Breiðholtsblaðið - 01.11.2006, Side 4
4 Breiðholtsblaðið NÓVEMBER 2006
Aðalatriðið er að læra tungumálið
Nelly Voskanian hélt erindi á
málþingi sem efnt var til í Fella-
og Hólakirkju í september. Mál-
þingið var liður í tilraunaverk-
efni með fólki af erlendum upp-
runa sem Fella- og Hólakirkja
stendur fyrir í samvinnu við
stofnanir í hverfinu en tæplega
sjö af hundraði íbúa Breiðholts-
ins eiga sér erlendan uppruna.
Nelly ræddi m.a. um reynslu
sína sem nýbúi en hún er fædd
og uppalin í Georgíu, sem er
fyrrum Sovétlýðveldi, en flutt-
ist hingað til lands í júní árið
2000. Breiðholtsblaðið spjallaði
við Nelly á dögunum þar sem
hún ræddi m.a. um komuna frá
Gerorgíu og reynslu sína af því
að búa og starfa á Íslandi. Nelly
segir alaðatriðið fyrir þá sem
flytja hingað til þess að setjast að
og búa til frambúðar sé að læra
tungumálið.
Eldra fólk með heimspeki
og hjartalag
Komstu strax að því að nauð-
synlegt væri að læra Íslensku?
Já - eftir að ég var búin að vera
í eina viku á Íslandi fór ég að
vinna á hjúkrunarheimilinu Eir.
Ég fann strax að vinnustaðurinn
minn var þannig að ég yrði að
læra tungumálið. Þótt ég talaði
ensku þá kom hún mér ekki að
gagni í vinnunni vegna þess að
margt af fólkinu sem dvelur á Eir
er af þeirri kynslóð sem ekki vand-
ist á að nota annað tungumál en
Íslensku þótt sumt af því hafi lært
eitthvað í ensku á sínum tíma.
Þar dvelur líka fólk með allskonar
sjúkdóma, þar á meðal alzheimer
og aðra heilabilun og sjúkdómar
sem skerða minni fólks gera það
að verkum að það þolir illa allar
breytingar. Því var ekki um ann-
að að ræða ef ég ætlaði að starfa
þar áfram en að læra íslensku.”
Nelly talar mjög góða Íslensku eft-
ir aðeins sex ára dvöl hér á landi.
Hvernig fór hún að því að ná svo
góðum tökum á tungumáli, sem
mörgum reynist erfitt að læra og
er einnig mjög ólíkt móðurmáli
hennar. Hún segist hafa lært mik-
ið í vinnunni. Lært af því að tala
við fólkið á Eir. “Ég hef lært miklu
meira í vinnunni en í skólanum.
Ég hef lært af því að hlusta á eldra
fólkið og tala við það eftir því sem
geta mín fór vaxandi. En ég hef
líka farið í skóla til þess að auka
við hæfni mína, fá meiri fyllingu
í málið og læra málfræðina bet-
ur.” Nelly segist kunna vel við að
starfa með eldri borgurum. “Þetta
fullorna fólk sem dvelur á Eir er
allt öðru vísi heldur en mín kyn-
slóð. Þetta er fólk með mikla reyn-
slu af lífinu og það gefur sér tíma
til þess að útskýra. Ég hef lært
margt af því um lífið og tilveruna.
Þetta fólk sér heiminn umhverfis
sig oft í öðru ljósi heldur en við
sem erum yngri. Það hefur annað
hjartalag og oft er svo mikil heim-
speki í hugsun þess. Ég held að
svona fólk sé hvergi annarsstaðar
til - því miður.”
Ísland opnast smátt og
smátt
Hvað vissi Nelly um Íslend þeg-
ar hún og fjölskylda hennar fóru
að íhuga að flytja þangað. “Þegar
að því kom að ég sótti um atvinnu-
og búsetuleyfi á Íslandi fór ég á
bókasafn og athugaði hvað væri
til um Ísland. Mér fannst nauðsyn-
legt að vita eitthvað um landið og
ég fór að lesa þær bækur sem ég
gat fengið í bókasafninu á rúss-
nesku. Með því aflaði ég mér nokk-
urra upplýsinga um landið, sögu
þess og náttúru sem komu mér
að gagni eftir að ég kom hingað.
En það verður alltaf öðru vísi að
lesa um tiltekið land í bókum held-
ur en að sjá það með eigin augum
og kynnast fólkinu sem þar býr.”
Þrátt fyrir að hafa lesið sér til seg-
ir Nelly að margt hafi komið sér
á óvart hér á landi. “Mér finnst
Ísland vera land sem opnast
smátt og smátt. Ef ég ber það sam-
an við Georgíu þá finnst mörgum,
sem koma þangað í fyrsta skip-
ti að landið strax fallegt. Fyrstu
viðbrögðin verða allt önnur hér.
