Víkurfréttir - 09.05.1996, Page 9

hefur nú verið sagt við mann-
inn minn „aumingja þú að
eiga hana Sigriði fyrir konu“
og það gagnrýnt að ég sé að
vanrækna hann og ljölskyld-
una. En þetta er það sem ég
geri og hann styður mig í því.
Eftir að bömin urðu eldri varð
þetta léttara og gat hann þá
komið með mér þegar eitt-
hvað var um að vera en sjálfur
fer hann ekki á útileiki. Stund-
um getur þetta verið erfitt og
ef þetta hefðu verið sjö leikir í
úrslitunum hefði ég klárast.
Þetta var erfitt í vetur og ég
veit ekki hvað hefði gerst þá.
Þetta tekur auðvitað bæði
tíma og kraft“.
En hvað skyldi eiginmannin-
um finnast um þetta allt sam-
an?
„Eg er hættur að pæla í því
hvað fólk segir“, segir Birgir
rólegur. „Við stöndum saman
í því sem við tökum okkur
fyrir hendur og emm við með
fyrirtæki í öflugum uppvexti
þar sem við störfum saman.
Bæði höfum við síðan áhuga
á öllu sem heitir keppni. Mað-
ur lifir bara með þessu. Þetta
er hennar áhugamál og styð
ég hana í því. Sjálf sinnir hún
því eins vel og hún getur. Eg
hef rosalega gaman af því að
fylgjast með og sjá hvernig
þeir í liðinu skila sínu, það er
alltaf skemmtilegur leikur ef
þeir geta spilað sem ein
heild“.
Stuðningur Birgis náði þó
ekki yfir allt og sagði hann
nóg komið er Sigríði var boð-
ið að taka stjóm í Körfuknatt-
leiksráði Grindavíkur. „Þetta
er í fyrsta skipti í okkar hjóna-
bandi sem hann hefur bannað
mér eitthvað" segir Sigríður
skosk á svip, „Hann varð
hreinlega blár í framan og
sagði að það væri nóg að eftir
tapleiki væri ég í þriggja daga
fýlu og sá ég þá hvað körfu-
boltinn leggst á okkar heimili.
En ef að maður fær ekki að
vera sjálfstæður einstaklingur
í hjónabandi þá getur maður
allt eins sleppt því“.
Er það rétt að þú farir í þriggja
daga fýlu?
♦ Loksins orðnir íslands-
meistarar. Sigríður heldur
á bol sem var gerður af
því tilefni og þar má m.a.
sjá þann sem samdi lag
Grindavíkur, og þeir
skora...
eftir af leiknum hugsaði ég
bara með mér „Það gerist“.
Þetta var ótrúlegt og fagnaðar-
látunum á eftir ætlaði aldrei
að linna.
Otrúlegasta fólk var komið út
á götu. Þegar við komum nið-
ur í bæ þekkti fólk okkur og
var flautað og stoppað. Fólk
kom allstaðar að og hefur
ekki verið svona margt á 17.
júní hátíð í bænum. Fólk
komst inn í bæinn en ekki út
úr honum. Síðan var slegið
upp balli í Festi alveg óundir-
búið, húsið var bara opnað.
Þangað kom fullt af fólki og
jafnvel alveg niður í börn.
Stemningin er ekki ennþá
búin hér í Grindavík. Það var
alveg ótrúlegt hvemig fólk tók
þessu.“
„AUMINGJA ÞÚ AÐ
EIGA HANA SIGRÍÐI
FYRIR KONU“
En hvernig fer gift kona og
ntóðir að því að sækja alla
þessa körfuboltaleiki, þetta
hlýtur að vera gífurlega tíma-
frekt og raska heimilislífi eitt-
hvað?
