Dagblaðið Vísir - DV - 10.08.2011, Blaðsíða 13

Fréttir | 13Miðvikudagur 10. ágúst 2011
Krabbameinssjúk móðir:
„Finnst
tilveran
vera að
hrynja“
„Ég hef svo miklar áhyggjur af fjár-
málum að ég er byrjuð að taka
róandi.“ Þetta skrifar Rakel Sara
Magnúsdóttir, 28 ára tveggja barna
móðir sem glímir við krabbamein í
eitlum og hefur gert síðastliðin sjö
ár, á bloggsíðu sína.
Rakel Sara skrifar um lífsreynslu
sína á opinskáan hátt á bloggsíðu
sinni en það er átakanleg færsla
hennar frá því í síðustu viku sem
vakið hefur mikla athygli í net-
heimum.
Þar greinir Rakel Sara frá því
að hún sé afar illa stödd andlega.
Ástæðan er sú að fyrir nokkru hafi
hún fengið „djöfullegt bréf“ frá
Tryggingastofnun sem rukkar hana
um nokkur hundruð þúsund krón-
ur vegna ofgreiddra bóta.
„Þessar svokölluðu ofgreiddu
bætur voru nógu ömurlegar og
hvað þá eftir að búið er að lækka
þær um 70 þúsund og ég á eftir að
borga þessa hundrað þúsund kalla
einhvern veginn í ómögulegum
andskotanum. Daginn sem bréfið
kom, byrjaði ég á því að kasta upp
og leggjast upp í rúm og hágráta.
Ég hef ekki grátið síðan ég bugaðist
þarna einu sinni í mergskiptunum,
ég er greinilega að bugast núna og
get ekkert gert í því,“ skrifar Rakel
Sara. Mergskiptin sem hún vísar til
munu vera þegar hún fékk bein-
merg frá litla bróður sínum í apríl
í fyrra.
Nú segist Rakel hins vegar taka
róandi lyf þar sem hún sé buguð af
fjármálaáhyggjum. Áhyggjur henn-
ar af lífshættulegum veikindum
sínum „komast ekki með tærnar
þar sem fjármálaáhyggjurnar hafa
hælana. Þetta hljómar svo bilað, ég
veit en svona er þetta bara.“
Rakel Sara segist aldrei hafa
beðið um aðstoð frá fjölskyldu og
vinum en nú sé hún komin í þá
stöðu að hún neyðist til þess. Á
bloggsíðu sinni birtir hin krabba-
meinssjúka móðir reikningsupp-
lýsingar þar sem hún vonast til
að góðhjartaðir Íslendingar leggi
henni lið. 
„Fyrir utan peningaáhyggjur
sem eru að drepa mig (samkvæmt
blóðþrýstingsmælingu), áhyggjum
af lífi mínu þá er vesen í fjölskyld-
unni sem liggur eins og mara á mér
allan daginn, alla daga. Mér finnst
tilveran vera að hrynja. Þetta kann
að hljóma sem vanþakklæti þar
sem ég á heilbrigð börn og fullt af
góðu fólki en það eru takmörk fyrir
hversu mikil Pollýanna ég get verið
eftir 7 ára krabbameðferðir með til-
heyrandi tekjumissi og útlátum. Ég
er örmagna á líkama og sál, verkjuð
og bólgin en reyni eins og ég get
auðvitað að gera gott með demant-
ana mína, þær eru mér allt,“ skrifar
Rakel Sara að lokum.
Vændið splundraði fjölskyldunni
hann hefur haft áhyggjur. „Hún hef-
ur oft og mörgum sinnum hótað líf-
láti og þú veist aldrei hvenær verð-
ur af því. Veikindin birtast svona. Ég
vil ekki meina að manneskja sé með
réttu ráði þegar hún gerir svona.“
Misnota veika manneskju
Honum er því fyrirmunað að skilja
hvernig eftirspurnin eftir vændis-
þjónustu hennar geti verið svona
mikil eins og raun ber vitni, hún fær
um sjö símtöl á dag og oftar en ekki
koma sömu mennirnir oftar en einu
sinni. „Ég veit ekki hvort þessir menn
viti af veikindum hennar. Sumir gera
það þó býst ég við. Sjálfsagt hefur
hún sagt sumum frá þessu.
