Jökull - 01.12.1980, Qupperneq 81

an brekkunni vissi gróf sig niður og olli því að
mestu hið þunga æki. Við brugðum því á það
ráð að beita Jökli II fyrir með stýritaug og eftir
það gekk ferðin vel alla leið að skálanum á
Grímsfjalli síðla nætur við rísandi sól í heið-
ríkju. Fagnaði Guðmundur vel bæði komu-
fólki og Rata sínum. Þar var einnig kominn
Sveinn Sigurbjarnarson frá Eskifirði á snjóbil
ásamt Herði Hafliðasyni úr Reykjavík og voru
þeir í mælingaflokki Gunnars. Fóru þeir nærri
Snæfelli upp Eyjabakkajökul og lentu í hinum
verstu krapablám auk illviðrisins. Var um
tíma óttast um þá, þar sem talstöð þeirra hafði
líka bilað og héldu þeir kyrru fyrir austur á
jöklinum þar til upp rofaði.
Upp úr hádegi daginn eftir fórum við svo
niður í Grímsvötn til mælinga og var þá
glampandi sólskin. Orkustofnunarmenn voru
þá einnig farnir fyrir nokkru til starfa. Hátt
var orðið í vötnunum, enda reyndust um tíu
mánuðir til hlaups. Svo var samkvæmt venju
grafin gryfja til ákomumælinga og sýnatöku
og var hún 4.90 m. Að þessu var starfað fram-
undir miðnætti. Um daginn höfðum við talað
um að fara til Kverkfjalla fyrst veður leyfði og
nú var ákveðið að fara tafarlaust og láta svefn
lönd og leið. Þetta varð Iíka miðnætursólar-
ferð í fyllstu merkingu, því sólin gekk ekki
undir en sendi geisla sína nær lárétt eftir
hjarninu sem glitraði af ótölulegum fjölda ís-
kristalla.
Við komum á hæsta tind Kverkfjalla seinni
hluta nætur og þá voru þar fyrir þeir mæl-
ingamenn og notuðu þeir nú veðrið og
skyggnið nótt sem dag. Útsýnið var stórkost-
legt yfir fjöllin og öræfin norður undan, böðuð
rauðleitum bjarma sem magnaði áhrif hinnar
römmu auðnar. Slíkar stundir munu seint
gleymast hverjum þeim sem reynir. Við
dvöldum svo í Kverkfjöllum þann dag til
kvölds, aðallega í hveradalnum, því nóg var
þar að skoða. Þegar lagt var af stað var hóp-
urinn orðinn nokkuð slæptur og því hvíldinni
feginn þegar kom í skálann. Eftir nokkra töf
síðasta hluta leiðarinnar vegna dimmrar
þoku, gátum við þó rakið förin. Þá var komin
nótt.
Daginn eftir, sem var fimmtudagur, létti
þokunni þegar leið að hádegi. Nú var tíminn
notaður til að koma lagi á farartæki og ýmsa
hluti. Skálinn var bikaður utan og settar voru
mælistikur þvert yfir ætlaðan hlaupfarveg
austan Grímsfjalls. Kvöldið var fagurt sem
fyrr, með sýn til Öræfajökuls í aftanskini og
það var seint gengið til náða.
Svo kom föstudagurinn og nú var búist til
heimferðar. Upp úr hádegi var lagt af stað.
Þokublettir voru á jöklinum, en mikil birta og
sólbráð, færi því þungt. Síðan var stefna tekin
á Pálsfjall. Þegar þangað kom voru þar fyrir
tjaldbúðir Reykjavíkurskáta og Keflvíkinga.
Höfðu þeir dagana áður farið á Öræfajökul og
Allt í grænum sjó. Ljósm.
Soffía Vernharðsdóttir.
JÖKULL 30. ÁR 79