Víkurfréttir - 18.09.1997, Blaðsíða 11

Nval vHjum við fyrir börrin okkar ?
Foreldrar vilja aðeins það besta
fyrir börnin sín. Börnin sem
erfa eiga landið. Þessar setning-
ar og aðrar í svipuðum dúr
kannast sjálfsagt flestir við og
hafa heyrt notaðar af ráða-
mönnum á tyllidögum. En hafa
verkin verið látin tala? Nei því
er nú öðru nær að mínu mati og
er það álit margra að Island sé
ekki fjölskylduvænt samfélag
sé t.d. litið til nágranna okkar á
Norðurlöndum og fyrir því lig-
gja ástæður eins og langur
vinnudagur, lágar bamabætur,
dýrt að koma sér upp húsnæði,
Eilifðarvinnan
Þá er tími haustverka að hefjast
bæði í görðum og matargerð en
það verður ekki sagt um það
sem hér fer á eftir þar sem það
verður aldrei bundið árstíð þar
sem það er eilífðarvinna á árs-
grundvelli, út lífið. Mín
umfjöllun hér er að leggja
áherslu á mikilvægi þess að
hver kona sjái um sinn grindar-
botn. Hvemig koma megi í veg
fyrir þvagleka að því leyti sem
það er hægt. Einnig minni ég
þær konur á sem eru með
önnur þvagfæravandamál s.s.
bráð þvaglát eða óeðlilega tíð
þvaglát að opnuð var þjónusta
við Heilsugæslustöð Suður-
nesja 1. mars 1996 sem heitir
.jnóttaka kvenna".
Viðtökur hafa verið góðar og
sem dæmi má nefna að fyrsta
árið var komuijöldi 140 og eftir
því að dæma virðist þörfin vera
nokkur fyrir slíka þjónustu. Að
sjálfsögðu er móttakan opin
konum á öllum aldri og hvaðan
sem er af landinu.
Panta þarf tíma og
einnig er hægt að
skilja efitir skilaboð
á símavakt til
undirritaðrar ef
nánari upplýsinga
er krafist.
Eins og margir vita
eru vandamál sem
tengjast þvaglátum
ekki bundin sér-
stökum aldri og hafa margir
rekið sig illilega á það og
bruðgið verulega eins og nærri
má geta t.d. þegar þvagleki
gerir vart við sig. Flestir þekkja
nafnið „grindarbotnsæfingar“
og margir vita allt um þetta en
það eru einnig mjög margir
sem ekki vita hvar grindar-
bomsvöðvar eru og geta þar af
leiðandi ekki vitað hvað þeir
eiga að gera. Myndir og annað
fræðsluefni hafa ekki verið
nægjanlega til sýnis á for-
vamarstöðum. Nú hefur verið
bætt úr þessu hér við
Heilsugæslustöð Suðumesja og
minni ég konur á að vinna í
sínum málum. Þær sem t.d.
þurfa aðstoð við að læra
grindarbotnsæfingar eða vita
ekki hvort þær séu að gera rétt
að leita þá fyrirbyggjandi leiða
þ.e. nýta sér þjónustuna.
Móttaka sem þessi er mjög
viðkvæm af skiljanlegum
ástæðum og hef ég reynt að
vinna samkvæmt því og haft
það sem markmið að finna
og/eða leita leiða til úrbóta fyrir
hverja konu.
Ég tel að t.d. yngri konur þurfi
að taka þennan þátt forvama
mun alvarlegar en hingað til
hefur verið gert. Almennt er
þetta of mikið feimnismál sem
ekki hefur fengið þá umfjöllun
sem skyldi. í því sambandi vil
ég nefna t.d. að ungum konum
á bamseignaraldri, á meðgöngu
og eftir fæðingar finnst oft
þetta vandamál vera mjög langt
í burtu, en er það þó ekki. Það
er einmitt á þessu tímabili í lífi
kvenna sem sumar verða varar
við þvagleka í fyrsta sinn og
eru virkilega miður sín og vilja
leita sér hjálpar. Enn aðrar hafa
aldrei talað um vandamálið.
