Fréttablaðið - 09.11.2015, Blaðsíða 13

Með Adobe Acrobat DC verður skjalaumsýsla auðveldari,
öruggari og fjárhagslega hagkvæmari. Eftirlit með breytingum
verður leikur einn sem og varanleg eyðing viðkvæmra upplýsinga
í texta eða myndum úr skjölum (þær ekki bara faldar). Rafrænar
undirskriftir og auðkenning verður öruggari með dulkóðuðum
upplýsingum og uppruni skjala rekjanlegur.
AADC er fyrir lögfræðistofur, nefndir og stjórnir, hönnunar-
og markaðsfyrirtæki, opinberar stofnanir, banka og auðvitað
alls konar önnur fyrirtæki sem sýsla með PDF-skjöl.
Eftir kynninguna er boðið upp fundi „MAÐUR Á MANN”
til að fá nákvæma útlistun á möguleikum fyrir hvern og einn.
Möguleikarnir eru miklir. Verið velkomin.
Morgunverður kostar kr. 2.800. Frítt er fyrir Creative Cloud viðskiptavini
Hugbúnaðarsetursins ehf.
Nánari upplýsingar og skráning á hugbunadarsetrid.is
www.hugbunadarsetrid.is
info@hugbunadarsetrid.is
s: 824-1849
Morgunverðarfundur
Adobe Acrobat
Document Cloud
Grand Hótel Reykjavík, fimmtudaginn 12. nóvember, kl. 08-10
Þekkir þú alla möguleikana sem PDF býður upp á fyrir utan bara
það að lesa og senda?
Fullkomin sjúkrastofnun opnar í Ármúla (Hótel Ísland) með öllum nýjustu tækjum og öllu starfsfólki
svo vel höldnu að það hvarflar ekki að
því að fara í verkfall. Á sama tíma dynur
á Landspítalanum enn eitt verkfallið og
tækjabúnaður er annaðhvort skammt­
aður af tímabundnu örlæti þingmanna
eða ölmusugjöfum velunnara spítalans.
Samt sækja bæði klínikin í Ármúl­
anum og Landspítalinn alla sína fjár­
muni í sama vasa, vasa skattgreiðenda.
Hvernig má þetta vera?
Hið rangsnúna kerfi
Svarið hefur legið lengi fyrir og vitað að
svona myndi fara (http://uni.hi.is/bh/).
Klínikin í Ármúlanum fær sérstaklega
greitt frá ríkinu fyrir hvert viðvik en
Landspítalinn þarf að búa við greiðslur
ákvarðaðar einu sinni á ári á fjárlögum.
Í fjáraukalögum sem nú liggja fyrir
Alþingi er beiðni um viðbótarframlag
upp á nokkra milljarða til sérfræði­
læknaþjónustu utan sjúkrahúsa. Hluti
þess framlags mun einmitt renna til
klínikarinnar í Ármúla.
Landspítalinn aftur á móti fær ekki
að „keppa“ um fjármagn úr ríkissjóði
með sama hætti og klínikin. Á meðan
svo er mun Landspítalinn alltaf tapa í
þeirri samkeppni um skattfé almenn­
ings, sem smátt og smátt dregur úr
spítalanum þrótt.
Landspítalinn „tapar“ á aukinni
þjónustu
Ef senda þarf sjúklinga til útlanda í
meðferð eða rannsóknir þá borgar
ríkið það í gegnum Sjúkratryggingar
Íslands. Yrði Landspítalanum falið að
sjá fyrir sömu meðferð og rannsóknum
hér á landi (sem getur sparað þjóðar­
búinu stórar fjárhæðir svo ekki þurfi
að senda sjúklinga til útlanda) þýðir
það bara viðbótarkostnað fyrir Land­
spítalann. En hjá Sjúkratryggingum
(sem þá sleppa við að borga ferðirnar til
útlanda) er þetta hreinn sparnaður sem
gefur aukið svigrúm til frekari greiðslna
til stofa úti í bæ, svo öfugsnúið sem það
kann að virðast. Vítahringurinn heldur
áfram, Landspítalanum heldur áfram
að hraka en einkaaðilar dafna, allt í
boði okkar skattgreiðenda.
„Engin stefnumótun í
heilbrigðismálum“
Ofangreind tilvitnun er höfð eftir
heilbrigðisráðherra á fundi sem efnt
var til í september um íslenska heil­
brigðiskerfið. Auk þess sagði hann
skort á heildrænni yfirsýn og að engin
raunveruleg stefnumótun til lengri
tíma hafi átt sér stað. Það er vandséð
að annar eins áfellisdómur hafi verið
felldur um jafn mikilvægan mála­
flokk. Samt sem áður virðast þessi
orð hafa farið fram hjá flestum fjöl­
miðlum, hvað þá að þingmenn eða
aðrir hafi séð ástæðu til að taka þau
upp og spyrja hvort hér verði ekki
ráðin bót á.
