Tímarit Máls og menningar - 01.11.1938, Blaðsíða 16

leikföngin ekki alltaf mest virði fyrir barnið. Ódýra tnsku-
brúðan, sem litla stúlkan getur saumað föt á, klætt og afklætt,
hefur meira gildi fyrir þroska hennar og veitir henni meiri gleði
en dýra og skrautlega brúðan, sem helzt verður að silja ósnert
uppi á skáp eða kommóðu, ef hún á ekki að skemmast.
„Leikir og leikföng“ er bók, sem ætti að vera kærkomin öll-
uni foreldrum og kennurum, en fleiri þurfa einnig að lesa liana
og færa sér hana i nyt, því að ábyrgðin af uppeldi ungu kyn-
slóðarinnar hvílir ekki eingöngu á aðstandeiidum og kennurum
barnanna, heldu einnig á ölluni, sem umgangast þau og hafa
áhrif á breytni þeirra með fordæmi sínu.
Bókin er prýdd 30 ágætum myndum og er mjög ódýr, kost-
ar aðeins kr. 3.50.
Hróðmar Sigurðsson frá Reyðará.
Guðmundur Daníelsson: Gegnum lystigarðinn.
I.
Söguþráðurinn er í stuttu máli á þessa leið: ^Aðalpersónan,
Hrafn Halldórsson, lendir í harðvitugri deilu við bræður sína
út af soðningarstykki. Hann er skáld, yrkir smákvæði í laumi,
en nýtur fremur lítils álits á heimilinu, enda eftirbátur bræðra
sinna í verklegum afköstum. Deilunni lýkur á þann hátt, að
hann gerir uppreisn gegn hinni hefðbundnu Htilsvirðingu, lileyp-
ur á brott og þykist þess umkominn að afla sér frægðar og
frama.
Fyrsti áfangastaðurinn er nokkur vegavinnutjöld, sem standa
á árbakkanum sunnan við brúna. Þar eru saman komnir ungir
strákar, m. a. Símon fiðluleikari, H. P. bílstjóri og Guðmundur
Hrólfsson kraftamaður, tveggja manna maki. Heimsfrægðin er
hin stóra hugsjón allra þessara manna. — Um liaustið sundrast
liópurinn, en leið flestra liggur til Reykjavíkur. Hrafn skáld verð-
ur lierbergisfélagi Símonar fiðluleikara. Og þessir tveir ungu
menn heyja stranga baráttu fyrir listinni, hvor á sínu sviði.
Hrafn fær birt eftir sig nokkur kvæði, sem strax vekja athygli.
Hann kynnist stúlku, verður ástfanginn og herðir enn á sókn-
inni, ákveðinn að sigrast á öllum torfærum. En barátta þessara
tveggja listamanna fær. lítið veglegan enda.
Símon fiðluleikari lætur smám saman undan siga. Hann gift-
ist, leggur liljómlistina að mestu til hliðar og verður að lokum
velmetinn starfsmaður i einu isliúsi bæjarins. — Ástmey Hrafns
Halldórssonar hefur flutzt norður i land. Hann tekst ferð á
14