Aldrei fengið aðstoð og sætt
sig við þetta þó ungar væru að
aldri. Það er vitað að áhættu-
þættir eru ýmsir
sem leiða t.d.
frekar til þvagleka
og þar kemur til
meðganga, fæð-
ingar, offita og
fleira sem stuðlar
að aukinni þyngd/
þrýstingi á grind-
arbotn sem getur
stuðlað að sker-
tum taugaboðum.
Með leiðbeiningum er hægt að
gera svo margt sjálfur þar með
talið að gera grindarbotnsæfin-
gar sem auka blóðflæði, styrkja
vöðva sem umlykja
þvagrás/fæðingarveg/
endaþarm, bæta taugaboð, auka
gæði kynlífs og ná upp fyrri
styrk í grindarbotni. Þar sem
um er að ræða bráð eða tíð
þvaglát eiga æfingar alltaf við
en þó getur þurft að beita öðru
við í meðferðarformið s.s.
rafmeðferð og lyfjagjöf í
sumum tilvikum.
Það er von mín að forvarn-
arþáttur sem þessi eigi eftir að
festa sig í sessi í heilbrigðis-
þjónustunni og þykja jafn sjálf-
sagður og hver annar.
Kœr kyeðja,
Aðalheiður Valgeirsdóttir
Ijósmóðirlhjúkrunaifrœðingur
og si'ðast en ekki síst lág laun.
Og þar með erum við komin að
rótum vandans. Forskólaböm
og foreldrar þeirra eiga það yftr
höfði sér að leikskólum lands-
ins verði lokað 22. september
n.k.vegna verkfalls sem Félag
íslenskra leikskólakennara boð-
aði til í maí síðastliðinn. Það
sýnir hug sveitastjórna með
launanefnd sveitarfélaga í farar-
broddi að síðan em liðnir rúmir
þrír mánuðir án þess að nokkuð
hafi gerst. Þolmæði leikskóla-
kennara er löngu þrotin sem og
reyndar annarra uppeldisstétta.
Leikskólar á Islandi eru viður-
kenndir sem fyrsta skólastig
barnsins með lögum frá
Menntamálaráðaneytinu og þar
fer ffarn metnaðarfullt og fram-
sækið skólastarf. Leikskóla-
kennurum finnst því kominn
tfmi til að þriggja ára fram-
haldsnám þeirra í uppeldisfræð-
um sem er að færast á háskóla-
stig verði metið að verðleikum.
Ég held að nú sem aldrei fyrr
þurfi að forgangsraða í íslensku
samfélagi, á hvaða þætti ætlum
við að leggja áherslu á? Ég vil
hvetja foreldra til að styðja Ieik-
skólakennara í baráttu sinni fyr-
ir mannsæmandi launum því
við eigum sameiginlegra hags-
muna að gæta.
Ingibjörg Hilmarsdóttir
leikskólastjóri á Heiðarseli.
DANSSKOLI
ASTVALDSSONAR
, Nióttu
þess^ð---
læraað
dansa---
KEFLAVIK • GRINDAVIK • GARÐUR • SANDGERÐI
KENNSLA HEFST MANUDAGINN 22. SEPTEMBER
LÁTTU SKRÁ ÞIG SEM FYRST.
Kennum alla dansa fyrir alla aldurshópa
BARNAHÓPAR, YNGST 3 ÁRA
UNGLINGAHÓPAR /
ALLIR NÝJ USTU DANSAR TTilr
-hQPp>

HJÓNA -OG PARAHÓPAR
EINKATÍMAR
SALSA
MAIUton
pp
imm
AMBo
0
STREET DftMCma
INNRITUN OG UPPLÝSINGAR DAGLEGA
I' SÍMA: 426 76 80 MILLI KL 20 OG 22.
HUSTLE
f fkt?Btur komið
1 "eir,M einn tínia
°g Þarft ekki
^ dansfélaea
BÓIíov21 LÍNU°ANS
KOMIN ÚT"
V íkurfréttir
11