Heilbrigðismál er sá málaflokkur
sem síst þykir líklegur til vinsælda hjá
stjórnmálamönnum. Þeir kinoka sér
við að kynna sér rekstur heilbrigðis­
stofnana og álykta ranglega að allt megi
bæta með auknum fjárframlögum.
Vandi íslenska heilbrigðiskerfisins
er miklu djúpstæðari og þar skapa
mismunandi aðferðir við skiptingu á
framlögum ríkisins til einkarekinna og
opinberra heilbrigðisstofnana mestan
vanda.
Landspítalanum
áskapað að verða undir
Vítahringurinn heldur
áfram, Landspítalanum
heldur áfram að hraka en
einkaaðilar dafna, allt í boði
okkar skattgreiðenda.
Bolli Héðinsson
hagfræðingur
Úrtölumenn í lofts­lagsmálum hafa í málgögnum sínum hrundið af stað umræðu um ógnvæn­
legan fjölda fulltrúa frá Reykja­
víkurborg á væntanlega lofts­
lagsráðstefnu í París. Ýmsir hafa
stokkið á vandlætingarvagninn.
Umræðan er orðin gamalkunnugt
tuð um „bruðl“ og „sama rass“ og
„eitthvað mætti nú malbika fyrir
allan þennan pening …“ Svipuð
umræða átti sér stað hér fyrir
loftslagsráðstefnuna í Ríó árið
1992.
Heldur borgarfulltrúa en …
Önsum þessu ekki. Síst af öllu
eigum við að leggja eyrun við því
sem úrtölumenn í loftslagsmálum
segja. Þeir hafa ekkert fram að
færa annað en vífilengjur og
útúrsnúninga, sem flestir koma
frá dönskum reikningshaus sem
heitir Björn Lomborg og hefur
reiknað það látlaust út að ekkert
þurfi að gera. Fyrst sögðu þeir að
engin loftslagshlýnun á Jörðinni
væri í gangi – „ég myndi nú alveg
þiggja smá hlýnun ho ho ho“;
því næst fengum við að heyra að
hlýnun væri að vísu í gangi en
hún væri bara fín, að minnsta
kosti fyrir okkur hér á norður­
hveli; svo var ekki lengur hægt
að afneita slæmum afleiðingum
hlýnunar, en skuldinni skellt á
eldgos og vindgang kúa; engin
ástæða til að breyta neinu í lífs­
háttum. Nú yppa þeir öxlum
og segja að allt sé hvort sem er
um seinan og að ekki taki því að
verja fé í að breyta um orkugjafa
á heimsvísu og keppist nú Lom­
borg við að reikna út hvernig því
fé sé betur varið til annarra hluta
en að breyta um orkugjafa.
Alltaf að ganga erinda olíu­
félaga og auðhringa þessir
rangnefndu íhaldsmenn og
talsmenn óhófs, eyðingar og
sóunar, Lomborg og fulltrúar
hans hér. Önsum þeim ekki.
Styðjum heldur borgarfulltrúa en
lomborgar fulltrúa.
Þegar við hugsum um Parísar­
ráðstefnuna megum við ekki sjá
fyrir okkur trallandi borgarfull­
trúa í léttum úllala­fíling í opnum
sportbíl með vindinn í hárinu –
eins það er nú alltaf freistandi að
hneykslast og gaman að ímynda
sér kjörna fulltrúa að gera sér
glaðan dag á kostnað skattborgar­
ans þrautpínda.
Sjáum heldur fyrir okkur það
sem gæti gerst ef þjóðir heims ná
ekki árangri í París.
„Hættuleg röskun af
mannavöldum“
Markmiðið er að koma í veg fyrir
„hættulega röskun á loftslags­
kerfinu af mannavöldum,“ eins og
segir í Rammasamningi loftslags­
ráðstefnunnar í Ríó de Janeiro frá
árinu 1992. Seinna urðu menn
ásáttir um að því markmiði yrði
náð ef tækist að halda hlýnun
andrúmsloftsins innan við 2°C að
meðaltali á öldinni. Það er hægt,
en aðeins með samstilltu átaki
mannkyns. Annars verður ill­
mögulegt að hindra stjórnlausar
loftslagsbreytingar sem svo aftur
stigmagna upp frekari losun á
gróðurhúsalofttegundum; regn­
skógar Brasilíu verða að þurrum
steppum, enda jafngildir eyðing
skóga u.þ.b. 20 ­ 25% af losun kol­
tvísýrings hvert ár, sem þá ekki
binst. Túndrur norðursins þiðna
og það mun leysa úr læðingi
gríðarlegt magn metans sem er
margfalt sterkari lofttegund en
koltvísýringur. Ólíft verður víða
vegna hita. Sjávarborð hækkar
með þeim afleiðingum að heilu
löndin fara undir vatn, til dæmis
allt ræktarland Bangladess, sem
er eitt þéttbýlasta svæði heims;
stíflur bresta með ægilegum
afleiðingum, flóðum og hörm­
ungum.
