Fréttabréf - 01.08.1992, Blaðsíða 17

systkina veröi felld brotL Engin ástæöa er til aö hafa sérstakt
áikvæöi um þetta, þar sem kynferöisbrot eldra systkinis (eöa
yngra, ef því er aö skipta), sem misnotar trúnaöartraust bams/
yngra systkinis, fellur undir 2. mgr. 8. gr. frv., nái tillögur
hópsins fram aö ganga, þar eö þaö ákvæöi tekur einnig til
brota þeirra, sem skyldir eru baminu í hliöarlegg.
Hópurinn vill koma því á framfæri, aö reynslan af
starfsemi Stigamóta sýnir, aö fjöldi kynferöisbrota gegn stúlk-
um er framinn af eldri bræörum þeima. Oft er um þaö aö ræöa,
aö brotastarfsemin hefst, þegar stúlkan er á bamsaldri, en
kúgunin og ofbeldiö heldur áfram eftir aö hún hefur náö full-
oröinsaldri. Því teljum viö, aö ótækt sé, aö bam þaö, sem er í
raun þolandi brotsins, skuli sæta refsingu á sama hátt og sá,
sem hefur beitt þaö ofbeldi, e.t.v. til margra ára."
í breytingartillögum minni hlutans er gert ráö fyrir aö
breyta oröalagi 8. gr. til samræmis viö þaö, sem lagt er til í
tillögum hópsins. Veröi sú breyting ekki samþykkt er þaö engu
aö síöur álit minni hlutans, aö fella beri brott 3. mgr. 8. gr.,
enda veita önnur ákvæöi frumvarpsins, ekki síst 10. gr.,
þolendum sifjaspella af hálfu systkina vemd, án þess aö hætta
sé á, aö þolandi hljóti dóm, ef misneyting sannast ekki.
Fjóröa breytingartillagan er viö 1. efnismgr. 13. gr.
fmmvarpsins. Minni hlutinn telur ekki ástæöu til aö hafa í
íslenskum lögum ákvæöi um aö vændi sé refsivert, eins og lagt
er til í 1. mgr. 13. gr. frumvarpsins. Á það var bent í umfjöllun
nefndarinnar um fmmvarpiö, aö samkvæmt núgildandi lögum
og þeim breytingum, sem lagöar em til meö fmmvarpinu, væri
vændi ekki refsivert, nema sá, sem þaö stundaði, heföi fram-
færi sitt af því. Þetta telur minni hlutinn benda til þess, aö þaö
sé ekki vilji löggjafans aö refsa þeim, sem búa viö þá neyö aö
framfleyta sér á vændi. Þeir, sem stunda vændi, em oftar en
ekki fómarlömb kynferöislegs ofbeldis í æsku og/ eöa fíkni-
efnaneytendur. Þeir, sem kaupa vændi, em því aö notfæra sér
neyö þeirra, sem selja vændi. Ef þaö er raunvemlega vilji
löggjafans, aö vændi sé refsivert, er þaö í hæsta máta óeölilegt
aö refsa einungis öömm aöilanum, en ekki hinum. Á þaö var
bent í umfjöllun nefndarinnar, aö slíkt refsiákvæöi sé sett
fremur til vamaöar en til aö beita því. Minni hlutlnn telur, aö ef
ekki er gert ráö fyrir aö beita lagaákvæöum sé lítlö hald í þeim
og elns gott aö sleppa þeim. Almennt slögæöi er variö meö
öömm ákvæöum laga, svo aö ekki er hægt aö rökstyöja á-
kvæöi um aö refsa megi fyrir vændi meö því, aö almennu