Feykir - 24.09.2009, Blaðsíða 6

6 Feyklr 35/2009
k toppi Glóöafeykis.
Árni Stefánsson er skokkhópsstjóri
Leitun aö betri félagsskap
Árni Stefánsson
íþróttakennari hefur
starfrækt skokkhópinn á
Sauðárkróki frá árinu 1996.
Hópurinn hélt nú um
helgina sitt 14. “slútt” með
lokahlaupi og árshátíð. í
heildina hlupu og hjóluðu
félagar í skokkhópnum og
gestir þeirra 1512 km. Feykir
hitti Árna og spurði aðeins
nánar út í tilurð
skokkhópsins.
Árni dvaldi með Þuríði íyrstu
Ég á stefnumót við Árna á
skrifstofu íþróttakennara FNV
í íþróttahúsinu á Sauðárkróki.
Ég spyr hann um upphafið?
-Við vorum alltaf að hlaupa,
ég og Gummi Jens og höfðum
mjög gaman að því. Á þessum
tíma, eða þarna 1996, var fólk
farið að vera duglegra en áður
við að hreyfa sig og það að fara
út að hlaupa þótti ekki lengur
hallærislegt. Ég fékk beiðni
frá Óskari Jónssyni, lækni, um
að stofna hlaupahóp. Ég ýtti
þessu frá mér í ákveðinn tíma
en það varð síðan úr að ég
ákvað að setja saman teymi
íþróttakennara, sem þá voru
starfandi hér í bænum og
fórum við af stað með þetta
verkefni sem í dag er skokk-
hópurinn. Við vorum sex
fyrsta árið, sem héldum utan
um starfið en síðan drap ég þá
af mér einn af öðrum, útskýrir
Árni og hlær. -Nei, nei, þeir
fluttu úr bænum og við
Gummi urðum tveir eftir. Ég
hef síðan haldið að mestu
utan um hópinn með dyggum
stuðningi Gumma, en í heild-
ina hafa um 10 manns komið
að þessu með okkur.
Aðspurður segir Árni að
skokkhópurinn sem slíkur
starfi aðallega á sumrin en þó
sé hlaupið á laugardögum yfir
vetrartímann. í myrkasta
skammdeginu förum við af
stað frá sundlauginni um hálf
ellefú en við erum enn á
sumartíma og leggjum þessa
dagana af stað kl. 10. Svo eru
alltaf einhverjir sem hlaupa
oftar, auk þess sem margir af
skokkurunum æfa vel allt árið
en eru kannski meira í
styrktarþjálfun yfir veturinn.
Aldursbil félaga i skokk-
hópnum er breitt eða um 40
ár. Yngstu meðlimirnir eru
rúmlega tvítugir og þeir elstu
60 ára plús. En hvað kynja-
skiptinguna varðar segir Árni
að konurnar séu fleiri. -Karl-
arnir eru kannski feimnari við
að fara í spandexið, segir Árni
og hlær prakkaralega. -En
svona spauglaust þá eru það
hugsanlega hlaupafötin sem
aftra einhverjum karlmönnum
frá því að vera með en ef þú
hefur einu sinni prófað að
hlaupa í slíkum fatnaði þá er
ekki aftur snúið. Munurinn er
ótrúlegur og allt sem mælir
með hlaupafatnaðnum. Allt
frá færri nuddsárum, upp í
það að hann heldur betur við
og þú svitnar minna. Hægt er
að fá fatnað sem hentar í hvaða
veðri sem er.
Árni segir að stór kjarni
þess hóps sem núna er í skokk-
hópnum sé búinn að vera þar
frá upphafi. -Við höfum
nokkrum sinnum farið saman
erlendis til að taka þátt í
hlaupum. Fyrst fórum við til
Kaupmannahafnar árið 2000
og hlupum svokallað Brúar-
hlaup. Því næst fór stór hópur
til Búdapest, næst til Amster-
dam, svo Barcelona. Ætli við
höfum ekki verið milli 40 og
50 sem fórum þangað.
Auðvitað vöktum við athygli
þetta stór hópur en trúlega
hefðum við vakið enn meiri
athygli ef menn hefðu vitað
stærðina á sveitarfélaginu. Hér
á Sauðárkróki búa þetta um
2700 manns og þar af hafa um
30 manns hlaupið maraþon,
sem er meira en 1% íbúa. Þetta
hátt hlutfall hlýtur að vera
rannsóknarefni, segir Árni
sem er að vonum gríðarlega
stoltur af skokkhópnum
sínum. Einnig áttu Króksarar
sjö fulltrúa í New York mara-
þoni 2007.
Sjálfur hefur Árni minnkað
hlaupin mikið nú í seinni tíð
en það segir hann ekki koma
til af góðu en hann er með
mikið slit í hné. -Ég held að
slitið sé ekki endilega eftir
hlaupin heldur einnig bara
það sem á undan hefur gengið.
Ég hef eiginlega verið ofvirkur
síðan ég var krakki, útskýrir
Árni.
En skyldi ekki vera erfitt að
vera í þessu öllu saman af lífi
og sál og geta lítið hlaupið
sjálfúr? -Það er stundum
erfitt, ég neita því ekki. En þá
reynir maður bara að finna sér
eitthvað annað t.d. hjóla og
eins held ég áfram að hlaupa
eitthvað eins lengi og ég get.
Eins stunda ég styrktarþjálfun
af krafti og nota þar upp-
hitunatæki sem minnka álag á
hnén en best þykir mér að taka
á þannig að ég svitni vel.
Árni er giftur Herdísi