Þeir hljóta að sjá það þegar þeir
hitta hana að hún er ekki í lagi. Þeir
eru að notfæra sér veika manneskju
og það getur enginn borið því við
að hann sjái það ekki á henni. Það
er kannski ekki hægt að heyra það
á henni í síma hvað hún er veik en
hún lítur svo illa út að það fer ekk-
ert á milli mála. Hún er svo grönn að
beinin standa opin.
Ég vil meina að þetta sé sjúkt.
Enda hef ég aldrei keypt mér kynlífs-
þjónustu sjálfur.“
Skrýtin blessun
„En það sem hefur fyrst og fremst
brugðist henni er heilbrigðiskerfið.
Þegar hún kveikti í rúminu hjá mér
hringdi ég í neyðarlínuna og fékk
lækni heim. Sá settist á rúmstokk-
inn hjá henni og á meðan koddinn
logaði úti á svölum sagði hann að
hún virtist vera í lagi. Henni var ekki
hjálpað. Ég tók því þannig að það
væri verið að spara svo mikið að það
mætti ekki leggja fólk inn á geðdeild.
Þegar þú talar við hana sérðu
strax að þetta er svakalega góð sál.
Það sem hún gekk í gegnum í æsku
var hörmulegt og hún hefur sagt að
það sé ástæðan fyrir því að hún beri
ekki ábyrgð á því hvernig hún fer
með líkama sinn í dag. Hún deyf-
ir allar tilfinningar með neyslu. En
þetta er liðin tíð og kominn tími til að
fyrirgefa og gleyma.
Það er allavega ljóst að ef þessir
peningar áttu að veita þessu heimili
einhverja blessun þá var það skrýtin
blessun.“
Umfjöllun DV mánudaginn 8. ágúst.
„Ég er að berjast“
Bréf hennar til fjölskyldunnar
„Elsku Sxxxx minn
Svona er lífið einu sinni. Við erum búin að vera saman hlið við hlið síðan 1988. Hvað
finnst þér um að vera búinn að eyða hálfri ævinni með mér, eins og ég er og hef alltaf
verið? Mér finnst það bæði gott og slæmt en þegar upp er staðið hefur nítíu prósent
bara verið gott.
Í raun og veru ertu bara búinn að gera mér greiða með því að vera með yngsta son
okkar. Fyrst þegar ég fór þá var ég var ekki orðin svona mikill ræfill. Þá var enn
baráttuhugur í mér. En fyrir svona sex mánuðum þá gafst ég upp fyrir því og í dag er
ég bara orðin sátt, en ekki þannig, ég er orðin köld í garð krakkanna minna.“
„Sorglegt, ekki satt?“
„Hxxxx hefur alltaf verið mjög tengdur mér og ég honum en í dag er eiginlega allt
slökkt á milli okkar. Þegar hann er hjá mér finnst mér það þægileg tilfinning en hann
er bara orðinn þannig sjálfur, svo skemmdur að mér finnst frekar erfitt að hafa
hann hjá mér. Hann stuðar mig mjög oft, er frekur og talar oft við mig með hroka og
dónaskap og af mikilli óvirðingu.
Sorglegt, ekki sagt?“
„Litla prinsessan mín“
„Jæja, Axxx mín. Hún hefur alltaf verið mjög stór hluti af mínu hjarta, er enn og
verður sennilega alltaf. Þetta er yndisleg persóna, hún er litla fiðrildið mitt eða litla
ótemjan mín. Hún er með mjög gott hjarta, litla prinsessan mín.“
„Ég vildi óska þess að ég væri meiri mamma“
„Bxxxxxxxxx litla mín. Í raun höfum við aldrei þekkt hvor aðra eftir að hún fór frá
mér fimm ára gömul. (Innskot sambýlismannsins: „Hún var hjá móður minni vegna
veikinda móður sinnar sem var inni á spítala í sjö mánuði ef ég man rétt.“)
Í ár höfum við verið að kynnast. Hún er algjör perla, bara lítil stelpa, gimsteinn. Hún
er dugleg og stendur með sjálfri sér. Mér þykir vænt um að kynnast henni aftur og sjá
hver hún er í raun.
