Dagblaðið Vísir - DV - 23.03.2011, Síða 19

Umræða | 19Miðvikudagur 23. mars 2011
Byrjar alltaf
á kaffibolla
1 Félag Landsbankans fer fram á lögbann á DV Fjárfestingarfélagið í
eigu Landsbankans vill lögbann vegna
umfjöllunar blaðsins um málefni þess.
2 Þurfa að fjarlægja „falda mynda-vél“ úr orlofshúsi Eftirlitsmyndavél
í orlofshúsi á Snæfellsnesi verður
fjarlægð.
3 „Ég nota bótox frá Englandi því það er sterkara. Það kostar 60
þúsund“ Erlend kona búsett á Íslandi
býður upp á bótox-meðferðir á heimili
sínu.
4 Seldi bílinn en þarf samt að borga: „Stórkostlega umdeilt“ Íslands-
banki hefur stefnt Úlfari Eysteinssyni
vegna bílaláns í vanskilum.
5 Morðingi gerði lýtaaðgerð á sjálfum sér Japani klippti af sér neðri
vörina og fjarlægði tvo fæðingarbletti
til að villa um fyrir lögreglu.
6 Ein helsta ráðgáta íslenska poppsins loksins leyst Dr. Gunni
fann hver uppruni lagsins Kanínu er.
7 Teitur hefur hitt Beckham: „Hann er alveg ótrúlegur“ Teitur Þórðar-
son hitti fótboltakappann og ber
honum góða söguna.
Kristín Steinsdóttir rithöfundur
vann um helgina til verðlauna fyrir bók
sína Ljósu en hún hefur unnið til fleiri
verðlauna fyrir bókina að undanförnu,
meðal annars Menningarverðlauna DV
Hver er maðurinn?
„Það hlýtur að vera Kristín Steinsdóttir.“
Hvað heldur þér gangandi?
„Það er nú svo margt sem heldur mér
gangandi, ég held það sé samt bara allt
þetta góða sem mig langar að gera. Ég á svo
margt ógert.“
Hvernig er dagur í lífi þínu?
„Hann byrjar snemma… hann byrjar eigin-
lega mjög snemma og náttúrulega með
kaffibolla og ristaðri brauðsneið með osti.
Svo er það bara vinna sem skiptist á milli
þess að vera heima hjá mér og reyna að
skrifa eitthvað, ég er með skrifstofu heima,
svo er ég formaður Rithöfundasamband
Íslands og ég er mikið á skrifstofunni þar,
í húsi Gunnars Gunnarssonar, það er mikil
viðvera þar. Svo á ég eiginmann og börn og
sjö barnabörn og ég reyni að sjá eitthvað af
þessu fólki á hverjum degi og stundum allt.
Þá er ég orðinn þokkalega þreytt.“
Hvað gerirðu þér til skemmtunar?
„Það er ýmislegt. Mér finnst voðalega
gaman að stunda útiveru, ganga úti og
hreyfa mig. Mér finnst líka mjög gaman
að hlusta á tónlist og lesa bækur, vera
með fólkinu mínu og vinum. Fara út um
hverja helgi og hreyfa sig og gera eitthvað
skemmtilegt. Það er líka mjög gaman að
fara á tónleika og í leikhús.“
Áttu þér uppáhaldsbók?
„Þær eru svo margar að ef að ég færi að
svara svona að þá fyndist mér ég vera að
halda framhjá öllum hinum, ef ég tæki
einhverja eina út. Það eru svo margar góðar
bækur.“
En uppáhaldsrithöfund?
„Mér finnst alveg margir mjög góðir rithöf-
undar, ég daðra við þá alla.“
Hvað hefurðu skrifað margar bækur?
„Það er eitthvað yfir 30 bækur. Mest af því er
barnabækur en á seinni árum hef ég skrifað
skáldsögur fyrir fullorðna.“
Hvert sækirðu þér innblástur?
