Feykir - 03.05.1995, Blaðsíða 4

4FEYKIR 17/1995
Bylgjur rísa, bylgjur falla en blessuð vísan lifir enn
Góð þátttaka og skemmtilegur kveðskapur í vísnakeppni í Sæluviku
Kristján Arnason á Skálá sem var með besta botninn, Hjalti
Pálsson skjalavörður og Stefán Haraldsson í Víðidal sem
reyndist höfimdur bestu vísunnar um Sæluvikuna.
Árið 1977 stofnaði Magnús
Bjamason kennari á Sauðárkróki
sjóð til eflingar vísnagerð í
Skagafirði. Þessi sjóður hefur
verið í umsjá Héraðsskjalasaíhs
Skagfirðinga og á hans vegum
var um nokkurra ára skeið haldin
vísnakeppni sem komið var á
framfæri í tímaritinu Safnamál,
sem gefið er út af söfnunum í
Skagafirói. Þessi keppni lognað-
ist útaf vegna lélegrar þátttöku
og líklega ónógrar kynningar af
hálfu þeirra, sem áttu að sjá um
keppnina.
Nú var ákveðið að fara af stað
með vísnakeppni að nýju í
tengslum við sæluviku og gekk
Bifrastarstjóm til liðs viö Safna-
húsið um framkvæmd keppninn-
ar. Að þessu sinni veitti trygg-
ingafélagið Sjóvá/Almennar,
umboðió á Sauðárkróki, pen-
ingaverðlaun, en Sögufélag
Skagfiróinga gaf bækur í auka-
verðlaun.
Þátttaka varó geysigóó og fór
langt fram úr vonum aðstand-
enda, en alls bámst vísur frá 46
aóilum. Bjöm Bjömsson skóla-
stjóri og Hjalti Pálsson skjala-
vörður skipuðu sjálfa sig í dóm-
nefhd, ákváðu aó hafa ekki fleiri
í nefndinni minnugir þeirra
gömlu og góðu sanninda, að því
verr gefast heimskra manna ráð,
sem fleiri koma saman.
Það reyndist ekki sjálfgefið,
hverjir ættu að hljóta verðlaun,
því margar sæluvikuvísurnar
vom góðar, sumar með snilldar-
bragði. Sama má segja um botn-
ana. Dómendur urðu samt sam-
mála um verðlaunavísuna og
besta botninn, en margir fleiri
hefðu átt verðlaun skilið. Þess
vegna var ákveðið að vera dálítið
rausnarlegir með fjölda auka-
verólauna og fengu sex auka-
verðlaun.
Keppnin var tvíþætt. Annars
vegar voru settir fram tveir
fyrripartar til að bouia og annar
hafóur hringhendur, meira að
segja oddhend hringhenda, en
sumir létu sig ekki muna um að
setja víxlrím í þá vísuna, sem
ekki var hringhend. Fyrir besta
botninn vom veitt kr. 10.000 í
verðlaun. Hins vegar var fólk
beðið að yrkja um sæluvikuna
og þar komu ffarn ágætar vísur,
sumar ekki síðri en hin þekkta
sæluvikuvísa Hallgríms Jónas-
sonar. Einnig vora veitt 10.000
króna verðlaun fyrir þá vísu, sem
best þótti.
Enginn kostur er að birta hér
allan kveðskapinn sem barst, á
annað hundrað vísur og botna,
en reynt verður að gefa gott sýn-
ishom. Margar fleiri vom þess
maklegar að birtast, en því miður
er plássið takmarkaó.
Skal þá fyrst birta sýnishom
af því hvemig menn botnuðu
fyrripartinn:
Þegar kveldar sóliti sest
og sígur hljótt í œginn.
Hreiðar Karlsson á Húsavík
botnar svo:
Þeir sem vilja vaka mest
verða að sofa á daginn.
Edda Vilhelmsdóttir á Sauð-
árkróki:
Björt úr hafi brátt hún sést
og býður góðan daginn.
Atli V. Hjartarson á Sauðár-
króki:
Lífog fegurð gleður gest
á gönguför um bœinn.
Gunnþór Guðmundsson á
Hvammstanga:
Ránarelda roði sést
reifa húmi bœinn.
Sigfríður L. Angantýsdóttir á
Hólum:
A morgun getur maður hvesst
muldrar Tröllaskaginn.
Elfa Björk Sigurjónsdóttir í
Geldingaholti:
Sœluviku glaðan gest
ganga sérðu í bœinn.
Kristján Stefánsson frá Gil-
haga:
Ljóssins veldi’ íjjötra’ erfest,
faðmar nóttin daginn.
Hinn fyrriparturinn er odd-
hend hringhenda og mun erfiðari
viðfangs, en margir vom ekki í
neinum vanda með hann:
Þreytir lýði þessi tíð,
þrálát hríð í vetur.
Egill Helgason á Sauðárkróki:
En vorið blíða blóm í hlíð
og brum á víði setur.
Bjami Jóhannsson í Víðilundi:
Eftir blíðu enn ég bíð,
sem unnið stríðið getur.
Ólafur B. Guðmundsson í
Reykjavík:
Brátt í hlíð þófjólanfríð
fagnað blíðu getur.
Stefán Haraldsson í Víðidal:
Vekur þíðu vorsól blíð,
vermt um síðir getur.
Engilráð Margrét Sigurðar-
dóttir á Sauðárkróki:
Vafið prýði völl og hlíð
vorið blíða getur.
