Bæjarins besta - 09.02.2012, Blaðsíða 6

6 FIMMTUDAGUR 9. FEBRÚAR 2012
Útgefandi: Gúttó ehf., kt. 680501-2620, Sólgötu 9, 400 Ísafjörður, sími 456 4560, fax 456 4564. Ritstjóri: Sigurjón J. Sigurðsson, sími 892
5362, bb@bb.is. Blaðamenn: Thelma Hjaltadóttir, símar 456 4693 og 849 8699, thelma@bb.is. · Ásta María Sverrisdóttir, sími 824 0644,
asta@bb.is · Ritstjóri netútgáfu bb.is: Sigurjón J. Sigurðsson. Ljósmyndari: Halldór Sveinbjörnsson, sími 894 6125, halldor@bb.is.
Ábyrgðarmenn: Sigurjón J. Sigurðsson og Halldór Sveinbjörnsson. Lausasöluverð er kr. 400 eintakið með vsk. Veittur er afsláttur
til elli- og örorkulífeyrisþega. Einnig sé greitt með greiðslukorti. Önnur útgáfa: Ferðablaðið Á ferð um Vestfirði. ISSN 1670 - 021X
Spurningin
Treystir þú íslenskum
stjórnmálamönnum?
Alls svöruðu 651.
Já sögðu 60 eða 9%
Nei sögðu 556 eða 86%
Veit ekki sögðu 35 eða 5%
Netspurningin er birt viku-
lega á bb.is og þar geta
lesendur látið skoðun sína
í ljós. Niðurstöðurnar eru
síðan birtar hér.
Ritstjórnargrein
Kunnuglegt stef
Skuttogarinn Ísbjörn ÍS 304
kom til heimahafnar á Ísafirði í
fyrsta sinn síðdegis á fimmtudag.
Gunnbjörn ÍS 302 sem var að
koma inn til löndunar á Ísafirði,
var samferða Ísbirninum inn
Djúpið og að bryggju. Nú tekur
við vinna við að gera skipið til-
búið til veiða og fara næstu vikur
í það. „Við gefum okkur allavega
febrúar í að gera skipið klárt fyrir
veiðarnar. Iðnaðarmennirnir okk-
ar fara nú á fullt við að gera allt
klárt,“ segir Jón Guðbjartsson
stjórnarformaður rækjuvinnsl-
unnar Kampa og eigandi útgerð-
arfélagsins Birnis sem stóðu sam-
eiginlega að kaupum skipsins.
Með tilkomu skipsins er ætlun-
in að treysta enn frekar hráefnis-
öflun fyrir rækjuverksmiðjuna
Kampa af eigin skipum. Skipið
hét áður Borgin og hefur undan-
farin ár verið skráð í Litháen en
er smíðuð í Noregi árið 1984
fyrir grænlenska útgerðaraðila og
fékk þá nafnið Vilhelm Egede.
Það var síðan selt til Íslands og
hét þá Gissur ÁR og Hersir ÁR.
Síðar var skipinu flaggað út undir
litháískum fána og fékk þá nafnið
Borgin. Undanfarin 2-3 ár hefur
skipið legið í höfn í Reykjavík
eftir að fyrrverandi útgerð komst
í þrot og var skipið komið í eigu
Íslandsbanka.
Skipið er 1.103 brúttótonn að
stærð með 2.300 hestafla aðalvél.
Frystigeta er um 40 tonn á sólar-
hring og það hefur 450 tonna
burðargetu af frosnum afurðum.
Gert er ráð fyrir að í áhöfn verði
12 menn í hverri veiðiferð þannig
að væntanlega verður heildar-
fjöldi í áhöfn 20 - 25 menn. Að
sögn Jóns hefur gengið ágætlega
að manna skipið þó því sé enn
ekki full lokið.
– thelma@bb.is
Vel var tekið á móti Ísbirninum þegar hann kom til heimahafnar. Þó nokkrir færðu eigendum skipsins blóm við tilefnið.
