Dagblaðið Vísir - DV - 21.12.2009, Blaðsíða 3
FRÉTTIR 21. desember 2009 MÁNUDAGUR 3
Yfirstjórn Háskólans á Bifröst
rannsakar nú meintan ritþjófn-
að Jóns Halldórs Guðmundsson-
ar sem útskrifaðist með masters-
próf í skattalögfræði frá skólanum
árið 2008. Þykir margt í ritgerð-
inni vera líkt með ritgerð Jónasar
Rafns Tómassonar, sem útskrif-
aðist árið 2005 frá sama skóla, en
ritgerðin var lokaverkefni hans í
BS-námi í viðskiptalögfræði. Báð-
ar ritgerðirnar bera sama nafn:
Áhrif EES samningsins á íslensk-
an skattarétt.
Margt líkt
„Já, það er það,“ segir Jónas Rafn
aðspurður hvort margt líkt sé í rit-
gerð hans og ritgerðinni sem Jón
Halldór skilaði í fyrra. Hann segir
að það sé annarra að dæma hvort
um ritstuld sé að ræða en segir að
það sé athyglisvert að báðar rit-
gerðirnar bera sama nafn. Hann
segir að hann hafi skoðað ritgerð-
ina ásamt fleirum og það sé sam-
dóma álit þeirra sem skoðuðu rti-
gerðina að þar sé margt eins. „Ég
held að ég sé nú ekki beinn aðili
að málinu. Þetta er væntanlega
mál skólans og þess sem þarna
átti í hlut,“ segir Jónas.
Litið alvarlegum augum
Í samtali við Fréttablaðið á föstu-
daginn sagði Ágúst Einarsson,
rektor Háskólans á Bifröst, að
sambærilegt mál hafi aldrei áður
komið upp innan veggja skólans.
Málið hafi komið upp í sumar og
rannsókn háskólans standi enn
yfir. Ágúst vildi þó ekki tímasetja
nánar hvenær niðurstaða fáist í
málið en það verði bráðlega. „Við
lítum málið alvarlegum augum,
ég get ekki orðað það neitt öðru-
vísi,“ sagði Ágúst þegar hann var
spurður hvort ekki sé alvarlegt
mál ef maður starfi sem lögfræð-
ingur meðan mál hans séu í rann-
sókn.
Aldrei séð ritgerðina
„Þetta er óneitanlega mikið sjokk
og mikið áfall að liggja undir grun
um svona hlut,“ segir Jón Halldór
sem grunaður er um ritstuldinn.
Hann segist fyrst hafa heyrt af
málinu á föstudag þegar blaða-
maður Fréttablaðsins náði tali af
honum. Hann segist hafa reynt að
ná í Ágúst Einarsson, rektor á Bif-
röst, en án árangurs.
Aðspurður hvort hann hafi
notað ritgerð Jónasar þegar hann
vann sína rigerð segir Jón Halldór:
„Ég hef aldrei séð hans ritgerð. Ég
vissi bara af því að hann skrifaði
um sama mál. Ég hef aldrei nokk-
urn tíma séð þá ritgerð.“
Fékk að skrifa aðra ritgerð
Fyrir níu árum kom upp sam-
bærilegt mál í lagadeild Há-
skóla Íslands. Þá var Vilhjálmur
Hans Vilhjálmsson lögfræðing-
ur sviptur kandídatstitli sínum
og einkunn sem hann fékk fyr-
ir lokaritgerð sem hann skrif-
aði við deildina afturkölluð. Í
ritgerðinni var að finna orðrétt-
an kafla úr ritgerð Úlfars Hauks-
sonar stjórnmálafræðings. Vil-
hjálmur óskaði eftir því að fá að
skrifa nýja ritgerð og samþykkti
deildarfundur lagadeildar Há-
skóla Íslands þá beiðni. Í samtali
við Fréttablaðið á föstudag sagði
Björg Thorarensen, forseti laga-
deildar Háskóla Íslands, að við-
brögð við ritstuldi nemenda geti
verið mismunandi og fer það
eftir siðareglum hvers skóla fyrir
sig. Telur Björg að úrskurðurinn
í máli Vilhjálms skapi ákveðið
fordæmi komi slík mál aftur upp
í skólanum.
„Ég hef aldrei séð
hans ritgerð. Ég vissi
bara af því að hann
skrifaði um sama
mál.“
Jón Halldór Guðmundsson, sem útskrifaðist með
masterspróf í skattalögfræði við Háskólann á
Bifröst í fyrra, er grunaður um ritstuld á loka-
ritgerð. Hann segist aldrei hafa séð ritgerðina
sem hann er grunaður um að hafa stolið.
„ALDREI SÉÐ
HANS RITGERГ
EINAR ÞÓR SIGURÐSSON
blaðamaður skrifar einar@dv.is
Bifröst Yfirstjórn Háskólans
á Bifröst rannsakar málið.
