Feykir - 23.11.2005, Blaðsíða 3

44/2005 Feykir 3
Nemendur 6. - 8. bekkjar Grunnskólans á Hólum
"Menningarkaffi að Hólum"
hleypt af stokkunum
Frá vinstri fœmst: Jóhann Sig., Örn Óskar, Rúnar, Sigurgeir, Valþór. Aftari röð: Jósef Gunnar, Eyþór, Ólafur, Kristín Kolka. Á
myndina vantar Steindóru.
Síðastliðið föstudagskvöld var haldin í Grunnskólanum að Hólum árleg haust-
skemmtun nemenda skólans og leikskólans Brúsabæjar. Skemmtunin var að
venju öll hin besta en það sem meira var, þá notuðu nemendur 6. - 8. bekkjar hér
tækifærið til þess að hrinda af stað skólaþróunarverkefni, kaffihúsaverkefni sem
kallast "Kaffimenning að I
Um er að ræða mjög
spennandi og skemmtilegt
þverfaglegt verkefni sem, auk
þess að þétta námið með
tengingu faganna, ör\rar skap-
andi hugsun nemenda og
höfðar til ábyrgðartilfinningar
og hæfni þeirra til samvinnu.
Segja má, að kaffihúsaverkefhið
sé afúrð faga eins og samfélags-
fræði, lífsleikni, stærðfræði,
heimilisffæði, upplýsinga- og
tæknimenntar, tónmenntar og
myndmenntar.
Hugmyndin að þessu
verkefni kemur ffá Rongen
Skule í nágrenni Voss á
vesturströnd Noregs, sem
kennarar Grunnskólans að
Hólum ásamt kennurum
fámennra skóla í Skagafirði
heimsóttu síðastliðið vor.
Rongen er fámennur skóli á
Bolstadoyri og tilhe>TÍr litlu en
öflugu samfélagi. Rongen Skule
leggur mikla áherslu á að brúa
kynslóðabilið og auka samstarf
við eldri borgara staðarins,
heimilið og aðra samfélagsþegna
héraðsins.
Verkefnið gegnir því mikil-
væga hlutverki að mynda
tengingu nemenda við umhverfi
sitt, heimabyggðina og þá
staðbundnu menningu sem þar
ríkir. Nemendur læra að
“maður er manns ganran” og í
stað þess að bíða eftir að eitthvað
gerist er stundum tímabært að
leggja eitthvað að mörkum
sjálfúr og hjálpa til þess.
Að þessu nefftdu, þá er efling
frumkvæðis og ffumkvöðlastarf
hjá nemendum það sem hér er
verið að vinna með og efla.
Kaffihúsaverkeffiið, sem í
fyrstu er litið á sem þriggja ára
verkeffti, er byggt upp með það
fyrir augum að nemendur,
undir umsjón kennara sinna,
sjái um alla þætti þess sjálfir.
Verkefninu er stillt upp eins og
unr alvöru kaftihús sé að ræða
og nemendur verða að sækja
um þær stöður sem í boði eru.
Þannig fá allir að njóta sín með
tilliti til áhuga og hæfileika. Það
má neffta stöður bókhaldara,
þjóna og kaffiþjóna, hreinsi-
tækna, menningarfulltrúa,
útlitshönnuða sem sér t.d. um
borðskreytingar, upplýsinga-
fulltrúi sem útbýr og annast
dreifingu tilkynninga og frétta-
snepils kaffihússins o.s.frv.
I megindráttum er lagt upp
með að kaffihúsið sé starfrækt
einu sinni í mánuði. Á þessu
skólaári er hugmyndin að vera
með fimm kaffimenningar-
kvöld. Með áðurnefndu dreifildi
verður sveitungum, þar með
talið hinum fjölmenna hópi
stúdenta Háskólans á Hólum,
boðið að koma og fá sér eðalkaffi
og eitthvert góðgæti með því,
sem nemendur munu töffa
ffam í heimilisffæðinni. Matsal
skólans munu nemendur sjá
um að breyta í kaffihús og með
hjálp dúka, kerta og annarra
skreytinga mun kaffihúsaandi
“a la France” væntanlega svífa
yfir vötnum.
Menningarlegi þátturinn er
svo punkturinn yfir i-ið.
Nemendur hafa nú þegar látið
hugmyndaflugið geisa vítt og
breytt og skimað og kannað
möguleikana. Komust þeir að
því að hæfileikar leynast víða og
það kennir margra grasa á
heimaslóðum.
Einnig munu nemendur
sjálfir kappkosta að flytja tónlist,
ljóð og lesa upp skemmtilegar
smásögur og pistla úr
heimabyggð. Ætlunin er að
nemendur ffeisti þess að fá til
liðs við sig áhugaverða
einstaklinga, foreldra, og aðra
aðstandendur nemendanna ffá
svæðinu, sem þekktir eru fýrir
að kunna að skemmta öðrum
og ekki síst sjálfum sér.
Meginmarkið verkeftiisitis:
- Nemendur starfa setn
frutnkvöðlar. Að efla þá hugsun
hjá nemendum að þeirgeti
lagt sitt að tnörkutn og að það
erýmislegt hœgt efviljitm er
fyrir hettdi.
