Dagblaðið Vísir - DV - 06.07.2011, Blaðsíða 20

20 | Umræða 6. júlí 2011 Miðvikudagur
„Sem betur fer
var þetta bara
hreint vatn og
því fylgdu
engar rottur.“
n Friðrik Weisshappel, veitingamaður á
The Laundromat Café í Kaupmannahöfn,
um flóðin sem fylgdu gríðarlegri rigningu
þar í borg. – Fréttablaðið
„Bjarni, þetta
verður eins og þig
dreymdi.“
n Guðjón Þórðarson,
þjálfari BÍ/Bolungarvíkur, dró KR
upp úr hattinum í undanúrslitum
Valitors-bikarsins en fyrirliði KR er sonur
hans, Bjarni. – Vísir
„Fæ alltaf
sveitta efri vör
við að skoða
Dolce & Gabb-
ana varninginn í
glugganum.“
n Tobba Marínós um að hún forðist
útsölur í Sævar Karli eins og heitan
eldinn. – DV.is
„Ég var að minnsta kosti
ekkert að draga djúpt
andann.“
n Farþegi í vél Iceland Express um það
þegar klósettvatn tók að streyma út á
gang vélarinnar í flugtaki. – DV
„Ég bara sló!“
n Ólöf Helga Brekkan,
82 ára gamall golfari,
um það hvernig hún fór
holu í höggi á golfvell-
inum á Seltjarnarnesi. –
DV
Yfirgangur öfgamanna
H
luti andstæðinga Evrópu-
sambandsins vill beita of-
beldi og taka frá þjóðinni
þann rétt að taka afstöðu til
aðildar að Evrópusambandinu. Þessi
hópur er undir forystu Ásmundar
Einars Daðasonar þingmanns og
öfgaarms Sjálfstæðisflokksins. Sum-
part er þetta sama fólkið og talaði
hátt um þann rétt kjósenda að taka
afstöðu til samnings um greiðslu á
Icesave-skuldum Landsbankans. Þá
var þjóðaratkvæðagreiðsla lýðræðis-
leg leið að niðurstöðu.
En nú horfa málin þannig við að
íslenskri þjóð er ekki treystandi til
þess að taka afstöðu til aðildar að
ríkjasambandinu. Ásmundur og fé-
lagar vilja að hætt verði við aðildar-
ferlið og umræðum slitið áður en til
þess kemur að sýnilegt verði hvaða
samningar bjóðast Íslendingum.
Öfgaliðið vill sem sagt ekki lengur
að hástig lýðræðisins fái að ráða því
hvort Ísland verður innan eða utan
ESB. Það vill kúga þjóðina.
Fæstir Íslendingar hafa gert upp
hug sinn hvað varðar aðildina. Fyr-
ir því er sú eðlilega ástæða að eng-
inn veit hvernig aðgöngumiðinn lít-
ur út. Það er ekkert uppi á borðinu
um það með hvaða hætti kjör Íslend-
inga breytast ef til inngöngu kemur.
Það er því þjóðernisremba að hafna
því fyrirfram að Ísland gangi í ESB
rétt eins og það er heimska að vilja
skilyrðislítið ganga inn í ríkjasam-
bandið. Og það er hreinn yfirgangur
örfárra öfgamanna að vilja taka frá
þjóðinni þann lýðræðislega rétt að
kjósa beint um málið. Menn verða
að vera sjálfum sér samkvæmir þeg-
ar kemur að afstöðunni til þjóðar-
atkvæðagreiðslu. Pólitískir afglapar
vilja handvelja ofan í þjóðina þau
mál sem hún má ráða.
Íslendingar gera best í því að leyfa
samninganefnd sinni að ljúka ferl-
inu óáreittri. Síðan er nauðsynlegt
að ítarleg umræða fari fram um þann
samning sem verður í boði. Eftir að
þjóðaratkvæðagreiðslan hefur farið
fram verður þjóðin að sameinast um
hina lýðræðislegu niðurstöðu. Þar
skiptir engu hvort já eða nei verður
ofan á. Úrskurðurinn verður að leiða
til þess að Íslendingar sameinist um
þá niðurstöðu sem næst. Þjóðin ræð-
ur og vilji meirihlutans er heilagur.
Leiðari
Er fútt í finnsku
leiðinni?
