Dagblaðið Vísir - DV - 01.03.2013, Blaðsíða 23

Ég hafði enga
trú á þessu
Af því mér
leiðist
Við erum ekki
að reyna að selja
Hlédís Sveinsdóttir segir Bowen-meðferð hafa bjargað dóttur sinni. – DVHjálmar Sveinbjörnsson fékk vinnu hjá fréttasíðunni Gawker. – DV.is Þorsteinn Már segir rússneskan auðmann hafa falast eftir útgerðinni. – DV
„xxx
Afgreiðum stjórnarskrána
Spurningin
„Mér finnst það bara ágætt, ég
kann vel við hana.“
Guðríður Olga Sigurðardóttir
27 ára leikskólakennaranemi
„Bara ágætlega. Steingrímur á
skilið að fá frí til að slaka á.“
Ásdís Nína Magnúsdóttir
19 ára nemi
„Steingríms tími er búinn og
Katrínar tími er kominn.“
Laufey Gunnarsdóttir
61 árs matselja
„Mér líst vel á það. Hún er góður
stjórnmálamaður.“
Guðjón Ragnar Jónasson
38 ára framhaldsskólakennari
„Ég hef ekkert á móti því. Það
verður gott að fá tilbreytingu frá
Steingrími.“
Ágústa Gunnarsdóttir
21 árs vinnur á Gráa kettinum
Hvað finnst þér
um að Katrín
Jakobsdóttir sé
formaður VG?
1 Bowen-meðferð bjargaði kraftaverkabarninu Sveindísi
Móðir ungrar stúlku þakkar Bowen-
meðferð ótrúlegar framfarir hjá
dóttur sinni.
2 Eiga ekki fyrir fyrstu greiðslu Flogaveikir og sykursjúkir fá ekki
lengur fulla niðurgreiðslu.
3 Milljarða símtal Davíðs og Geirs enn á huldu Ekkert bólar á
útskrift frá Seðlabanka Íslands.
4 Íslendingur slær í gegn á Gawker Hjálmar Sveinbjörnsson
sendi óvenjulega umsókn til vefmiðils-
ins The Gawker og fékk starfið.
5 7.600 milljónir króna í stjórnunarkostnað á einu ári
Stjórnunarkostnaður hjá gamla Glitni
nam rúmlega 7,6 milljörðum króna
í fyrra.
6 Forstjóri Straums rekinn á dyr Pétur Einarsson hætti fyrirvaralaust
sem forstjóri Straums.
7 Stefnir í óefni vegna óánægju lækna á Landspítalanum
Formaður Félags almennra lækna
greinir frá óánægju meðal lækna á
Landspítalanum.
Mest lesið á DV.is
Heimskan og hamingjan
É
g heyrði eitt sinn gamla konu
ávarpa hund sinn með þessum
orðum: -Þú ert heimskur og þér
líður vel. Hundurinn var þó ekki
heimskari en svo að hann neitaði að
sækja Moggann fyrir þessa ágætu
konu. Svo er því við að bæta, að þessi
hundur var ávallt tryggasti og besti
vinur konunnar þeirrar arna. Og ham-
ingjusamara kvikindi var vart að finna
í víðri veröld, því Kátur var alltaf kát-
ur. En ávallt kvartaði kerlingin; sagði
hundinn alltof heimskan.
Þetta nefni ég við ykkur, kæru vin-
ir, að gefnu tilefni. Tilefnið er, að sjálf-
stæðismenn völdu aftur þann formann
sem hefur nú notað nokkur ár í að
reyna að sanna sakleysi sitt. En þrátt
fyrir að hafa lokið námi í lagaklækjum
hefur honum ekki enn tekist að deyfa
þann orðróm sem er á kreiki um aðild
hans að ýmiss konar braski og svindli.
Núna er það hauspoki kristinnar trú-
ar sem á að hylja glæpaslóð flokksins.
Það er einsog fólk haldi að kristnir
ofsatrúarmenn hafi betri aðstöðu í
heimi hér en aðrir ofstækismenn.
Núna var hallelújasamkoman slík að
ekkert var sungið nema Davíðssálmar.
