Feykir - 08.02.1995, Blaðsíða 5

5/1995 FEYKIR5
Sameinað fólk
er sigurafl
Maríus Sölvason fór ungur í
suðurveg, en aðstæður krepp-
unnar og síöan stríðsáranna
komu í veg fyrir söngnám í út-
löndum, sem vafalaust hefði
gert hann að stórsöngvara.
Ar hvert kom hann á Krók-
inn með farfúglunum og var tíð-
ur gestur við fjöruna að kanna
aflabrögðin hjá áhugasömum
veiðimönnum. Silungurinn var
alltaf kominn er Maríus birtist.
A síðari árum sínum var Maríus
ein af driffjöðrum Skagfirsku
söngsveitarinnar undir styrkri
stjóm Snæju á Bakaríinu. Mér
fannst sveitin ekki geta verið án
þeirra, og allt önnur er þau
drógu sig í hlé.
Maríus kvaddi sönginn með
einsöngslagi á fjölum Biírastar
með Skagfirsku söngsveitina í
bakgmnninn undir öruggri stjóm
Snæju. Hlýjir straumar fóm á
milli einsöngvarans og stjóm-
andans. Það vom tónar og til-
finningar margra áratuga sem
bmtust fram í þeim söng. Rosk-
inn maður að kveðja. Maríus
flutti á Krókinn fyrir nokkmm
ámm til að lifa sitt ævikvöld.
Undi hann hag sínum vel.
Glaður og reifur í sínu um-
hverfi, endumýjaði vináttu og
kunningsskap. Síðustu vikumar
var hann stofufélagi föður míns,
ljúfur í viðmóti og þakklátur.
Maríus var ókvæntur og bam-
laus.
Foreldrar systkynanna í
Sölvahúsi vom Stefanía Ferdín-
andsdóttir d. 1962 og Sölvi
Jónsson d. 1944. Stefaníu
kynntist ég allnokkuð, en hún
bjó í næsta nágrenni við leik-
völlinn neðan gömlu Gróðrar-
stöðvarinnar. Þar var æfð knatt-
spyma af kappi og iðkaðir ýmsir
leikir. Stefanía var stundum á
tröppunum að íylgjast með ung-
viðinu í glöðum leikjum. Var
þetta á árunum fyrir og eftir
1950.
Sölvabræðurnir Albert og
Jónas em löngu látnir og var ég
þeim ekki kunnugur. Albert bjó
á Akureyri en Jónas í Kópavogi.
Fósturbróðir þeirra var Öm Sig-
urðsson, en hann lést 12. nóv.
1970. Örn var bróðursonur
Stefaníu og mun hafa komið til
þeirra hjóna Stefaníu og Sölva
árið 1932. Frá þeim tíma ól Öm
allan sinn aldur á Króknum og
var lengi veðurathugunarmaður.
Kona hans var Erla Asgríms-
dóttir og bömin urðu sex, sem
upp komust.
Nú lifir Kristín Sölvadóttir
ein eftir, sjö systkyna í Sölva-
húsi. Síung og glaðsinna við
háan aldur. Það er mikil saga af
fólkinu í Sölvahúsi, sem víða er
skráð á skagfirskum spjöldum,
sem spannar margt frá liðinni
öld og alla þessa.
Samfélagið undir Nöfum á
fólkinu í Sölvahúsi margt að
þakka.
Sauðárkróki í ársbyrjun 1995
Hörður Ingimarsson.
í öllum byggóarlögum lands-
ins er mikil nauðsyn á því að for-
ustumenn í mikilvægum ábyrgð-
arstöðum hafi traust almennings
og finni sér vaxa ásmegin við þá
staðreynd. Þegar hinsvegar verð-
ur trúnaðarbrestur milli leiðandi
manna og allrar alþýðu, eins og
mörg sorgleg dæmi eru til um,
þá er brýnt að mál séu gerð upp
sem fyrst og stefnt að því að
byggja þau upp aftur á góðum
grunni. í því liggur sannarlega
hagur allra aðila.
Velferð hvers byggóarlags
byggist mjög mikiö á þessu at-
riði, að foringjar sveitarmála og
atvinnulífs hafi traust fólksins.
Þegar hin mannlegu samskipti
eru heilbrigð og jákvæð, þá
skapast sjálfkrafa hinn sterkasti
grunnur að víðtæku samstarfi
sem skilar ávinningi fyrir allra
hag. Viö þau skilyrði verða allar
forsendur virkar fyrir sókn að
framförum og bættu mannlífi.
Atvinnutækin eiga lyrst og síðast
að vera verkfæri til að hægt sé að
bæta hag og afkomu fólksins í
landinu.