„Hugvit að fordæmi Finna pakkað
inn í íslenska samningareynslu, og
kannski með ívafi af vestfirskri sjó-
mannsþrjósku, er prýðisleið til að
töfra fram góða niðurstöðu gagnvart
ESB,“ segir Össur Skarphéðins-
son utanríkisráðherra. Össur
hefur mælt fyrir „finnsku leiðinni“ í
samningum við Evrópusamband-
ið. Í henni felst að semja um
sérlausnir fyrir Íslendinga í
sjávarútvegs- og land-
búnaðarmálum með því að
benda á sérstakar aðstæður
í þeim málum hér á landi,
í stað þess að fá sérstakar
undanþágur. Finnar sömdu
sérstaklega um landbúnaðar-
mál sín við ESB.
Spurningin
Bókstaflega
Reynir Traustason ritstjóri skrifar„Pólitískir afglapar
vilja handvelja.
Hrúturinn frá Mjóafirði
n Þingmaðurinn Tryggvi Þór Herberts-
son nýtur umtalsverðra vinsælda á
Austfjörðum. Það kann að skýrast
af því að þar
liggja rætur hans
en foreldrar
Tryggva bjuggu á
afskekktum bæ í
Mjóafirði, gegnt
Brekkuþorpi.
Þaðan fluttu þau
til Neskaupstaðar
þer sem þing-
maðurinn ólst upp. Þótti Tryggvi þá,
líkt og nú, vera fylginn sér, kraftmikill
og harður í horn að taka. Aðdáendur
hans kölluðu hann því „Hrútinn“.
Koss dauðans
n Uppnám varð á Útvarpi Sögu
skömmu eftir að sá geðþekki frétta-
stjóri Haukur Holm fór í langþráð sum-
arfrí. Arnþrúður Karlsdóttir útvarps-
stjóri kvaddi sinn mann með kossi,
að hans sögn, og þakkað honum fyrir
óeigingjarnt starf sem fréttastjóri.
Skömmu síðar fékk Haukur upp-
sagnarbréf. Allt fór svo í háaloft þegar
hann fordæmdi fréttaflutning stöðvar-
innar og nafnbirtingu á meintum
barnaníðingi. Kveðjustundin reyndist
innihalda koss dauðans og nú ríkir
kuldi milli hinna fornu vina.
Andóf ráðherrans
n Hermt er að Árni Páll Árnason leiði
nú skipulagt andóf gegn formanni
sínum, Jóhönnu Sigurðardóttur for-
sætisráðherra. Þegar ráðherrann lýsti
frati á kvótafrumvarp Jóns Bjarnasonar
og Jóhönnu var
stríðshanskanum
kastað. Talið
er að Árni Páll
sé með andófi
sínu að gæla við
hugmyndina um
að fara í for-
mannsframboð
í haust. Innan
Samfylkingar er um það rætt að Árni
vonist til að Jóhanna hverfi sjálfviljug
af formannsstóli í haust og hann eigi
þannig möguleika. Helsti hugmynda-
fræðingur Árna er sagður vera Kristrún
Heimisdóttir, aðstoðarmaður hans
og einkavinur Ingibjargar Sólrúnar
Gísladóttur, fyrrverandi formanns.
Olís og ljónið
n Helstu eigendur og stjórnendur
Olís, Gísli Baldur Garðarsson og Einar
Benediktsson, hafa auðgast mjög á
liðnum árum. Líkt og DV greindi frá
á föstudaginn sýna ársreikningar
olíufélagsins að
þeir hafa tekið
mörg hundruð
milljónir króna út
úr félaginu í formi
arðs og launa
á liðnum árum
þrátt fyrir erfiða
skuldastöðu. Gísli
og Einar hafa líka
notið þessarar velgengni sinnar til
fullnustu og lifað hátt, meðal annars
hafa þeir keypt sér búgarð í sveitum
Suður-Afríku, þaðan sem þeir fara á
villidýraveiðar. Sagan segir að meðal
þeirra dýra sem þeir hafi fellt þar í
landi sé ljón sem þeir greiddu tugi
milljóna króna fyrir að fá að skjóta.
Sandkorn
TRYggVagÖTu 11, 101 REYKjaVÍK
Útgáfufélag: DV ehf.