- Nemendur kynnastfólkinu í
heimabyggðitini sintti og
tengjastþar afleiðandi héraði
síttu sterkari böndutn. Stuðla að
öflugu oggóðu samfélagi.
- Netnendur lœra að bera
ábyrgð, t.d. að halda utan utn
reikninga ogstanda skil á
upþgjöri ogpeningum.
- Nemendur afla tekna til
kaupa á eitthverju nýtilegu fyrir
skólattn, setn ýti uttdir verð-
mœtaskynjun nemenda á
innviði hatts auk þess að leiða af
sérgóða umgettgni ískólanum.
Þar sem fjárlög skólans gefa ekki
mikið svigrúm fýrir verkefni af
þessu tagi leituðum við til
Kristjáns B. Snorrasonar spari-
sjóðsstjóra Sparisjóðs Skaga-
fjarðar og vonuðum að Spari-
sjóður Skagafjarðar sæi sér fært
að koma að þessu verkefni með
okkur. Óskuðum við effir fjár-
styrk til kaups á kaffivél sem
hentaði í verkefnið. Við fengum
svo skemmtilegt svar ffá
Kristjáni:
Framtak ykkar frumlegt er
ogfræin dalintt lita.
Fjármagttið þiðfáið hér
þvífróm er óskin, Rita.
Eitthvað nýtt eryndi að sjá
eins og dœmitt santta.
Bestu óskir ber égfrá
banka heimatnantta.
Björg Baldursdóttir, kennari
með meiru, var ekki sein til
svars og Kristján fékk bréf um
hæl.
Sattna þökk við settdutn þér,
sónti ertþú bankamanna.
Vísir tnjór ei vexti ber
vanti frjómagtt peninganna.
Háskólinn á Hólum,
Hólaskóli, hefur líka komið að
verkefftinu með því að lána
okkur kennara. Stöllurnar,
Laufey Haraldsdóttir og
Ingibjörg Sigurðardóttir voru
með nokkrar kennslustundir
um ffamreiðslu og ýmsa
mikilvæga þætti varðandi
móttöku gesta, hreinlæti,
mikilvægi réttrar stemmningar
og útlits þess sem borið er á
borð, ffæðslu um gerð og
uppruna kaffis, tes og eðal
súkkulaðis svo eitthvað sé nefftt.
En það var ekki síst það
síðastnefftda sem kveikti í
nemendum.
Fyrirtækið Te og Kaffi er
einnig stuðningsaðili verk-
efiiisins og veitir faglegar ráð-
leggingar auk þess að veita
verkefftinu fjárhagslegan stuðn-
ing.
Það er skemmst frá því að segja,
að verkefnið fór vel af stað þrátt
fýrir einhveija bið gesta, sem
voru eitthvað á annað
hundraðið, eftir hinu ffábæra
kaffi úr dýrindis kaffibaunum
sem voru malaðar í kvörn
kaffivélarinnar jafftt og þétt...
Með kveðju,
ttemettdur 6. - 8. bekkjar
Grunnskólans að Hólum
molar
Músaveiðar
I síðasta leiðara Feykis sagði
frá því að mús gerði sig
heimakomna í bíl ritstjóra,
sem fékk lánaða gildru hjá
Viðari á Bergstöðum og
spennti í bílnum.
Daginn eftir var boldangs
hagamús dauð í gildrunni.
Reykjavíkurferð frestaðist
um sólarhring og því var
gildran spennt aftur að
kveldi. Ekki fannst mér
líklegt mísnar væru fleiri.
Við Blönduós leit ég
gildruna. í henni var önnur
haganrús. Eðlilegast var að
álykta að músafjölskylda
búið sér heimili í bílnum.
Hringdi í Elenóru sem gaf
mér það góða ráð að girða
buxnaskálmarnar niður í
sokkana. Það rifjaði upp
fýrir mér sögur af fólki
sem hafði hálfsturlast er
mýs hlupu um það innan
klæða. Líka rifjaðist upp
fýrir mér frásög af rottum
í Lundúnaborg sem flúðu
hús þar sem pönkarar héldu
tónleika.
Ég ákvað að grípa til þessa
ráðs og skrúfaði vel upp
í græjunum. Pönk átti
ég ekki en spilaði þess í
stað aðventudisk Heirnis.
Jafnvel taugasterkustu
mýs þola tæplega sálma og
aðventutónist á tvöhundruð
desebila styrk í þrjá
klukkutíma. Enda hefur ekki
orðið músa vart í bílnum
síðan. Líkegast er þó að við
höfum verið tvö á þessu
ferðalagi ég og músin; dauð í
gildrunni hans Viðars. ÁG
Óðrerir
Síðastliðið miðvikudags-
kvöld var haldin kvöldvakan
Óðrerir til heiðurs minningu
Geirlaugs Magnússonar og í
tilefni dags íslenskrar tungu.
Fjöldi listamanna kom fram,
þ.á.m. rithöfundarnir Jón
Kalmann Stefánsson, Óskar
Árni Óskarsson, Sigurlaugur
Elíasson og Þórunn Hrefna
Sigurjónsdóttir.
Hátíðin tókst að öllu leyti
vel og sumir lögðu til að
dagur íslenskrar tungu verði
framvegis haldinn hátíðlegur
í skólanum með viðlíka
dagskrá.