„Ég sæki mér voðalega mikið innblástur
með því að fara út. Mér finnst svo gott að
ganga úti, það má vera rigning, það má
vera vindur og það má líka vera gott veður.
Bara að fara upp í fjöll og hugsa og þegja og
ganga. Líka með því að lesa aðra höfunda,
það er líka mikils virði, að sjá hvernig þeir
gera en ég held að númer eitt, tvö og þrjú sé
það útivera.“
Hvað ertu með á prjónunum þessa
dagana?
„Þessa dagana er ég með tvær skáldsögur
í tölvunni og ég er að reyna að velja hvora
þeirra ég eigi frekar að skrifa. Svo verður
bara önnur hvor ofan á þegar upp er staðið.“
„Nei, það þykir mér ekki.“
Haraldur Sveinn Rafnar Karlsson
18 ára þjálfari
„Já, þau virðast í það minnsta berjast um
sama fjármagn.“
Elínborg Steinunn Pálsdóttir
16 ára nemi
„Mér finnst íþróttir vera hluti af menningu,
þannig að svarið er nei.“
Greipur Garðarsson
16 ára nemi
„Nei, það finnst mér ekki.“
Björn Þorfinnsson
31 árs lífskúnstner
„Nei.“
Rúnar Berg
37 ára sjómaður
Mest lesið á dv.is Maður dagsins
Finnst þér ríkja stríð milli menningar og íþrótta á Íslandi?
Á fullri ferð Þessi reiðhjólakappi lét ekki umferðina á Kringlumýrarbrautinni aftra sér á leið sinni um
bæinn. MYND: RÓBERT REYNISSON
Myndin
Dómstóll götunnar
Í
Sviss er reglulega kosið. Það er
kosið til þings á fjögurra ára fresti.
Þar að auki eru ýmis mál tekin til
þjóðaratkvæðagreiðslu á fjögurra
mánaða fresti. Í hinum ýmsu kant-
ónum og einnig í einstaka bæjum er
kosið um mál sem geta snúið að því
um hvort byggja skuli nýtt íþrótta-
hús eða leggja nýja götu. En einnig
er kosið meðal þjóðarinnar allrar um
stærri mál, svo sem hvort flytja megi
út vopn eða hvort byggja megi kjarn-
orkuver og þá hvað skuli gera við úr-
gang úr þeim.
Stundum fara þessar þjóðar-
atkvæðagreiðslur fram um leið og
þingkosningar, þó að niðurstöð-
ur þeirra séu óháðar niðurstöðum
þingkosninganna. Oftast er þó ein-
göngu kosið um einstök málefni.
Stundum leggur þingið sjálft mál
til þjóðaratkvæðagreiðslu, en aðrir
hópar eða einstaklingar geta einn-
ig lagt fram slíkar tillögur. Ef þingið
ákveður að setja lög sem einhverjum
líkar illa þarf að safna 50.000 undir-
skriftum til þess að þjóðin kjósi um
þau. Ef þingið hins vegar ákveður
breytingar á stjórnarskrá fara þær
sjálfkrafa í þjóðaratkvæðagreiðslu,
en einnig geta einstaklingar lagt fram
breytingartillögur á stjórnarskránni.
Þarf þá 100.000 undirskriftir til, en
íbúafjöldi Sviss er um átta milljónir.
Hafa 172 tillögur sem átt hafa upptök
sín hjá almennum borgurum farið í
þjóðaratkvæðagreiðslu og 18 verið
samþykktar. Þingið þarf þó að ganga
úr skugga um að slíkar breytingar
standist alþjóðleg mannréttindalög
áður en að kosningum kemur.
Gagnslausar
atkvæðagreiðslur?
