Húnavaka - 01.05.2003, Blaðsíða 88

86
HUNAVAKA
17. Upp skulum bræður
ár - risulir
kemur ævikvöld!
enginn erfíðar
þá óljós hinsta
sigur á sálarljóra.
18. Leggjum ófæddum
arf í rnundir
dugnaðar vors og dyggða!
þá munu þylja
þakkar kvæði
megir að moldum vorum.
Tilbiðja Kóbalda
I Frakklandi kom árið 1671 út bók eftir Martiniere nokkurn sem segist liafa verið
læknir á skipi er sigldi til Norður-Noregs árið 1653 en hraktist síðar til Grænlands
og Islands.
Hann segir að Islendingar sofi innan um fénaðinn og eru karlmenn ruddalegir en
konur nokkru skárri. Þó eru þær dökkmórauðar á hörund eins og Norðmenn. Flest-
ir eru Islendingar göldróttir og tilbiðja djöfulinn sem þeir nefna Kóbalda og ber
hann oft fyrir þá í mannsmynd. Farmönnum segja þeir hvað gerist í öðrum löndum
og selja þeint vind til byrjar. Goðantyndir eiga þeir tálgaðar í tré en sýna þær sjaldan
af ótta við presta sína. Andar þjóna þeim, segja þeim fyrir um óorðna hluti og vekja
þá á morgnana, þegar sjóveður er. Blóta fiskimennirnir þá ógurlega því að aflinn
verður þeim mun meiri sem hroðalegar er formælt.
Þingeyrasandur fykur
Jörðin Asbjarnarnes í Vesturhópi, þar sent forðum bjó Víga-Barði, er komin í eyði. í
ofsalegu norðanveðri bar svo ntikinn sand af Þingeyrasandi á tún og haga að allt var
sviðið í rót niður og kafið.
Annáll 1691.
'V