Flóttamannavandi heimsins
þykir ærinn um þessar mundir,
og nær meira að segja hingað til
lands; þar sem fögur fyrirheit hafa
verið gefin um framlag Íslendinga
til lausnar á vanda flóttafólks frá
Sýrlandi – þó að fram til þessa sé
raunar eina framlag okkar í því
máli áform ríkisstjórnarinnar um
að vísa úr landi ungum sýrlenskum
hjónum með tvær litlar stúlkur.
Sýrlenskir flóttamenn eru
ekki bara að flýja snaróða byssu­
banditta á mála hjá ókunnum
öflum. Þar í landi hafa líka geisað
miklir þurrkar sem valdið hafa
átökum og gert svæði óbyggileg.
Fái úrtölumenn enn að ráða ferð í
viðbrögðum heimsins við lofts­
lagsvánni lenda milljónir manna
á vergangi í löndum sem verða
nánast óbyggileg sökum þurrka og
hita – eða flóða. Því fylgja styrjaldir
og enn meiri óáran.
Sérstakt áhyggjuefni Íslendinga í
þessu sambandi – eins og fyrir tækið
HB Grandi hefur þegar markað
sér framsækna umhverfisstefnu út
af – er súrnun sjávar sem hlýst af
sívaxandi losun koltvísýrings út í
andrúmsloftið. Hluti þessa magns
binst í hafinu og hér norður frá er
súrnunin tvöfalt hraðari en sunnar
í Atlantshafinu. Hér kann skammur
tími að vera til stefnu. Aukist magn
gróðurhúsalofttegunda svo mikið
að andrúmsloftið hlýni á bilinu
1,5–2°C geta loftslagsbreytingarnar
gengið til baka en afleiðingar súrn­
unar fyrir lífríkið verða varanlegar
og fiskimiðin hér við land heyra
sögunni til.
Það var fagnaðarefni að for­
sætisráðherrann Sigmundur Davíð
Gunnlaugsson skyldi í ræðu­
stól SÞ staðhæfa án fyrirvara að
Íslendingar ætli að draga úr losun
gróðurhúsalofttegunda um 40%
fyrir 2030. Í þessum efnum er mjög
mikilvægt að segja satt. Reyndar
kom aðstoðarmaður hans á harða­
hlaupum í kjölfarið og sagði að hér
hefði ráðherrann vísað til áforma
ESB sem Íslendingar hyggist taka
„sanngjarnan þátt í“. Vonandi sýna
þær hulduhrútslegu eftirá skýringar
ekki vilja stjórnvalda í þessu efni.
Hér þurfum við í raun og veru stór­
hug. Og ekki þarf að fjölyrða um
möguleika Íslands til að losa sig við
olíuna.
Þegar við hugsum um Parísarráð­
stefnuna skulum við sjá fyrir okkur
afleiðingarnar fyrir mannkyn og
allt líf á Jörðunni ef samkomu­
lag mistekst. Og svo skulum við
hugsa: Hvað get ég gert?
Þegar við hugsum um Parísarráðstefnuna
Guðmundur
Andri Thorsson
rithöfundur
Í dag
Fái úrtölumenn enn að ráða
ferð í viðbrögðum heimsins
við loftslagsvánni lenda
milljónir manna á vergangi
í löndum sem verða nánast
óbyggileg sökum þurrka og
hita – eða flóða. Því fylgja
styrjaldir og enn meiri óáran.
s k o ð u n ∙ F R É T T a B L a ð i ð 13M Á n u d a g u R 9 . n ó v e M B e R 2 0 1 5
1
2
-1
1
-2
0
1
5
1
5
:5
4
F
B
0
5
6
s
_
P
0
5
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
5
6
s
_
P
0
4
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
5
6
s
_
P
0
0
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
5
6
s
_
P
0
1
3
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
6
E
E
-0
1
F
4
1
6
E
E
-0
0
B
8
1
6
E
D
-F
F
7
C
1
6
E
D
-F
E
4
0
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
3
B

F
B
0
5
6
s
_
8
1
1
2
0
1
5
C
M
Y
K