Feykir - 29.11.2000, Blaðsíða 4

4FEYKIR 41/2000
Gangnamennirnir vildu flytja stemminguna
af heiðinni til fólksins í byggðinni
Hún var fjölbreytt og skemmtileg
samkoman sem haldin var í Húna-
veri sl. laugardagskvöld þegar
Karlakór BóLstaöahlíöarhrepps fagn-
aði 75 ára afmæli. Þar voru gaman-
mál og skemmtiatriði í öndvegi á-
samt fróðleik frá árdögum og fyrri
tímum kórsins, einnig söngur og
dans, og veglegar kafliveitingar, en
konur kórmanna stóðu í stórbakstri
fyrir þessa hátíð eins og jafnan þegar
eitthvað stendur til hjá kórnum. En
þær munu m.a. hafa gefið út mat-
reiðslubók fyrir síðustu jól og stofnað
hefur verið félagið 3KB, sem stendur
fyrir Kvennaklúbbur Karlakórs
Bólstaðahhðarhrepps.
Það má segja að Sigurjón Guð-
mundsson frá Fossum, annar bassi af
bestu gerð eins og Baldur Daníelsson
veislustjóri kynnti hann, hafi verið aðal-
ræðumaður kvöldsins. Fór Sigurjón í
stuttu máli yfir sögu kórsins, allt frá því
að ómur söngs frumherjanna barst frá
gangnaskálanum við Ströngukvísl á
Eyvindarstaðaheiði fyrsta gangnakvöld-
ið 1924, en þá er talið að drög hafi ver-
ið lögð að stofnun kórsins, en það voru
einmitt gagnamennimir á Ey vindarstað-
arheiðinni sem fóru að syngja raddað
og vildu færa stemmninguna af heiðinni
til fólksins niðri í byggðinni. Sigurjón
sagði að bændur hefðu þurft talsvert á
sig að leggja til að stunda æfingar en
ekki séð eftir þeim tíma, enda kórstarf-
ið ómetanlegur félagsskapur. Það hefði
breytt miklu með að komast á æfingar
þegarnokkrirWillisjepparkomu í sveit-
ina upp úr seinna stríðinu.
Ungir menn ganga í kórinn
En hvað er það sem dregur menn á
söngæfingar? Sigurjón sagði að við því
væri ekkert einhlýtt svar, en menn væm
alltaf að reyna að ná hinum þétta og
hreina hljóm. Hann sagðist aldrei
gleyma því þegar hann stóð ungur
drengur á hlaðinu í Bólstaðahlíð og
hlýddi á Karlakórinn Geysi syngja und-
ir stjóm Ingimundar Amasonar. Þá
hefði hann ákveðið það að syngja í
karlakór þegar hann yrði stærri.
Sigurjón nefndi stjórnendur kórsins
um tíðina og sagði þar bera hæst starf
Jóns Tryggvasonar frá Artúnum sem
stjómaði kómum í 40 ár. Hann fagnaði
einnig þeirri nýliðun sem orðið hefði í
kómum, það er að segja því að margir
ungir menn hefðu gengið til liðs við
kórinn á síðustu ámm og að kórinn væri
því sennilega ennþá það félagslega afl
sem stæðist önnur áreiti í þjóðfélaginu.
Ennfremur fengu eiginkonur kórmanna
hól frá Sigurjóni á Fossum og sagði
hann fulla ástæðu til að minnast á þeirra
framlag, þeirra starfa væm oft að litlu
getið sem unnin væm í kyrrþey.
Það var reyndar Benedikt Blöndal
formaður kórsins sem reið á vaðið og
fjallaði á gamansaman hátt um kórstarf-
ið, en gat þess jafnframt að Karlakór
Bólstaðahlíðarhrepps, sem í fyrstu var
einungis tvöfaldur kvartett, sé nú annar
elsti karlakór landsins, aðeins Þrestimir
í Hafnarfirði séu eldri. Benedikt sagði
að sönggleðin hlyti að geisla af kór-
mönnum, a.m.k. væri hún næg innra
með þeim, og haft hafi verið á orði að
söngurinn væri kraftmikill eins og læk-
ur í vorleysingum, „og hvers eiga þá
fjallatenórar að gjalda”. Benedikt
minntist á söngferð kórsins, þeirrar
fyrstu útfyrir landsteinana, sem farin var
síðasta vor, en þá gerði kórinn víðreisn
og stóð sig allvel að sögn þeirra sem
fóm, og sungu þeir Finnana í kaf og
dmkku þá svo undir borðið. Þetta sagði
Benedikt vera árangur strangra æfinga í
klósettsöng, sem kórfélagar em frægir
fyrir víða. Þetta hafi að minnsta kosti
ekki komið eiginkonum þeirra á óvart,
sem segja karlana dvelja langdvölum á
klósettum í stað þess að dansa við þær.
Gamanvísur og gjafír
Sigurjón Guðmundsson á Fossum flutti aðalræðu kvöldsins.
Sveinn Ámason stjómandi kórsins ásamt sínu fólki.
„Hvers eiga þá fjallatenórar að gjalda“, sagði formaðurinn sem situr við
hljóðfærið.
Guðmundur Valtýsson á Eiríksstöð-
um greip niður í árskýrslum og reikn-
ingum kórsins og minntist tímabila þar
sem starf kórsins var afar ftísklegt, eins
og t.d. veturinn 1946 þegar kórinn söng
á Sæluvikunni á Sauðárkróki í mars-
mánuði, tveimur dögum seinna á
Reykjum í Hrútafirði, og í sömu vik-
unni á Blöndósi. Þetta sumar í júlímán-
uði söng kórinn einnig á 50 ára afmæl-
ishátíð Kaupfélags Húnvetninga.
Magnús Sigurðsson bóndi á Hnjúki
skemmti með gamanvísnasöng og fékk
dúndrandi undirtektir, en inn á milli at-
riða vom lesin skeyti sem kómum hafði
borist fjölmörg og einnig afhentar gjaf-
ir, en m.a. bámst kómum veglegar pen-
ingagjafir frá Guðmundi Tryggvasyni
fyrrum bónda í Finnstungu, sem lengi
var kórfélagi, og Svanhildi dóttur hans,
og frá sveitarsjóði Bólstaðahlíðarhrepps
sem Erla Hafsteinsdóttir oddviti afhenti.
Þá var komið að söng kórsins, en
hann söng nokkur lög í lok skemmti-
dagskrárinnar. Fékk söngurinn góðar
undirtektir og á sjálfsagt eftir að verða
ennþá betri er líður á veturinn. Meðal
annars var beðið um endurflutning á
„Álftimar kvaka” þar sem Svavar Jó-
hannsson söng einsöng og á tví-
söngslagi þar sem þeir Halldór Marías-
son og Þorleifur Ingvarsson sungu
dúett.
„Konnarinn“ í kórnum, Svavar
Jóhannsson, syngur einsöng í
„Álftirnar kvaka“.