Dagblaðið Vísir - DV - 29.11.2013, Blaðsíða 37

Dagblaðið Vísir - DV - 29.11.2013, Blaðsíða 37
„Hverrar mínútu virði“ Football Manager 2014 Tölvuleikur „Leiksýning sem flýgur hátt“ Hús Bernhörðu Alba Leikstjóri: Kristín Jóhannesdóttir „Minna af öllu hefði þýtt meira“ Refurinn Leikstjóri: Vignir Rafn Valþórsson Menning 37Helgarblað 29. nóvember–1. desember 2013 Moskva í Reykjavík Í kalda stríðinu hlýtur rússneskum menntamönnum stundum að hafa fundist sem þeir væru að horfa í einhvers konar afbak­ aðan spegil þegar þeir skoðuðu menningarlíf Bandaríkjanna. Einn helsti rithöfundur þar, Vladimir Nabokov, var fæddur í Rússlandi en hafði flúið þaðan í byltingunni. Helsta söngvaskáldið, Bob Dylan, var af rússneskum gyðingaættum og einn fremsti málarinn, Mark Rothko, var fæddur í rússneska keisaradæminu. Og kvikmynda­ hetjurnar Marlon Brando, James Dean og Marilyn Monroe léku hlut­ verk sín að rússneskum sið. Rússar eru fyrirferðarmiklir hér á landi í vetur. Að vanda má sjá rúss­ neskar kvikmyndir í MÍR á sunnu­ dögum á Hverfisgötu 105 og að auki voru nýlega rússneskir dagar í Bíó Paradís og rússnesk kvikmyndahá­ tíð stendur yfir í allan vetur í Bæjar­ bíó í Hafnarfirði. Fyrir þá sem vilja dýpka sig enn meir má hins vegar óhikað mæla með hinni nýútkomnu bók Leikhús nútímans: Hugmyndir og hugsjónir, eftir Trausta Ólafsson. Þýskaland gegn Rússlandi Bókin rekur meginatriði leikhús­ sögu Vesturlanda frá því um miðja 19. öld, en þegar fer að nálgast alda­ mótin 1900 verða Rússar æði fyr­ irferðamiklir. Í raun má segja að fyrstu 100 árin hér færist sjónar­ hóllinn á víxl á milli Þýskalands og Rússlands, en bæði ríkin voru á þessum tíma að sækja í sig veðrið á kostnað hinna gömlu heimsvelda Bretlands og Frakklands. Bók Trausta fjallar um leikhús fremur en leikskáld, en eigi að síð­ ur fær Tsjekhov sinn eigin kafla, svo mikil tímamót þóttu leikrit hans vera. Á laugardaginn sýnir Bæjarbíó einmitt mynd byggða á verki hans. Það var þó ekki aðeins í leikritun sem Rússar voru á þessum tíma­ punkti uppteknir við að finna upp 20. öldina, því leikstjóri Tsjekhovs, Stanislavskí, var að þróa kerfi sitt sem svo mjög átti eftir að móta leik­ listina. Felst hún í sem stystu máli sagt í að leikarinn kafi ofan í sálarlíf persónu sinnar og setji sig að öllu leyti inn í hugarfar hennar í stað þess að leika aðeins þau atriði sem birtast á sviðinu. Stalín herðir tökin Vinur og keppinautur Stanislavskí, Mejerhold, var á öndverðum meiði. Á meðan Stanslavskí vildi að leik­ urinn yrði sem næst raunveruleik­ anum vildi Mejerhold þvert á móti að leikhúsið væri sem leikhúsleg­ ast. Áhorfandinn átti ekki að gleyma því hvar hann væri staddur, og er það í ætt við hugmyndir Þjóðverjans Brecht sem kom fram nokkru síðar. Bæði Stanislavskí og Mejerhold var hampað af kommúnistum á þeirri listrænu gullöld sem átti sér stað í Rússlandi fyrsta áratuginn eftir byltingu, á sama tíma og Eisen­ stein var að leggja sitt af mörkum til kvikmyndalistarinnar. Hugmyndir Stanislavskí höfðu mikil áhrif á þá stefnu sem brátt var allsráðandi í Ráðstjórnarríkjunum, sósíalískt raunsæi. En eftir því