Stjórnarformaður:
Lilja Skaftadóttir
Ritstjórar:
jón Trausti Reynisson, jontrausti@dv.is
og Reynir Traustason, rt@dv.is
Fréttastjóri:
Ingi Freyr Vilhjálmsson, ingi@dv.is
Umsjón helgarblaðs:
Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir, ingibjorg@dv.is
Umsjón innblaðs:
Ásgeir jónsson, asgeir@dv.is
DV á netinu: dv.is
Aðalnúmer: 512 7000, Ritstjórn: 512 7010,
Áskriftarsími: 512 7080, Auglýsingar: 512 7050.
Smáauglýsingar: 512 7004.
Umbrot: DV. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins
á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
Íslenska þjóðin er eins og veðrið. Enginn veit hvað verður á morg-un. Stærstur hluti íslenskrar þjóð-
ar varð fyrir hnjaski í bankahruninu
haustið 2008. Sumir misstu meira að
segja allt og eru þrælar skulda sem
ekki eru með eignir að baki. Fyrst
eftir hrun voru flestir sammála því
að um væri að kenna hópi útrásar-
víkinga og stjórnmálamönnum sem
sömdu leikreglurnar sem leiddu til
hrunsins. En nú er komið á daginn
að mati meirihluta þjóðarinnar að
þetta er allt saman ein stór lygi.
Í fyrsta lagi gerði Geir Haarde, fyrr-verandi forsætisráðherra, ekk-ert það sem verðskuldar skoðun.
Þvert á móti er það mannvonska
í bland við pólitíska heimsku að
draga hann fyrir landsdóm með það
fyrir augum að skera úr um sekt eða
sakleysi. Yfirgnæfandi meirihluti Ís-
lendinga lætur uppi þessa skoðun í
könnun. Og sjálfur hefur Geir marg-
faldast í vörn sinni. „Maybe I should
have have“ hefur vikið fyrir „Yes, I
did“. Nú upplýsir nú Geir að hann og
nánustu meðreiðarmenn hafi ekki
rústað þjóðarhag
heldur þvert á
móti bjargað
honum
með
sjótum
og fum-
lausum
viðbrögðum haustið 2008.
Seðlabankastjórinn Davíð Odds-son sem stýrði banka sínum styrkri hönd í gjaldþrot er á
sama hátt og Geir blásaklaus. Hann
er reyndar hetja sem náði að lág-
marka tjón vegna „óreiðumanna“.
Davíð hafði að vísu orðið fyrir því
óhappi að færa óreiðumönnunum
ríkisbanka á silfurfati en það skoðast
sem minniháttar yfirsjón. Aðalat-
riðið er að í hruni Seðlabankans er
fólgin þjóðargæfa. Málið er aðeins
of flókið til að útskýra það í einum
pistli. Aðalatriðið er að Davíð er sak-
laus og stór hluti sjálfstæðismanna
er tilbúinn að kjósa hann aftur til
æðsta embættis flokksins og helst
þjóðarinnar. Hann er saklaus eins
og nýfallin mjöll á jóladag.
Og þannig má telja upp stjórn-málamennina einn af öðrum. Sakleysinginn Ingibjörg Sól-
rún Gísladóttir flaug um heiminn á
einkaþotu til að leiðrétta þann út-
breidda og leiða misskilning að allt
væri að fara í kaldakol á Íslandi.
Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir,
varaformaður Sjálfstæðisflokksins,
skoraði á erlenda hagfræðinga, sem
töldu Ísland vera í háska, að leita sér
endurmenntunar. Allt þetta fólk sá
fyrir að hrunið var blekking ein.
Nú er einmitt komið á dag-inn að allt var þetta ímyndun. Það varð aldrei neitt hrun.
Geir, Davíð, Ingibjörg og Þorgerður
höfðu alltaf rétt fyrir sér. Þau björg-
uðu þjóðarhag með visku sinni og
áræði. Og þeir borgarar sem telja sig
vera í fjárhagslegri nauð eru þjakaðir
af ímyndun. Það er allt í himnalagi
eins og allir þeir vita sem vorkenna
bjargvættinum Geir. Gjaldþrota
borgarar ættu að prófa að klípa
sig í handlegginn og athuga
hvort þeir vakna ekki af
íslensku martröðinni.
Svarthöfði
Hetjur Íslands