RM: Ritlist og myndlist - 01.06.1947, Qupperneq 64

RM
WILLIAM SAROYAN
var hún komin tvo mánuði á leið
og hún var hrædd . . . hún gat ekki
sofið . . . hún varð að sjá hann . . .
hvað var hann að hugsa? Þú átt við,
sagði liann og talaði frekar við sjálf-
an sig en hana, þú átt við að ég sé
í þér, ég sé að vaxa í þér, er það
það?
Já, já, svaraði hún. John, þú verð-
ur að trúa mér ... þú færð að sjá
jregar Joar að kemur að ]m átt |>að . . .
ég hef aldrei elskað neinn nema þig
. . . ég vissi að j>ú hjóst ekki við
þessu . . . ég bjóst heldur ekki við
]>ví . .. ]>að kom bara ... en ]>ú áll
það, það er alveg satt, John, ég er
ekki að skrökva . . .
Hann fór aftur að hlæja, hann
fann sig stóran . . . stækkandi utan
við sjálfan sig . . . eiganda allrar
jarðarinnar. Eg, sagði hann, ég sjálf-
ur vex í þér . . .
Viltu það? sagði hún. Ég gæti
drepið það . . . það eru læknar og
ég get látið taka það hurt . . . en ég
hélt að þú vildir vita það . . . Hann
stóð upp og var reiður, hann hristi
stúlkuna, en liætti strax og brosti við
henni. Hvað erlu að segja? sagði
hann .. Talaðu ekki eins og ræfill . .
Viltu ]>að? sagði hún.
Hann tók að hlæja af öllum kröft-
um .. .
Það er mitt, er það ekki? sagði
hann. Hann settist aftur og brosti
við henni, undrandi. Hvernig er að
vera svona? spurði hann. Ertu viss
um að svona sé ... að það sé ekki
eitthvað annað ... er það stórt?
Já, sagði hún, já, stórl . . . ég finn
það . . . við getum leigt okkur litla
íbúð . . .
Það er skrítið, sagði hann .. .
Vertu áhyggjulaus, heldurðu að ég
sé vitlaus? Við fáum okkur lítið
hús . ..
Viltu fá það? sagði hann .. . ertu
viss?
Já, sagði hún . . . ég vil fá það . . .
sjá það úti, lifandi . ..
Þú átt við, sagði hann, að sjá það
horfa, horfa . .. standa á jörðinni
og horfa? . . .
Já, sagði hún, ég gæti farið til
læknis . . .
Talaðu ekki svona, sagði hann . . •
hvernig er að vera svona? Ég er
glaður, sagði hann.
Mér líður lika vel, sagði hún; ég
var dálítið lirædd . . . ég héll að ]>ú
myndir gefa mér peninga lil að borga
lækninum með ...
Þegiðu, sagði hann. Ef þú segir
þelta aftur lem ég úr þér tennurn-
ar . . .
En þú elskar mig . .. elskarðu mig
ekki, John?
Jú, jú, víst elska ég ég . . . en það
er hégómi ... segðu mér ... sefurðu
vel?
Ég hef kviðið fyrir, sagði hún.
Vertu kvíðalaus, sagði hann .. •
dagur, nótt, jörð, hann, hann sjálfur,
svo annar, endurtekning á honuin
sjálfum, þessi annar lifandi á jörð-
inni, sjáandi með hans eigin augum,
ljósmynd, liann heldur á honum,
hann er lítill, og þessi stúlka . • •
58