sem Stalín fór að herða tökin á 4. áratugnum áttu lista­ menn æ erfiðara uppdráttar. Mejer­ hold var tekinn af lífi árið 1940 vegna upploginna saka um að hafa njósnað fyrir Þjóðverja, en Stanislavskí tókst að verða ellidauður tveim árum fyrr. Rússneska vorið í listum varð brátt að rússneskum vetri. Rússneskur Bandaríkjaforseti Svo undarlega vildi þó til að einn læri­ sveina Stanislavskí, leikarinn Mikhaíl Tsjekhov (og bróðursonur leikrita­ skáldsins) tókst með naumindum að flýja Sovétríkin árið 1928 og kom sér á endanum fyrir í Bandaríkjunum, þar sem hann lék meðal annars í mynd­ um Hitchcock. Fyrst og fremst varð hann þó leiklistar kennari og meðal nemenda hans var Marilyn Monroe. Skóli hans, ásamt útgáfu bókarinn­ ar Líf í listum eftir Stanislavskí, sem hafði fyrst verið gefin út á ensku árið 1924 í tengslum við Bandaríkjaheim­ sókn hans þá, áttu mikinn þátt í að vinna hugmyndum rússneska leik­ stjórans fylgi vestra. Þegar svo Ber­ tolt Brecht flutti til Bandaríkjanna árið 1941 kvartaði hann undan því að allir þar léku eins og Rússar. Kerfi Stanislavskí var undir­ staða „Method“ aðferðarinnar, sem Lee Strassberg kenndi þegar hann stofnaði hið fræga Actor‘s Studio í New York árið 1947. Þar lærðu þeir James Dean, Marlon Brando og Montgomery Clift sitt fag og áttu eftir að gerbreyta kvikmyndaleik um miðbik aldarinnar. Margir af helstu leikurum Hollywood síðan, svo sem Robert DeNiro og Dustin Hoffman, hafa kennt sig við kerf­ ið. Einn helsti iðkandi þess í dag er Daniel Day­Lewis, en sagt er að allan þann tíma sem á tökum myndarinnar Lincoln stóð hafi hann aldrei brugðið gervi, hvorki fyrir framan myndavélarnar né aftan. Svo undarlega vill því til að þegar þessi bresk­írski leikari leikur Bandaríkjaforseta gerir hann það með rússneskum aðferðum. Rússar sigra heiminn Samkeppni Rússa og Þjóðverja á öðr­ um vettvangi endaði með tveimur heimsstyrjöldum sem lögðu Þýska­ land í rúst og lokuðu Rússa af frá umheiminum áratugum saman. Ekki síður voru það þó ofsóknir yf­ irvalda sem unnu tjón á menningar­ lífi þjóðanna. Valdataka nasista gerði út af við hinn blómlega kvikmynda­ iðnað og leikhúslíf Weimar tímans og hrakti marga af helstu listamönnun­ um, svo sem Fritz Lang og Marlene Dietrich, til Bandaríkjanna. Svipað var uppi á teningunum í Sovétríkjun­ um í valdatíð Stalíns. Þýskur kvikmyndaiðnaður hefur aldrei fyllilega aftur náð fyrra flugi, en leikhúslíf þar í landi er í mikl­ um blóma og er Brecht enn í há­ vegum hafður sem og aðferð hans að nota leiksviðið sem pólitískan vettvang þar sem áhorfendur eiga ekki að hrífast af leikhúsinu held­ ur taka afstöðu til þess. Það er þó kerfi Rússans Stanislavskí sem sigr­ aði allan heiminn með viðkomu í Hollywood. n n Teygðu sig til Hollywood og til Reykjavíkur Valur Gunnarsson blaðamaður skrifar Beittu rússneskum aðferðum Fyrst og fremst varð Stanislavskí þó leiklistarkennari og meðal nemenda hans var Marilyn Monroe og Marlon Brando. Þungir textar en mild melódía „Sérstaklega lagið Songs for Sharon með Joni Mitchell þar sem hún lýsir vonbrigðum og leiðindum og pirringi.