Vestfirska fréttablaðið - 06.12.1978, Blaðsíða 2

2
Útgefandi og ábyrgðarmaður:
Árni Sigurðsson
Blaðamaður: Kristján Jóhannsson.
Prentun: Prentstofan ísrún hf., Ísafirði
Rækjuveiöar hafa um árabil veriö ein
af meginstoðum atvinnulífs í byggðum
hér viö ísafjarðardjúp. Á undanförnum
árum hafa 40 - 50 bátar stundað þessar
veiðar yfir vetrartímann og hefur vinnsla
rækjunnar veitt mörgum atvinnu og sér-
staklega kvenfólki. Nú á þessu hausti
ber svo vió að rækjuveiðar í ísafjarð-
ardjúpi eru ekki leyfðar og hefur það þau
áhrif að 90 rækjusjómenn verða að leita
sér vinnu annars staðar, ellegar að vera
atvinnulausir. Þetta hefur einnig þau
áhrif að þær fjöldamörgu húsmæður,
sem hafa drýgt tekjur heimilisins með því
að vinna í rækju yfir vetrarmánuðina, fá
nú ekki vinnu við það.
Eins og flestum mun kunnugt hafa
rækjuveiðarnar ekki verið leyfðar vegna
mikillar seiðagengdar í Djúpinu. Talið er
nauðsynlegt, og efar enginn að það sé
Þegar
haustvertíð
bregst
rétt, að vernda bolfiskseiði. Það hefur
aldrei talist góð pólitík að éta útsæðið.
Þau bolfiskseiði, sem nú eru í Djúpinu
verða væntanlega eftir nokkur ár uppi-
staðan í helstu nytjastofnun okkar.
Rækjusjómenn eru sammála því að nauð-
synlegt sé að vernda þetta fiskungviði, en
þeir telja aftur á móti að það sé ekki
þeirra hlutverk að bera allan þann til-
kostnað sem af því leiðir. Þeir telja rétt-
mætt að rækjusjómönnum sé bætt það
tap, sem þeir verða fyrir vegna ráðstaf-
ana, sem gerðar eru með hliðsjón af hag
heildarinnar, en bitna þungt á fámennri
stétt.
Hvað sem öllu þessu líður, er augljóst
að byggðarlögin við Djúp hafa orðið fyrir
verulegum búsifjum á þessu hausti. Leyf-
ilegt aflamagn af rækju úr Djúpinu hefur
á undanförnum árum verið um 500 tonn.
Á núgildandi verðlagi er þá um aflaverð-
mæti upp á hálfan milljarð að ræða og
útflutningsverðmæti eitthvað á annan
milljarð króna. Fámenn byggðarlög
við Djúp munar um minni upphæðir en
þetta.
Kr. Jóh.
,,Sá sem stelur fæti”
Litli Leikklúbburinn á ísa-
firði frumsýndi sl. sunnu-
dagskvöld gamanleikinn „Sá
sem stelur fæti verður hepp-
inn í ástum“, eftir ítalska leik-
skáldið Darío Fo. Þetta er
einn af hinum margnotuðu
miskilningsgamanleikjum,
þar sem fitjað er upp með
kátlegum atvikum og prjónað
úr með endalausum misskiln-
ingi, sem sprettur af hálf-
sannleik og lygum, þegar per-
sónur leiksins eru að reyna
að snúa sig út úr hinum ýmsu
vandræðum, sem hljótast af
tiltækjum þeirra.
„Ertu orðin að tré aftur"
skilning að ræða í upphafi,
sem síðan entist til vandr-
æða allan leikinn og leyst-
ist í endirinn.
Atburðarásin í ,,Sá sem
stelur fæti“ er allhröð, og
líflegt er á sviðinu allan
leikinn út í gegn. Það
krefst hæfni leikaranna og
góðrar kunáttu þeirra i
hlutverkum sínum. Litli
Leikklúbburinn hefur nú
orðið á að skipa nokkrum
hópi fólks, sem telja má að
sé all sviðsvant. Nú sem
endranær voru vanir leik-
arar í sumum hlutverkum
leiksins, en minna vanir í
öðrum og enn öðrum ný-
liðar.
Ef litið er yfir leiksýning-
una í heild, þá má segja,
að vel hafi tekist, þótt
nokkuð skorti á að leikend-
um tækist að halda uppi
þeim hraða, sem þarf, til
þess að leikurinn njóti sín
fyllilega. Hinn mikli orða-
flaumur suður ítalskra per-
sóna er áreiðanlega vand-
meðfarinn á íslenska tungu
og það að túlka fullkom-
lega tilfinngahita þess
fólks, sem býr suður í
Napólí, það er áreiðanlega
ekki á færi nema allra
bestu leikara á voru landi.
Þau Guðni Ásmundsson
og Ásthildur Þórðardóttir
fóru með hlutverk hjón-
anna Mangelli. Þau eru
sviðsvönust af því fólki,
sem þarna kom fram og
var það að vonum, að
framsögn þeirra og sviðs-
framkoma bar nokkuð af.
Jökull Veigar Kjartansson
lék Appollo Riberti leigu-
bílstjóra, eitt lykilhlutverk-
ið í leikritinu. Jökli tókst
mjög vel upp á stundum,
en nokkuð skorti á að
framsögn hans og texta-
meðferð væri nógu skýr og
sannfærandi.
Aðrir leikendur voru
þau Hallfreð Engilberts-
son, Halla Sigurðardóttir,
Hulda Leifsdóttir, Vern-
harður Guðnason og
Sveinbjörn Björnsson.
Leikstjóri var Guðrún Al-
freðsdóttir. Þessi frumsýn-
ing á ,,Sá sem stelur fæti
verður heppinn í ástum“
var mjög vel sótt og í leiks-
lok var leikendunt og leik-
stjóra innilega fagnað af
áhorfendum. Á.S.
Frumsýning sl. sunnudagskvöld
Þessi ítalski leikur er
þróaðri heldur en hinir
gömlu góðu danskættuðu
gamanleikir, sem tröllriðið
hafa leikhúsunum undan-
farna áratugi, þannig, að í
honum er allan tímann
verið að koma upp nýjum
misskilningi og leysa þann
gamla jafnhraðan, en i
gömlu sjónleikjunum var
venjulega um einn mis-