Auðvitað er það íhaldinu til mikils
sóma, að setja mann einsog Bjarna
sem andlit flokksins. Það þykir nefni-
lega sæmandi þegar glæpafélög eru
grímulaus. Og auðvitað gerði fréttarit-
ari Sjálfstæðisflokksins þessu öllu hin
glæsilegustu skil í fréttatíma á RÚV. Að
sjálfsögðu var þetta fyrsta frétt og dýrk-
un dillibossanna var slík að ilm helgi-
slepjunnar lagði af skjánum. Núna skal
hið kristna lögregluvald sýna umheim-
inum að á Íslandi býr siðuð þjóð sem
grímulaus sýnir sitt rétta andlit.
Hér kem ég að kjarna málsins:
Kannski er hamingja minnar yndislegu
þjóðar fólgin í heimskunni. Kannski er
bara best að trúa á olíugróða, álver og
fjármálasukk. Kannski eigum við öll
að stefna að því að fjárfesta (með pen-
ingum vina okkar) í háhýsum í Mið-
Austur löndum. Væntanlega munum
við öll fá uppreist æru okkar, vegna
þess að allir hinir eru svo heimskir að
þeir halda að hægt sé að kaupa ham-
ingju. Væntanlega getum við öll lifað
einsog enginn sé morgundagurinn. Við
getum skuldsett þá sem erfa landið.
Fólk sem eltist af undirlægjuhætti við
yfirlýsingar stjórnmálamanna og reynir
að skapa goðsögn úr orðspori manna
sem hafa meira að fela en sýna, er það
fólk sem sér um að flytja þær fréttir
sem bolurinn elskar. Og staðreyndin
er sú, að ef við viljum samfélag óttans,
þá skulum við kjósa Sjálfstæðisflokk og
Framsóknarflokk í komandi kosning-
um. Ef við viljum höndla hamingjuna
á forsendum heimskunnar, þá er þetta
lang-, lang-, lang-, langbesta leiðin.
Svo er það nú svo merkilegt með
blessaða hamingjuna, að hún getur
þess vegna verið falin í hrossakjöti;
hún getur leynst í svínastíu íhaldsins
og fjósi framagosanna. Hamingja okk-
ar ætti að leynast í hrossakjötinu sem
laumað er í kjötrétti vinaþjóðanna. Við
sem neytum þessa hnossgætis vitum
að hrossakjöt er herramannsmatur og
öllu hollara en flest annað kjötmeti.
Fólk kvartar þegar laumað er í það
hollustu. Og þessi sama hamingja er
að festa sig í sessi í sálartetrum okkar
Íslendinga; við erum núna viss um að
þeir sem stálu öllu og laumuðu að okk-
ur úldnum hugmyndum um góðæri og
grillveislur á hverju kvöldi, reynist nú
þeir einu sem geta snúið vörn í sókn.
Nú er okkar farið fé,
fáránleg er staðan,
en látum bara B og D
bæta allan skaðann.
Þ
jóð sem vaknar upp við af-
leiðingar spillingar, leyndar-
hyggju og stjórnsýsluleti, líkt og
við Íslendingar gerðum haustið
2008 – þjóð sem vaknar upp við
það að löggjöf landsins og stjórnarskrá
eru ekki þess megnug að veita spillingar-
og græðgiöflum viðnám – sú þjóð hlýtur
að kalla eftir nýjum samfélagssáttmála.
Það hafa aðrar þjóðir gert í svipuðum
sporum, þær hafa sett sér nýjar stjórnar-
skrár.
Og fólkið krafðist nýrrar stjórnarskrár.
Í sama streng tók rannsóknarnefnd Al-
þingis þegar hún lagði til endurritun
stjórnarskrárinnar til þess að „skýra bet-
ur meginskyldur, ábyrgð og hlutverk
valdhafa“. Meirihluti Alþingis hlustaði,
og hefur síðan leitast við að svara kall-
inu.