Þegar ég kom út úr flugvélinni á
Keflavíkurflugvelli þá fannst mér
þetta vera eins og ég hafði ímynd-
að mér að væri að koma til tungls-
ins. Þetta var allt annað en það
sem ég þekkti. Allt var grátt þótt
væri miður júní. Náttúran var allt
önnur og veðurfarið öðruvísi en
ég hafði vanist. Í Georgíu er allt
grænt á þessum tíma og mikið af
blómum í fullum skrúða. En ég lét
það ekki setja mig út af laginu. Ég
varð ekkert stressuð yfir þessum
gráa lit, gróðurleysinu, vindunum
og rigningunni. Alls ekki. Ég vissi
að þetta var eitthvað sem ég yrði
að venjast.”
Gátum komið löglega
Ef af hverju valdi Nelly Ísland
svo langt í burtu og svo ólíkt um
margt þegar kom að þeim tíma-
mótum í lífi fjölskyldunnar að
reyna fyrir sér í öðru landi. Hún
segir að fyrir og um aldamótin
2000, áður en Ísland varð hluti
af Schengen svæðinu, hafi landið
verið eitt þeirra sem gat tekið við
fólki frá sínu svæði. Miklu erfiðara
hafi verið að komast til landa inn-
an Schengen eins og t.d. til Þýska-
lands. “Ísland var eitt þeirra landa
sem við gátum komist til með lög-
legum hætti og ég vildi ekki fara
þangað sem ég hefði ekki dvalar-
leyfi og full réttindi. Ég vildi ekki
verða ólögleg í einhverju landi.
Þetta var aðalástæðan fyrir því
að við völdum Ísland. Ég gat held-
ur ekki hugsað mér að fara tíma-
bundið til annars lands til þess
að vinna og ná mér í peninga með
ólöglegum hætti og fara svo heim
aftur.” Nelly kom fyrst ein en eig-
inmaður hennar og eldri dóttir
komu um mánuði síðar en yngri
dóttir þeirra fæddist hér á landi.
“Við ræddum þetta ýtarlega í fjöl-
skyldunni og skipulögðum með
þeim hætti að ég færi fyrst og
útvegaði mér vinnu og þau kæmu
á eftir. Við vorum búin að íhuga
um tíma að flytja til annars lands
og reyna fyrir okkur þar. En við
höfðum ekki mikinn tíma til að
taka ákvarðanir vegna þess að
dóttir okkar var orðin fimm ára
og við vildum vera farin og búin
að koma okkur fyrir á nýjum stað
áður en hún þyrfti að fara í skóla.
Það hefði orðið mun erfiðara fyrir
hana að byrja í skóla í Georgíu og
þurfa svo að skipta um og byrja á
öllu upp á nýtt í nýju landi. Byrja
með nýtt tungumál, nýtt námsefni
og algerlega nýtt umhverfi.” Þeg-
ar þau komu fór eiginmaðurinn
fljótlega að vinna og dóttirin fór í
sumarskóla til þess að undirbúa
hana fyrir almenna skólagöngu.”
Hún skyldi að hún varð
að aðlagast hópnum
Nelly segir að sumarskólinn
hafi verið mjög góður fyrir hana
einkum til þess að æfa tungumál-
ið og einnig til að byrja að kynn-
ast félagslífinu. Þó börn séu fljót
að breyta til, læra og mun fljótari
en fullorðið fólk að aðlagast nýju
umhverfi, þá séu það svo mikil
umskipti að fara á milli ólíkra
landa að þau þurfi að fá tíma til
þess að aðlagst þeim. “Dóttir mín
hafði lært svolítið í ensku áður
en hún kom hingað en það hjálp-
aði henni ekki neitt. Krakkarnir
sem hún umgekkst kunnu ekkert
í ensku en hún gat notað hana til
þess að tala við kennarana í sum-
arskólanum. Við fengum ensku-
kennslu fyrir hana í leikskólanum
í Georgíu vegna þess að í fyrstu
lá ekki fyrir til hvaða lands við
mundum flytja. Enska er algengt
tungumál og gat því hugsanlega
komið henni að gagni í nýja land-
inu þótt það reyndist ekki rétt
nema að mjög takmörkuðu leyti
hér á landi.” Varð þetta erfitt fyrir
hana. “Já - það varð ákveðið áfall
fyrir hana vegna þess að hún er
félagslynd. Hún hafði líka verið
eina barnið í fjölskyldunni, eini
litli ættinginn og því prinsessan
heima. Hún var mikil afa og ömmu-
stelpa og hafði aldrei vanist því
að vera einangruð. Þetta var erfitt
fyrir hana og hún spurði okkur af
hverju enginn vildi leika við hana.
Krakkar segja allt hreint og beint
og sögðu henni bara að hætta ef
hún reyndi að tala við þau vegna
þess að þau skyldu hana ekki.
“Hættu” var fyrsta orðið sem
fimm ára stelpa lærði þegar hún
kom til Íslands vegna þess að hún
Nelly Voskanian flytur erindi sitt á málþingi í Fella- og Hólakirkju.
V I Ð T A L I Ð
K V I T T U N F Y L G I R Á V I N N I
N G U R !
B E N S Í N D Í S E L
Ódýrt eldsneyti + ávinningur!
w w w . e g o . i s
Hvar e
r þitt
EGO?