Ægir - 01.04.2006, Blaðsíða 25
25
Æ G I S V I Ð T A L I Ð
minnstu. Flestir Borgarfjarðabáta eru
gerðir út á línu en hinir smærri stunda
þó færri. Allir línubátarnir eru með land-
beitta línu og á neðri hæð stóra hússins
hjá Fiskverkun Karls er góður beitninga-
skúr, ef skúr skyldi kalla, með beitu-
frysti.
„Það voru fiskleysisár þessi fyrstu ár
eftir að Kaupfélagið lokaði frystihúsinu.
Það var hræðilegt ástand alveg frá 1991-
1995. Þetta var svo slæmt að það var
ekki einu sinni nægur fiskur til að halda
uppi vinnu hjá þessum fáu hræðum sem
ég var með í vinnu,“ segir Kalli og bætir
við samskiptum sínum við bankakerfið.
„Þarna árið 1993 var ég kominn með
langtímalán í vanskil út af þessu afla-
leysi. Búnaðarbankinn var minn við-
skiptabanki. Hér eystra var nýbúið að
skipta um útibússtjóra og nýi útibússtjór-
inn útvegaði mér viðtalstíma hjá öðrum
aðalbankastjóranum í Reykjavík til að
skoða hvort ekki væri með einhverjum
hætti hægt að koma þessu í skil. Þetta
var um hávetur og erfið færð en ég gat
brotist yfir fjallið daginn áður og mætti á
tilsettum tíma hjá bankastjóranum í
Reykjavík. Þá tók á móti mér aðstoðar-
bankastjóri og sagði mér að Sólon aðal-
bankastjóri mætti ekki vera að því að
tala við mig núna. Þeir væru hinsvegar
búnir að fara yfir mín mál og það væri
sko alveg klárt mál að Búnaðarbankinn
færi ekki að lána á svona stað eins og
Borgarfjörð eystra til svona verkefna,
það væri hlutverk Byggðastofnunar að
gera það. Þetta tjáði hann mér þar sem
hann stóð í dyrunum án þess að bjóða
mér sæti. Á sama tíma var bankinn að
lána hundruð milljóna og afskrifa annað
eins til hótel- og veitingahúseigenda í
Reykjavík. Ég hef aldrei mætt öðrum
eins dónaskap frá opinberum aðila á
mínum ferli eins og þarna. Ég varð veru-
lega reiður yfir þessu og þetta er áður
en bankarnir voru einkavæddir og Bún-
aðarbankinn var að fullu í eigu ríkisins.
Menn hafa nú verið hræddir um afstöðu
bankanna til landsbyggðarinnar eftir
einkavæðingu en ég held hún hafi skán-
að frá því sem var. Þegar ég kom heim
daginn eftir heimsóknina í bankann
syðra sá ég í sjónvarpinu lesna auglýs-
ingu undir fallegri mynd af landsbyggð-
inni. Þar auglýsti Búnaðarbankinn: „Þar
sem þið eruð að störfum þar erum við
líka“. Þetta fannst mér veruleg ósvífni
eftir þá reynslu sem ég fékk þarna,“ seg-
ir Kalli. Hann segist þarna hafa fengið
smá fyrirgreiðslu hjá Byggðastofnun og
síðan hefði grásleppuvertíðin um vorið
verið góð þannig að úr þessu hefði ræst
og lánin komist í skil.
Harðfiskur og hákarl eru aukabúgreinar
Vinnslan hjá Kalla hefur alltaf verið nán-
ast eingöngu saltfiskur, þótt hann grípi í
annað með. „Ég get fryst smávegis en
það er bara pínulítið. Þetta er svona fyrir
trygga einstaklinga sem alltaf hafa viljað
fá fisk hjá mér, smávegis í verslanir og
svo fyrir hótel og veitingahús,“ segir
Kalli. Svo er það harðfiskurinn, hann
þykir góður en harðfiskurinn er verkað-
ur í þurrkklefa á neðri hæð fiskverkunar-
hússins, þar sem hann nýtir orkuna sem
kemur frá kælingu frystivélanna til
þurrkunar. „Sjáðu grindurnar sem ég
nota,“ segir Kalli þegar við göngum um
harðfiskverkunina til að skoða. „Þetta
eru eggjahillurnar úr útungunarvélinni,
frá því ég var með gæsaræktina, ég sný
þeim bara við og þurrka þannig á þeim,“
segir hann. Harðfiskurinn er aðallega
seldur á heimamarkaði á Austurlandi.
„Þetta fer mikið í ferðamennina og svo
þekkja margir heimamenn þennan fisk
og vilja hann.“ Og harðfiskurinn verður
brátt aðgengilegri hjá Kalla því við inn-
ganginn á efri hæð fiskverkunarhússins
er hann að útbúa móttöku fyrir gesti og
gangandi. Þar verður hægt að kaupa
harðfisk og hákarl og kynna sér starf-
semina, enda koma þúsundir ferða-
manna, innlendra og erlendra, til Borgar-
fjarðar eystra á hverju sumri. Þeir vilja
fræðast um lífið á staðnum og á hverju
menn þrífast þar. Önnur aukabúgrein
Kalla er hákarlaverkun. Hákarlinn er
Hús Fiskverkunar Kalla Sveins á Borgarfirði eystra.
aegirapril-48breitt.qxp 5/11/06 12:45 PM Page 25