Feykir - 15.11.2006, Blaðsíða 5

42/2006 Feykir 5
HilmirJóhannesson skrifar
Að missa
stóra lúðu
Á forsíðu Feykis var mynd
af sjógörpum að leggja frá
bryggju frá Hvammstanga,
sást vel vonglöð ákefðin
um fengsæla sjóferð,
svipurinn eins og hjá
frambjóðanda í prófkjöri, í
upphafi róðrar vita allirað
hafið erfullt affiski. En
þessi mynd rifjaði einnig
upp fyrir mér veiðiferð í
Grímsey fyrir 60 árum og
gerist ég nú gamlaður.
Árið 1944 vann faðir minn
við írystihúsbyggingu í Grímsey
og vorum við Inga systir þar
sumarlangt með foreldrum
okkar. Þegar veður var gott og
karlarnir sem áttu árabáta í
góðu skapi fengum við tveir
jafnaldrar stundum lánaðar
fleytur og rérum til fiskjar líkt
og aðrir eyjaskeggjar. Þá var
ekki nein minnimáttarkennd
innanborðs, enda valin maður
í hverju rúrni. Alltaf var skýrt
framtekið og ítrekað að ekki
mætti róa úr sjónmáli frá
höfninni og þau varnaðarorð
fylgdu að ef slíkt gerðist
fengjum við aldrei aftur bát að
láni.
Ég er viss um að þessi hótun
hefur haldið aftur af eðlislægri
ævintýraþrá og heimskulegri
bjartsýni en sannarlega var
nóg af hvoru tveggja. Veiðar-
færið var snærispotti og
línuöngull, steinn fýrir sökku
og gat orðið snúið að festa
sökkuna, því fjörugrjót Gríms-
eyjar er brimgnúið og kunnátta
okkar að hnýta færið þannig
um steinana að ekki slyppi af,
var vægast sagt lítil. Væri ég
ekkikominnákarlagrobbsaldur
mundi ég fullyrða að við gátum
alls ekki fest sökkuna.
Einn róður er mér í mynni
líklega vegna þess að ég varð
sökkulaus, annaðhvort hefur
klaufaskapurinn verið óvenju
mikill, steinarnir illa lagaðir,
eða sett í stóran fisk og þá allt
lent í fáti. Ég varð uppiskroppa
með sökkur en hinn fiski-
maðurinn dró í djöfli og geta
flestir skilið að mér leið ekki
vel. Uppástungu minni um að
nota beituhnífinn sem sökku
neitaði félaginn alfarið og
bennti á að mínurn hnútum
væri ekki treystandi, ef
hnífurinn glataðist fengjum við
bátinn aldrei aftur lánaðann.
Þessi rök voru svo augljós að
meira að segja ég tók þau gild,
á þessum arum hafði ég ekki
náð þeini þroska að taka nei
fýrir nei og satt að segja slapir
það í mér enn að heyra misvel
mótrök við mínum tillögum.
En nú kom í ljós það sem
flestir hafa upplifað, mótlætið
er það sem fastast situr í
minningunni, satt að segja er
þetta eitt það gleggsta sem situr
í huga minum frá þessari
sumarvertíð.sjórinn var tær,
dýpið vart meira en þrír
faðmar, þarabrúskar á steinum
og sandbleiður á rnilli, kringum
færið sveimaði þorsktorfa tók
sig annað veifið fiskur út úr
hópnum skoðaði beituna og
gein stundum við henni. Þessi
mynd með lognkyrrum sjón-
um, klettóttri Grímseyjar-
strönd með húsum og skúrum
er skýr í hug mér, yfir sextugt
tímans haf.
Allur okkar fiskur var
rauður af þaranum og því ekki
tækur í fiskhúsið. Þessa
meinloku fiskkaupenda létum
við ekki á okkur fá en hengdum
allt upp, þó ekki vantaði
fiskmeti í plássinu og líklega
hefur þetta verið maðkaflugum
til mestra nota.
Þegar við komum að landi
var nýkominn að gamall maður
sem réri einn á gaflkænu sinni,
fór aldrei langt, en þó út fýrir
þarann og fékk hvítan fisk.