Öfl að verki
Sú viðleitni hefur þó ekki gengið
snurðulaust, eins og dæmin sanna. Upp
risu öfl í samfélagi okkar sem vilja ekki
nýjan samfélagssáttmála, heldur standa
vörð um óbreytt ástand. Þau öfl hafa
beitt áhrifum sínum á þjóðþinginu, í
stjórnsýslunni – jafnvel inni í Hæsta-
rétti landsins sem brá fæti fyrir málið
á fyrri stigum. Fulltrúar þessara sömu
afla sáu ekkert athugavert við það að
tveir menn tækju einhliða ákvörðun,
án samráðs við Alþingi, hvað þá sam-
félagið allt, um að gera Ísland óbeinan
aðila að Íraksstríðinu. Þetta eru öflin
sem vilja að fámenn stétt manna höndli
með þjóðarauðlindir og skili helst engu
til samfélagsins. Öflin sem amast við
því að almenningur sé upplýstur um
mikilvæg mál, aðsteðjandi umhverfis-
vá eða mengunarhættu. Öflin sem
vilja ganga um náttúru Íslands af sama
skeytingarleysi og gengið var um fjár-
hirslur bankastofnana, lífeyrissjóða og
ríkissjóðs í aðdraganda hrunsins, þ.e.
sem ótæmandi kistu sem óþarfi sé að
fylla á ný. Öflin sem gripið hafa huliðs-
hendi um leynda valdaþræði og vilja
halda þeim, vilja stjórna í krafti leyndar
og ógagnsæis.
Virðum þjóðarviljann
Þann 20. október síðastliðinn fór fram
þjóðaratkvæðagreiðsla um megininntak
stjórnarskrárfrumvarpsins. Þá tóku kjós-
endur afstöðu til niðurstöðu 950 manna
þjóðfundar sem lagði grunngildin að
því plaggi sem stjórnlagaráð lagði fyrir
Alþingi og þingið hefur síðan unnið að
með aðkomu færustu sérfræðinga og í
víðtæku samráði. Ekkert mál í þinginu
hefur fengið vandaðri eða víðtækari
efnis meðferð en stjórnarskrármálið,
nema ef vera skyldi fiskveiðifrumvarpið.
Þjóðin hefur nú þegar fengið að segja af
eða á varðandi þau álitamál sem uppi
voru eftir vinnu stjórnlagaráðs: Hvort
stjórnarskráin skuli innihalda ákvæði
um þjóðkirkju, auðlindir í þjóðareigu,
varða stöðu náttúrunnar, upplýsinga-
skyldu stjórnvalda til almennings og
jöfnun atkvæðavægis.
Lýðræðislegt þroskaskref
Fólkið hefur sagt vilja sinn til fram-
vindu málsins og Alþingi hefur unnið
eftir þeirri ráðgjöf þrátt fyrir andróð-
ur íhaldsafla innan sinna veggja. Öll
sú vinna ber vott um ríka virðingu fyr-
ir gildandi stjórnarskrá því öll hennar
helgustu gildi er að finna í nýju til-
lögunum. Viðbæturnar lúta að við-
fangsefnum sem knúið hafa dyra eftir
1944, eftir því sem samfélag okkar hefur
þróast, og eftir því sem það hefur steytt
á skerjum í tímans rás. Ný stjórnarskrá
er áfangi á leið okkar til þroskaðra lýð-
ræðis og betri stjórnarhátta. Okkur ber
sem þjóð að stíga þetta þroskaskref.
Sjálfstæðismenn hafa nú þegar
lýst því yfir að þeir muni aldrei sam-
þykkja nýja stjórnarskrá á grundvelli
þess frumvarps eða þeirrar vinnu
sem fyrir liggur. Framsóknarmenn
slá í og úr. Þess vegna er brýnt – tak-
ist ekki að koma málinu öllu í gegn-
um þingið fyrir þinglok – að Alþingi
ákveði með formlegum hætti hvert
framhald stjórnarskrármálsins verð-
ur. Þinginu ber skylda til þess að virða
þann þjóðarvilja sem fram er kominn
og tryggja að Íslendingar fái þá nýju
stjórnarskrá sem þeim var heitið.
Annað væri óásættanlegt.
Sagt til vegar Þessir ferðalangar drógu fram regnhlífar og létu ekkert aftra sér frá því að hlýða á fyrirlestra leiðsögumanns í miðborginni.
Mynd Sigtryggur ariMyndin
Umræða 23Helgarblað 1.-3. mars 2013
Kjallari
Ólína
Þorvarðardóttir
Skáldið skrifar
Kristján Hreinsson
„Kannski er ham-
ingja minnar yndis-
legu þjóðar fólgin í heimsk-
unni. Kannski er bara best
að trúa á olíugróða, álver
og fjármálasukk.
„Upp risu öfl í sam-
félagi okkar sem
vilja ekki nýjan samfélags-
sáttmála.