Öll þau mörgu fyrirtæki sem
byggð hafa verið upp af fjár-
magni fengnu úr sameiginlegum
sjóði þjóðarinnar, hljóta að eiga
að hafa í grundvallarstefnu sinni
ákvæði um að rækja beri skyldur
við launþega á ærlegan hátt. Gott
mannlíf í þessu landi byggist á
því að öruggar stoðir séu undir
afkomu fólks. Þaö þarf að stefha
markvisst aó eflingu heilbrigðra
starfshátta og þegar þannig er
staðið að málum innan fyrir-
tækja, fer ekki hjá því að al-
menningur öðlast traust á við-
komandi stjómendum og metur
þá af verkum þeirra.
Mikið gæfuspor
Fyrir rúmum aldarfjórðungi
mynduðu Skagstrendingar sam-
einaöa fylkingu til sóknar í at-
vinnumálum og stof'nuðu Skag-
strending hf. Það var mikið
gæfúspor og ávextir þess sigurs
sem þá vannst hafa verið einna
sætasta meðlæti manna í saman-
lagðri sögu Skagastrandar til
þessa. Þá tókst að ná samstöðu
um velferðarmál byggðarinnar
og uppskeran varð geysileg at-
vinnu aukning sem skipti sköp-
um fyrir framtíð kauptúnsins.
Menn lögðu til hliðar hið eilífa
karp um einskis verð smáatriói
og sameinuðust um kjama máls-
ins - að byggja upp þróttmikið
atvinnulíf. Það varð hamingja
Skagastrandar að sú samstaða
náðist. Það sameinaða framtak
forustumanna og fólksins sjálfs
verður seint ofmetið, enda felast
í því mikill og góður lærdómur.
Eitt er að vinna sigur...
En þegar baráttan fyrir bætt-
um hag og betri lífsskilyróum á
Skagaströnd hafði skilaó fyrr-
nefhdum sigri í höfn, fór að bera
á ýmsum meinsemdum fra fyrri
tíð. Sumum fannst fjótlega að
ávinningurinn þyrfti ekki að
koma jafht niður þar sem sumir
væm jafnari en aðrir. Hver fór að
ota sínum tota.
Persónuleg hagsmunapólitík
hófst með flóknum fléttum um
þau efnislegu verðmæti sem
áunnist höfðu. Hin andlegu verð-
mæti samstöðunnar voru látin
þynnast út í ekki neitt á nokkrum
árum. Það hófst í raun verslun
með margt af því sem aldrei ætti
að versla með. Þessi saga á vafa-
laust víða við og það er harms-
efni þegar áunnin hlunnindi fara
að lokum forgörðum vegna þess
að skammsýn hugsun hefúr tek-
ið völdin. Eftirleikar mála verða
stundum vandasamari en allt
annað. Eitt er að vinna sigur og
annað að kunna vel með hann að
fara. Þó að menn hefðu vissu-
lega gert góða hluti, virtust þeir
fljótlega glata skilningi á því
meginatriói, að sigurinn vannst
vegna samstöðunnar.
Svo byrja þeir menn sam hafa
haslað sér völl í fílabeinstumum,
og missa tengslin við fólkið niðri
á jöróinni þar af leiðandi, að
kasta á milli sín fjöreggi lífs og
afkomu fjölda manna. Það verð-
ur smám saman að leik þeirra í
dagsins önn. Slíkt á ekki og má
ekki viðgangast, því enginn sig-
ur er svo stór að ekki sé hægt að
eyðileggja hann að lokum með
slíku framferði. Þegar almennt
ástand er orðið eins og það er í
dag, sést ljóslega hin knýjandi
þörf á nýiri atvinnusókn til nýrra
sigra. Þá er tilvist samvirkrar for-
ustu, sem nýtur trausts almenn-
ings, algjört grundvallaratriði.
Slík forusta verður að vera íyrir
hendi og leiðandi menn verða að
sýna og sanna með verkum sín-
um og allri framkomu gagnvart
fólki, að þeir viðuikenni og skilji
þá staðreynd að þeir eru í þjón-
ustustarfi fyrir almenning. Gangi
þeir fram í því hugarfari, leggja
þeir sinn stóra hlut af möikum til
þess að það sigurafl sem felst í
sameinuðu fólki, nýtist öllum til
heilla.
15. janúar 1995.
Rúnar Kristjánsson.
...... m*i Fh) KIK v
i k
Ertu í sambandi
við þína heimabvggð?
yiltu fylgjast með því sem er að gerast á
Norðuriandi vestra?
gýrð þú eða einhver náinn vinur þinn
fjarri heimabyggð?
y\skrift að Feyki tryggir að engar stærri
fregnir fari fram hjá þér, og samband
þitt við heimahagana helst
Feykir óháð fréttablað á
Norðurlandi vestra
Sími (95)35757
Ferskt fréttablað !
Auglj ós auglýsingamiðill!