MYND SIGTRYGGUR ARI JÓHANNSSON
„ÞAÐ ER STUTT
ÞANGAÐ TIL
ÉG FER“
komu til baka úr veiðinni, lét gestgjaf-
inn renna í pottinn. „Þeir spurðu mig
hvers vegna ég væri heima og ég fór að
segja þeim að eitthvað væri að plaga
mig. Læknar viti ekki hvað sé að en ég
hafi verið bitinn fyrir þremur árum.
Þeir vissu nákvæmlega hvað þetta var
og kveiktu strax á því,“ segir Guðjón og
bætir við að þeir hafi sýnt sér vefsíður
þar sem upplýsingar um þennan Bor-
relia-sjúkdóm er að finna. „Þarna fékk
ég fyrstu vísbendinguna um það hvað
ég á að skoða,“ útskýrir Guðjón sem
hefur frá því í sumar lesið sér mikið til
um sjúkdóminn.
Veit um sérfræðinga
Í leit sinni að upplýsingum rakst Guð-
jón á skýrslu frá sjúkrahúsi í Þýskalandi
sem hefur sérhæft sig í meðhöndlun
á taugasjúkdómnum Borrelia. Hann
segist vita um norska konu sem hafi
tekist að þjálfa þannig að hún gat losað
sig við hjólastólinn sem hún var kom-
in í. „Það verður aldrei fullur bati en
hún gat í það minnsta gengið á nýjan
leik. Ég veit ekki í hverju þjálfunin felst
en ég er búinn að finna símanúmerin
hjá læknunum sem þarf að hringja í.
Núna er ég er að reyna að fá einhvern
íslenskan lækni til að hringja þangað
fyrir mig,“ segir Guðjón sem telur að
það sé hans eina von í stöðunni. Hann
muni aldrei losna við sjúkdóminn en
hann geti vonandi, með réttri þjálfun,
gert lífið bærilegra.
Örmagna eftir 150 metra
Nú er svo komið fyrir Guðjóni að hann
getur ekki gengið mikið meira en 100
til 150 metra í einu. „Ég þoli illa að hafa
hendurnar uppi og get ekki setið lengi
við tölvu í einu. Ég er með stöðuga
verki í öllum líkamanum, allt niður í
tærnar, í fingrunum, öxlunum og höfð-
inu,“ segir Guðjón sem er mikill veiði-
maður. Hann freistaði þess í haust að
skjóta rjúpu sem hann sá þegar hann
ákvað að bregða sér í bíltúr upp á heiði.
Hann komst að rjúpunni og skaut
hana, þrátt fyrir að byssan væri nán-
ast of þung fyrir hann til að lyfta. „Þetta
voru kannski 150 metrar en ég hélt ég
myndi ekki hafa mig aftur að bílnum.
Ég var alveg örmagna,“ segir Guðjón
sem komst þó með rjúpuna til byggða.
Guðjón segist aðspurður vera dug-
legur að vera á fótum og gera það sem
hann geti. Hann segir að þeim sem sitji
bara heima sé hættara við að lenda í
þunglyndi. Því vilji hann ekki bæta við
sinn sjúkdóm.
„Tek jólin með verkjum“
Guðjón segist komast í gegnum dag-
inn með því að taka pensilín, sem
hann varð sér út um sjálfur. Hann
harki verkina af sér en taki verkjatöflur
fyrir svefninn. Hann segir þó að hann
eigi erfiðast með að vera kyrr. Vöðvarn-
ir gefist svo fljótt upp. Hann geti ekki
einu sinni slakað á þegar hann liggi í
sófa. Þá magnist verkirnir. Hann hafi
aftur á móti ekki þrek til að vera á ferð-
inni allan daginn. „Ég hef heyrt að til
séu lyf til að lina verki í taugum. Lækn-
irinn sem ég fór til varð hins vegar veik-
ur um daginn þannig að ég verð bara
að taka jólin með verkjum,“ segir hann
ákveðinn en vonast til að fá lyfin þegar
hann fer næst í skoðun.
Berst fyrir bótum
Eins og áður sagði er Guðjón hættur að
geta unnið. Spurður hvernig honum
reiði af fjárhagslega, búandi í nýju húsi
með konu og stálpuð börn, segir Guð-
jón að konan hafi skipt um vinnu þeg-
ar þau sáu í hvað stefndi. „Ég sótti um
bætur hjá Félagi iðn- og tæknigreina.
Þeir sjá um mig til áramóta. Svo er ég
farinn að fá greiðslur úr lífeyrissjóðn-
um. Ég fékk metna fulla örorku þar,“
segir Guðjón sem hefur engar bætur
fengið frá Tryggingastofnun. Það að
sjúkdómurinn sé óþekktur geri hon-
um erfitt um vik. Hann segist þó ætla
að berjast fyrir bótunum, uns yfir lýkur.
