Feykir - 04.06.2009, Blaðsíða 6

6 Feykir 22/2009
OPNUVIÐTAL Feykis
Guömundur Valtýsson
Vísnaþáttur númer
500 lítur dagsins Ijós
í Feyki í dag kemur út
vísnaþáttur númer 500
en þessi þáttur hefur
birst óslitiö í 22 ár. Þaó er
Guömundur Valtýsson
bóndi á Eiríksstööum í
Svartárdal sem hefur haft
veg og vanda aó
þættinum frá upphafi en
hann hóf göngu sína 1.
apríl áriö 1987. Þaó vará
balli í Miögarói sem
Guómundur talaói vió
þáverandi ritstjóra Feykis
og hugmyndin varö aö
veruleika.
-Það bar þannig til að ég fór á
árshátíð Hestamanafélagsins
Stíganda og hitti þáverandi
ritstjóra Feykis, Ara Sigurðsson
sem kenndur er við Holtsmúla.
Ég segi honum að mér finnist
vanta vísnaþátt í blaðið því
það sé svo mikið af vísum og
hagyrðingum á þessu svæði
okkar. Hann tekur mig á orðinu
og skorar á mig að gera þetta
en ég reyndar neitaði í fyrstu.
Ég ætlaðist ekki til þesss að ég
sæi um þetta en seinna um
nóttina jánkaði ég þessu og úr
varð að fyrsti þátturinn birtist
1. apríl 1987 og einmitt með
efni af þessari samkomu. Strax
í upphafi var tekin ákvörðun
um að hafa þáttinn í öðru
hverju blaði en það hefur
komið fyrir að það hafi aðeins
brenglast en þá kemur
þátturinn út tvisvar í röð, segir
Guðmundur og nefnir að fljótt
kom í ljós að nauðsynlegt þótti
að númera þættina því fólk var
að koma með athugasemdir
eða vitna í fyrri þætti og þá var
betra að hafa þá auðmerkta.
Á tímum tölvu og ljósleiðara er
gamla aðferðin enn við líði hjá
Guðmundi en hann skrifar
þættina upp á blað og sendir
með pósti eða einhverjum sem
er á leið á Krókinn og kemur
því til blaðsins. En hvernig
skildi Guðmundi berast
visurnar. -Það hefur verið
misjafnt í gegnum tíðina. Hér
fyrstu árin var mikill áhugi á
þessu hjá lesendum og mér
bárust fjöldamörg bréf. Þetta
var allskonar efni, sumt notaði
ég og annað ekki, segir
Guðmundur og bætir við að
hann hafi talið það nauðsynlegt
að meta það sjálfúr hvað hann
notar og hvað ekki. - Það
verður að segjast eins og er að
sumt er ekkert sérstakt, en það
er því miður þannig að fólk
getur ekki sjálft metið það.
Fólkið hefur áhuga á þessu og
langar til að vera með og vilja
til þess að láta eitthvað frá sér
fara og mér leiðist að vera að
skifta mér eitthvað af því og vil
helst ekki vera að finna að við
fólk eða lagfæra hjá því. En
aðrir eru snjallari í þessu og
þeim finnst að þá eigi ekki að
birta nema eitthvað ákveðið,
en þetta hefur þróast svona, og
ég er að gera þetta þannig að
flestir séu ánægðir. En það er
misjafnt hvað fólki finnst hvað
er gott og hvað er slæmt í
þessu.
Oft eru það gamlar vísur
sem Guðmundur dregur upp
úr glatkistunni og segir hann
að á seinni árum hafi svo verið
og ekki allir ánægðir með það
svo sem en það skapast fyrst og
Guðmundur á hlaðinu á Eiriksstöðum í Svartárdal.