Bæjarins besta - 08.01.2009, Side 14

14 FIMMTUDAGUR 8. JANÚAR 2009
Rabarbarinn
vannýtt auðlind
Dorothee Lubecki og Kjartan
Ágústsson á Löngumýri á Skeið-
um rækta rabarbara til sölu og
framleiðslu. Þau selja rabarbara-
karamellur og -sultur og hafa
vörurnar hlotið góðar viðtökur.
Ísfirðingar og nærsveitamenn
hafa án efa tekið eftir þessum
nýstárlegu en í senn gamal-
kunnu vörum þar sem þær eru
seldar í Gamla bakaríinu á Ísa-
firði.
Það hefur því ýmislegt drifið
á daga skötuhjúanna frá því að
þau fluttu frá Vestfjörðum og
Bæjarins besta forvitnaðist um
þessa nýju vöruþróun.
„Stærsti hlutinn í verkefninu
eru rabarbarakaramellurnar og
þetta byrjaði allt með því að
við fengum upphringingu frá
Listaháskólanum fyrir um
ári síðan og vorum spurð
hvort við vildum taka
þátt í þróunarverkefni á
vegum skólans. Verk-
efnið kallast stefnu-
mót Listaháskólans
við bændur en það
var búið að frétt-
ast að við vær-
um með
svolítið af rabarbara sem hingað
til hefur verið álitin frekar
vannýtt auðlind. Fjórir bændur
tóku þátt í þessu tiltekna verk-
efni með mismunandi afurðir
og frá þessum fjórum aðilum
voru tvö verkefni valin til áfram-
haldandi úrvinnslu og vöru-
þróun á framleiðslustigi. Við
duttum þar í lukkupottinn og
áframhaldið fólst í því að rabar-
barakaramelluhugmyndin var
fullunnin og hugmynd um rab-
arbaradrykk var tekin á næsta
stig. En sultuhugmyndin var
búin að blunda lengi í okkur,
eða allavega í mér, frá því að ég
var að vinna hjá
Atvinnuþróun-
arfélagi Vest-
fjarða. Þá var
ég að reyna fá
einhvern til að
vinna út frá
þessari hug-
mynd en það
gekk ekki
og á endan-
um gerði ég
það bara sjálf.“
Vekur upp
æskuminningar
– Rabarbaravörurnar hafa
fengið góðar viðtökur.
„Já heldur betur. Við erum
alveg í skýjunum yfir því hve
vel þetta hefur gengið. Ennþá
erum við að mestu leyti ein í
þessu en það getur vel verið
að við ráðum fleira fólk í
framleiðsluna, enda erum við í
öðrum störfum. Við vorum bara
að prófa þetta og athuga hvort
það væri einhver grundvöllur
fyrir svona verkefni. Bara smá
aukabúgrein til að nýta rabar-
barann. Karamellan er skemmti-
leg að því leyti að hún er mjög
óvenjuleg að stærð. Hún lítur út
eins og rabarbarastöngull og
hugmyndin var sú að vekja
gamlar bernskuminningar með
þessu gamalkunna sætu og súru
bragði eins og þegar maður
stakk rabarbara í sykurglas úti í
garði á fallegum sumardegi.
Sulturnar eru í raun hliðaraf-
urð en við fengum stúlkurnar í
Listaháskólanum til þess að
hanna umbúðir í stíl við rabar-
barakaramellurnar þannig að úr
er að verða rabarbaravörulína.
Rabarbarinn er undirstaðan og
svo blöndum við vestfirskum
aðalbláberjum við og svo jarðar-
berjum og engifer í annarri upp-
skrift. Svo eru væntanlega fleiri
sultuuppskriftir á leiðinni.“
– Hvernig sjáið þið fyrir
ykkur framhaldið?
„Það er nú erfitt að segja. Við
erum búin að byggja fram-
leiðsluhús þar sem við skerum
rabarbara á sumrin, sem við höf-
um svo sem lengi gert, en svo
erum við þar komin með stórt
tilraunaeldhús og við erum með
lífræna vottun þannig að ég býst
fastlega við að það sé áfram-
haldandi vöruþróun framundan.
En varðandi karamellurnar þá
verðum við bara að draga djúpt
andann og taka stöðuna nú á
nýju ári. Við höfum aðeins verið
í þessu í tvo mánuði og þetta
hefur nokkurn veginn rúllað yfir
okkur. Við bjuggumst ekki við
því að þetta myndi ganga vel
svona fljótt. Auðvitað er það
ánægjulegt en maður hefur ekki
haft tíma til að spá verulega í
hlutina.
Hægt er að fá karamellurnar
eins og er í Gamla bakaríinu og
Sjóræningjahúsinu á Patreks-
firði en ef allt gengur eftir verður
það til sölu á fleiri stöðum í
nýju ári. En það er enn í athugun
svo það er ekki hægt að segja
frá því strax.“
– Eitthvað að lokum?
Það er gaman að geta stússast
í þessu þótt við séum annað
slagið með heimþrá heim til
Vestfjarða. Við söknum fjall-
anna og hafsins en hér erum við
á algjöru flatlendi. En allt hefur
sína kosti og galla og við njótum
þess að vera komin út í sveit.
Svo komum við líka í heimsókn
vestur af og til.“
– thelma@bb.is