„Ég er búinn að vinna í 40 ár og hlýt að
eiga eitthvað inni. Ef maður fer í gröf-
ina þá eru þeir bara lausir við mig. Það
er stutt þangað til ég fer, held ég,“ segir
hann af aðdáunarverðu æðruleysi.
Verra en alnæmi
Blaðamaður getur ekki annað en
spurt hann út í æðruleysið. „Getur
maður nokkuð annað?“ spyr hann og
heldur áfram. „Þetta er bara ofsalega
erfiður sjúkdómur, jafnvel verri en
Aids. Alnæmi er hægt að halda niðri
en það er ekki hægt að halda þessum
sjúkdómi niðri,“ segir hann og bætir
við að í Bandaríkjum sé Borrelia orðið
stærra heilbrigðisvandamál en Aids.
Hann segist hafa lesið að sjö til níu
sjúkdómar fylgi Borrelia. Þar á meðal
séu sjúkdómar á borð við Parkisons og
MS. „Ég veit bara að ég er með verki frá
tá og upp í haus. Ég fæ stöðuga stingi
í vöðvana en mér líður skár ef ég er á
róli. Ég ét risaskammt af pensilínni,
400 milligröm á dag, og hef gert frá
því í ágúst,“ segir hann. „Ég veit bara
að ég er illa sýktur, ég finn það sjálfur.
Ég fór í Kringluna um daginn og fékk
mér að borða. Eftir matinn gekk ég
yfir í Hagkaup, í hinum endanum. Ég
ætlaði ekki að hafa mig til baka,“ seg-
ir Guðjón sem er einnig farinn að taka
eftir minnisglöpum. „Ég er farinn að
þurfa að skrifa miða þegar ég fer út í
búð. Mér finnst það fáránlegt því þess
þurfti ég aldrei,“ segir hann og hlær en
bætir svo við. „Skammtímaminnið er
farið að klikka,“ segir hann og bendir á
að allar taugar séu tengdar heilanum,
því sé eðlilegt að sjúkdómurinn skerði
hæfni heilans.
Segir landlækni
ókunnugt um sjúkdóminn
Guðjón er afar ósáttur við að sjúk-
dómurinn skuli ekki vera orðinn við-
urkenndur og þekktur á meðal lækna-
stéttarinnar hér á landi, þrátt fyrir
að hann hafi látið marga lækna hafa
skýrslur og viðurkennd gögn um
þennan sjúkdóm. Hann segir að land-
læknir hafi enn ekki fengið nein gögn
um sjúkdóminn og minnir á að hann
viti um tvö önnur tilfelli Borreliu á
Íslandi auk þess sem hann hafi haft
spurnir af því þriðja. Hann segist ætla
að bíða eftir að nýr landlæknir taki við
núna eftir áramót. Hann ætli sér að
tala við hann.
Vill hringja til Þýskalands
Eins og heyra má hefur sjúkdómurinn
haft veruleg áhrif á Guðjón, jafnvel
svo að hann reiknar ekki með að verða
gamall. Spurður hvort hann eigi sér
einhverja von um betra líf segist Guð-
jón binda vonir sínar við að hann finni
lækni sem vilji hringja til Þýskalands
fyrir sig, á sjúkrahúsið sem sérhæf-
ir sig í meðhöndlun taugasjúkdóms-
ins Borrelia. Þar séu skráðir 17 eða 19
læknar sem séu sérhæfðir í þessum
sjúkdómi. „Ég myndi vilja fá mælingu
á því hvar ég stend og hvaða meðferð
ég þarf að fá,“ segir hann.
Spurður hvort hann óttist að sjúk-
dómurinn ríði honum að fullu seg-
ir Guðjón: „Ég er alveg viss um það.
Ég er ekki í nokkrum vafa, miðað við
ástandið á mér núna. Ég verð hissa ef
ég lifi lengi. Ég væri ekkert hissa ef ég
færi á næsta ári. Þá er þetta bara búið,“
segir hann, hugsar sig um, brosir út í
annað en heldur svo áfram. „Það er
ekkert annað í stöðunni en að taka
því bara létt,“ segir hann en bætir svo
við, alvarlegur í bragði: „Ég vil fyrst
og fremst koma öllum í skilning um
að meðhöndla þetta rétt. Það á að
taka blóðprufu strax og einhver grun-
ur kviknar um smit. Hana á að senda
til Danmerkur og það á að gefa stor-
an skammt af doxylíni, eða einhverju
pensilíni sem fólk þolir. Það er eina
vitið,“ segir hann að lokum.
Útbrot eftir bit Svona líta
útbrotin út eftir skógarmítilsbit.
Þau geta verið á stærð við lófa.