Hún hefur átt rosalega erfitt líf, tilfinningalega og er algjörlega lokuð, eiginlega týnd
en litla stelpan mín á von á barni nú þegar hún er sjálf bara barn.
Ég vildi óska þess að ég væri meiri mamma en ég er í dag til að geta staðið henni við
hlið og stutt hana þegar stundin rennur upp og hún eignast yndislegan engil.“
„Hana vantar mömmu sína“
„Hún þarf mikla hlýju og hana vantar mömmu sína. Það sama segi ég um Axxxxx og
hann son minn. „Hvar er mamma mín?“ spyrja þau.
Eins sýnir þú í þér að þú ert enn að leita, „hvar ert þú og hvar ætlar þú að vera?“
spyrðu.“
Algjört kraftaverk
„Þá er það hún Dxxxxxx, elsku dúllan mín. Hún er nú eiginlega bara alveg eins og
mamma sín. Samt er hún bara eitt stórt hjarta og hefur verið frá því að hún fæddist,
algjört kraftaverk, eins og öll börnin okkar. Hún er bara spes, alltaf ljúf og góð en
skapstór þegar hún þarf á því að halda. Annars bara ljúf og glöð. Hún er sem gim-
steinn í hjarta mínu en hún kallar og kallar: „Hvar ertu elsku mamma mín? Komdu til
mín, ég elska þig.““
Þú þurftir öryggi en ekki fé
„Exxxxx xxxxxxx hefur gengið í gegnum svo margt í þessu lífi að það liggur við að hún
þurfi að upplifa það sama og ég. En ég elska hana. Hún kom fyrst og í dag er hún enn
litla stelpan mín. Samt svo mikil mamma sjálf, vill vera það þótt þetta sé erfitt þegar
það er enginn til staðar sem hægt er að leita til þegar eitthvað er að.
Ég hef alltaf gert allt fyrir hana, keypt þrjú til fjögur innbú fyrir hana en það voru bara
dauðir hlutir. Eins hef ég reddað peningum fyrir hana ef á þurfti að halda en það er
allt annað sem hún er að kalla á. Hún vill öryggi, er öryggislaus, einmana og með
ranga sjálfsímynd.
Hún er dóttir mín en hún er ekki bara dóttir mín heldur líka minn besti og traustasti
vinur. Elsku stelpa, litla folaldið mitt, ég verð alltaf til staðar, mundu það. Ég hef
elskað þig frá því að ég sá þig fyrst við fæðinguna, svo falleg og vel sköpuð.
Ég var folald og vissi ekki betur en reyndi að gera mitt besta og reyni enn. Ég elska
þig.
Dag eftir dag hrópar þú hástöfum: „Komdu til baka, komdu og vertu mamma mín,“
líkt og öll þín systkini.“
„Ég vil ekki bregðast“
„Ég er að berjast. Þið verðið að skilja það. Ég vil ekki bregðast ykkur. Ég er mjög rík
kona, ég á fimm heilbrigð, góð og falleg börn. Ég þakka Guði það að við stöndum
saman. Ég þarf bara að finna sjálfa mig, hver ég er, hvað ég ætla að verða og hvernig
ég get hjálpað mér sjálf.
Ég lofa, ég ætla, ég skal.
Ég kem aftur til ykkar fljótlega, ekki með dollara heldur með ást og hreint hjarta. Guð
veri með ykkur öllum börnunum mínum, alla daga, barnabörnum mínum og mann-
inum mínum. Ég elska ykkur öll jafn mikið.
Mamma kemur aftur til ykkar og gerir það sem ég er búin að klikka á í tvö ár. Ég sakna
ykkar og góðu tímanna og hugsa mikið um það þegar þið voruð öll lítil börn og er
leið yfir að hafa ekki gert betur. Ég bara kunni það ekki og veit að þið skiljið mig og
fyrirgefið mér.
Það eina sem ég á í hjarta mínu eruð þið og góðar minningar.
Ég elska ykkur, mamma.“