Norðurslóð - 13.12.1995, Blaðsíða 16

16 _ NORÐURSLÓÐ
Bréf frá
Afríku
4. nóvember 1995
Gunnþór bókasafnstæknir að skoða
heimskort á bókasafninu.
eiginlega fyrir dlstilli Dísu frænku
að ég ákvað að fara til Ghana. Og
hér er ég. Já og 3 mánuðir rúmir
liðnir. Fyrsti mánuðurinn er mér
frekar þungur. ég fékk malaríu og
þurfti á sjúkrahús. Maginn var eitt-
hvað að angra mig og svona ýmis-
legt. Og sarnan við þetta allt saman
kom svo heimþráin og maður var
bara ómögulegur og langaði helst
að fara af'tur heim. En ég reis upp
og barði saman höndum, fór að
hafa samband við hina skiptinem-
ana hér og hef hitt nokkra þeirra og
ýmislegt er framundan. Hér geng-
ur lífið út á það að reyna að selja
sinn vaming á markaðnum sem er
rosalega stór. Það er hægt að kaupa
allt srem þú kaupir heima en rétt
að segja frá því að gæðin eru ekki
eins mikil og heima. Hér er allur
þvottur þveginn í höndunum og ég
þvæ auðvitað minn þvott.Er ég nú
bara nokkuð góður þótt ég segi
sjálfur frá. Eg borða yfirleitt ekki
þennan lókal mat héma því hann er
svo ofboðslega ólíkur okkar mat.
Maður á á hættu að fá niðurgang í
marga daga og það vil ég ekki
prófa aftur. Ég borða rnikið á kín-
verskum veitingastöðum og svo
brasar maður sér eitthvað í gogg-
inn. Maður lifir af.
Margir sjá sjálfsagt fyrir sér allt
fullt af dýrum; Ijónum, fflum og
svo framvegis. En hér í Ghana er
ekki mikið af villtum dýrum. Það
er þá helst nyrst í landinu og ein-
mitt þar er gríðarstór garður með
villtum dýrum þar sem fólk getur
komið og séð þau koma að vatns-
bólunum. Þama norðureftir er um
16 klst. akstur á gríðarlega léleg-
um vegum. Ég ætla að geyma það
að fara norður í land þangað til í
júní sem er ferðamánuður.
Ég bý héma við sjóinn í Tema.
Ágætu Dalvíkingar!
Tíminn flýgur áfram og ekkert í
víðri veröld getur hamið þetta
afstæða hugtak. Það er kominn 4.
nóvember 1995 og þá eru liðnir
100 dagar frá því ég steig út úr
flugvél KLM og snerti jörð í
Ghana í kæfandi hita.
Daginn sem ég fór frá Dalvík,
24. júní, áttaði ég mig alls ekki á
því út í hvað ég væri að fara. Eitt ár
í Afríku fjarri vinum og ástfólki en
þó í sömu heimsálfu og foreldrar
mínir. Það var ekki fyrr en ég steig
upp í flugvélina sem flutti mig til
Amsterdam að ég áttaði mig á því
að ég væri farinn af stað í þessa
ævintýraferð. En ég spyr stundum
sjálfan mig hver ástæðan hafi verið
fyrir því að ég ákvað að fara utan í
eitt ár og því þá í ósköpunum til
Afríku? Jú, maður var orðinn fast-
ur í einhverju lífsmynstri sem var
alltaf eins. Ekket nýtt gerðist og
sálin lá undir skemmdum. Ég vildi
bara láta mig hverfa frá öllu í smá-
tíma og gerði það. En af hverju til
Afríku? Málið var það að mig
langaði til Ástralíu en það var ekki
sent þangað og þá langaði mig til
USA. En aðeins einn skiptinemi
kemst þangað en mjög margir
sóttu um. Ég vildi vera viss um að
komast eitthvað út. Svo var það
Afrískur fiskibátur í Ada-Foah en svona bátar veiða þarna á ánni. Gunnþór tók myndina.
Greinarhöfundur með Kwabena og systur kunningja sem þeir voru að heim-
sækja. Bjórinn á sínum stað og nýju gleraugun á nefinu.
Hér koma og fara fjöldinn allur af
flutningaskipum frá öllum heims-
homum en ég hef nú ekki séð neitt
skip frá íslandi enda tel ég litlar
líkur á því að þau komi hingað nið-
ureftir. Ekki hef ég hitt neina Is-
lendinga hér í Ghana en sjálfsagt
eru einhverjir hér. Ruslið hér er
alveg ömurlega mikið og út um
allt. Öllu er fleygt bara á götuna og
maður veður í þessu. Þeir koma nú
samt á vörubflskrjóði og taka rusl-
ið frá húsunum en ruslatunnur er
eitthvað sem enginn spáir í. Það
vesta er að ég geri þatta nú orðið
sjálfur, hendi rusli bara hér og þar.
Éitt veit ég að aldrei framar mun
ég henda rusli á víðavangi á Is-
landi.