Nýlega lá fyrir að á Íslandi þyrfti að
halda þjóðaratkvæðagreiðslu um tvö
aðskilin mál, annars vegar um Ice-
save-samkomulagið og hins vegar
um stjórnlagaþingið. Rök sem oft eru
notuð gegn þjóðaratkvæðagreiðslum
snúa að því hvað þær séu kostn-
aðarsamar í framkvæmd. Þó að slík
rök séu kannski ekki þau mikilvæg-
ustu þegar kemur að lýðræðinu ber
að taka tillit til þess að endurteknar
þjóðaratkvæðagreiðslur kosta sitt.
Á Íslandi er lítil hefð fyrir þjóðar-
atkvæðagreiðslum og sumir líta
á þær sem hreinan óþarfa. Það er
kannski ekki að undra, því að af
tveimur þjóðaratkvæðagreiðslum
sem haldnar hafa verið á lýðveldis-
tímanum var niðurstaðan úr ann-
arri fyrirframgefin og fáir sem vildu
í raun halda hana (Icesave númer
eitthvað), og hinni að niðurstöðunni
var hnekkt af Hæstarétti (stjórn-
lagaþingið). Einnig er algeng til-
hneiging að rugla þeim saman við
alþingiskosningar, sem vissulega er
meiri hefð fyrir, og líta svo á að kos-
ið sé um ríkisstjórnir frekar en ein-
staka málefni. Reyndar ýtir stjórnar-
skráin undir slíka túlkun. Ísland er
eitt fárra lýðræðisríkja þar sem ekki
er hægt að breyta stjórnarskrá með
þjóðaratkvæðagreiðslu, heldur þarf
þess í stað að kjósa til Alþingis á ný,
þar sem flokkahagsmunir hljóta eðli
málsins samkvæmt að spila inn í.
Flokkshagsmunir
eina ferðina enn
Nú virðast hins vegar þjóðar-
atkvæðagreiðslur ætla að verða
reglulegt fyrirbæri hérlendis, því
auk ofantalinna mála þarf einnig að
kjósa um ESB og margir kalla eftir
kosningu um kvótakerfið meðal ann-
ars. Einnig er ljóst að traust fólks til
Alþingis hefur minnkað og almenn-
ingur vill fá að koma að fleiri málum
sjálfur. Því er kannski ekki úr vegi að
við förum að finna þjóðaratkvæða-
greiðslum farveg sem allir geta verið
sammála um, og svissneska leiðin,
að kjósa um margt í einu, gæti ver-
ið einn möguleikinn. Þetta virðist þó
ekki ætla að verða. Hvað veldur?
Líklega er hér um að ræða flokks-
hagsmuni eina ferðina enn. Loksins
hefur ríkisstjórninni tekist að fá Sjálf-
stæðisflokkinn til að taka þátt í lausn
Icesave-málsins, og hefur þannig
breiðfylking aldrei þessu vant mynd-
ast á Alþingi. Á hinn bóginn er ljóst
að flestir sjálfstæðismenn eru á móti
stjórnlagaþinginu. Ef kosið yrði um
þessi tvö mál í einu eru því miklar
líkur á að menn hlaupi aftur ofan í
pólitískar skotgrafir og Sjálfstæðis-
flokkurinn leggist bæði gegn Icesave
og stjórnlagaþingi. Á slíkt vill ríkis-
stjórnin ekki hætta, sérstaklega ekki
þar sem nú virðist meirihluti almenn-
ings hlynntur Icesave-sátt, og skipt-
ir þar stuðningur sjálfstæðismanna
miklu. Því er í raun pólitískt ómögu-
legt að kjósa um meira en eitt mál í
einu, hvað þá að blanda kvótakerfinu
saman við eins og sumir hafa krafist.
Því er ver og miður, því það eru
líklega mörg önnur mál en ógreiddar
skuldir sem gott væri að fá álit þjóð-
arinnar á.
Hvers vegna má ekki kjósa um allt?
„Á Íslandi er lítil
hefð fyrir þjóðar-
atkvæðisgreiðslum og
sumir líta á þær sem
hreinan óþarfa.
Kjallari
Valur
Gunnarsson