Sigríður Friðriksdóttir ffá Ing-
veldarstöðum:
Signi hlíðar sólin blíð
svo oss líði betur.
Haraldur Smári Haraldsson á
Sauðárkróki:
Út úr híði aftur skríð
og mér líður betur.
Kristján Runólfsson á Sauð-
árkróki:
En vorið blíða vinnur stríð
og virðum líður betur.
Loks var beðið um heila vísu
og yrkisefhið Sæluvikan:
Egill Helgason á Sauðárkróki:
Inni í dal og uppi áfjöllum,
ennþá kveða gumar brag.
Eg vona að sœlan endist öllum
alvegfram á lokadag.
Einar Sigtryggss. Sauðárkróki:
Sœluvikan seyðir enn
sveina og evudœtur.
Vínið teyga vaskir menn,
vaka dag og nœtur.
Ingimar Bogason Sauðárkróki:
Lífsgleðin hún leikur sér
á léttum nótum Islendinga.
Og sœluvikan okkar er
aðalsmerki Skagfirðinga.
Guðmundur Stefánsson á Ak-
ureyri:
Þó að burt viðfcerumjjöll,
finnst mér nokkurs virði,
að sœluviku eigum öll
enn í Skagafirði.
Jón Gissurar í Víðimýrarseli:
Heyrum mildan hörpuslátt
húms við nætur bliku.
Syngjum meðan dunar dátt
dans í sœluviku.
Sveinn S. Pálmason Reykjavík:
Ljúfa tóna leikiðfinn,
létt á andans strengi.
Því sœluviku söngurinn
sunginn verður lengi.
Hafsteinn Steinsson í Reykja-
vík:
Lýðir hafa löngum gaman
listamenn á hlýða slynga.
Þegar margir sajhast saman
á sœluviku Skagfirðinga.
Eftirtaldir fengu vióurkenn-
ingu fyrir botna sína. Það vom
bækurnar Sýslunefndarsaga
Skagfirðinga I-H, áritaðar til hag-
yrðinganna:
Þreyrír lýði þessi ríð,
þrálát hríð í vetur.
Hafsteinn Steinsson í Reykja-
vík botnar svo:
Þó um síðir sólin blíð
sigrað kvíðann getur.
Kristján Stefánsson í Gilhaga:
Ejrír þíðu enn ég bíð,
að mér kvíða setur.
Karen H. Steindórsdóttir á
Sauðárkróki.
Soldið íðí sem ég níð,
svo mér líði betur.
Eftirtaldar Sæluvikuvísur
fengu viðurkenningu:
Ekki er nótrín orðin löng,
engar blikur hugann þvinga.
líður fljótt við sumbl og söng
sœluvika Skagfirðinga.
Hreiðar Karlsson Húsavík.
Skœr nú blika brúnaljós,
bærast kvikirfætur.
Sést ei hik á sveini og drós
um sæluviku nætur.
Þórdis Jónsdótúr á Sauðárkróki.
Óðs við kviku, öls við skál,
ekkert hik í geði.
Svanna blik og söngsins mál,
sæluvikugleði.
Sigurjón Run. Dýrfinnustöðum.
Þá er komið að þeim botni
sem við ákváðum að veita fyrstu
verðlaun. Hann er eftir Leirkarl
og hann setur í vísuna víxlað
innrím:
Þegar kveldar sólin sest
og sígur hljótt í æginn.
Dökkumfeldi síðan sést
sveipa nótt um bæinn.
Leirkarlinn er Kristján Áma-
son á Skálá í Sléttuhlíð.
Og þá er loks komið að rúsín-
unni í pylsuendanum, þeirri vísu
sem útvalin var af dómnefndinni.
Hún kom undir dulnefhinu Oddur
Um sæluviku segja má,
sjafnarblik ei geiga.
Amorsbikar ýmsir þá
alveg hiklaust teyga.
Oddur reyndist vera Stefán G.
Haraldsson bóndi og bílstjóri í
Víðidal.
Eg vil að lokum lyrir hönd
aðstandenda keppninnar þakka
öllum fyrir þátttökuna. Það er
mikilsvert að fólk skuli sýna
þessu svo almennan áhuga og
sýnir að vísan lifir enn góóu lífi
meðal margra. Og þetta er góð
hvatning til að taka upp þráðinn
aftur aó ári.
Þegar Kristján á Skálá tók á
móti verðlaunum sínum, stakk
hann að okkur blaði með vísu.
Fer vel á að ljúka þessari saman-
tekt með henni:
Skjáir lýsa, lúðrar gjalla,
í leiki jýsir sífellt menn.
Bylgjur rísa, bylgjurfalla,
en blessuð vísan lifir enn.
Hjalti Pálsson.
Nýlokið viðgerð á
Reynistaðakirkju
Nýlokið er viðgerð á
Reynistaðakirkju, sem
staðið heffir yfir í fjögur
ár með smáhléum. Tré-
smiðjan Borg hefur séð
um verkið og yfirsmiöur
var Bragi Skúlason, en
Hjörleifur Stefánsson
arkitekt sá um ráðgjöf
og eftirlit. Þess hefur
verið vandlega gætt að
engu sé breytt frá upp-
haflegri gerð kirkjunnar,
sem á þessu ári verður
127áragömul.
Að þessu tilefni
verður hátíðarmessa í
Reynistaðakirkju sunnu-
daginn 7. maí og hefst
hún kl. 2 eftir hádegi. Em
allir velunnarar kirkj-
unnar velkomnir. Kaffi-
veitingar verða í Mels-
gili að messu lokinni.