2009.
*****
HVAÐ ER AÐ SKE?