Hann var okkur strákpjökkum
vinsamlegur, spjallaði oft létt
um útgerð og aflabrögð, enda
rérurn við oft í sama veðri. Nú
var hann þreyttur mjög en
býsna kátur og þótti ntér slíkt
furðulegt þegar hann skýrði
ástæður fý'rir þreytu sinni og
kæti.
Sagan var þannig að þegar
hann hafði verið nokkra stund
að veiði sinni tók stór lúða, karl
sýndi okkur á bryggjunni hvað
hún hefði verið löng. Hann var
með alvöru ásfæri og því
allsbúinn í slíka glírnu. Þrisvar
gat hann dregið hana að borði
og tók rúmlega klukkutíma, en
alltaf reif hún sig niður aftur og
í fjórða skifti var sá garnli
orðinn kúguppgefinn svo þegar
hann Ioks fékk færi með
goggnum sveik höndin og
höggið geigaði, lennti á
taumnum sem slitnaði og
ferlíkið hvarf í djúpið.
Okkur félögum ofbauð og
blótuðum upphátt þessum
missi, en ég sá í hendi mér að
minn klaufagangur nteð
sökkurnar var smávægilegur
miðað við þessi ósköp. En þá
glotti sá gamli og sagðist aldrei
hafa orðið eins feginn á ævi
sinni.
Svona skepnu gat ég alls ekki
náð innfýrir og ekki auðvelt að
drepa þær í sjónum, mestar
líkur að hún hefði farið með
gogginn og færið líka, nei
drengir mínir þið lærið það
seinna sem afi minn hafði að
orðtæki ef kapp var meira en
forsjá “Það er mikill fengur að
missa stóra lúðu”
Áreiðanlega þótti mér
spakmælið bjánalegt en í dag sé
ég að í þverstæðunni opnast
möguleikar á að túlka jafnvel
tap sér í vil, það er alþekkt
aðferð stjórnmálaspekinga er
þeir bíða afhroð í kosningum.
Satt að segja á þetta líka við
myndina af vonglöðu
veiðimönnunum í Feyki. Þegar
einhver var fýrir skömmu að
tala um prófkjörsraunir rifjaðist
upp visa sem ég vil nú ekki
muna hver orti eða um hvern
hún var.
Allra handa andskotar,
á þann málshátt trúðu.
Að mörgum fengur mikill var,
að missa stóra lúðu.
Hilmir Jóh.
Nemendafélag Fjölbrautaskóla Norðurlands vestra
Nýr söngleikur
Nemendafélag Fjölbrauta-
skóla Norðurlands vestra
frumsýnir í kvöld kl. 20 á
Sal FNV í bóknámshúsinu
söngleikinn Draumalönd
eftir Króksarann Guðbrand
Ægi Ásbjörnsson en Ægir
séreinnig um leikstjórn-
ina.
Draumalönd er um þrjá
unglinga, Gurru, Eika og Leif,
sent eru nýbúin að klára
framhaldsskóla og eru ekki
tilbúin að fara í háskólanám
strax. Þau ákveða frekar að
halda á vit ævintýranna, fara
urn fjöll ogfirnindi ogkynnast
ýmsum skemmtilegum og
sögufrægum persónum, m.a.
Hitler. Ferðalagið þeirra
lendir í tímaflakki og fléttast
það inn í mannkynssöguna.
Áætlaðar eru átta sýningar
á Draumalöndum. Miðasala
er í síma 693-6962 milli 18:00
og21:00 alla daga.
Sjá nánar á www.nfnv.is
Frá æfingum á dansatriði i söngleiknum Draumalöndum en alls eru 15 dansarar
sem taka þátt i sýningunni, persónur eru um 40 talsins en leikarar nokkru færri og
söngvararnir 6 talsins. Þar fyrir utan kemur fjöldi nemenda að tæknivinnu sýning-
arinnar og öðrum störfum tengdum sýningunni.
Tveir af aðalleikurum sýningarinnar. Pálmi Valgeirs tók myndinar.
Adseturs-
skipti
Til þess að íbúaskrá 1. desember 2006 verði
sem réttust, minnum við á nauósyn þess
aö tilkynna aðsetursskipti, einnig þau sem
fyrirhuguö eru til 1. desember, til skrifstofu
Sveitarfélagsins Skagafjarðar sem allra fyrst
og í síðasta lagi 29. nóvember nk.
Sveitarstjóri