, Jú það er það en ég fæ engar
mótbárur á mínu heimili. Það
er ekkert mál að vera í þessu
og ræð ég mér alveg sjálf. Það
Það er mikið af fólki sem
fylgir þessum liðum og þeir
eru skemmtilegir strákamir í
Haukunum, þeir kunna ekki
að tapa frekar en ég. Af leik-
mönnum sjálfum er ég mest
hrifin af Sigga Ingimundar
sem er skemmtilegur og Al-
berti en þeir hafa báðir „attitu-
de“ í lagi. Af leikmönnum
Grindavíkur hefur Marel best
áhrif á mig, mér finnst ég geta
treyst honum. Annars em leik-
menn allir rosalega góðir og
finnst þeim ekkert eðlilegra en
að ég sé með þeim. Þeir eru
rosalega þakklátir og góðir
við mig“.
ÍSLANDSMEISTARA-
TITILLINN
„I byrjun leikársins höfðum
við misst af titlinum tvö ár í
röð og var ég lengi að ná mér
þegar við duttum út í fyrra og
sagði ég við Friðrik að ég
nennti ekki að segja lengur að
þetta kæmi bara næst heldur
kæmi þetta bara núna. Það
kom ekkert annað til greina í
mínum huga. Eg var búin að
segja i allan vetur „við verð-
um Islandsmeistarar" og þeg-
ar við unnum Hauka vissi ég
að það var ekkert brim í inn-
siglingunni á nesinu, þá sagði
ég við sjálfa mig, það er alveg
pottþétt að við vinnum þetta. I
viðtali við Bylgjuna seinna
um daginn sagði ég að við
væmm svo afslöppuð fyrir úr-
slitaleikinn og fór ég því til
stuðnings að tala um veðrið
og brimið, vissi bara innst inni
það. Það hefði verið gaman að
klára Njarðvík, en það var
samt gott að fá Keflavík líka.
Eg vaknaði um morguninn
sem að keppnin fór fram og sá
að við yrðum íslandsmeistar-
ar“.
Hvernig var líðanin á sigur-
leiknum?
„Þegar fjórar mínútur voru
♦ Gunnhildur Guðmundsdóttir bæjarstjórafrú og Guðrún
Inga hita upp fyrir leik.
„Ég viðurkenni það alveg að
ég er ekki skemmtileg þegar
ég kem heim eftir tapleiki því
ég hef aldrei kunnað að tapa í
spilum eða neinu“.
ÚTILEGUTORFÆRUR
Nú er körfuboltanum lokið í
bili og sumarið tekið við. En
þau hjónin sitja ekki auðum
höndum því þá taka torfæru-
keppnimar við.
„Við fömm út um allt land að
fylgjast með torfæmkeppnum
á sumrin. Fyrsta keppnin í ís-
landsmeistaramótinu er 25.
maí og ætlum við að fara á
hana. Krakkamir fara að sjálf-
sögðu með og gemm við bara
útilegur úr þessu og keyrum
þangað þar sem stutt er að
fara í þær. Sumarið fer allt í
þetta og köllum við það „úti-
legutorfæmr“.
Munum við áfram eiga kost á
því að sjá stuðningsmann
Grindavíkur númer eitt meðal [
stuðningsmanna á körfubolta-
leikjum næsta vetur?
„Ég veit það ekki. Við vomm
að segja það vinkonumar um j
daginn að við ættum að hætta
þessu bara, fara ofarlega í
stúkuna. En nei, nei, ég verð
alltaf þama til staðar - ég ræð
bara ekkert við sjálfa mig. Við
segjum kannski „fömm bara á
heimaleiki" en áður en maður
veit af er maður lagður af stað
- elskan mín ég er ekki hætt
þessu“, segir Sigríður ákveðin
á svip og leggur áherslu á orð
sín. „Ég sagði við einhveija í
liðinu nýlega að nú yrði ég að
fara að hætta þessu, en þeir
sögðu einfaldlega að það
gengi ekki upp. Þeir em alveg
yndislegir og þakklátir við
okkur stelpumar og vilja alls
ekki missa okkur“.
♦ Egill sonur Sigríðar
með Kókómjólkurbítinn.
Fjölskyldan heldur með
Gísla á Kókómjólkinni í
torfærunni og smíðaði
Birgir eftirlíkingu af bíln-
um handa syni sínum fyr
ir jólin.
♦ Korfuboltafjöl-
skyldan. Sigríður
og Birgir ásamt
börnum sínum
Guðbjörgu og
Víkurfréttir
9