Eitt hef ég lært hér í Ghana og
það er að vera þolinmóður. Því
einn klukkutími getur þýtt 2-3 hér í
Ghana og ekkert að marka það sem
fólk segir um áætlanir. Þær stand-
ast sjaldnast. Annars er fólkið yfir-
leitt mjög svo almennilegt ogþeir
Ghanabúar eru yfirleitt miklir
mannvinir að mínu mati. Þeir trúa
mikið og biðja mikið til Guðs. Þeir
fara mikið til kirkju og þá lengi í
einu. Ég hef farið tvisvar til kirkju
og það er eins og í meðalári heima
fyrir mig. Já, svo er ég líka búinn
að fara á eina jarðarför. Allt er
þetta jú öðruvísi en heima, 3 tímar
er normallengd á messu en þegar
allt kemur til alls er boðskapurinn
sá sami og sami Guð. En ég segi
það og stend fastur á því að þeir
ættu að minnka alla þessa kirkju-
sókn og reyna sjálfir að gera eitt-
hvað fyrir blessað landið sem er á
niðurleið. Ef Guð gæti gert eitt-
hvað sjálfur væri hann búinn að
því svo að þeir verða að hjálpa sér
sjálfir. Eins og segir: Guð hjálpar
þeim sem hjálpa sér sjálfir! Þeir
trúa því sumir að eitthvert krafta-
verk sé á leiðinni en eins og ég segi
þá fatta þeir ekki að örlögin eru í
þeirra eigin höndum. Svona sé ég
þetta fyrir mér og ég held að þetta
sé ekki svo vitlaust.
Umferðarmenningin er vægast
sagt ömurleg og illa hættuleg. Þeir
taka ekkert tillit til gangandi fólks
né reiðhjóla og gera varla annað en
að flauta. Þetta eru eiginlega bara
leigubflar sem sjást á götunum,
flestir alveg að detta í sundur og ég
efast um að meira en 20% af þeim
kæmust í gegnum skoðun á íslandi
og sumir færu beint á haugana. Ég
segi þetta satt og ýki ekki neitt.
Svo fylgir þessum druslum auð-
vitað gríðarleg mengun og ég held
að það sé farið að vaxa bensín-
mengunarkýli í hálsinum á mér, án
gamans. Nei, nei, ég keypti mér
um daginn 18 gíra fjallahjól til
þess að þvælast um á í Ghana en
mig vantar ennþá hjálminn því
eins og ég sagði er umferðin stór-
hættuleg.
Jæja það er víst kominn 7.
nóvember og ég ferðaðist um helg-
ina til Ada-Foah sem er bær við
ströndina, alger paradís, hvítur
sandur, pálmatré, allt svo hljóðlátt
og fólkið svo yndislegt. Ég eyddi
helginni þarna með öðrum skipti-
nemum. Það er rnjög flott hótel
þama skammt frá og þangað fór ég
og borðaði pizzu í fyrsta skiptið í
Ghana. Var það nokkuð ljúft.
Jæja jólin nálgast óðum og jóla-
skraut er kornið í súpermarkaði
hér. Ég ætla sko að skreyta vel hjá
mér fyrir jól og ég held að maður
rnuni sakna þess að hafa ekki snjó
en ætli það verði nú ekki bara rétt
yfir jólin. Það er ágætis tilbreyting
að hafa alltaf 25-30 gráður og sól.
Annarst er það ekki svo mikið. Ég
fékk bréf í gær frá henni Stínu
dóttur Guðmundar Inga en hún er
skiptinemi í Guatemala í Mið-
Ameríku og þar er víst meðalhitinn
um 40 gráður svo það er víst lítil
hætta á að snjói þar um jólin.
Annars þegar allt kemur til alls
er ég nokkuð sáttur við hvernig
tekist hefur til þessa 100 fyrstu
daga og ég er frískur og lifi lífinu
lifandi. Margt hefði mátt fara betur
en fortíðin er að baki og maður
horfir björtum augum á það sem
eftir er af tímanum hér í Ghana og
það eru ekki nema 8 mánuðir. Jæja
ætli ég segi þetta ekki bara gott í
bili og þið reynið að hafa það gott.
Kœrar kveðjur frá Ghana.
Gunnþór Eyfjörð Gunnþórsson
P.S. Ég hef haft áhyggjur af ára-
mótabrennunni en ég vona og
treysti félögum mínum fullkom-
lega til þess að brennan v.erði á
sínum stað þetta árið. Hér verður
sjálfsagt lítið um áramótabrennur
en ég verð nú að búa mér til eina
litla hér í Ghana.
DALVÍK, SÍMI: 96 - 61670, PÓSTFAX: 96 - 61833
Við óskum viðskiptavinum og
landsmönnum öllum gleðilegra jóla
ogfarsældar á nýju ári.
ág/SSBSgs, flMUflMfc HH JBmif ÆBfflBBBkÆHBffl