“ Bloggaði um ferðalagið Til að fjármagna útgáfu plötunnar brá Adda á það ráð að ferðast á putt­ anum hringinn í kringum landið og halda tónleika í ýmsum bæjar­ félögum. Fólk lagði Öddu svo lið við útgáfuna með því að styrkja hana í gegnum vefsíðuna Karolinafund. „Þetta ferðalag var mín leið til að auglýsa þessa söfnun. Bæði sagði ég frá plötunni og söfnuninni á tón­ leikum og þeim sem gáfu mér far en svo tók ég líka mikið af myndum og bloggaði um ferðina.“ Á leið sinni um landið heimsótti Adda fjölmörg bæjarfélög og hélt stofutónleika heima hjá vinum og vandamönnum þar sem hún spilaði lög af nýju plötunni. „Það var búið að plana tónleik­ ana áður, en ég var ekki með ná­ kvæmar dagsetningar því ég gat aldrei vitað hvað ég yrði lengi á leiðinni.“ Aðspurð segir Adda það hafa verið mikið ævintýri að ferðast á puttanum. „Það var alveg æðislegt. Ég var rosalega heppin og ef ég þurfti að bíða lengi eftir fari þá var ég eig­ inlega bara fegin að fá að vera úti í náttúrunni. Það var algengt á Vest­ fjörðum og Norðausturlandi því þar er lítið um umferð.“ Skar lax á götunni Ferðalagið hófst í lok ágúst og stóð yfir í þrjár vikur en fyrstu tónleikarn­ ir voru í Flatey. „Ég ferðaðist hringinn í kringum landið en fór líka Vestfirðina. Ég fór með gítarinn innpakkaðan í plast, því það var svo mikil rigning allan tímann, og svo var ég með 70 lítra göngubakpoka með mér. Þetta var mjög fyndin sjón, fólk skildi ekki al­ veg hvað ég var að pæla. Sérstaklega ef ég var búin að sitja á einhverri heiði í kannski tvo tíma með draslið mitt þegar fólk kom að,“ segir hún og bætir við að á ferðalaginu hafi hún lent í ýmsum ævintýrum. „Einu sinni var ég á Dynjandis­ heiði fyrir vestan og var að skera lax á götunni þar sem ég gat ekki farið frá veginum af því að ég vildi fá far. Svo komu austurrískir ferðamenn á jeppa sem ráku upp stór augu og spurðu hvað ég væri eigin lega að gera. Ég var akkúrat í miðjum skurði þegar þau komu og missti laxinn að­ eins niður á malarveginn. Þetta er rosalega hrein, falleg, rauð möl svo það truflaði mig ekki neitt, ég var náttúrulega orðin samvaxin vegin­ um eftir þetta ferðalag, svo ég bauð þeim lax. Þau störðu bara á mig og sögðu kurteislega „Nei, takk.“ Þeim fannst ég nett skrýtin en þau voru nú samt til í að gefa mér far,“ segir Adda og hlær. Spennt fyrir næstu plötu „Ég er strax byrjuð að rifja upp öll lögin sem komust ekki á plötuna og er aðeins byrjuð að spila þau, svo mig langar bara að byrja að semja. Flest lögin eru frá árinu 2009 og þegar maður er búinn að vera með eitthvert verkefni svona lengi þá er mjög gott að losna við það því þá myndast pláss fyrir nýja sköpun,“ segir Adda aðspurð hvað nú taki við. „Næst á dagskrá er að skipu­ leggja útgáfutónleikana og auglýsa plötuna. Þeir verða á KEX Hostel þann 14. desember og auk þess verð ég með tvo aðra tónleika í desem­ ber. Svo er það bara að hefja vinnu við næstu plötu og ég get eiginlega ekki beðið.“ n n Hefur vinnu við næstu plötu Puttaferðalangur Adda ferðaðist á putt- anum í þrjár vikur og hélt tónleika um allt land. Mynd SigtRygguR ARi

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.