Fréttabréf - 01.07.1992, Blaðsíða 4

Dag skal að
kveldi lofa -
Einn fagran júnídag barst Kvennalistakonum í Austur-
landsanga bréf, sem ritstjóm Eréttabréfsins flnnst eiga erindi til
fleiri, enda þótt tilefnið sé um garö gengið:
„Sælar og blessaöar elskumar!
Loks er kzúlið komiö. Viö hittumst á Jónsmessunni
(miövikudaginn 24. 6.) í garöinum hjá henni Qunnu Jóns.
Þrátt fyrir aö Quörún Jónsdóttír rækti garöinn sinn, telja
sumir talsveröa órækt aöalsmerki garöverks hennar. Aörir,
jákvæöari aö upplagi, sjá, hvemig meistaraverk skaparans,
náttúran sjálf, fær aö njóta sín án mikilla afskipta mislagöra
handa. Má þvi telja, aö í unaösreiti þessum vaxi villtar jurtlr,
sem öölast aukinn mátt á Jónsmessunótt. í versta falli gæti
þaö hins vegar gerst, aö landsdrottinn hennar á Lagarásnum,
stakt snyrtimenni, legöi gjörva hönd á garösláttuvélina og
betmmbætti verk móöur náttúm. Veröi heppnin hins vegar
meö okkur, getum viö vænst þess aö finna:
-fjögurra laufa smára, sem lýkur upp hverri læsingu og þá
væntanlega luktum dymm meirihlutans aö fjöreggi ríkissljóm-
arinnar,-
-grasiö Qrídus, sem hjálpar manni aö dreyma öll svörin
viö því, sem forvitni vekur;
-aö ógleymdu brönugrasi,sem vekur losta og ástir milli
karla og kvenna og stillir ósamlyndi hjóna. Þessi afbragösjurt er
einnig kölluö Friggjargras, graörót og vinagras. Þaö mun hafa
rætur tvær, þykka og þunna. Sú þykka örvar kvensemi og
líkamlega lysting og er þegar frátekin af meyjum þeim, er
4