Ísbjörn í
Ísafjarðar-
höfn
Helgarveðrið
Horfur á föstudag:
Stíf vestan - og suðvest-
anátt og él, en bjarðviðri
Austanlands. Hiti í kring-
um frostmark.
Horfur á laugardag:
SV-átt framan af degi og
úrkomulítið, en síðan
sunnanátt með slyddu
eða rigningu. Víða frost
0-5 stig en hlýnar sunnan
og vestalands síðdegis.
Horfur á sunnudag:
Útlit fyrir suðlæga átt
með úrkomu.
Um leið og örlar á auknum fjárframlögum til vegagerðar utan þétt-
býliskjarnans sem nær frá miðvesturlandi og austur fyrir fjall, eru
strax uppi efasemdarraddir um þörfina til þess arna, umfram það sem
þurfa kann til brúklegs sumarvegar til þess sem kalla mætti atvinnu-
kjarna (byggðakjarna), margra ára gamalt fyrirheit og loforð stjórn-
valda sem lítið bólar á, og troðninga innan þessara vinnusvæða, þar
sem þörfin fyrir aukið öryggi á fjölförnum leiðum fari stöðugt vax-
andi, þar sé peninga þörf. Við þetta viðhorf úr röðum hinna mörgu
hafa hinir fáu mátt búa lengur en elstu menn muna.
Að þessu sinni er stefið kyrjað af býsn yfir þeirri ákvörðun Alþing-
is að ætla um 13 milljarða króna til vegaframkvæmda á norðvestur-
svæði landsins, samkvæmt samgönguáætlun er spannar árin 2011 til
2014. Rökin fyrir því að hlutfallslega meira fé fari nú í verkefni á
Vestfjörðum, en í öðrum landshlutum á tilgreindu tímabili, eru að þar
búi menn ekki við sambærilega samgöngumöguleika og íbúar annarra
landshluta. Auðvitað viljum við öll hafa sem mest öryggi í samgöng-
um, burt séð frá því hvort þær eru á sjó, í lofti eða á láði. Augljóst ætti
þó að vera að áður en farið er að krefjast aukins öryggis á vegum, al-
mennt séð, þurfa vegirnir að vera til staðar. Það er heila meinið. Þá
vantar ansi víða á Vestfjörðum.
Bæjarins besta hefur árum saman klifað á þeirri staðreynd að við
vegagerð á Íslandi á ekki að ganga út frá því sem sjálfsögðum hlut að
klungrast yfir fjöll og firnindi. Íslensk vetrarveðrátta ætti fyrir löngu
að vera búin að kenna okkur þá lexíu að fjallabaksleiðir henta ekki
fyrir samgöngur í almannaþágu. Vestfirðingum eru því mikil von-
brigði að Dýrafjarðargöngum hafi enn eina ferðina verið frestað, að
þessu sinni um 8 ár. Lokun vegarins milli Ísafjarðar og Súðavíkur
vegna snjóflóðahættu, fyrir nokkru, var áminning um að samgöngur
í landshlutum eins og Vestfjörðum og Austfjörðum, svo gleggstu
dæmin séu tekin, verða ekki leystar svo viðunandi sé með hálendis-
vegum. Staðan í þjóðfélaginu kann hins vegar að vera sú, að um sinn
verði að bíta á jaxlinn. Því eru Vestfirðingar öðrum vanari þegar
kemur að vegagerð.
Möndullinn
,,Stundum er sagt að við hér fyrir vestan séum duglegastir að eyða
okkur sjálfir. Þá er verið að vísa til þess hugsunarháttar að sjá alltaf
flísina í auga náungans en ekki bjálkann í sínu eigin. - Það er alveg
ljóst að við verðum að fara að standa meira saman og horfa á samfé-
lagið okkar sem heild.“ Þessi tilvísun í viðtal BB við Adda í Ármúla
undirstrikar það sem blaðið hefur klifað á árum saman, að möndullinn
að betri tíð á Vestfjörðum er órofa samstaða íbúanna. s.h.